اخبار کوتاه از فناوری اطلاعات

[bad boy]

توصيه به ادوب: نبرد با اپل را متوقف كن

خبرگزاري فارس: يك مؤسسه مشاوره‌اي به شركت ادوب توصيه كرد به جاي منازعه و درگيري با شركت اپل تلاش كند بر كيفيت نرم افزار فلش بيفزايد و آن را در اختيار مصرف كنندگان بيشتري قرار دهد.

به گزارش فارس به نقل از زد دي نت، در گزارشي كه در اين زمينه توسط مؤسسه كوپرتينو تهيه شده، تصريح شده ادوب بايد نرم افزار فلش را به روز كرده و نسخه هايي از آن را كه با گوشي هاي همراه، نت بوك ها و ديگر وسايل الكترونيك سيار سازگار باشند عرضه نمايد.
بر طبق اين گزارش، سرويس دهندگان و فروشندگان نرم افزار بايد پلتفورم هاي خود را با انعطاف پذيري و امكانات كامل ارائه كنند و ادوب نيز بايد نرم افزار فلش را با امكانات گسترده تري عرضه كند تا همه نيازهاي موجود بازار را پاسخگو باشد.
در بخشي از گزارش مذكور تاكيد شده كه ادوب بايد بازار هدف خود را مشخص كند و جامعه برنامه نويسان خود را گسترش دهد تا بتواند بازارهاي جديدي را براي نرم افزار فلش به وجود آورد، زيرا در غير اين صورت نرم افزارها و استانداردهاي رقيب، فلش را از ميدان به در خواهند كرد.

[bad boy]

كوچك‌ترين حافظه‌هاي فلش دنيا را بشناسيد

خبرگزاري فارس: اگرچه حافظه‌هاي فلش به طور معمول اندازه كوچكي دارند و حمل آن‌ها بسيار آسان است،‌ اما كارشناسان بر پايه يك بررسي جديد موفق به انتخاب كوچكترين حافظه‌هاي فلش دنيا شده‌اند.

به گزارش فارس به نقل از پي‌سي‌ورلد، حافظه‌هاي فلش اين روزها به يك ابزار كاربردي تبديل شده‌اند كه مي‌توانند با داشتن اندازه كوچك، حجم وسيعي از اطلاعات را در خود جا دهند و به عنوان يك حافظه جانبي رايانه‌اي، به راحتي مورد استفاده قرار گيرند.
اين دستگاه از حافظه‌هاي جانبي مبتني بر سيستم ورودي USB ساخته شده‌اند و كاربران به سادگي مي‌توانند با اتصال آن‌ها به رايانه، در كوتاه‌ترين زمان حجم قابل ملاحظه‌اي از اطلاعات را با جابجا كنند. اگرچه اين حافظه‌هاي جانبي به طور معمول اندازه كوچكي دارند و حمل آن‌ها بسيار آسان است،‌ اما كارشناسان مركز تحقيقاتي PC Word بر پايه يك بررسي جديد موفق به انتخاب كوچكترين حافظه‌هاي فلش دنيا شده‌اند كه در زير ليست آن‌ها آورده شده است.
Elite Swivel ساخت شركت Super Talent: اين محصول در مدل‌هاي مختلف و با ظرفيت داخلي يك تا 16 گيگابايت ساخته شده است. طول، عرض و ضخامت اين حافظه فلش به‌ترتيب 5/29، 12 و 5/6 ميليمتر است. بخش اصلي اين حافظه فلش به صورت چرخشي در يك بدنه فلزي كه از جنس نيكل ساخته شده است، قرار مي‌گيرد.
JumpDrive FireFly ساخت شركت لكسار: اين محصول كوچكترين حافظه فلش ساخته شده در شركت لكسار محسوب مي‌شود و در چهار رنگ ساخته شده است. رنگ مشكي آن قابليت ذخيره 2 گيگابايت اطلاعات را دارد و رنگ‌هاي سيد، طوسي و قرمز آن به ترتيب مي‌توانند 4، 8 و 16 گيگابايت اطلاعات را در خود جا دهند. بخش ورودي اين حافظه فلش با يك پلاستيك شفاف پوشانده شد است.
Tuff ‘n’ Tiny ساخت شركت Verbatim: اين محصول از جنس پلاستيك و در چهار رنگ ساخته شده است. طول، عرض و ضخامت اين حافظه فلش كوچك به‌ترتيب 2/30، 7/14 و 5/1 ميليمتر اعلام شده است. اين حافظه فلش در رنگ مشكي با ظرفيت 16 گيگابايت، بنفش با ظرفيت 8 گيگابايت، سبز با ظرفيت 4 گيگابايت و نارنجي با ظرفيت 2 گيگابايت ساخته شده است.
Pico ساخت شركت Super Talent: اين محصول به صورت ضدآب ساخته شده است و در سري حافظه‌هاي فلش لوكس طبقه‌بندي مي‌شود. شركت سازنده اين محصول را در مدل‌هاي مختلف و با روكش طلا، كروم و نيكل و با ظرفيت‌هاي 2 تا 32 ساخته است.
JetFlash T5 ساخته شركت Transcend: اين محصول در سه مدل با ظرفيت‌هاي 2، 4 و 8 گيگابايت و با رنگ‌هاي نارنجي، سيد و قرمز ساخته شده است كه از طريق ورودي USB به انواع دستگاه‌هاي الكترونيكي و ديجيتالي متصل مي‌شود. روي اين حافظه فلش نرم‌افزار JetFlash Elite براي افزايش امنيت اطلاعات و گرفتن نسخه پشتيبان از آن‌ها نصب شده است.
Voyager Mini ساخت شركت Corsair Flash: بخش ورودي اين حافظه فلش داخل يك بدنه لاستيكي ضدضربه قرار گرفته است. در دو طرف اين بدنه لاستيكي دو دكمه كوچك وجود دارد كه كاربر با فشار دادن آن‌ها مي‌توان سيستم ورودي را خارج كرده و آن را به رايانه متصل كند. اين حافظه جانبي در مدل‌هاي مختلف با ظرفيت داخلي 4 تا 32 گيگابايت ساخته شده است.
Xporter Mini ساخت شركت Patriot: اين محصول ورودي استاندارد USB را درخود جا داده است كه يك قاب پلاستيكي محافظ روي آن را مي‌گيرد. شركت سازنده اين حافظه فلش را در رنگ‌هاي نارنجي، قرمز، سبز و آبي و با ظرفيت‌هاي 4 و 8 گيگابايت توليد كرده است.
WhizKey ساخت شركت LaCie: ظاهر اين محصول با تمامي حافظه‌هاي فلش موجود در بازار متفاوت است. اين حافظه فلش در حجم‌هاي 4 تا 32 گيگابايت ساخته شده و جنس بدنه آن از فز است. شركت سازنده اين محصول را ضدآب و ضدضربه معرفي كرده است.

[bad boy]

اتحاد دو غول فناوري براي ارائه خدمات پيشرفته ارتباطي

خبرگزاري فارس: دو شركت hp و آوايا از همكاري هاي مشترك گسترده به منظور راه اندازي يك پلاتفورم ارتباطي جديد خبر دادند.

به گزارش فارس به نقل از تك وب،‌ دو شركت قراردادي سه ساله را منعقد كرده اند كه به موجب آن hp بسته هاي خدماتي چند رسانه اي ارتباطي را با همكاري شركت آوايا توليد خواهد كرد. اين سرويس كه در آن از پيشرفته ترين نرم افزارها و سخت افزارهاي روز استفاده خواهد شد به خصوص ارائه خدمات مديريت و مشاوره را در سطح حرفه اي تسهيل خواهد كرد.
در راستاي اين همكاري دو طرف اميدوارند كه بتوانند خدمات خود را به طور گسترده اي به شركت هاي تجاري ارائه كرده و سود قابل توجهي به جيب بزنند.
برقراري آني ارتباطات چندرسانه اي، طراحي دهها نرم افزار شبكه اي و امكان انجام كار دسته جمعي بر روي يك پروژه از جمله امكانات اين سيستم جديد است.
با توجه به روي آوردن شركت هاي تجاري بزرگ در نقاط مختلف جهان به استفاده از دستاوردهاي آي سي تي براي پيشبرد امور خود پيش بيني مي شود طي سال هاي آينده ارائه خدماتي از اين دست به طور گسترده اي افزايش يابد.

[bad boy]

سيستم‌عامل گوشي جديد اپل عمر باتري را كوتاه مي‌كند

خبرگزاري فارس: آن دسته از كاربراني كه گوشي هوشمند آيفون 4 را خريداري كرده‌ و يا سيستم‌عامل گوشي‌هاي قديمي‌تر اپل و دستگاه iPod touch را به iOS4 ارتقا داده‌اند، از كوتاه شدن عمر باتري دستگاه خود شكايت مي‌كنند و معتقدند كه اين سيستم‌عامل جديد بيش از نسخه قبلي انرژي مصرف مي‌كند.

به گزارش فارس به نقل از پي‌سي‌ورلد، قابليت اجراي همزمان چند برنامه كه براي سيستم‌عامل جديد موبايلي iOS4 اپل در نظر گرفته شده است، براي كاربران تجاري و سازماني بسيار قابل ملاحظه است و البته باعث مي‌شود انرژي ذخيره شده در گوشي ظرف مدت كوتاه‌تري تمام شود.
آن دسته از كاربراني كه هم‌اكنون از iOS4 استفاده مي‌كنند اعلام كرده‌اند كه انرژي ذخيره شده در باتري دستگاه الكترونيكي قابل حمل آنها 50 درصد زودتر از قبل به اتمام مي‌رسد.
شركت اپل اعلام كرد كه تاكنون شكايت‌هاي فراواني مبني بر كوتاه شدن عمر باتري گوشي آيفون يا دستگاه iPod touch را به خاطر سيستم‌عامل iOS4 دريافت كرده است. اين شركت ضمن تاييد خبر افزايش مصرف انرژي در سيستم‌عامل iOS4 اظهار داشت كه كاربران بايد خود را با اين شرايط وفق دهند.

[bad boy]

خدمات نوين شبكه‌اي گوگل در راه است

خبرگزاري فارس: گزارش هاي خبري حاكي است كه گوگل به دنبال راه اندازي خدمات شبكه اي در فضاي مجازي است.

به گزارش فارس به نقل از اينفوورلد،‌ گفته مي شود كه اين خدمات شبكه اي Me‌ يا من نام خواهد داشت و در آينده نزديك راه اندازي خواهد شد، هر چند در اين زمينه هنوز به زمان خاصي اشاره نشده است.
اولين بار اين خبر از سوي كوين روز بنيانگذار سايت به اشتراك گذاري خبر ديگ منتشر شد. وي از قول منبع معتبري كه هويت وي را افشا نكرد گفت گوگل براي راه اندازي يك شبكه اجتماعي مجازي تصميم جدي گرفته است.
كارشناسان و صاحب نظران معتقدند كه گوگل هميشه قصد دارد رتبه اول را در دنياي اينترنت و سايبر داشته باشد و بنابراين از هيچ كوششي براي راه اندازي خدماتي كه قبلاً نمونه هاي موفقي از آنها راه اندازي شده، دست بر نمي دارد.
پيش از اين گوگل در سال 2004 سايت اوركات را راه اندازي كرده بود كه اگر چه در اروپا و آمريكا چندان مورد توجه قرار نگرفت، اما در برخي كشورهاي در حال توسعه مانند هند و برزيل با استقبال مواجه شد.
گوگل همچنين با راه اندازي سرويس باز و سازگار كردن آن با جيميل نشان داد كه ماهيت اجتماعي وب را بسيار جدي گرفته است. هر چند بي توجهي به حريم شخصي كاربران باعث اعتراض هاي گسترده به گوگل شد.

[bad boy]

"استيو "هائي كه دنيا را شگفت‌زده كردند

خبرگزاري فارس: طراحي رايانه هاي شخصي و همه گير شدن آنها از اواخر دهه 70 ميلادي تا حد زيادي مديون تلاش‌هاي دو دوست قديمي استيو جابز و استيو وزنياك بود.

به گزارش خبرنگار فناوري اطلاعات فارس، اين دو نفر كه شركت اپل را با همكاري هم تاسيس كرده بودند در سال 1976 رايانه اي به نام Apple I را طراحي و عرضه كردند كه يك محصول كامل محسوب مي شد و مجهز به 30 تراشه بود.
اما اولين رايانه شخصي كامل Commodore PET نام داشت و در ژانويه سال 1977 ميلادي عرضه شد. بعد از عرضه اين رايانه شركت اپل به سرعت دست به كار شد و رايانه جديدتري به نام Apple II را عرضه كرد. اين رايانه در مقياس گسترده اي در بازار عرضه شد و به افراد بيشتري امكان داد تا با رايانه ها و فوايد استفاده از آنها آشنا شوند.
مهم ترين نكته مورد توجه در اين رايانه طراحي برنامه هاي كاربردي و نرم افزارهاي مختلف بود. به بيان ديگر Apple II از نظر استفاده از سخت افزارهاي جديد و پيشرفته تر حرف چنداني براي گفتن نداشت.
در اواخر دهه 70 و اوايل دهه 80 ، رايانه هاي بيشتري براي استفاده خانگي طراحي شده و مورد استفاده قرار گرفتند. همچنين نرم افزارهايي هم براي افزايش بهره وري شخصي آنها و همين طور برنامه نويسي و انجام بازي طراحي شده و مورد استفاده قرار گرفتند.
يكي از اين رايانه ها كه در بسياري از كشورهاي جهان و از جمله ايران شهرت پيدا كرد كمودور Commodore 64 بود كه در مجموع 17 ميليون واحد از آن به فروش رفت. Commodore 64 در نهايت عنوان پرفروش ترين رايانه شخصي جهان را در كل تاريخ از آن خود كرد و اين ركورد را كماكان براي خود حفظ كرده است.
در دهه 80 روند ساخت رايانه ها باز هم شتاب گرفت و اين بار تلاش شد تا رايانه هاي ارزان قيمت تري در مقايسه با مين فريم ها و ميني كامپيوترها عرضه شود. اين رايانه ها ادارات و صاحبان مشاغل كوچك را هدف گرفته بودند.
در همين ايام رايانه هاي Workstation هم همه گير شدند. مشخصه مهم اين رايانه ها عملكرد قدرتمندانه پردازشگرهاي آنها و توان بالاي گرافيكي آنها بود كه مشاهده صفحه نمايشگر را با جزئيات بيشتري ممكن مي كرد. Workstation ها همچنين از حافظه بيشتري براي ذخيره اطلاعات برخوردار بوده و از قابليت هاي شبكه اي هم برخوردار بودند. اين رايانه ها در آن واحد قادر به اجراي همزمان چند سيستم عامل هم بودند.
در دهه 80 تمايز ميان رايانه هاي خانگي و رايانه هاي تجاري و اداري تا حد زيادي از ميان رفت و شباهت هاي نرم افزاري و سخت افزاري آنها روز به روز افزايش يافت. كم كم امكانات گرافيكي بيشتر و قابليت پخش صدا به رايانه هاي شخصي اضافه شد و پردازنده هاي مورد استفاده در رايانه هاي خانگي و اداري و سيستم هاي مورد استفاده براي انجام بازي به هم شبيه تر و شبيه تر شدند.
تنها ضعف مهم رايانه هاي شخصي در مقابل Workstation ها در آن زمان حافظه ناچيز آنها بود كه اين فاصله هم روز به روز كمتر و كمتر شد. قابليت به اشتراك گذاري اطلاعات از طريق شبكه هاي رايانه اي محلي هم به يك ويژگي عادي در رايانه هاي شخصي مورد استفاده در محيط هاي تجاري مبدل شد.
شايد در اين ميان ارائه اطلاعاتي در مورد بازار رايانه هاي شخصي و ميزان فروش آنها هم خالي از لطف نباشد. در سال 2001، 125 ميليون رايانه شخصي در بازارهاي جهاني عرضه شد. اين در حالي است كه اين رقم در سال 1977 تنها 48 هزار رايانه بود.
در سال 2002 تعداد رايانه هاي شخصي مورد استفاده در جهان بالغ بر 500 ميليون واحد بود و از اواسط دهه 70 تا به حال بيش از يك ميليارد رايانه شخصي از مدل هاي مختلف در كل دنيا به فروش رفته است.
از مجموع اين يك ميليارد رايانه 75 درصد رايانه هاي حرفه اي بوده يا در ارتباط با محيط كار بوده اند. بقيه اين رايانه ها هم براي استفاده در منزل به فروش رفته اند.
در حدود 81.5 درصد از رايانه هاي شخصي عرضه شده رايانه هاي دسكتاپ يا روميزي بوده اند، 16.4 درصد از نوع لپ تاپ و 2.1 درصد رايانه هاي سرور بوده اند. از مجموع رايانه هاي عرضه شده 38.3 درصد معادل 394 ميليون واحد در امريكا عرضه شده اند و سهم اروپا 25 درصد است. همچنين 11.7 درصد از كل رايانه هاي شخصي در منطقه آسيا – اقيانوسيه روانه بازار شده اند. البته سرعت رشد اين بازار در زمينه عرضه رايانه هاي شخصي از سال 2002 به اين سو بيش از ديگر مناطق و قاره هاي جهان بوده است.
از سال 2002 تا سال 2008 يك ميليارد رايانه شخصي در جهان به فروش رفت و از اين لحاظ ركورد اختصاصي ديگري در دنيا به ثبت رسيد. هم اكنون بيش از نيمي از خانوارهاي اروپاي غربي از حداقل از يك رايانه شخصي استفاده مي كنند.

[bad boy]

رايانه‌هاي شخصي از راه مي‌رسند

خبرگزاري فارس: رايانه Altair از جمله رايانه هايي بود كه اختراع آن موجب توسعه رايانه، سخت افزار و نرم افزار توسط شركت هايي مانند اپل و مايكروسافت شد.

به گزارش خبرنگار فناوري اطلاعات فارس، مايكروسافت كه تازه شكل گرفته بود و به دنبال كسب درآمد از دنياي رايانه بود زبان برنامه نويسي Altair BASIC را ابداع كرد. اين نرم افزار اولين نرم افزاري بود كه توسط مايكروسافت طراحي شد و اگر چه چندان موفق نبود، اما براي اين شركت بسيار رهگشا بود.
نسل دوم ميني كامپيوترها كه در اواخر دهه 70 عرضه شدند، با استقبال خوره هاي رايانه مواجه شدند و دهها مدل كيت مختلف براي آن ها طراحي شد. همين ميني كامپيوترها موجب شكل گيري رايانه هاي خانگي شدند. البته اين نوع رايانه ها براي استفاده تجاري چندان مناسب نبودند و كارآيي چنداني نداشتند.
رايانه هاي غول پيكر تجاري دهه 70 ميلادي به نوعي همه كاره بوده و نيازهاي شركت ها و موسسات مختلف را برطرف مي كردند. رايانه هاي خانگي بيشتر براي رفع نيازهاي آموزشي و تفريح و سرگرمي طراحي شده بودند و به غير از آن استفاده چنداني نداشتند. لذا كماكان رايانه يك وسيله لوكس تلقي مي شد كه خريد آن براي استفاده خانگي چندان توجيهي نداشت.
البته شرايط كم كم تغيير كرد و برخي برنامه هاي كاربردي و نرم افزارهاي اداري براي استفاده در رايانه هاي خانگي هم طراحي شد. در اواخر دهه 70 ميلادي استفاده از رايانه ها براي آموزش زبان هاي مختلف برنامه نويسي و اجراي بازي هاي رايانه اي فراگيرتر شد. البته رايانه ها براي قشر متوسط جامعه كماكان گران قيمت بودند.
البته آنهايي كه بيشتر به فناوري علاقه‌مند بودند از رايانه ها براي طراحي مدل هاي مختلف و به عنوان مثال مدارهاي الكترونيك و برخي شبيه سازي ها استفاده مي كردند.
از جمله ديگر كشورهايي كه در زمينه ساخت ميني كامپيوترها فعال بودند، مي توان به فرانسه اشاره كرد. اين كشور هم در دهه 70 با تلاش شركتي به نام R2E موفق به ساخت ميني كامپيوتر شد. R2E توسط دو مهندس سابق شركت Intertechnique به نام هاي آندره ترونگ تي و فرانسوا گرنل تاسيس شد. R2E در سال 1973 موفق به ساخت يك ميني كامپيوتر به نام Micral N شد كه در آن از پردازنده اينتل 8008 استفاده شده بود.
مهم ترين حسن Micral N قيمت مناسب آن بود. قيمت اين رايانه يك پنجم قيمت PDP-8 و معادل 1300 دلار در آن زمان بود. حافظه اين رايانه با پردازنده 500 كيلوهرتزي تنها 16 كيلوبايت بود. بردهاي مختلفي اعم از بردهاي آنالوگ، ديجيتال ، حافظه و فلاپي ديسك در رايانه ياد شده گنجانده شده بود.
رايانه ياد شده مجهز به يك سيستم عامل اختصاصي به نام Sysmic بود كه البته بعدها Prologue نام گرفت. شركت R2E در سال 1978 توسط شركت ديگري به نام Groupe Bull خريداري شد. Groupe Bull توليد اين رايانه را ادامه داد،‌اما علاقه اي به سرمايه گذاري در بازار رايانه هاي شخصي نداشت. جالب آنكه اين رايانه ها تا سال 1992 در باجه هاي اخذ عوارض در بزرگراه هاي فرانسه مورد استفاده قرار مي گرفتند ولي بعد از آن به طور كامل كنار گذاشته شدند.
در آمريكا Altair 8800 و Apple I محبوب ترين ميني كامپيوترهايي بودند كه در حدود سال 1975 به بازار آمدند. اين رايانه ها مجهز به تراشه هاي پردازنده ارزان قيمت 8 بيتي بودند. اين نوع پردازشگرها براي استفاده هاي اداري و تفريحي اوليه كافي بودند. در سال 1977، عرضه رايانه هاي از قبل مونتاژ شده هم آغاز شد. از جمله مشهورترين و شناخته شده ترين مدل هاي اين رايانه ها مي توان به Apple II،‌ Commodore PET، TRS-80اشاره كرد. در ميان اين رايانه ها TRS-80 مورد توجه منتقدان و پژوهشگران حوزه رايانه قرار گرفت.
اين سه رايانه آغازگر عصر رايانه هاي شخصي براي استفاده عموم بودند. نصب تعداد بيشتري برنامه كاربردي بر روي اين رايانه ها ممكن بود كه از جمله آنها مي توان به انواع بازي، نرم افزار پردازشگر لغات، spreadsheets اشاره كرد.
در همين ايام بود كه شركت آي بي ام هم رايانه هاي جديد و اختصاصي خود به نام IBM-PC را عرضه كرد. اين رايانه ها شباهت زيادي با رايانه هاي شخصي داشتند. طي سال هاي بعد با از راه رسيدن ويندوز سيستم عاملي يكپارچه هم براي رايانه هاي شخصي پا به عرصه وجود گذاشت.

[bad boy]

214 ميليون كاربر پرسرعت آن‌سوي ديوار چين

خبرگزاري فارس: تا پايان دسامبر سال 2009 ميلادي تعداد كاربران آنلاين چين 384 ميليون نفر بوده كه تا آن زمان 214 ميليون كاربر اينترنتي اين كشور به خطوط پهن‌باند دسترسي داشته‌اند.

به گزارش فارس، جمهوري خلق چين كشوري در شرق آسيا است كه پرجمعيت‌ترين و يكي از گسترده‌ترين كشورهاي جهان است. اين كشور كه 5/9 ميليون كيلومتر مربع وسعت و حدود 4/1 ميليارد نفر جمعيت دارد، شهر پكن را پايتخت خود قرار داده و شانگهاي مهم‌ترين شهر و بندر اصلي آن محسوب مي شود.
نام چين از نام خاندان سين گرفته شده ‌است كه در گذشته‌هاي دور بر اين كشور فرمان مي‌راندند. اين كشور كه از اواسط دهه 1970 سياست آزادسازي اقتصاد را در پيش گرفت و از شرايط بسته اقتصادهاي سوسياليستي به‌تدريج دور شد، طي دو دهه گذشته تلاش‌هاي بسياري را در راستاي اصلاح ساختار اقتصادي به عمل آورد و بسياري از موانع تجارت خارجي و جذب سرمايه‌گذاري خارجي را از سر راه برداشت و در همين حال تقاضاي عضويت در "موافقت‌نامه عمومي تعرفه و تجارت " و سپس در "سازمان جهاني تجارت " را دنبال كرد.
متوسط نرخ رشد اقتصادي چين طي دو دهه گذشته ۹‌ درصد بود و اين سياست را دنبال مي‌كرد كه ظرف بيست سال درآمد سرانه خود را 4 برابر كند. اين هدف موجب شد چين از يك كشور فقير به كشوري در حال توسعه با درآمد سرانه پايين تبديل شد. تعداد كساني كه زير خط فقر قرار داشتند از 250 ‌ميليون نفر به كمتر از 50 ميليون نفر كاهش يافت، ظرف بيست سال نرخ اميد به زندگي نيز از 64 به 70 سال رسيد، توليد ناخالص داخلي چين كه در سال 1988 نصف روسيه بود، پس از گذشت 10 سال دو برابر روسيه شد، در اوايل دهه هشتاد ميلادي درآمد سرانه هند و چين برابر بود، اما در اواخر قرن بيستم درآمد سرانه چين تا دو برابر هند افزايش يافت. طبق آمار موجود، در سال 2000 توليد ناخالص داخلي چين بيشتر از مجموع همه كشورهاي درحال گذار بود و هم‌اكنون پيش‌بيني شده است كه در سال 2015 اقتصاد چين از حيث عدد مطلق توليد ناخالص داخلي خواهد توانست از آمريكا پيشي بگيرد.
در اين صورت چين به بزرگترين اقتصاد جهان تبديل خواهد شد و عظمت تاريخي خود را كه در اواسط قرن نوزدهم از دست داد، مجددا كسب خواهد كرد.
يكي از بخش‌هاي داخلي دولت چين كه طي چند سال اخير در راستاي توسعه اقتصادي ارتقا يافت، توسعه زيرساخت‌هاي فناوري بود كه به دنبال آن ميزان دسترسي مردم به اينترنت بين سال‌هاي 2000 تا 2009 ميلادي تا چند برابر افزايش يافته است.
بر اساس گزارش‌هاي موجود، نخستين ارتباط اينترنتي چين در 20 سپتامبر 1987 بين مركز ICA Beijing در شهر پكن و دانشگاه Karlsruhe آلمان برگزار شد كه مديريت پروژه برقراري اين ارتباط اينترنتي را پروفسور "وارنر زون " و پروفسور "وانگ يانفنگ " برعهده داشتند. از آن زمان تاكنون خدمات اينترنتي در كشور چين بسيار گسترش يافت؛ تا آنكه چين طي سال‌هاي اخير عنوان بزرگترين كشور دنيا از نظر تعداد كاربران آنلاين را به خود اختصاص داده است.
گفته مي‌شود كه نخستين پست الكترونيكي موفق چين در 14 سپتامبر 1987 با محتواي زير ارسال شد: "از داخل ديوار بزرگ چين مي‌توانيم به تمام نقاط جهان دسترسي پيدا كنيم ". اينترنت در كشور طي يك دهه گذشته به بخشي از فرهنگ اين كشور تبديل شد و توانست از اين حيث با كشورهاي غربي برابري كند.
كشور چين تا پايان دسامبر 2009 بيش از 384 ميليون كاربر اينترنتي داشت. طبق آمار بين‌المللي منتشر شده از سوي اتحاديه جهاني مخابرات(ITU)، برترين كشورهاي اينترنتي در سال 2007 به‌ترتيب چين، ايالت متحده آمريكا، ژاپن و آلمان بوده‌اند كه بخش اعظم كاربران اينترنتي چين به خطوط پرسرعت DSL از طريق دو شركت China Telecom و China Netcom دسترسي داشته‌اند.
خطوط پهن‌باند اينترنتي به عنوان شاهراه اصلي اتصال اين كشور به دنياي آنلاين محسوب مي‌شود و بر اساس آمار موجود‌، تا پايان سال گذشته 214 ميليون كاربر اينترنتي اين كشور به خطوط پهن‌باند دسترسي داشته‌اند. هزينه پايين استفاده از خطوط پهن‌باند اينترنتي در چين از مهم‌ترين مسايلي بوده كه افزايش تعداد كاربران اينترنتي اين كشور در سال‌هاي اخير را به دنبال داشته است.
در حال حاضر ساكنان كليه شهرهاي بزرگ چين مي‌توانند با پرداخت حداقل هزينه به اينترنت پرسرعت دسترسي پيدا كنند. گسترش خدمات اينترنت بي‌سيم نيز از ديگر موارد افزايش تعداد كاربران آنلاين چين محسوب مي‌شود. در حال حاضر 05/73 ميليون كاربر اينترنتي چين كه 9/28 درصد جمعيت اينترنتي اين كشور را تشكيل مي‌دهند، از خدمات اينترنت بي‌سيم استفاده مي‌كنند. طبق آمار منتشر شده از سوي "وزارت صنعت و اطلاعات چين " تا پايان سال 2009 ميلادي تعداد سايت‌هاي اينترنتي ثبت شده در اين كشور به 23/3 ميليون عدد رسيد كه اين رقم با رشد سالانه 3/12 درصد در حال افزايش است.

** زيرساخت‌هاي اينترنتي

چهار شركت مخابراتي اصلي چين كه عامل اصلي عرضه كننده خدمات اينترنتي در اين كشور محسوب مي‌شوند CSTNet، ChinaNet، CERNet و CHINAGBN نام دارند كه ترافيك اصلي اينترنت چين توسط شبكه اين چهار شركت كنترل مي‌شود. اين شركت‌ها علاوه بر آنكه از طريق زيرمجموعه‌هاي فراوان خدمات اينترنتي را به دست كاربران مي‌رسانند، به صورت مستقيم نيز كاربران چيني را تحت پوشش خدمات اينترنتي خود قرار مي‌دهند.
خدمات اينترنتي چين معمولاً از طريق شركت‌هاي مخابراتي اين كشور ارايه مي‌شود. آن دسته از شركت‌هاي خارجي مانند Information Highway كه در كشور چين خدمات اينترنتي ارايه مي‌دهند، توانايي رقابت با شركت‌هاي داخلي اين كشور را ندارند و گستردگي خدمات اينترنتي توسط شركت‌هاي داخلي موجب شده است تا مراكز خارجي نتوانند موفقيت چنداني در اين بازار به‌دست آورند.
شركت‌هاي خارجي معمولاً خدمات خود را به صورت مستقيم در اختيار كاربران چيني نمي‌گذارند و سرويس‌هاي مربوطه را از طريق شبكه‌هاي داخلي اين كشور ارايه مي‌دهند.

** كاربران اينترنتي

در تاريخ ژوئن 2007 "مركز شبكه اطلاعاتي اينترنتي چين " گزارش داد كه 9/54 درصد كاربران آنلاين اين كشور را آقايان تشكيل مي‌دهند، از كل كاربران اينترنتي چين 9/57 درصد مجرد هستند و 2/51 درصد آن‌ها كمتر از 25 سال دارند. بخش اعظم كاربران اينترنتي چين دست‌كم مدرك ديپلم دارند و از بين تمامي آن‌ها 7/36 درصد دانشجو و 3/25 درصد كارمند سازمان‌هاي دولتي و خصوصي هستند.
همچنين گفته شده است كه 9/33 درصد كاربران آنلاين اين كشور ماهانه بيش از 1500 يوان درآمد دارند و اگر دانشجويان را از اين گروه حذف كنيم، اين رقم تا 6/53 درصد افزايش مي‌يابد. بخش اعظم سايت‌هاي اينترنتي چين با بخش‌هاي داخلي اين كشور در ارتباط هستند.
تا پايان دسامبر سال 2009 ميلادي تعداد كاربران آنلاين چين 384 ميليون نفر بوده و بر اين اساس ضريب نفوذ اينترنت در اين كشور 9/28 درصد بوده است.

** محتواي اينترنتي

بيشتر كاربران آنلاين چين در اين دنياي مجازي به خواندن اخبار، جست‌وجوي اطلاعات و ارسال پست الكترونيكي مشغول هستند. اين افراد همچنين به بارگذاري فايل‌هاي صوتي-تصويري و به‌روزرساني وبلاگ علاقه دارند.
پورتال‌هاي اطلاعاتي اينترنتي چين از جمله Sina.com، Sohu و 163.com بين مردم اين كشور بسيار محبوب هستند. به عنوان مثال، پورتال Sina ادعا مي‌كند كه 8/94 ميليون مشترك چيني فعال دارد و بيش از 10 ميليون مشترك از خدمات پولي آن استفاده مي‌كنند. ديگر ارايه دهندگان سرويس‌هاي اينترنتي چين شامل سايت‌هاي Alibaba.com مي‌شوند.
محبوب‌ترين موتور جست‌وجوي اينترنتي بين كاربران چين baidu.com است كه بيشتر پورتال‌هاي اينترنتي اين كشور با آن در ارتباط هستند. جست‌وجوگر اينترنتي ديگري كه در چين محبوبيت فراوان دارد، بخش چيني سايت گوگل است.

[bad boy]

سروكله بيل‌گيتس و مايكروسافت پيدا شد

خبرگزاري فارس: در ابتداي دهه 70 توسعه و طراحي ريزپردازنده هاي تك تراشه اي افزايش يافت.

به گزارش خبرنگار فناوري اطلاعات خبرگزاري فارس، اين پردازنده ها باعث افزايش محبوبيت رايانه هاي شخصي شدند و آنها را هر چه بيشتر به محصولاتي ارزان قيمت،‌ سهل الوصول و كوچك مبدل كردند. يكي ازرايانه هايي كه عرضه آن در دهه 70 بسيار پرسروصدا شد، Altair 8800 بود كه مقاله مهمي هم در ارتباط با آن در مجله Popular Electronics در ژانويه سال 1975 منتشر گرديد.
تا آن زمان كمتر پيش مي آمد كه مردم به خريد رايانه و استفاده از آن در منازل ترغيب شوند. اما اين مساله از دهه 70 كم كم متداول شد و به تدريج مي شد رايانه ها را از جمله اقلامي دانست كه در بازارهاي محصولات الكترونيك براي خريد عرضه مي شدند. بعد از اين رايانه ، رايانه ديگري به نام IMSAI 8080 عرضه شد كه بسيار مشهور و خبرساز شد. اين رايانه هم شباهت هاي زيادي به Altair 8800 داشت و البته از همان ميزان محدوديت هم برخوردار بود.
اگر چهAltair و IMSAI باز هم ابعاد رايانه ها را كاهش دادند،‌ اما اين كوچك شدن از نظر فعالان صنعت رايانه كماكان كافي نبود. در آن زمان هنوز خبري از صفحه كليدهاي امروزي و موس نبود و براي استفاده از رايانه بايد از نمونه هاي اوليه صفحه كليد يا دستگاه تله تايپ كه بزرگ ، سنگين و نسبتاً گران قيمت بودند، استفاده مي شد. اين دستگاه ها داراي يك صفحه كنترل مجهز به انواع سوييچ ها و چراغ ها بودند كه برقراري ارتباط ميان دستگاه و كاربر را ممكن مي كرد.
براي برنامه دادن به رايانه بايد ابتدا از برنامه اي موسوم به bootstrap loader استفاده مي شد و بعد از ورود اين برنامه در صورت عدم وجود هيچ گونه مشكل و خطا يك نوار مشابه نوارهاي ضبط صوت كه حاوي يك مفسر زبان بيسيك بود از طريق دستگاه ضبط صوت خاص پخش مي شد و سپس برنامه ريزي دستگاه ممكن مي شد.
جالب آنكه در همين حين بايد از 8 سوييچ هم براي لود كردن اطلاعات استفاده مي شد و هر يك از اين سوييچ ها پس از فشرده شدن يك بايت از هر برنامه را لود مي كردند. لذا مي توان تصور كرد كه اجراي يك برنامه ساده بر روي چنين رايانه اي چه مدت طولاني زمان مي برد. رايانه هاي ياد شده قادر به اجراي برنامه هاي بيسيك به شروط ياد شده و پس از طي مراحلي بودند كه ذكر شد.
MITS Altair اولين كيت ريزپردازنده موفق بود كه به طور تجاري عرضه شد و بر روي جلد مجله Popular Electronics در ‍ژانويه سال 1975 منتشر شد. اين كيت اولين كيت رايانه هاي شخصي بود كه در مقياس انبوه منتشر شد. در اين رايانه همچنين براي اولين بار از پردازنده اينتل 8080 استفاده شد.
عرضه 10 هزار رايانه Altairs يك موفقيت تجاري بزرگ بود. اين رايانه همچنين الهام بخش پل آلن و هم كلاسي دانشگاهيش بيل گيتس براي نگارش مفسر زبان بيسيك براي Altair بود. اين دو نفر با كار با Altair پي بردند كه آينده به رايانه ها و نرم افزارهاي رايانه اي تعلق دارد. لذا شركت مايكروسافت را با همكاري هم در دهه 70 تاسيس كردند و دهها نرم افزار مختلف و از جمله سيستم عامل ويندوز را طراحي و عرضه كردند.
MITS Altair 8800 صنعت رايانه را متحول كرد و باعث ايجاد صنعتي جديد به منظور طراحي و عرضه ميكروكامپيوترها و كيت هاي رايانه اي شد. به همين علت شاهد شكل گيري دهها شركت نوپا از اواسط دهه 70 هستيم كه كارشان توليد سخت افزارهاي رايانه اي بر مبناي تراشه هاي Intel 8080،‌ Zilog Z80 ،‌ Intel 8085 بود. اكثر محصولات توليد شده مجهز به سيستم عامل CP/M-80 بودند كه توسط گري كيلدال از موسسه Digital Research طراحي شده بود.
CP/M-80 اولين سيستم عامل محبوبي بود كه براي ميكروكامپيوترها طراحي و عرضه شد و بعدها دهها سخت افزار سازگار با آن هم ساخته شد. از جمله بسته هاي نرم افزاري سازگار عرضه شده براي اين سيستم عامل مي توان به WordStar و dBase IIاشاره كرد. كم كم سروكله علاقمندان به رايانه هم پيدا شد كه دوست داشتند اين محصول را شخصي سازي كنند و سيستم هايشان را بر مبناي علايق طراحي كنند. برخي از اين سيستم ها موفق بودند و سازندگان برخي از آنها حتي باشگاه ها و شركت هايي را براي بازاريابي توليداتشان شكل دادند. يكي از مهم ترين و شناخته شده ترين اين باشگاه ها در دهه 70، Homebrew Computer Club نام داشت كه در آن "خوره هاي رايانه " دور هم جمع مي شدند و در مورد ايده ها و علايقشان با يكديگر صحبت مي كردند.
آنها حتي نرم افزارها و طرح هايشان را با يكديگر مبادله مي كردند و سيستم هاي ابداعيشان را به يكديگر نشان مي دادند. اين انجمن ها و باشگاه ها بدون شك نقش مهمي در توسعه و پيشرفت صنعت نرم افزار و سخت افزار ايفا كردند.

[bad boy]

رايانه‌هاي يخچالي در دهه 70

خبرگزاري فارس: در دهه 70 ميلادي شركت هاي مختلفي در زمينه طراحي و عرضه پردازنده هاي جانبي براي رايانه هاي mainframe فعال شدند.

به گزارش خبرنگار فناوري اطلاعات فارس، وظيفه اين پردازنده ها انجام وظايف عادي و روزمره و جلوگيري از وقوع هرگونه مشكل و اختلال براي انجام فرايندهاي محاسباتي بود. اين پردازنده هاي جانبي بر مبناي استانداردهاي امروزي از نظر فيزيكي بسيار بزرگ بودند و هر يك به اندازه يك يخچال بزرگ جا مي گرفتند. اين پردازنده ها همچنين بسيار گران قيمت بودند و هر يك دهها هزار دلار قيمت داشتند. با اين وجود طرفداران خاص خودشان را داشتند.
البته در مجموع و در مقايسه با امروز ميزان فروش اين پردازنده ها توسط اشخاص حقيقي بسيار محدود بود و خريد آنها بيشتر توسط شركت ها و موسسات بزرگ صورت مي گرفت.
با گذشت چند سال ابعاد اين پردازنده هاي جانبي كوچك تر شد و قيمت آنها هم پايين تر آمد و به طور كلي اين مساله موجب شد تا قيمت رايانه هاي mainframe هم كاهش يابد.
همين وضعيت موجب شد كه از اواسط دهه 70 به بعد آزمايشگاه هاي تحقيقاتي كوچك و موسسات پژوهشي نه چندان شناخته شده هم قادر به پرداخت هزينه خريد رايانه هاي mainframe‌ باشند.
البته كماكان اين سازمان ها و نهادها ترجيح مي دادند از ميني كامپيوترها استفاده كنند و براي انجام امور گسترده تر تحقيقاتي با يك دانشگاه قرارداد ببندند و از ابررايانه يا رايانه mainframe موجود در آن بهره ببرند.
علاوه بر اين، ميني كامپيوترها نسبت به رايانه هاي mainframe امكانات و قابليت هاي تعاملي بيشتري داشتند و به زودي به انواع سيستم عامل ها مجهز شدند. يكي از ميني كامپيوترهاي مشهور Xerox Alto بود كه در سال 1973 به بازار آمد.
عرضه Xerox Alto گام مهمي در جهت توسعه رايانه هاي شخصي محسوب مي شد. علت اصلي اين امر طراحي يك رابط كاربري گرافيكي براي Xerox Alto بود كه از دقت تصويري خوبي هم برخوردار بود. بهره مندي از حافظه داخلي و خارجي مناسب، موشواره و نرم افزارهاي خاص Xerox Alto را به يك تجربه استثنايي براي بسياري از كاربران در دهه 70 مبدل كرد.
همانطور كه اشاره شد، ميني كامپيوترها به عنوان اجداد رايانه هاي شخصي مدرن از ريزتراشه ها يا آي سي ها استفاده مي كردند. استفاده از آي سي موجب كاهش هزينه و همين طور ابعاد رايانه ها مي شد. اما عمليات پردازش توسط مدارهاي الكترونيكي انجام مي شد كه داراي مؤلفه هاي زيادي بودند و بر روي مدارهاي چاپي شلوغ در كنار هم قرار گرفته بودند. تا قبل از راه رسيدن ميكروپروسسورها يا ريزپردازنده ها اين فناوري مدرن ترين فناوري به حساب مي رفت.
اين مدارهاي چاپي هم بزرگ و هم شلوغ بودند و گراني آنها هم برخي خريداران را از خود مي راند. پس از آنچه ريزپردازنده ها از راه رسيدند، هزينه ساخت سيستم هاي رايانه اي باز هم كاهش يافت. به طور كلي دهه 70 هم از نظر سرعت پيشرفت فناوري يارانه اي و هم از نظر سرعت كاهش قيمت اين محصول در نوع خود جالب توجه است.
رايانه ها در دهه 70 ميلادي همچنين از نظر قدرت پردازش و سرعت انجام محاسبات رياضي، عمليات منطقي و كاركردهاي كنترلي نيز پيشرفت قابل ملاحظه اي داشتند. به زودي همه آي سي هاي ريز و درشت يك رايانه برر روي تنها يك مدار مجتمع قرار گرفت و همين مساله هم توليد رايانه ها در مقياس انبوه را ساده تر كرد و هم به طور ناگهاني قيمت اين محصول الكترونيك را باز هم كاهش داد، به گونه اي كه رايانه هاي غول پيكر چند ده هزار دلاري با سرعت لاك پشتي به ناگهان با پرداخت هزار دلار قابل خريداري بودند و كاركردهاي به مراتب بيشتر و متنوع تري هم داشتند.
پيشرفت در طراحي و ساخت حافظه هاي موسوم به solid state هم موفقيت ديگري بود كه باعث شد حافظه هاي بزرگ ، گران و ناكاراي داراي هسته مغناطيسي يا magnetic core كنار گذاشته شوند. اين حافظه ها انرژي بسيار زيادي هم مصرف مي كردند و از جمله عوامل مهم ناكارآمدي رايانه هاي قديمي تر بودند.
البته تا قبل از فرارسيدن دهه 80 كماكان استفاده شخصي و يك نفري از رايانه ها چندان متداول نبود و اين مساله محدود به برخي پارك هاي علم و فناوري مانند SRI و Xerox PARC بود. در همين ايام بود كه متخصصان علوم رايانه كم كم به فكر عمومي تر كردن شبكه هاي رايانه اي افتادند و پدربزرگ شبكه فعلي اينترنت به نام آرپانت هم از راه رسيد.