یک قطعه ادبی به مادر عزیز خودتان تقدیم کنید

[tasala]

مادر اي مهربان به مهرباني پاكت سوگند كه تمام ارزوهايم به قدر تو قد كشيدهاند تو اگر باشي مرا هيچ ارزويي نباشد خدا بر لوح ساده قلب من جز حديث ارزومندي تو را ننوشته است كه ان زيباي زيبا افرين هميشه زيباترين را مي نويسد مخصوصا بر صحيفه قلبها

[tasala]

مادراگر امروز جز راست نمي گويم بهر ان است جز راست از تو نشنيده ام اگر تو راستگو،راست پو، راست بين و راست دين نبودي من از راستي، براستي كه چيزي نميدانستم

مادر زندگي به من فهماند آن فرزندي كه در زندگي در بند پند چو قند مادر باشد ، بند تلخيهاي ايام او را اسير نتواند كرد و آنكه صحبت گرم مادر را نشنيد از نا مادريهاي سرد روزگار به جبر خواهد رسيد

[jet li]

همیشه در تنهایی هایم پدرم از تو برایم میگوید

از تویی که دست روزگار دیدنت را از من دریغ کرد
از تویی که دیدن رویت برایم به رویایی شبانه تبدیل گشت
رویاهایی که هر شب چون یک فیلم سینمایی
برای خود کارگردانی کردم و
تو هم بازیگر نقش اولش قرار دادم
اما همیشه دلم میخواست بجای کارگردانی این فیلم
نقش روبروی تو را به من می دادند
تا بیش از پیش احساست کنم
اما انگار نویسنده این فیلم سینمایی
قلمش را مرز جدایی من و تو قرار داده بود .
و من به خوبی میدانم مثل همیشه راهی جز تسلیم نیست . . .

[jet li]

باورم نمي شه...
باورم نمی شه برای همیشه چشمهاتو بسته باشي...
باورم نمي شه يه روزي بخوای همرنگ خاك بشي...
باورم نمي شه ديگه دعاي خيرت پشت سرم نباشه...
باورم نمي شه كه بخواي بري...
هميشه انقدر مهربون بودي كه هيچوقت منتظر رفتنت نبودم...
ولي حالا يه جوري چشماتو بستي كه انگار ديگه خودت هم نمي خواي بيدار شي...
باورم نمي شه براي هميشه خوابيده باشي...
اي كاش فردا صبح كه چشمهامو باز مي كنم تو هم چشمهاتو باز كني...
اي كاش من پلك چشمات بودم.. نمي ذاشتم بسته بشن...
اي كاش خداي مهربون فرصت بده يه بار ديگه تورو توي كنج اتاق ببينم..
اي كاش مي شد يه بار ديگه برام قصه بگي... يه بار ديگه برام لالايي بخوني...
لا...لالايي گل شبنم... اشكت مي باره نم نم...خوابت مي بره كم كم...لالايي...

[tasala]

مادر اي بودن با تو مرا لذت بودن گاهي كه با تو نبودم با خود نيز نبودمكه با خودي بودن به كه با خود بودن

[ساقي]

مادراي معني ايثار تو گل باغ خدايي
توي روزگار غربت با غم دل آشنايي

[deltang]

اي مادر عزيز كه جانم فداي توست

قربان مهرباني و لطف و صفاي توست

[deltang]

مادر من نور چشمم مستي من

ساغر خوشبختي من هستي من

مادر من اميدم بي تو سراب

يه حباب روي آبه زندگيم بي تو خرابه

[deltang]

مادرم می خوام از اونچه توی دلم نسبت به تو احساس می کنم ، بنویسم. یعنیمی تونم؟!

من می خوام بابت خیلی چیزا ازت تشکر کنم ، و بابت چیزهای بیشتریاز تو معذرت بخوام.

ازت تشکر می کنم که وسیله ای شدی ، تا وجود یابم. جسم وروحم از وجود عزیزت شکل گرفت. من که جنینی

بی چیز بودم ، نفست گرمم کرد و آهنگدلنواز قلبت ، موسیقی آرام بخشم شد. احساست نسبت به فرزندی که

در رحم داشتی از هماناول ، عشق و محبت را برایم ترجمانی شیرین بود. من و تو یکی بودیم. و پسوندی که به

اسمت اضافه شد:" مادر باردار"

من از اول باری افزوده بر وجودت بودم. شایدتصور می شد که این مادر روزی بارش را زمین خواهد گذاشت ، اما تو

هرگز این کار رانکردی. من همیشه بار تو و تو همیشه یار من بودی.

روزهای بارداریت ، راحتیوجودت ، رعایت وجودی بود که با خود حمل می کردی. تا فرزندت متولد شد.

ازتتشکر می کنم. که مرا متولد کردی و گفتند که فارغ شدی . ولی هرگز تو از من فارغنگشتی. باز مرا در روی

سینه خود قرار دادی و گفتی فرزندم بنوش از شیره وجودم و بشنوصدای مهربان قلب مادرت را ، قلبی که با خود

محبت و عشق را زمزمه مي كند و من شیرینیزندگی را با نوازش هایت حس کردم. نوازش هایی که بدون هیچ

چشمداشتی بود. تو پذیرش غیرمشروطی نسبت به من روا داشتی. نوزادی بودم سست ، که هیچ خاصیتی نه

برای خودم و نهبرای تو داشتم. ولی تو را چون فرشته مهربانی آفریده بودند که لذت خود را در رنجنگهداری من

دنبال می کردی. خواب نوشین سحرت را پیش رخ بی رمق من ، درنیم شبان ذبحمی کردی. گویی که دیگر قصد

نداری آرامشت را بازیابی ، گویی که آرامشت ، آرامش وجودیشده است که تو آن را فرزند خود خواندی.

ازت تشکر می کنم که زبانم را گشودیبه مهر ، و سخنان دلنوازم آموختی .

ازت تشکر می کنم. که با اشکهایم گریستی وبا خنده هایم ، خندیدی.

تو مرا در عین وابستگیم به وجود عزیزت، شخصیتیجداگانه دادی و مرا مشوق استقلال كردي.تو که ریشه من بودی و وجودم ، چنانمرا جلوه دادی و خود را نادیده گرفتی که فراموش شدی.

ازت تشکر می کنم. کهمعنی زندگی را در گرمابخشی وجودت ، به من آموختی.

مادرم تو وجود منی، و هرگزنمی توانم تشکر گوی وجود خودم باشم ، آنطور که باید و شایسته است.

تو واسطهآفریدن منی ، و من نه از آفریدگار و نه از واسطه او نتوانم که تشکری شایسته کنم.

[امیر عباس انصاری]

مادر
ما+در
ما در قلب تو هستیم مادر