مشاعره سنتی

[VAHID]

تورا سریست که با ما فرو نمی آید
مرا دلی که صبوری از او نمی آید

[SonBol]

دلم گرفته از این روزها دلم تنگ است
میان ما و رسیدن هزار فرسنگ است

[دانه کولانه]

این شعر به زبان کردیه

تا کی دانیشم له سای داری بی ؟
تا کی بیکیشم دردی غریبی ؟
تا کی ناله ی دل چو ناله ی نی بو ؟
رنگ رخسام چو زرده به-ی بو ؟

[VAHID]

این شعر هم به زبان کردی است:
و فدای بالات بام آزیزم روزی چوار جاره
صبح و نیمه رو باوانم عصر و ایواره

[amin354]

در هوايت بي قرارم روز و شب
سر ز پايت بر ندارم روز و شب
روز و شب را همچو خود مجنون کنم
روز و شب را کي گذارم روز و شب

[دانه کولانه]

وحید جان فکر کنم به کلماتی مثل عازیزم و یا باوانم و .... که در وسط اشعار آواز یا تصنیف میان
تحریر گفته میشه (یا حالا هر اسم دیگه ای هم که داشته باشه ) که این در اصل شعر وجود نداره و فقط در آوازه برای مثال شعری که در پست اخیر من نقل شده اگه بخوای تحریراشو حذف نکنی
این میشه
تا کی ناله ی دل آخ چو ناله ی نی بو ؟
رنگ رخسام آی چو زرده به-ی بو ؟





بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم

همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم
شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم
شدم آن عاشق دیوانه که بودم

[VAHID]

ميا بي دف به گور من زيارت
كه در بزم خدا غمگين نشايد

[Hamed]

دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست
گفت با ما منشین کز تو سلامت برخاست

[SonBol]

تو همچو صبحی و من شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بین که چون همی سپرم

[Hamed]

میان گریه می خندم که چون شمع اندر این مجلس
زبان آتشینم هست لیکن در نمی گیرد