آداب و رسوم ملل و اقوام مختلف

[افسون 13]

خدایان و مقدسات مردم هند

هندوستان از گذشته های دور سرزمین عجایب جهان بوده است و در چند دهه ی اخیر بسیار مورد توجه جهان غرب قرار گرفته است به طوریکه امروزه تمام اطلاعات مربوط به تمدن و ادیان و افسانه های هند در سایتهای اینترنتی بسیاری قرار گرفته و کتابهای مذهبی و تاریخی آن به زبانهای گوناگونی ترجمه شده است . در چنین شرایطی باعث تأسف است که ما ایرانیان با وجود داشتن تمدنی مشترک با هندوستان ، اطلاعات اندکی از این سرزمین در اختیار داریم . هندوستان با بیش از ۱ میلیارد جمعیت ، دموکراسی ترین کشور جهان سوم است و مردمی‌خونگرم و مهربان دارد .۹۹ % از جمعیت هند را هندوان (پیروان هندوییسم) تشکیل می‌دهند . از آنجا که آیین هندو غالبترین مذهب هندوستان است و آشنایی ما با این آیین چندان زیاد نیست . در این مقاله به بررسی مختصری از مقدسات هندو و قوانین آن می‌پردازیم .


هند : سرزمین رودها

در حیات هندو ، رودخانه ها نقش بسیار مهمی‌ بازی می‌کنند . زیرا رودها برای هندوان مقدس هستند اما این تقدس و پرستش به معنی کفر ابتدایی و یا شرک آنان نیست ، بلکه ریشه در فرهنگ و تمدن کهن تری دارد که پیرو احترام به طبیعت است ، همانگونه که در نزد زرتشتیان باستان بوده است .

رودخانه های مقدس برای هندوان :

۱- گنگ : مقدس ترین رود هند است . الهه گانگا این رود را نگهبانی می‌کند . گنگ از هیمالیا سرچشمه می‌گیرد و از شهرهایی مثل بنارس ، هردوار ، الله آباد ، وراندابن و … می‌گذرد . بر طبق افسانه ها گنگ از پای ویشنو Vishnu (خدای نگهدارنده زندگی در زمین) جاری شده و پس از گذشتن از گیسوان شیوا Shiva(خدای فنا و نابودی) به زمین می‌رسد. هندوان معتقدند که غسل در گنگ ، گناهان کبیره را می‌شوید و اصولاً غسل در رودهای مقدس به هنگام کسوف و خسوف واجب است . آنها همچنین خاکستر و استخوانهای نیم سوخته ی مردگان خود را با مراسمی‌ خاص در آب گنگ می‌ریزند .

۲- سند : دومین رود مقدس هندوان است و نام هندوستان نیز از همین رودخانه گرفته شده است . نام قدیم سند ، سندو ، بوده است و ایرانیان باستان آن را ، هندو ، نام نهادند و در اثر گذر زمان هندو به نامی‌برای این سرزمین تبدیل شد و هندوستان یعنی “سرزمین رودها” . شاید جالب باشد بدانید که نام لاتین هند ، یعنی ایندیا Indiaنیز از همین رود سند برداشته شده است . یونانیان باستان در زبان خود سند را ایندوسIndus می‌نامیدند و ایندیا با کمی‌ تغییر از ایندوس برداشته شده است . البته لازم به ذکر است که نام قدیم هند در زبان سانسکریت ” بهارات” (Bharat)می‌باشد . رود سند نیز از هیمالیا سرچشمه می‌گیرد و به دریای عرب می‌ریزد .

۳- برهماپوترا(Brahmaputra) : از کوههای هیمالیا واقع در تبت سرچشمه می‌گیرد و رودخانه ای طوفانی است .

۴- جمنا (yamuna) : از پنج آب (پنجاب) به سمت جنوب جاری می‌شود و دهلی را مشروب می‌کند و شکوه تاج محل در آگره را در آبهای خود منعکس می‌کند . جمنا با افسانه های مربوط به کریشنه وابسته است .

۵- سرسوتی(Saraswati) : رودخانه ای مقدس که در دوران باستان ، در کنار آن قربانی های ودایی انجام می‌دادند و عالمان ودایی در حوزه این رود زندگی می‌کردند . سرسوتی نام الهه علم و دانش است .
سایر رودهای مقدس هندوستان در جنوب هستند و شامل رودهای گوداوری ، کاوری ، نرمدا و تاپی می‌باشند .


گیاهان مقدس :

درختان و گیاهان نیز به عنوان یکی از مظاهر طبیعت ، مورد احترام هندوان هستند به طوریکه آنها پیش از قطع یک درخت او را ستایش کرده و عذر خواهی می‌کنند که این نوع احترام به طبیعت با فرهنگ سرخپوستان بسیار مشابهت دارد . مقدس ترین گیاه هند ، انجیر مقدس (Pippala) است که نماینده ویشنو است . این درخت حتی مورد احترام بوداییان نیز هست زیرا معتقدند که بودا زمانیکه زیر سایه این درخت نشسته بود ، به حقیقت دست یافت. از دیگر درختان مقدس می‌توان از درخت پنبه ابریشم نما ، درخن تمالا ، درخت ویلوا و درخت شمی ‌نام برد .

گلها نیز بسیار مورد توجه و علاقه هندوان هستند . آنها تقریباً در اکثر مراسم خود از گل به اشکال مختلف استفاده می‌کنند . گل سرخ چینی برای شیوا ، گل سفید برای ویشنو, گل نیلوفر برای لکشمی (Laxmi) (الهه ثروت و خوشبختی) ، گل زرد برای سرسوتی ، گل انبه به خدای کام وگل نیلوفر سرخ برای خورشید ، نمونه هایی از تقدیم گل به خدایان هستند .


کوههای مقدس :

مقدس ترین کوه هندوستان هیمالیا است . (هیمالیا در لغت از دو جزء تشکیل شده است . یکی هیما - به معنی برف و سرما و دیگری لیا - به معنی خانه و انبار و هیمالیا در کل به معنی “خانه برف” است) هیمالیا از این جهت مقدس است که در گذشته محل زندگی خدایان بوده است . در مقابل کوههای بلند هیمالیا در جنوب ، چند رشته کوه و تپه نیز در جنوب هند وجود دارند که ویندهیا (Vindhia) نامیده می‌شوند . ویندهیا در زبان هندی به معنی کوه جنوبی می‌باشد و افسانه های زیادی در مورد این کوه وجود دارد .


نوشته های مقدس :

مهمترین و معتبرترین نوشته های مقدس هندوان که بین تمام فرق هندو مورد قبول است ؛ عبارت است از :
- کتب ودا (Veda)
– براهمن (Brahmana)
– آرنیک (Aranyaka)
- اوپانیشاد(Upanishad)
– پوران(Purana)
– راماینه (Ramayana)
- مهابهارت( هند بزرگ) (Mahabharat)
-آگم ها (Agamas)
- پنج راتره (pancara tras)
- تنتره(Tantras)

این نوشته ها در یک زمان فراهم نیامده و متعلق به ازمنه متوالی است .


خدایان (شخصیت های مقدس) :

شاید با شنیدن نام خدایان ، این تصور پیش آید که هندوان بت پرست هستند و از وجود خدای یکتا بی خبرند . اگرچه هندوان در ظاهر بت می‌پرستند اما حقیقت این است که دانایان ، حکیمان و هندوان با سواد ، خدای یکتا را می‌پرستند و معتقدند که ذات مطلق الهی یگانه است ولی قشر فقیر و کم سواد هندوستان تا حدود زیادی به همان مظهر مادی توجه دارند و آن را می‌پرستند اما این نیز به معنی کفر آنان نیست . هندوان معتقدند که این خدایان ، مظاهر گوناگون همان خدای یکتا هستند در این باره در ریگ ودا (یکی از چهار ودای موجود) آمده است :
” بر هر ثابت و جنبنده و نیز بر هر آنچه را ه می‌رود وبر هر آنچه می‌پرد و بر تمام این آفرینش رنگارنگ ، تنها یک خدا فرمانروایی می‌کند.”

در واقع باید گفت که حقیقت یکی بیشتر نیست اما به نامها و شیوه های گوناگون توصیف می‌شود .
آفریدگار در این آیین ، برهما (Brahma)نامیده می‌شود که مظهر آفرینش است .

سایر خدایان مهم هندو عبارتند از :

- ویشنو Vishnu(خدای مظهر بقا و زندگی روی زمین)
- شیوا Shiva (خدای فنا و نابودکننده و وحشت آور اما نام او در سنسکریت به معنی مهربان نیز هست)
- سرسوتیSaraswati(الهه ی علم و دانش و همسر برهما . سرسوتی دختر شیوا از همسرش پاروتی است)
- لکشمی‌Laxmi (الهه ی ثروت و خوشبختی و همسر ویشنو . و خواهر سرسوتی)
- شکتیShakti (الهه قهر و نابودی و همسر شیوا)
- گانشا Gnesha( خدای علم و دانایی که سری همچون سر فیل دارد و پسر شیوا است)
- کالیKali (الهه مرگ)
- رام چندر Ram chandar(رام ماه مانند که یکی از مظاهر ویشنو روی زمین است)
- کریشناKrishna(هشتمین مظهر ویشنو است)
- ایندرا Indra(خدای باستانی اقوام آریایی که خدای رعد و برق است)
- اگنی Agni(خدای آتش و تجسم آتش مقدس است .ِاگنی از دیر باز توسط آریاییان باستان پرستش می‌شده است و هنوز هم آثار تقدس آتش میان هندیان و زرتشتیان وجود دارد . اگرچه زرتشتیان آتش پرست نیستند اما تقدس آتش متعلق به فرهنگ پیش از زرتشت است و تا کنون نیز باقی مانده است)
- گرودهGaruda(رئیس پرندگان که نیمی‌از بدنش انسان و نیم دیگر پرنده است و مرکب ویشنو است)
- خورشید Suryaو ماهSoma وبسیاری خدایان دیگر


شهرهای مقدس :

شهرهای مقدس و زیارتگاههای هندو عبارتنداز:

۱- اجودهیا یا آیودیا(Ayodhya): این شهر در شمال هند واقع است و بنابر داستانهای هندو ، این شهر پایتخت سلاطین سلسله ماه و از آن جمله رام چندر بوده است .

۲- اوانتی(Avanti): از شهرهای قدیمی‌هند است و امروزه اوجین(Ujjayina) نامیده می‌شود . گویند کریشنه در این شهر بزرگ شده است.

۳- گایا(Gaya) : شهر گایا واقع در ایالت بیهار در شمال هند است.

۴- کاشی(Kashi) : مقدس ترین شهر هندوان است.نام قدیم آن “بنارس” است و پس ازآن کاشی و بعد هم وارانسی نامیده شده است . شهر بنارس در ساحل شمالی رود گنگ احداث شده است.

۵- کانچی(Kanchi) : این شهر در نزدیکی چنای یا مدرس قرار دارد .

۶- متهورا(Mathura) : نام یک شهر قدیمی‌ است که اکنون شهر جدیدی روی آن ساخته شده است.بنابر روایات هندو این شهر زادگاه کریشنه است . شهر متهورا در کنار رودخانه مقدس جمنا در شهر آگره واقع شده است و هر سال هنگام عید هولی زایران کثیری به این شهر می‌روند .

۷- دوارکا(Dvaraka): این شهر در ساحل رود کاتهیاور است و گویند که پایتخت کریشته بوده است .

۸- هردوار : این شهر در مجاورت رود گنگ است و در آن کشتن حیوانات و حشرات ممنوع است و حتی خوردن تخم مرغ هم ممنوع است .

۹- پوشکر(Pushkar) : نام این شهر به معنی نیلوفرآبی است و در ایالت راجستان قرار دارد .


روزهای مقدس (اعیاد) :

در آیین هندو روزهای مقدس بسیار زیاد است و به مناسبت هر روز جشن مخصوصی بر پا می‌شود . این جشن ها به منظور نزدیکی به معبود از طریق ستایش و شادی و امید است و سبب پاک شدن گناهان می‌شود .

چند عید مهم عبارت اند از :

- دیوالیDiwali: جشن سال نو در شمال و غرب هند
- ویشوVishu: جشن سال نو در ایالت کرالا در جنوب
- عید هولیHoli: جشن رنگ که مردم پودرهای رنگی و آبهای رنگی به یکدیگر می‌پاشند .
- دورگا پوجاDurgapuja: جشن پیروزی رام بر دیو پلید راونا که شرح آن، در راماینه آمده است.
- جانمشتامیJanmashtami: جشن تولد کریشنه
- گانش چاتورتهیGanesh chatuthi: جشن ستایش گانشا
- ماها شیوراتریMahaShivratri: جشن ستایش شیوا

هر یک از این جشن ها دارای چندین افسانه و داستان هستند که هر کدام در نوع خود شنیدنی است .


سرزمین یوگا :

بسیاری از ما کلمه یوگا را به عنوان شناسهای از هندوستان شنیده ایم و کتابهای بسیاری در این زمینه به فارسی موجود است .

یوگا (جوگ) Yogaبه معنی انضباط فکری است و در مفاهیم متعددی استفاده می‌شود مثل تمرکز فکر، مکاشفه ، اتحاد روح با ماده ، استغراق ، اتصال و هر عملی که موجب انضباط فکری شود . کلمه یوگ از فعل یوج(Yuj) مشتق شده است و به معنی بستن و مهار کردن حیوان سرکش است (وشاید از این نظر با کلمه یوغ در فارسی مشابهت داشته باشد اگرچه یوغ در حال حاضر در فارسی فعل نیست) پس یوگا یعنی اینکه انسان نفس سرکش خود را مهار کند تا بتواند در نهایت به روح کیهانی و اعلی متصل شود . یوگا بر خلاف تصور، از آیین بودا برنخاسته بلکه متعلق به آیین هندو است و شامل تمرینها و مراحل بسیاری می‌باشد که برخی از آنها در یوگا سوتره آمده است .


مذهب هندو :

آیین هندو ، قدیمی‌ترین و کهن ترین مذهب زنده جهان است و اکنون بالغ بر ۹۰۰ میلیون هندو از آن پیروی می‌کنند.مذهب هندو، مکتبی ماورای طبیعی است و اجازه نمی‌دهد که پیروانش فقط به دنیا یا آخرت دلخوش کنند . زیرا مذهب هندو هدف بزرگتری را دنبال می‌کند و آن دست یابی به حقیقت زندگی است . منظور اصلی آیین هندو آن است که هر هندوی واقعی بتواند به حقیقت مطلق که برهمن نام دارد، متصل شود.این حقیقت عبارت است از روحی ابدی که برتر و بالاتر از هرگونه علت و معلول و زمان و مکان است .

در مذهب هندو تمام کارها و اعمال مثل کارهای هنری ، علمی ، سنتی ، سیاسی و اجتماعی ، وسیله ای هستند برای رسیدن به رستگاری و به همین دلیل یک هندوی کامل، کارهای خود را با نیتی پاک و والا به درست ترین شکل ممکن انجام می‌دهد .

رقص نیز جزئی از آیین هندو است و جایگاه بسیار بالایی در فرهنگ آن دارد . زیرا رقص کاری مقدس است که از خدایان به انسان رسیده است . شیوا معتقد بوده است که تمامی‌کائنات همواره در حال رقص جاودانه ای هستند و او این رقص را ایجاد کرد و خودش به انجام آن می‌پرداخت . رقص هندی که بسیاری ازحرکات یوگا را در خود دارد، فقط برای سرگرمی‌یا تفریح نیست بلکه یک رقصنده با ایمان هنگام انجام این حرکات به حالت خلسه رفته و به آرامش دست می‌یابد . این رقص موجب نشاط و شادی روح وروان نیز می‌شود . رقصها نیز انواع متنوع و مختلفی دارند .

مذهب هندو دستوراتی خاص در مورد غذای هندوان دارد . هندوان معتقدند که افراط در غذا سبب تنبلی جسم و انحطاط فکر می‌شود. اغلب هندوان در تمام طول عمر خود ، لب به گوشت قرمز نمی‌زنند وعده ای نیز فقط گوشت مرغ و جوجه یا ماهی مصرف می‌کنند .
غذای هندوان غالباً شیر گاو و گاومیش و فراورده های شیر است اما شیر گاو زلئو و شتر را نمی‌خورند . برنج ، جو، گندم ، لوبیا ، خردل ، نارگیل ، دانه های نباتی ، انواع میوه و آجیل از غذاهای عمده هندوان است . همچنین مصرف سیر، پیاز، تربچه و قارچ برای هندوان و مخصوصاً براهمن ها ممنوع است . اگرچه این قوانین ، کمی‌ عجیب به نظر می‌رسد ، اما نرم خویی و آرامش و قناعت مردم این سرزمین ، ناشی از همین تغذیه است . اهمیت ندادن به خوراک و توجه به روح و روان، مهمترین دلیل پرورش عارفان و ریشیانRishi بزرگ در هند است .

از دیگر معتقدات هندوییسم ، تناسخ است . اعتقاد به تناسخ روح به این دلیل است که هندوان می‌گویند ، انسان در طول یک عمر کوتاه ، نمی‌تواند به رستگاری و شعور الهی دست یابد و برای همین هر کسی سلسله ای از چند زندگانی دارد و در هر زندگی بر حسب کارهای زندگی قبلی به قالبی در می‌آید ، گاهی در غالب انسان و خدایان و گاهی در قالب حیوان و گیاه و آنقدر به این تناسخ ادامه می‌دهد تا به حقیقت مطلق الهی پی برده و رستگار شود .

مذهب هندو ، هم مذهبی ساده و ابتدایی است و هم مذهبی پیچیده و فلسفی است . بر همین اساس هر فردی از هر طبقه جامعه می‌تواند به آن بگرود و از آن استفاده کند. به همین دلیل نیز در جامعه هندو، هم عارفانی هستند که به مقصد عالی رسیده اند و هم عامیانی هستند که هنوز قدمی‌در راه مذهب برنداشته اند .

اخلاق اساسی هندوییسم ، بر پایه طهارت ، ضبط نفس ، آزادی ، راستی و بی‌آزاری است . بسیاری تصور می‌کنند که هندوییسم یعنی ریاضت ، اما چنین نیست . هندوییسم از زهد و ریاضت طرفداری نمی‌کند و اصرار هم ندارد که پیروانش امیال نفسانی را به کلی سرکوب کنند . این تفکر مورد تایید پیروان مذاهب جینJain و بودا Buddhaاست اما هندوییسم برعکس، پیروانش را به ازدواج و تشکیل خانواده ترغیب می‌کند و یکی از مراحل برهمنی نیز ازدواج می‌باشد .

در هر صورت هندوییسم مذهبی است که اگر عمیقاً به آن نگاه کنیم ، دستورات خوب و اخلاقی در خود دارد و معتقد به افراط و تفریط در هیچ کاری نیست بلکه میانه روی را توصیه می‌کند. با این حال هر فرد هندو آزاد است که بر حسب توان و خواست خویش ، از این مذهب بهره برداری کند .

و سرانجام آنکه ، هندوییسم می‌گوید : بشر ناآگاه است و نمی‌داند که ذات مطلق چگونه روح خود را در آفریدگان دمیده است . آغاز و پایان جهان ، ماورای زمان است و زمان همانند پلی است میان ازل و ابد و چون انسان مادی، اسیر در حصار زمان و مکان است ، نمی‌تواند از ازل و ابد آگاهی داشته باشد .

جمله ای زیبا در بهگودگیتا (Bhagavad gita)هست که می‌گوید : “آغاز هستی مخفی و وسط آن آشکار و پایانش ناپیدا است.”


منبع : nasour.net

[افسون 13]

10 جشن شگفت انگیز بین‌اللملی که ممکن است در موردش ندانید !!

کارناوال - برزیل

مشهورترین و شادترین جشن برزیل کارناوال نام دارد . دراصل تعداد زیادی از مردم کارناوال را یکی از بزرگ ترین جشن های جهان می‌دانند . هربهار خیابان های بزرگ ترین شهر برزیل یعنی ریودوژانیرو مملو از مردمی‌می‌شود که برای جشن گرفتن شادی و رقص و پایکوبی به خیابان ریخته اند .

سال نوی چینی - هنگ کنگ

سال نوی چینی مهم ترین و طولانی ترین جشن در تقویم چینی است . در جشن های سال نوی چینی مردم لباس قرمز می‌پوشند ، در پاکت های قرمز رنگ «پول های خوش شانسی» به بچه ها می‌دهند و آتش بازی راه می‌اندازند .

اوکتوبرست (Oktoberfest) - آلمان

هر سال در مونیخ مردم شراب آلمانی می‌نوشند و مقدار زیادی Pretzeln (نوعی کیک مخصوص) ، weiss wurst bratwurst (سوسیس سفید) و کلم رنده شده با سرکه می‌خورند . اوکتوبرست یکی از مشهورترین وقایع در آلمان و بزرگ ترین نمایش در جهان محسوب می‌شود که بیش از 5 میلیون نفر از مردم سالانه در آن شرکت می‌کنند .

جشن فانوسها - تایوان

در جشن فانوسها هزاران فانوس در منطقه Pingx در تایوان روشن شده و به آسمان فرستاده می‌شوند . در منطقه «یانشوی» مراسم آتش بازی معبد Wumiao نیز یکی از مهم ترین برنامه هاست . نمایش آتش بازان Tainan Yanshui از گذشته برای دور نگه داشتن شیطان و بیماری از شهر برگزار می‌شد . فانوس های هوایی Taipei Pingshi نیز دراصل برای این به هوا فرستاده می‌شوند که دیگران بدانند شهر امن است .

Dia de los Muertos - مکزیک

Dia de los Muertos دوم نوامبر در مکزیک ، اکوادور ، گواتمالا و دیگر قسمت های جنوب و مرکز آفریقا جشن گرفته می‌شود . مردم محراب های خانه هایشان را تزئین کرده و در این مکان ها غذا ، شمع ، استخوان و گل همیشه بهار می‌گذراند تا به مرده هایی که به زمین برگشته اند خوش آمد بگویند .

هینا ماتسوری - ژاپن

هرسال دختران ژاپنی مشتاقانه در انتظار سوم مارچ می‌نشینند این روز هینا ماتسوری یا جشن عروسک ها نام دارد . دختران در این روز باارزش ترین عروسک هایشان را روی یک سکو یا جایگاه هفت طبقه در خانه شان به نمایش می‌گذارند .

دیوالی - هند

دیوالی ،‌ جشن هندوی نورها ، شناخته شده ترین جشن هندوها و البته درخشان ترینشان نیز هست . خانواده ها دور هم جمع می‌شوند و با گرفتن مهمانی و دادن هدایا جشن می‌گیرند. مردم زیادی هم خانه هایشان را با گلها تزئین می ‌کنند .

Trung Thu- ویتنام

Trung Thu که در میانه پاییز برگزار می‌شود جشنی برای ماه در روشن ترین و زیباترین موقعیتش است . بچه ها ماسک های رنگی می‌زنند و با فانوس های ستاره ای که با شمع روشن شده در خیابانها می‌رقصند . این فانوس ها که از بامبو و پلاستیک ساخته شده اند نمادی از ماه هستند. بچه ها همچنین با کیک های ماه جشن می‌گیرند . این کیک ها به شکل ماهی یا گل هستند و با شکر، تخم مرغ و یا گوشت درست می‌شوند .

Esala Perahera- سریلانکا

هرساله در ماه ژوئیه یا اگوست هزاران نفر از مردم سریلانکا به شهر تپه ای کندی سفر می‌کنند تا رقاصان ، اکروبات ها ، طبل زنان ، حلقه های آتشین و بیش از 100 فیل زیبای تزئین شده که در خیابان ها رژه می‌روند را نگاه کنند . این جشن ده روزه به افتخار باارزش ترین دارایی کشور یعنی «دندان مقدس بودا» می‌باشد .

Çocuk Bayrami- ترکیه

در 23 آپریل ترکیه ای‌ها Çocuk Bayrami را جشن می‌گیرند . مصطفی کمال آتاتورک ، زمانیکه ترکیه بعد از سقوط امپراطوری عثمانی تبدیل به یک دولت مستقل می‌شد ، در تقویم 1920 این روز را تعطیل اعلام کرد . هرسال در این روز بچه ها در سراسر ترکیه برای جشن Çocuk Bayrami لباس های خاص یا ملی می‌پوشند .

تهیه و ترجمه : گروه فرهنگ و هنر سیمرغ

[افسون 13]

جشنواره نبرد پرتقال در ایتالیا

جشنواره نبرد پرتقال ایتالیا یا جشنی برای نابود ساختن هزاران تن پرتقال خوراکی موجودات زمین!
جشنواره های نبرد با میوه در بعضی از کشور ها به عنوان یک فرهنگ ، سنت یا برگزاری جشنی برای شادی مردم بسیار مرسوم است . در بعضی کشور ها مبارزه با گوجه ، انگور، پرتقال و... به عنوان یک جشنواره ملی شناخته شده است . جالب آنکه میلیون ها توریست را از سراسر جهان به آن سمت می کشاند .

برگزاری جشن ، شادی برای یاد آوری خاطرات تاریخی یک ملت و حفظ مراسم و سنت ها به عنوان فرهنگ یک کشور بسیار رسم پسندیده و نیکویی است . ولی حفظ این خاطره ها و یاد آوری ها آنها در قالب جشنواره های این چنینی کمی عجیب و جای سؤال دارد . به راستی ، یادآوری خاطرات یک نبرد ، چه قیمتی دارد؟!
آیا ما به عنوان انسانهای متمدن اجازه داریم اینگونه با نعمت ها و برکات الهی برخورد کنیم؟ آیا می توان به جای مبارزه و نابودی هزاران تن پرتقال این میوه پر فایده و بعضا گران قیمت را به کشور های نیازمند ، اهدا کرد؟

بیشماری ارزش و ارزش گذاری ها وجود دارند که هر کشور می تواند ، هنگام برگزاری جشنواره ها به جای نبرد و نابود ساختن سالیانه هزاران تن میوه مصرفی به آنها بپردازد . اینطور نیست؟
گذشته از این نگاه انتقادی ... باید گفت ؛ دلیل برگزاری جشنواره نبرد پرتقال سال 2012 که سالانه در ایریای شمال ایتالیا برگزار می شود ، صرفاً ، تفریح و نوعی نبرد فیزیکی با پر تقال نیست .

داستان این سرگذشت و مقاومت این است که در قرن دوازدهم میلادی ، دختر یک آسیابان در مقابل استبداد حاکمی ظالم که قصد داشت به تمام دختران شهر تعرض کند ، ایستادگی کرده و با او درگیر می شود .
در این درگیری دختر جوان ، سر حاکم ظالم را از تنش جدا می سازد و با این شهامت و فداکاری خود ، شهر ایوریا را از ظلم و استبداد این حاکم نجات داده است .

در واقع ، نبرد پرتقال و پرتاب پرتقال به سوی یکدیگر به نوعی بازسازی صحنه های جنگ آن زمان است که مردم شهر ایوریا - ایتالیا آن را با جان و دل حفظ و برگزار می کنند .

این جشنواره تاریخی به مدت سه روز به طول می انجامد . در این سه روز آسمان این شهر و مردمانش به رنگ نارنجی یعنی رنگ پرتقال را به خود می گیرد .

منبع : hamshahrionline.ir

[افسون 13]

آداب و رسوم عجیب و غریب عروسی در جهان!

آداب و رسوم عروسی در کشورهای مختلف جهان متفاوت است ، و در سالهای متمادی و از طریق چند نسل منتقل شده است ؛ امّا تمام آداب و رسوم عروسی ، رمانتیک نیست . در اینجا چند تا از قدیمی‌ترین آداب و رسوم عروسی از اقصی نقاط جهان را بر شمرده ایم . امّا به جای آنکه آنها را "عجیب و غریب" بشماریم ، از کلمه "منحصر به فرد" استفاده می‌کنیم ، که واژه مناسب تری نیز هست .


1) عروسی هندی : فداکاری

برای هندی ها ، عروسی میزبانی از مسئولیت های دینی می‌باشد . مهم ترین مسئولیت قربانی کردن است .


2) عروسی دانمارکی : آن را به عنوان یک راز حفظ کن

دانمارکی ها اعتقاد دارند که برگزاری یک مراسم عمومی ‌برای عروسی ، ارواح را خشمگین خواهد کرد . در پایان مراسم عروسی ، عروس و داماد ، لیوان نوشیدنی را می‌شکنند تا خُرد شود . سپس دخترهای مجرد ، این قطعات را بر می‌دارند . هر دختری که بزرگترین قطعه را بردارد ، زودتر ازدواج خواهد کرد .


3) عروسی آلمانی : کاسه و کوزه ها را بشکن تا خوشبخت شوی

در این مراسم ، هر مهمانی چندین کاسه ، بشقاب ، یا ظرف بر می‌دارد و آنها را در طول مراسم می‌شکند . آنها اعتقاد دارند که انجام این کار به زوج تازه مزدوج کمک خواهد کرد تا از مشکلات و گرفتاری ها در امان بمانند و زندگی سرشار از شادی را سپری نمایند .


4) عروسی روسی : بر تلخی ها گریه کن

در یک مراسم عروسی روسی ، در ابتدا شخصی گریه می‌کند ، "چقدر تلخ!" پس از آن ، تمام مهمان های حاضر، همان کلمات را تکرار می‌کنند . مطابق با آداب و رسوم آنها ، شراب تلخ می‌باشد و آنها باید با نشان دادن عشقشان به یکدیگر ، آن را شیرین نمایند .


5) عروسی فرانسوی : ساده و رمانتیک

شهردار یا معاون شهردار میزبان مراسم عروسی است ، که معمولاً بین ساعات 9 صبح تا 5 بعد از ظهر و در روزهای سه شنبه ، پنج شنبه ، جمعه یا شنبه برگزار می‌شود .


6) عروسی یهودی : جنگ مقدس را در ذهن نگاه دار

داماد ، لیوان ها را با پای راست خود می‌شکند تا به میهمانان یادآوری نماید که در یک مراسم عروسی یهودی ، جنگ مقدس باید در ذهن نگاه داشته شود . با این حال ، در مراسم عروسی مدرن ، مردم بر این باورند که این به معنای آغاز زندگی جدید است .


7) عروسی ژاپنی : مراسم شینتوی سنّتی

در مراسم عروسی ژاپنی ، روحانی برای عروس و داماد دعا می‌خواند . در پایان مراسم ، مهمانها در کنار یکدیگر ، نوشیدنی برنج می‌نوشند .


8) جشن عروسی بومیان آمریکا : سکوت

مراسم عروسی بومیان آمریکا ، همواره در ساختمان های عمومی ‌برگزار می‌شود . هر چند ، سرخپوست ها همواره خوش بین بوده و با روی باز از دیگران استقبال می‌کنند ، امّا در مراسم های عروسی همواره ساکت هستند .


9) عروسی فیلیپینی : رعایت سنّت

در فلیپین ، عروس همواره لباس سنتّی سفید عروسی را بر تن کرده و داماد با پوشیدن لباس سنتّی ، بارونگ (یک نوع چاقو یا شمشیر دسته کلفت لبه تیز) را نیز به کمر می‌بندد .


10) عروسی فنلاندی : ترکیبی از سنّت و نوآوری

اتومبیل های عروسی مجلل که با قوطی های حلبی تزئین شده اند ، و همراهی داماد با عروس تا سرسرا ، همواره در مراسم های عروسی فنلاندی وجود داشته و دیده می‌شود . برای فنلاندی های مدرن ، این سنّتی واقعی به شمار می‌آید .


تهیه و ترجمه : گروه فرهنگ و هنر سیمرغ

[افسون 13]

10 اثر «نفرین شده» در طول تاریخ!!

1) نفرین فرعون

این نفرین باستانی مبتنی بر این باور است که اگر شخصی برای مومیایی هر یک از مصریان باستان مزاحمت ایجاد نماید ، بخصوص مومیایی فراعنه ، نفرین خواهد شد . این لعنت برای هیچ کس تبعیضی قائل نمی‌شود و مهم نیست که متهم یک دزد باشد یا یک باستان شناس ؛ اقبال بد ، بیماری یا مرگ ، هزینه بر هم زدن آرامش یک فرعون در حال استراحت می‌باشد. مباحثی وجود دارد که می‌گوید این نفرین واقعی نیست . یکی از دلایلی که بسیاری نسبت به صحّت این نفرین شکّ دارند ، وجود پایه علمی‌ برای بیماری و مرگ است . باکتری هایی که در قبرهای زیرزمینی پادشاهان در خواب رشد می‌کنند ، می‌تواند موجب آسیب های جبران ناپذیری در سیستم تنفسی انسان شود . این امر می‌تواند علّت هر بیماری یا مرگی تلقی شود . نسخه های متعددی گزارش شده است که با باز کردن مقبره توت آنخ آمون ، در ارتباط است ؛ در یکی از این نسخه ها آمده است که هووآرد کارتر ، یک لوح گِلی غیر معمولی را در سرسرای قبر پادشاه از دست رفته ، یافته است . چند روز پس از فهرست نویسی آن ، داستان اظهار می‌دارد که ، آلن گاردینر موفّق به رمزگشایی خط هیروگلیف روی آن شده است . بر روی لوح این طور نوشته شده است : "مرگ بال های خود را بر روی هر فردی می‌ گشاید که موجب بر هم زدن آرامش فرعون شود"

هم کارتر و هم گاردینر ، این نفرین را به عنوان هشداری برای دزدان مقبره ها تلقی کردند ، امّا این لوح ترس را در وجود کارگران محلی بیدار نمود ؛ تمام گزارش های مربوط به لوح مرموز از نسخه های مستند حذف شدند . البتّه ، لوح نیز خود ناپدید شد و هرگز نه عکسی از آن گرفته شده و نه ترسیمی‌ از آن ایجاد . بنابراین ، هیچ دلیل قطعی برای وجود داشتن این لوح موجود نيست و این تنها حدس و گمان است .
نسخه دوم این نفرین مدّعی است که هنگام ورود به مقبره طلایی ، بالای در اینگونه نوشته شده است : "آنهایی که وارد این مقبره مقدس می‌شوند ، باید منتظر باشند تا بال های مرگ آنها را در آغوش بکشد"

• از 26 نفری که در مقبره را باز کردند ، 6 نفر از دنیا رفتند .
• از 22 نفری که هنگام باز کردن تابوت ، در آنجا بودند ، 2 نفر از دنیا رفته اند .
• کارتر در سال 1939 در سن 64 سالگی ، هری برتون در سال 1940 در سن 60 سالگی ، و سِر آلن گاردینر در سال 1963 در سن 84 سالگی ، از دنیا رفتند .

مقبره ، اولیّن بار در سال 1922 باز شد . هیچ کس از واقعی بودن این نفرین مطمئن نیست ، امّا بسیاری هنوز با دیده تردید به این موضوع نگاه می‌کنند . درحالیکه خرافات و افسانه ممکن است با آثار موجود در این لیست همراه باشند ، برخی مردم اعتقاد دارند که نفرین مرتبط با هر یک از این آثار واقعی می‌باشد و نتایج مستند آن ، که دلیل زنده آن این است که برخی آثار باستانی بهتر است پنهان بمانند و از زیر زمین بیرون کشیده نشوند . هر چند بسیاری از این آثار، یافته های ارزشمند باستان شناسی محسوب می‌شوند ، امّا بدبختی ، بیماری و مرگ که گریبان گیر برخی از این آثار می‌باشد ، ممکن است تصادفی بوده یا رویدادها و بدشانسی های ناگواری باشد که همراه با هر یک از این آثار است . ممکن است هیچ کس حقیقت را نداند ، امّا بسیاری از مردم در سراسر جهان ، تاثیر این دست از نفرین ها را حس کرده اند .

بیشتر مردم هنگامی‌که کلمه "نفرین" را با آثار باستانی ، اشیاء ، مکانها و مصنوعات تداعی می‌کنند ، در واقع درباره پرفروش ترین رمانهای داستانی ، فیلم هایی با تأثیرگذاری بالا ، بازیهای ویدئویی محبوب و البتّه "ایندیانا جونز" فکر می‌کنند . با تمام این حرفها ، چه می‌توان گفت اگر گزارشهایی واقعی از اتفاقات ناگوار رخ داده مرتبط با یک نقاشی ، گردنبند یا جنسی عتیقه به گوشتان برسد .


2) نفرین الماس امید

الماس امید در موزه اسمیت سونیان نگهداری می‌شود . این الماس 45.52 قیراطی به چشم آبی می‌آید ، زیرا در ساختار آن بورون وجود دارد . شکل گیری آن در زمین بیش از یک میلیارد سال طول کشیده است . این الماس در سرزمین ها و دست های بسیاری ، از جمله چند پادشاه ، چرخیده است . متأسفانه ، هر جایی که رفته است ، لعنت بدنامی‌اش را نیز با خود برده است . گفته می‌شود که این الماس ، بخت بد و تراژدی را برای هر یک از مالکان خود به ارمغان می‌آورد . اکثر مردم باور دارند که این افسانه ساخته شده است تا ارزش و اعتبار الماس را افزایش دهد . با این حال ، چندین داستان عجیب در این رابطه وجود دارد که به مرموز بودن این جواهر آبی و بزرگ کمک شایان توجهی کرده است . متأسفانه ، هیچ یک از این داستان ها دلپذیر نیست . یکی از این داستانها مربوط به خریداری به نام ژاک کولِت است که این الماس را از مردی دیگر می‌خرد ؛ او بعدها خودکشی می‌کند . مردی که این الماس را از کولِت می‌خرد ، توسط انقلابیهای روس کشته می‌شود . زنی هم که این الماس را از آن مرد قرض گرفته بود ، توسط عاشقش به قتل می‌رسد . چندین داستان دیگر نیز در این رابطه وجود دارد که در سال 1911 در روزنامه نیویورک تایمز به چاپ رسیدند . هنوز هیچ یک از این داستانها به تأیید واقعی نرسیده است .

برخی از مردم بر این باورند که پیر کارتیِر این داستانها را ساخته است تا خریداران را اغوا کند این الماس را بخرند . به نظر نمی‌آید که موزه بخواهد این الماس را قرض داده یا بفروشد .

3) نفرین حرام زاده کوچک

حرامزاده کوچک نامی‌ بود که جیمز دین در سال 1955 به پورشه اسپایدر خود داد . این پورشه ، یکی از 90 پورشه ای است که از این مدل ساخته شده است . دوستش سعی کرد تا هنگام خرید به او در این باره هشدار دهد . آنها احساس کرده بودند که این اتومبیل اخبار بدی را با خود دارد. متأسفانه ، آنها درست می‌گفتند . جیمز دین، در 30 سپتامبر سال 1955، در حرامزاده کوچک خود از دنیا رفت .
مشتری اصلی ، جرج باریس ، این وسیله نقلیه لاشه را کمتر از 3000 دلار خرید . هنگامی‌ که اتومبیل را به مغازه آوردند ، در هنگام تخلیه بر روی یکی از مکانیک ها افتاد . دو پای مکانیک شکست . باریس در همان لحظه فهمید که این اتومبیل دردسر است . در پاییز سال 1956، این احساس باریس به حقیقت تبدیل شد . در جریان یک مسابقه ، دو اتومبیلی که هر یک قطعاتی از این حرامزاده کوچک را در خود داشتند ، با یکدیگر تصادف می‌کنند . راننده اتومبیلی که با موتور پورشه حرکت می‌کرد ، می‌میرد . راننده دیگر جان سالم به در می‌برد ، امّا اظهار داشته است که هنگام رسیدن به پیچ ، اتومبیل قفل می ‌کند . پس از مدّتی ، فرد جوانی که سعی داشت تا پورشه را بدزدد ، از ناحیه بازو آسیب می‌بیند . مرد دیگری نیز در هنگام رانندگی با اتومبیل خود جان خود را از دست می‌دهد ؛ دو تایر او به طور همزمان منفجر می ‌شود ؛ این دو تایر در اصل ، تایرهای حرامزاده کوچک بودند . اتفاقات ناگواری با این اتومبیل تا قبل از سال 1960 رخ داد . پس از مدّتی ، این اتومبیل در راه بردن به یک نمایشگاه ، ناپدید می‌شود . کسی خبری از محل اختفاء این اتومبیل ندارد .

4) نفرین گنج آراگونات

آندری چامکین ، باستان شناسی بود که به مدّت 15 سال به دنبال یافتن گنج آراگونات بود ؛ او امید داشت تا به این ثروت ژرف و شناخته شده دست یابد . در نهایت ، چامکین گنجی حیرت انگیز را با ارزش تقریبی 50 میلیون دلار برای هر قطعه ، پیدا کرد . این کشف واقعا شگفت انگیز بود ، سرشار از طلا و نقره ؛ بسیاری سعی کردند تا در بازار سیاه به یکی از این عتیقه های گران قیمت گنج آراگونات و با قیمت هایی باورنکردنی دست یابند . هرچند این گنج اکنون در موزه می‌باشد ، خانواده باستان شناس که این گنج پنهان را یافته بود ، بدبختی حاصل از نفرین گنج آراگونات را کاملاً حس کرده بودند . 15 نفر از اعضای این خانواده به طرز مرموزی جان خود را از دست دادند .

5) نفرین ارتش تراکووتا

وانگ پوزی ، یکی از هفت کارگری بود که هنگام کندن چاه در مزرعه خود در سال 1974 در روستای یانگ ، تصادفاً با یکی از هیجان انگیزترین اکتشافات باستانی قرن بیستم روبه رو شد ، ارتش باستانی 2200 ساله تراکووتا . این ارتش ، ثروت را برای بسیاری از مردم چین و در نقاط مختلف با خود به همراه آورد ؛ امّا متأسفانه ، این هفت روستایی که موجب کشف ارتش باشکوه تراکووتا شدند ، به خاطر این کشف تاریخی ، هیچ چیزی از حکومت چین دریافت نکردند . این کشاورزان از آن پس مجبور به نقل مکان شدند ، و ضربه ، نابودی و بدبختی حاصل از این کشف باشکوه را کاملاً احساس کردند . دولت چین ، مدّعی زمینهای کشاورزی آنها می‌شود . خانه های خانواده هایی که در این روستای 2000 ساله زندگی می‌کردند ، نابود و تخریب شدند ؛ این روستا دیگر وجود ندارد ، و تنها به صورت خاطره ای برای روستاییانی باقی مانده است که روزگاری خانه و زندگیشان در اینجا بود . سه نفر از روستاییان که این ارتش را کشف نمودند ، از دنیا رفتند . وانگ پوزی ، با دست خود کشته شد ، و بقیه نیز جان خود را از دست دادند ، در حالیکه هیچ سرمایه ای برای خانواده هایشان بر جای نگذاشتند . امروز، تنها چهار عدد از هفت روستایی که تصادفاً ارتش تراکووتا را کشف نمودند ، زنده باقی مانده اند ؛ آنها در فروشگاه های فروش سوغاتی به گردشگران کار می‌کنند ، و روزی 2 دلار درآمد دارند .

6) نفرین صخره اولورو

این صخره ، که در مرکز استرالیا واقع شده است ، با عنوان صخره آیرز نیز شناخته می‌شود . این صخره ، یکی از دو ترکیب اصلی در پارک ملّی اولورو - کاتا می‌باشد . این صخره ، برای گروهی از مردم مقدّس بشمار می‌آید و با عنوان آناگو شناخته می‌شود . صخره اولورو در فهرست میراث فرهنگی جهانی نیز به ثبت رسیده است . هر چیز مقدّسی را نباید نابود نمود و آرامشش را بر هم زد . این صخره ، همچنین نمونه ای با سنگهای برداشته شده از اولورو می‌باشد . این باور وجود دارد ، افرادی که این صخره ها را از اولورو می‌آورند ، نفرین خواهند شد و از بیماری و بخت بد رنج خواهند کشید . بسیاری احساس می‌کنند که این مزیتی برای باورهای باستانی است ، زیرا نسخه هایی وجود دارد که نشان می‌دهد ، افرادی صخره هایی را از مکان مقدّس با خود آورده اند . عدّه ای نیز می‌خواهند ، صخره های دزدیده شده را به مکان اصلی آنها بازگردانند تا نفرین را از بین ببرند .

7) نفرین ماسک های جنگجوی مائوری

مائوری ، گروهی از مردم جزایر پلینزی می‌باشند ، که بومی‌کشور نیوزلند هستند. آنها بین سالهای 800 تا 1350 پس از میلاد ، و در گروههای 100 نفری ، بر روی 8 کانوی (قایق های باریک سبک) که 100 پا طولشان بود ، وارد این منطقه شدند . گفته می‌شود این سفر ماجرجویانه با دستور رئیس پلینزی ها صورت گرفته است که از میزان یشم موجود در نیوزلند آگاه بوده است . این افراد در تی - ایکا مائو ساکن شدند و جامعه خود را ایجاد نمودند . نام این گروه ، مائوری ، به "انسان" ترجمه می‌شود . قبیله مائوری ، یکی از قبایل جنگجو بود . پیش از رفتن به میدان نبرد ، مبارزان ماسک و مجسمه هایی را کنده کاری می‌ کردند . روح هر مردی که جان خود را در مبارزه از دست می ‌داد ، به طور خاصی وارد قطعاتی می‌شد که خود کنده کاری کرده بود . با این حال ، این اعتقاد وجود دارد که این ماسکها ، برای زنان باردار یا شیرده مضّر بوده و به آنها آسیب می‌رساند . هرچند هیچ کس نمی‌تواند با اطمینان بگوید که این نفرین واقعی می‌باشد یا نه ، امّا یک موزه در نیوزلند که نمایشگاهی را از آثار مکشوفه مائوری به نمایش گذاشت ، احساس کرد که ضروری است تا در این رابطه به بازدیدکنندگان هشدار دهد . مسئولان موزه ، تبلیغی هشداردهنده را به دیوار چسباندند که هر زن باردار یا شیرده ای که وارد موزه می‌شود ، خود خطرش را باید بر عهده بگیرد و عواقب حاصل از آن تماما به عهده خودشان است . بهتر است در امنیت باشند تا متأسف شوند ؛ جای هیچ شکّی وجود ندارد .

8) نفرین گنجینه کرایسوس (پادشاه یونان) که با عنوان "ذخیره لیدیان" شناخته می‌شود

ذخیره لیدیان ، مجموعه قابل توجهی از مصنوعات ، جواهرات باستانی ، و عتیقه جات ، از زمان پادشاه کرایسوس ، فرمانروای پادشاهی لیدیان ، بین سال های 560 تا 547 قبل از میلاد ، می‌باشد . نفرین منسوب به گنجینه کرایسوس در سال 1965 شروع شد ؛ هنگامی ‌که این گنجینه در روستای کوچک گوره در استان غربی اوزاک کشف شد . گنجینه هنگامی ‌یافت شده که پنج روستایی ، مقبره یک شاهزاده ناشناخته را پیدا کردند که در دوران لیدیان زندگی می‌کردند . روستائیان قبل را غارت کردند ، تمام جواهرات ارزشمند آن را دزدیدند ، و کلاً هر چیز ارزشمندی که با این شاهزاده لیدیانی دفن شده بود . غارتگران به کار خود در این محل ادامه دادند ؛ و در سال 1966، 150 عتیقه را از محل برداشتند ؛ طلا ، نقره ، جواهرات ، و حتّی نقاشی های دیواری مقبره ها، برای روستائیان به عنوان دله دزدی هایی به حساب می‌آمد که آنها به امید دستیابی به ثروت فراوان از راه فروش گنجینه کرایسوس ، به دنبالش بودند . امّا به جای دستیابی به این ثروت غیر قابل تصور، روستائیان و خانواده هایشان با بدبختی ، و مرگ دست و پنجه نرم می‌کنند . و بدین ترتیب ، افسانه نفرین کرایسوس آغاز شد .

9) نفرین الماس کوه نور

این الماس افسانه ای 186 قیراطی ، سالهاست که در احاطه رمز و راز و بدبختی قرار گرفته است . مطابق با این افسانه ، "کوه نور" از خدای کریشنا به سرقت رفته است . اوّلین نسخه تاریخی ثبت شده از الماس کوه نور، از نوشته های مغول ها به عنوان بخشی از غنائم جنگی در 1304، به دست آمده است . متأسفانه ، هنگامی‌که دهلی توسط ارتش ایران اشغال و نابود شد ، امپراطور مغول این الماس باشکوه را در عمامه خود پنهان نمود . نادرشاه ایران ، عمامه را تصرف نمود و این نام را به الماس داد . پس از اینکه ایران این الماس را برای 110 سال در اختیار داشت ، کمپانی هند شرقی بریتانیا آن را به دست آورد . این نفرین با مردان سلطنتی در ارتباط است ، زیرا این طور به نظر می‌رسد که بدبختی و مرگ همراه هر مرد سلطنتی خواهد بود که الماس کوه نور را در اختیار دارد . خوشبختانه برای ملکه انگلستان ، شانس بد همراه او نبود ؛ زیرا الماس کوه نور از سال 1911، در تاج سلطنتی قرار داده شده است .

10) نفرین پرتره پسر گریان

در سال 1985، در شهر معدنی کوچکی در شهر روتیرهام انگلستان ، خانواده هال قربانی آتش سوزی خانگی غیر قابل کنترلی شدند که خانه آنها را به خاکستر تبدیل کرد . در پایان ، طبقه همکف خانه ، تلی از خاک شد، امّا با نابودی کل خانه در آتش ، یکی از اقلام خانه بدون آنکه کوچکترین آسیبی ببیند ، سالم ماند و آن تابلوی آویزان رها از آتش ، کپی از "پرتره پسر گریان" بود . در رابطه با تابلوی "پرتره پسر گریان"، چندین داستان و گزارش منتسب وجود دارد . این گزارشها اظهار می‌دارند ، این اولیّن باری نیست که خانه ای در آتش می‌سوزد و تنها چیزی که بدون کوچکترین آسیبی باقی می‌ماند ، تابلوی "پرتره پسر گریان" است . این داستان عجیب و غریب ، مورد توجه روزنامه "سان" در انگلیس قرار گرفت . این روزنامه ، داستان را با این عنوان در صفحه اوّل خود به چاپ رساند: "نفرین فروزان پرتره پسر گریان" و بدین ترتیب نفرین "پرتره پسر گریان" آغاز گشت و توجه صدها نفر در سراسر بریتانیا را به این اثر جیووانی براگالین جلب نمود . کپی های زیادی از این تابلو کشیده شده و در آتش انداخته شد تا اعتبار "پرتره پسر گریان" را به محک آزمایش بگذارند. زمزمه هایی وجود دارد که این نفرین تنها زمانی از بین خواهد رفت که پرتره پسر گریان با پرتره دختر گریان ، دوباره به هم بپیوندند .

تهیه و ترجمه : گروه فرهنگ و هنر سیمرغ

[افسون 13]

مراسمی خطرناک برای نوزادان

پرش از روی نوزادان
خطرناکترین شهر برای نوزادان کجاست؟

شهری کوچک در اسپانیا به نام "کاستریل دمارکیا" می‌تواند یکی از خطرناکترین شهرهای جهان برای نوزادان به شمار می رود ،‌ رسم قدیمی که در این شهر مرسوم است ،‌ جان نوزادان را در معرض خطر قرار می‌دهد .

در فستیوال سالانه ‌ای که در این شهر برگزار می‌شود ،‌ مردی که لباس نمادین شیطان را به تن کرده برای پاکسازی روحش از روی حصیری که نوزادان بر روی آن دراز کشیده‌اند می ‌پرد . این مراسم بازسازی نبرد همیشگی میان خیر و شر است و گفته می‌شود با قرار دادن نوزادان در مسیر زندگی خوب درهای بهشت بر روی افراد باز می‌شود .

بر اساس این آیین ،‌ خانواده‌ها نوزادان یکساله یا کمتر خود را بر روی حصیری در میدان اصلی شهر قرار می‌دهند و سپس مردی با لباس زرد‌رنگ که لباس نمادین شیطان است ،‌ آغاز به دویدن کرده و از بالای سر نوزادان می ‌پرد . در این میان مردی که نماد بدی است در اطراف درحال نواختن طبل خواهد بود .

طی قرن‌هایی که این مراسم به صورت سالانه در این شهر کوچک اجرا شده ،‌ هیچ گزارشی از آسیب‌ دیدگی در میان نوزادان مشاهده نشده است اما با این وجود این فستیوال هنوز به عنوان یکی از خطرناکترین فستیوال‌های جهان شناخته می‌شود . مراسم پریدن از روی نوزادان نقطه اوج فستیوال چهار روزه است که در امتداد تعطیلات مسیحیان به مناسبت روز "کورپوس کریستی" اجرا می‌شود .

سال گذشته پاپ بندیکت شانزدهم کشیشان اسپانیایی را به دوری از این فستیوال توصیه کرد .

منبع : hamshahrionline.ir

[افسون 13]

روزه در ادیان مختلف

روزه مختص مسلمانها نیست

خداوند وقتی مسئله وجوب روزه مسلمانان را در قرآن بیان می‌کند به روزه امتهای پیش از مسلمانان نیز اشاره کرده است، روزه ضمن وجوب در ادیان الهی با فطرت انسان که کمال گرا است هماهنگی کامل دارد . انسان همواره در پی رسیدن به کمال و افزایش نیروی مقاومت برای رسیدن به تقوا بوده است، از این رو نگاهی به نوع روزه داری پیروان ادیان الهی می تواند نشان دهنده این حقیقت باشد که آخرین دین خدا، کاملترین آنها است. تفاوت روزه در ادیان از جهت تعداد روزها و چگونگی روزه‌هاست، هرچند در ادیان مختلف جزئیات و کیفیت روزه تفاوت دارد اما اصل حکم روزه است و هدف آن بطور کلی تهذیب نفس و ایجاد طهارت و پاکی معنوی و رفع رنج و بلا است. روش‌ها و آیین‌های خاصی که ادیان مختلف برای ارتقای روحی و روانی پیروان خود واجب دانسته‌اند تا حدی متفاوت است، اما دراین بین آیین روزه در بیشتر ادیان و در سرزمین‌های مختلف طی قرون متمادی مشترک بوده است که به شکل‌های متفاوت صورت می‌گیرد‌. به جز اسلام در ادیان الهی مانند یهود و مسیحت و حتی در ادیان غیر الهی مانند بودیسم و هندویسم نیز روزه و ریاضت‌های جسمی و روحی برای ارتقای روح و جسم از ضروریات محسوب می‌شود‌ .


روزه داری در مسیحیت

تاریخ روزه داری در دین مسیحیت به قبل از قرن هشتم می رسد، روزه در تقویم کلیسا هم ثبت شده و جزو آداب فقهی به شمار می رود. در انجیل آمده است که حضرت مسیح پیروان خود را امر به روزه داری کرده است: آنگاه عیسی به قوت روح به پایان برده شد تا ابلیس او را امتحان کند، پس چهل شبانه روز روزه داشته و نهایتاً گرسنه شد. در اناجیل به وجوب روزه تصریح شده و روزه دار را ستوده و او را از ریا برحذر داشته است .

سنت یهودی تا زمان حضرت عیسی(ع) در صورت های مختلف یعنی پرهیز از خوراک، پرهیز از سخن و... رایج بوده و پس از او هم میان حواریان و کسانی که مبلغ پیامش در مناطق مختلف جهان شدند، رواج داشته است. بطوری که روزه داری از خصوصیات حواریون و رسولان پیام عیسی بوده است.
حضرت عیسی پیش از آغاز رسالتش، همچون یک یهودی، ایام روزه داری در دین یهود مثل روزه یوم کیپور را مراعات می کرد و به نظر برخی ، او تنها اصول را بیان کرده و وضع قوانین را به عهده کلیسا نهاده است.

چند نکته ای که در این دین حائز اهمیت است ، این است که در مسیحیت دو واژه روزه و پرهیز وجود دارد که بین این دو تفاوتی وجود دارد به این نحو که در ایامی که باید پرهیز را رعایت کرد، تنها از مصرف گوشت پرهیز می کنند ولی در ایام رعایت روزه همراه با پرهیز از گوشت غذای مصرفی و دفعات وعده غذا هم محدود می شود.
همچنین یکی از روزهای مهم در مسیحیت روز عید پاک است که به مناسبت قیام عیسی از دنیای مردگان گرامی داشته می شود. هفته پیش از این روز "هفته مقدس" گفته می شود که در تعیین بسیاری از روزه ها هم نقش مهمی دارد .


کلیسای کاتولیک روم

در مذهب کاتولیک روزه داری کاهش وعده های غذایی به یک وعده است که نباید گوشت داشته باشد و دو وعده سبک که هر دو وعده روی هم نباید یک وعده بزرگ شوند. خوردن غذاهای جامد میان وعده ها جایز نیست و روزه به افراد 18 تا 59 ساله در روزهای خاصی واجب شده است . پرهیز کامل برای افرادی که بیش از 14 سال سن دارند ضروری است، برای انجام آن باید یک روز کامل از خوردن گوشت و مشتقات آن پرهیز کرد. پرهیز جزئی دربرگیرنده تناول گوشت در یک وعده در طول روز است .

پاپ پیوس دوازدهم در سال 1956 برخی قوانین روزه داری را تسهیل کرد و پاپ پل ششم برخی قوانین دشوار روزه کاتولیک روم را تغییر داد و توصیه کرد که روزه داری باید مناسب وضعیت اقتصادی محلی باشد .

تمام کاتولیکها به صورت اختیاری روزه می گیرند . در آمریکا دو روز روزه اجباری برای کاتولیکها وجود دارد و آن چهارشنبه خاکستر و جمعةالصلیب ( روز تصلیب مسیح) است .

جمعه های ایام روزه و پرهیز نیز روزهایی است که کاتولیکها طی آن از خوردن گوشت اجتناب می کنند. درمیان سنتهای کلیسای کاتولیک می توان به پرهیز از خوردن پیش از حضور در مراسم عشای ربانی نیز اشاره کرد اما امروزه این قوانین تسهیل شده و کاتولیکها باید یک ساعت پیش از مراسم عشای ربانی از خوردن اجتناب کنند این درحالی است که هنوز هم برخی کاتولیکها از قوانین قدیمی تر پیروی می کنند .


کلیسای انگلیکن

در کلیسای انگلیکن روزهای خاصی به عنوان روزه و پرهیز ذکر شده است، ما از زمان جدایی این کلیسا از کلیسای کاتولیک مقرارتی برای نوع پرهیز در این روزها و همچنین هیچ تمایزی میان روزه و پرهیز وجود نداشته است. روزهای روزه و پرهیز در این کلیسا تا قرن نوزدهم زمانی که انگلیکن ها تحت تأثیر جنبش ارتدکس بودند کاهش یافت اما پس از آن بار دیگر این روزها را جدی تلقی کردند.
انگلیکنها پیش از روزهای تولد مسیح، تطهیر مریم مقدس، عید بشارت باکره مقدس، عید پاک، پنطیکاست، سنت ماتس، سنت جان، سنت پیتر، سنت جیمز، سنت بارتالامه، سنت متیو، سنت سیمون و سنت جود، سنت اندرو، سنت توماس به نیایش و پرهیز دعوت شده اند .


آیین ارتدوکس شرق

پیروان کلیسای ارتدوکس شرق دوره‌های مختلفی برای روزه دارند، از جمله ماه توبه و تعمق(lent)، روزه رسولان، روزه معراج مریم مقدس به آسمان، روزه ویژه میلاد مسیح . تمام روزهای چهارشنبه و جمعه، روزهای روزه محسوب می ‌شوند، مگر در هفته ‌هایی که در آنها روزه نگرفتن بلامانع است. نحوه روزه داری در این مذهب چنین است که معمولاً از خوردن گوشت، لبنیات و تخم‌مرغ پرهیز می‌ شود. خوردن ماهی در برخی ایام روزه مجاز و در برخی دیگر غیرمجاز است. پیروان این کلیسا معتقدند روزه باعث می‌شود انسان بهتر بتواند در برابر حرص و طمع و شکم‌پرستی مقاومت کند و مشمول فیض خدا واقع شود .


کلیساهای پروتستان‌

در این آیین زمان روزه به خود افراد، کلیساها، سازمان‌ها یا جوامع مسیحی بستگی دارد. از این رو برخی به‌ طور کامل از لب زدن به آب و غذا خودداری می‌کنند، اما برخی دیگر تنها به نوشیدن مایعات اکتفا می‌کنند، غذاهای خاصی می‌خورند، از خوردن یک یا چند وعده غذا صرف نظر می‌کنند ، و از تن دادن به وسوسه‌های خوردنی و غیرخوردنی اجتناب می‌ کنند . چنین روزه‌ هایی به ویژه در سالهای اخیر محبوبیت فراوانی یافته است. افراد به دلایل مختلف نظیر تقویت و بنای روحانی، همبستگی با فقیران و نیازمندان، اعتراض به فرهنگ مصرفی جامعه امروزی، یا آوردن درخواست‌هایی ویژه به حضور خدا، روزه می‌ گیرند .


روزه یهود

روزه گرفتن از عبادات یهودیان بوده‌ است که چندین بار در عهد عتیق به آن اشاره شده‌است. موسی پیش از دریافت الواح عهد از یهوه، چهل شبانه‌روز در کوه سینا روزه گرفت و از خوردن و آشامیدن پرهیز کرد. داوود در هنگام بیماری پسرش از بت‌شابع زن اوریا، روزه گرفت. یهوشافط پس از پیروزی یهودیه بر موآبی‌ها و عمونیان چهل روز روزه گرفت. یوئیل و یونس نیز برای دور کردن خشم خدا به مردم دستور به روزه گرفتن دادند . در دین یهود دختران از سن 12 سالگی و پسران در 13 سالگی موظف به گرفتن روزه می‌شوند و بیماران و زنان باردار و شیرده از روزه گرفتن معاف هستند .

روزه‌های مهم یهودیان عبارت است از : یوم کیپور بزرگترین روزه یهودیان است که با نامهایی چون یوم ادیر یعنی جلیل و باعزت ، یوم مقادوش یعنی روز مقدس و یوم عاسورا خوانده می‌شود ، روزه 10 طوت آغاز محاصره اورشلیم توسط بخت النصر، روزه 17 تموز خرابی دیوار اورشلیم و توقف قربانی و فتح اورشلیم توسط تیطس سردار رومی ، روزه 3 تبشری سقوط یهود و کشته شدن جدلیا حاکم یهودا .


منبع : mehrnews.com

[افسون 13]

5 عادت عجیب غذاخوری در جهان!

وقتی صحبت از عادت های غذا خورن به میان می‌آید ، قوانین زیادی دیده می‌شود که به شدت در میان مردم پیروی می‌شوند . در تمام کشورها عادتهای خاصی وجود دارد اما ما 5 مورد عجیب آنها را معرفی می‌کنیم .


تانزانیا

در تانزانیا رسیدن سر موقع شام کاری بی ادبانه است . اگر سر ساعت 15:30 برسید خیلی عالی خواهد شد . اگر روی فرش یا حصیر نشسته باشید مودبانه نیست که کف پایتان در معرض دید باشد . مسن ترین فرد در جمع باید اول از همه پذیرایی شود و میزبان آخرین نفر غذا می‌خورد . علاوه بر اینها در تانزانیا بو کردن غذا عملی زشت و گستاخانه است .


چین

در چین لازم است طریقه درست نگه داشتن چوبهای غذاخوری را بدانید . علاوه براین اگر نخواهید از این چوبها استفاده کنید باید آنها را خیلی دقیق روی میز یکی نزدیک به دیگری قرار دهید . درغیر این صورت این کار سمبل این است که شما به طرز نامناسبی در تابوتتان قرار خواهید گرفت! همچنین هرگز نباید چوب غذاخوری را به طور مستقیم به سمت یکی از میهمانان بگیرید وگرنه او این کار را یک توهین بسیار بزرگ تلقی خواهد کرد .

روسیه

همه می‌دانند که مردم روسیه به خاطر مهمان نوازی افراطی شان مشهورند . وقتی به روسیه رفتید همیشه مقداری غذا را در بشقابتان باقی بگذارید تا به میزبان نشان دهید غذا به مقدار کافی برای خوردن بوده است! علاوه بر این هیچ وقت پیشنهاد ودکا و سایر مشروبات الکلی را نباید رد کرد چون این را گستاخانه و بی ادبی می‌دانند . و تا زمانیکه از شما نخواسته اند میز غذاخوری را ترک نکنید . یکی دیگر از گناهان بزرگ در روسیه بی اعتنایی کردن یا پرت کردن نان می ‌باشد .

افغانستان

در افعانستان جایگاه مهمان باید درمکانی دور از در باشد . اول از مهمانان پذیرایی می‌شود و آنها مجبورند که زیاد بخورند درحالیکه میزبان آخرین نفر و مقدار کمی ‌غذا می‌خورد . یک میزبان خوب موظف است باید حداقل سه بار به مهمان تعارف کند تا بداند چیز دیگری می‌خواهد و مهمان نیز باید حداقل سه بار این تعارف را رد کند . اگر کسی نان را روی زمین بیندازد حتماً باید آن را برداشته بوسیده و سپس به کناری بگذارد . از نظر سنتی نان باید با دست خورده شود و تنها از دست راست نیز استفاده می‌شود .


ژاپن

اگر در ژاپن به مهمانی شام دعوت شده اید ، قبل از آغاز به غذا خوردن باید صبر کنید تا میزبان سه بار از شما بخواهد سر میز بروید . موقع خوردن نودل باید سر و صدا راه بیندازید مگر اینکه بخواهید به عنوان یک آدم عجیب و غریب به نظر آیید! گذشته از این مؤدبانه تر خواهد بود که کاسه های کوچک برنج یا سوپ را بالا بگیرید . ژاپنی ها می‌گویند که داخل کشیدن هوا هنگام خوردن نودل ذائقه شان را بهتر می‌کند . یادتان باشد در رستوران های ژاپن هم کسی نمی‌تواند سنت انعام دادن را از قلم بیندازد .

تهیه و ترجمه : گروه فرهنگ و هنر سیمرغ

[افسون 13]

خارجی ‌ها هم جهاز دارند؟!

و اما بعد از ایران

مراسم مربوط به جهاز یا جهیزیه در کشورهای دیگر هم وجود داشته و دارد . در اصل ، هدف از دادن جهاز، کمک به شوهر در تأمین خانواده بوده است و اینکه اگر شوهر از دنیا رفت ، زن بتواند از کودکانش حمایت کافی داشته باشد . حتی در قدیمی ‌ترین گزارشهای موجود ، یعنی در قانون حمورابی ، به جهاز اشاره شده است و از روی آن می‌توان فهمید جهاز برای عروس از قبل یک رسم بوده است . قوانین مربوط به جهاز در اقوام باستان به این صورت بوده است که بعد از مرگ شوهر، همسرش مالک جهاز است . جهاز او فقط توسط فرزندان خودش به ارث می‌رسد و اگر پدر، جهاز را برای دخترش فراهم کرده باشد خود دختر مالک او محسوب نمی‌شود ...


قدمت طولانی شیربها و جهاز در اروپا

جهاز به طور گسترده در اروپا وجود داشته است . در دوران هومریک یونانی‌ها به خانواده داماد شیربها می‌دادند . بعدها در دوران کلاسیک (قرن 5 قبل از میلاد) جهاز جای شیربها را گرفت .

رومی‌های باستان هم جهاز داشتند و در بعضی قبایل آلمانی هم به جای آن ، مهریه متداول بوده است . ویلیام شکسپیر در داستان شاه لیر هم به ماجرای جهاز پرداخته است .

در اواخر قرن 20 ، اگر کسی دختربچه‌ ای را می‌دزدید و یا به دختری جوان تجاوز می‌کرد جریمه او این بود که جهاز او را بدهد . تهیه جهاز برای زنان فقیر هم نوعی اقدام خیرخواهانه محسوب می‌شده است و رسم گذاشتن هدیه در جوراب بچه ‌ها در کریسمس از این افسانه منشأ گرفته است که سنت نیکلاس در جوراب سه خواهر فقیر طلا گذاشته تا جهاز خود را با آن تهیه کنند . سنت الیزابت پرتغال و سنت مارتین دو پورس هم از این طریق برای تهیه جهاز به فقرا کمک می‌کردند . در روم باستان ، مراکز خیریه‌ای که به تهیه جهاز کمک می‌ کردند تشویق می‌شدند ، حتی یکی از آنها ایالت پوپ7 را به دست آورد .

در بعضی قسمت‌های اروپا ، دادن ملک به عنوان جهاز مرسوم بوده است و اگر فردی دختری هم نداشت به عروسش ملک می‌بخشید . پادشاهی پرتغال ، دو شهر را به ملکه انگلیسی خود در سال 1661 به عنوان جهاز بخشید و این وقتی بود که پادشاه چارلز دوم ، پادشاه انگلستان ، اسکاتلند و ایرلند با کاترین براگانزا ، پرنسس پرتغال ازدواج کرد . این دو شهر عبارت بودند از : بمبئی در هند و تانگیر در مراکش .

در انگلستان زمان ویکتوریا ، جهاز در طبقات بالای اشراف حکم ارثیه زودهنگام دختر را داشت و تنها دخترانی بعد از مرگ والدین ارث می ‌بردند که جهاز نگرفته بودند . اگر زن و شوهری فوت می‌کردند و فرزند نداشتند ، جهاز زن به خانواده خودش برمی‌گشت .

از میان همه اقوام اروپایی ، رومی‌ها به این موضوع معروف بودند که قوانین ویژه‌ای برای جهاز داشتند چون در کل ، قوانین ازدواج آنها بسیار پیچیده بوده است .


چینی‌ ها و ماجرای جهاز

در چین ، سنت بر این است که خانواده داماد برای عروس هدایایی که به آن «هدایای چای» می‌گویند تدارک می‌بینند. معمولاً یک سبد میوه ، غذاهای دریایی خشک شده ، چای و گوشت خوک سرخ شده ، تنباکو و آب‌انگور هدیه داماد است . خانواده عروس هم جهاز می‌فرستند . لباس ، جواهرات ، دکورهای خانگی و وسایل آشپزخانه که مدت کوتاهی قبل از ازدواج یا درست در مراسم عروسی به خانه عروس و داماد جدید منتقل می‌شود .

اقلام ارسالی بسته به وضع مالی عروس فرق دارد اما معمولاً این اقلام است : جواهرات و طلا ، دو بطری که با نوار قرمز بسته می‌شود و به آن جام‌های داماد و خانواده او می‌گویند ، وسایل سرویس بهداشتی ، ملحفه و بالش که با طرحهای اژدهای سنتی سوزن ‌دوزی شده است ، قیچی ، خط ‌کش و کمربند ، آب ‌نبات ، سرویس چای‌ خوری شامل قوری ؛ کتری و سینی چای ، پارچه‌هایی که با برگ درختان به هم بسته می‌شوند ، گیاهان سنتی ، پول شانس و خوشبختی (لی‌شی) و میوه‌های خشک شده .


رقص جهاز در آفریقا

در میان آفریقایی‌ها و به ویژه در سودان ، قبایلی مثل دنیکا رقصی به نام جهاز دارند . در این رقص ، مردان سعی می‌کنند هرچه بالاتر بپرند و خانواده خانم را تحت تأثیر قرار دهند .

به طور سنتی در آفریقا خانواده داماد حدود 100 عدد چهارپا به خانواده عروس می‌دهند . معمولاً پسران برای به دست آوردن دختر مورد علاقه خود به این صورت رقابت می‌کنند که تعداد چهارپای بیشتری را برای دختر پیشنهاد می ‌کنند .


هندوها ، نیاکان خود را پیشکش می‌ کنند

طبق رسوم هندوها ، یک پسر جوان بدهی خود را به نیاکانش از طریق ازدواج پرداخت می ‌کند . بنابراین تمام موضوعات مربوط به عروسی مثل جهاز ، معنی خاصی پیدا می‌ کند . عروس معمولاً با خانواده شوهر زندگی می‌کند و خانواده‌های فقیر از عروس به عنوان یک کمک استفاده می‌کنند . علاوه بر این خانواده داماد به دلیل آنکه خانواده عروس ، دختر و در اصل کمکشان را از دست می‌دهند این موضوع را جبران و تلافی می ‌کنند . خانواده عروس هم مجبورند به خانواه داماد جهاز بدهند .


کولی‌ها با یک گردن ‌بند شروع می ‌کنند

در جوامع کولی ، خانواده داماد برای به دست آوردن عروس باید به خانواده او چیزی بدهد و در اصل داماد جهاز می‌دهد و بحث جهاز بر سر آن است که پدر عروس چانه می‌زند که چه‌قدر باید برای دخترش پرداخت شود و او از تولد تاکنون چه ‌قدر خرج برداشته است ! وقتی توافق حاصل شد مراسمی تحت عنوان «پلیاشکا» برگزار می‌شود . پدر داماد یک بطری آب‌ انگور را در دستمال ابریشمی رنگی می‌پیچد و آن را به گردن ‌بندی از سکه متصل می‌کند ، سپس آن را به گردن عروس می‌اندازد .


جهاز رنگی در اروپای شرقی

در قرون وسطی و پس از آن ، ساکنان اروپای شرقی به دختران‌شان در سن 12 سالگی تخت‌ خواب و مبل می‌دهند . این اثاثیه با طراحی و تزیین‌های خاصی رنگ می ‌شوند که نمایانگر تاریخچه خانواده و منطقه‌ای است که دختر در آن زندگی می‌کند . عروس‌های این ناحیه اروپا با انواع اشیا و وسایل منزل ، ازدواج را آغاز می‌کنند . به داماد هم ابزار و وسایل کار داده می‌شود تا بتواند کشاورزی را آغاز کند .


منبع : salamatiran.com

[افسون 13]

گزارش تصویری : جشنواره هولی در هندوستان

همه ساله مردم هندوستان برای جشن هولی دور هم جمع می شوند این جشن نشانه ای فصل بهار است . هندیها در این جشن به همدیگر پودرهای رنگی پرتاب می کنند .

هندیها در حالیکه خودشان را به پودرهای رنگی آغشته کرده اند مجسمه نمادین کریشنا را حمل می کنند .

تهیه و ترجمه : گروه فرهنگ و هنر سیمرغ