|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
#11
08-23-2011
|
|||
|
|||
دعوت از دوست (زلال عروضی قافیه دار) همدرد من بشو! گرمیی جسم سرد من بشو! آبی بـه روی ایـن همـه مـردانـگی نـمانـد سُرخیی رنـگ زرد مـن بشو! تو مرد من بشو! شاعر: سرکار خانم گیتا تاجبخش 
|
| جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید | |
|
|
|
|
#12
08-25-2011
|
|||
|
|||
|
دریا منم (زلال عروضی قافیه دار ) دريا منم درياي بي پروا منم چـون قله اي آكنده از رويـا منـم دل مـويــه هـاي آدم و شب گريـه ي حـوّا منـم در گوش جان خستگان نجوا منم پروا مكن زيبا منم دريا منم ساحل تويي از حـال مـن غـافـل تـويـــي هر جــا كه بگـريزم مـرا منـزل تـويي مضمون آواز منـي ، شـور و نـواي دل تـويـــي! ديـوانـه ي رسـوا منم ، عـاقـل تـويــي آسان منم مشكل تويي از گِل تويي اي نازنين تركم مكن اشكم ببين در جان بي سامان من شور آفرین موج خيالم با تو شد سرچشمه ي عـشق و يقين دارم بــه دل يـك آرزوي راستين من با تو ما گردم همين اي نازنين ۱۹ / ۱۰ / ۱۳۸۹ زلال فوق در وزن « مستفعلن» با دخالت « مستفعلن » می باشد :
مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن البته طبق تعریف زلال در زلال عروضی قافیه دار معمولا : دو سطر اول و دو سطر آخر دارای قافیه و مابقی سطور یک در میان دارای قافیه می باشند که شاعر محترم از قوافی بطور پیوسته استفاده نموده است. شاعر: کامران آوخ کیسمی
|
|
#13
09-21-2011
|
|||
|
|||
|
تا کی عناد؟! ( شعر زلال )
ای بی خبر! بیچاره یّ خفته دَمَر! بیدارِ شو از خوابِ خرگوشی بشر! آیا نمی خواهی دگر، لختی کُنی در خود سفر؟! برخیز و بنگر نورِ حق، از خوابِ زر! فردایِ محشر را نگر، ای بی هنر! *** تا کی عناد؟ تا کی دهی حق را بباد؟ ارزش ندارد روزِگار ای بد نهاد! بس کن دگر ای دشمنِ اندیشه و گُم در سواد!؟ دستت بِنهِ بردستِ من رقصان و شاد، احساس کُشتن خوش مباد! تا کی عناد؟ شاعر: ترکمان ( پژواره )
|
|
#14
10-30-2011
|
|||
|
|||
دو شعر زلال از خانم اوجی
دو زلال عاشقانه ی زیبا از سرکار خانم مرضیه اوجی:
تا صبح دیدار ( زلال عروضی قافیه دار ) از بغض سرشار انـدوه و دلتـنـگـی ِ فـرّار گلبوسه ها،لب بر لب ِ یک چوب سیگار شبهای تنهایی به اجبار تا صبح ِ دیـدار  تب آغوش ( زلال عروضی قافیه دار ) شب ِ امّید نگاه تـو به من خندید که محو جذبه ی شب گشتم و آنگاه تب ِ آغوش بی تردید مـرا دزدیـد
|
| کاربران زیر از dada6 به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#16
08-14-2014
|
|||
|
|||
 
|
| کاربران زیر از dada6 به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#17
08-14-2014
|
|||
|
|||
|
| کاربران زیر از dada6 به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#18
02-09-2015
|
|||
|
|||
|
می گریزم از صدا
می گریزم از صدا
از صدای غم، صـدای آشنا در سکوت دهشت انگیز شب وحشی رام دیده ام خونین غمِ پُر داد را می گریزم از صدا * می گریزم از نگاه از نگاهی کـــه شناسد رمــز آه چشمهـایی اژدهـایند و دهن هـــایی نهنگ تا کـه میدانند هموار است راه می سپارندت به چاه * می گریزم از سحر از شروعِ لحظه هــــای دردسر باز بـــا تـکرار در تـکرار ، تـکراری شدم سایه، سرگردان پی شمس و قمر عمر در حال گذر * می گریزم از زمین از زمینی که پُر است از بُخل و کین من درین زندان که می چرخد به دور خویش گیج چند کیلو خاک مقروضم، همین. می دهم آن را یقین . دادا  ویرایش توسط dada6 : 02-09-2015 در ساعت 09:28 PM
|
|
#20
03-09-2015
|
|||
|
|||
|
گل گلدان ( زلالی با احساس از استاد دادا بیلوردی ) :
. . ای گل که به گلدانی وَز جملــه ی گلهـای بهــــارانی دانم تو هم از غربتِ خود در قفسی نالی دلتشنــه تـریـن عــاشـقِ بارانــی در داخلِ زنــدانـی * آن ریشه کـه پیچانـدی وآن تـارِ غمی کــه بر گلو رانـدی از جملـه نشانـه هـای ازدیـادِ دلتنگـی ست از فکـرتِ آدمی چـه هـا خواندی اینگونـه گل افشاندی!؟ * بــر لــذّتـــم افــزودی وجدانِ خود از این جهت آسودی امّـا مـن ِ دنیـا زده ، بیــرونِ تــــو را دیــدم غـافـل ز درونتـم کــه می بودی چون کوکب و داوودی * گلدانِ تـو تـاریک است پاهای تو را چه کس بدینسان بست؟! گلدانِ تــو را بــه تیـشه ی نــور در ایـن وادی آهستــــه و نـرم بـایـــدی بـشکست سرزنده تر و سرمست * وقتی که بهار آید با سایـه ی نــورِ سبـز یار آید در بـستـــرِ آزادیِ گلسِتــانِ احساست گلواژه ای از عشق به بار آید دل بـا تو کنار آید
|
 |
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت خطی
|
|
اکنون ساعت 10:09 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.