|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|
|
#1
11-03-2010
|
||||
|
||||
عاقبت باید رفت عاقبت باید گفت با لبی شاد و دلی غرفه به خون كه خداحافظ تو . . . گر چه تلخ است ولی باید این جام محبت شكست گرچه تلخ است ولی باید این رشته الفت بگسست باید از كوی تو رفت دانم از داغ دلم بی خبری و ندانی كه كدام جام شكست كه كدام رشته گسست گرچه تلخ است پس از رفتن تو خو نمودن به غم و تنهایی عاقبت باید رفت عاقبت باید گفت با لبی شاد و دلی غرقه به خون كه خداحافظ تو . . . 
|
|
#2
11-03-2010
|
||||
|
||||
|
می توانی تو بیا سر این قصه بگیر و بنویس این قلم؛ این کاغذ؛ اینهمه مورد خوب!!! راستش می دانی طاقت کاغذ من طاق شده... پیکر نازک تنها قلمم ؛زیر آوار غم و درد ببین خرد شده! می توانی تو بیا سر این قصه بگیر و بنویس... می توانی تو از این وحشی طوفان بنویس! من دگر خسته شدم .. راست گفتند می شود زیبا دید؛ می شود آبی ماند! اما ... تو بگو ؛گل پرپر شده را زیباییست؟! رنگ مرگی آبیست؟ می توانی تو بیا؛ این قلم ؛ این کاغذ بنشین گوشه دنجی و از این شب بنویس بنویس از کمر بید شکسته ؛ و یک پنجره ساکت و بسته! ازمن! "آنکه اینگونه به امید سبب ساز نشسته" هر چه می خواهی از این صحنه به تصویر بکش.. صحنه ی پیچش یک پیچک زشت؛ دور دیوار صدا! حمله ی خفاشان !! جرأتش را داری که ببینی قلمت می شکند؟ کاغذت می سوزد؟ من دگر خسته شدم. می توانی تو بیا این قلم؛ این کاغذ؛ اینهمه مورد خوب من دگر خسته ام از این تب و تاب . تو بیا و بنویس......
__________________
|
| کاربران زیر از SonBol به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#3
11-03-2010
|
||||
|
||||
|
به کويت با دلي شاد آمدم با چشم تر رفتم
به دل اميد درمان داشتم درمانده تر رفتم تو کوته دستي ام مي خواستي ورنه من مسکين به راه عشق اگر از پا در افتادم به سر رفتم نيامد دامن وصلت به دستم هر چه کوشيدم زکويت عاقبت با دامني خون جگر رفتم حريفان هر يک آوردند از سوداي خود سودي زيان آورده من بودم که دنبال دلم رفتم ندانستم که تو کي آمدي اي دوست کي رفتي به من تا مپده آوردند من از خود بدر رفتم مرا آزردي و گفتم که خواهم رفت از کويت بلي رفتم ولي هر جا که رفتم دربدر رفتم به پايت ريختم اشکي و رفتم درگذر از من از اين ره بر نمي گردم که چون شمع سحر رفت تو رشک آفتابي کي به دست سايه مي آيي دريغا آخر از کوي تو با غم همسفر رفتم....
|
| کاربران زیر از baran73 به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#4
11-09-2010
|
||||
|
||||
|
وقتی که نیستی ---------------------------
وقتی که نیستی ! پرنده پر پروازش نیست. زندگی با همه تاب وتبش ....مسکون است. وماهیان سیم فام زنده در اب می میرند. دل- این مایه شور و غوغا نیز.......از طپش میماند . 
__________________
-------------------------------  ای تو همیشه در میان آمدمت که بنگرم گریه امان نمی دهد
|
| کاربران زیر از dear59 به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#5
11-11-2010
|
||||
|
||||
__________________
|
| کاربران زیر از مهدی به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#6
11-11-2010
|
|||
|
|||
تا کجای قصه باید ز دلتنگی نوشت؟ تا به کی بازیچه بودن توی دست سرنوشت تا به کی با ضربه های درد باید رام شد یا فقط با گریه های بی قرار آرام شد بهر دیدار محبت تا به کی در انتظار ....خسته از این زندگی با غصه های بی شمار
__________________
|
| کاربران زیر از GolBarg به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#7
11-15-2010
|
||||
|
||||
 گفتم: «بمان!» و نماندی! رفتی، بالای بام آرزوهای من نشستی و پایین نیامدی! گفتم: نردبان ترانه تنها سه پله دارد: سكوت و صعودُ سقوط! تو صدای مرا نشنیدی و من هی بالا رفتم، هی افتادم! هی بالا رفتم، هی افتادم... تو می دانستی كه من از تنهایی و تاریكی می ترسم، ولی فتیله فانوس نگاهت را پایین كشیدی! من بی چراغ دنبال دفترم گشتم، بی چراغ قلمی پیدا كردم و بی چراغ از تو نوشتم! نوشتم، نوشتم... حالا همسایه ها با صدای آواز های من گریه می كنند! دوستانم نام خود را در دفاترم پیدا می كنند و می خندند! عده ای سر بر كتابم می گذارند و رؤیا می بینند! اما چه فایده؟ هیچكس از من نمی پرسد، بعد از این همه ترانه بی چراغ چشمهایت به تاریكی عادت كرده اند؟ همه آمدند، خواندند، سر تكان دادند و رفتند! حالا، دوباره این من و ُ این تاریكی و ُ این از پی كاغذ و قلم گشتن! گفتم : « - بمان!» و نماندی! اما به راستی، ستاره نیاز و نوازش! اگر خورشید خیال تو اینجا و در كنار این دل بی درمان نمی ماند، این ترانه ها در تنگنای تنهایی ام زاده می شدند؟?
__________________
------------------------------- ای تو همیشه در میان آمدمت که بنگرم گریه امان نمی دهد
|
| کاربران زیر از dear59 به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#8
11-15-2010
|
||||
|
||||
 گیرم اندوه تو خواب است ................ونگاه تو خیال پس دلم منتظر کیست عزیز.......... این همه سال پس دلم منتظر کیست ..................................................که من بی خبرم که من از آتش اندوه خودم ..........شعله ورم ماه یک پنجره وا شد....................................... به خیالم که تویی همه جا شور به پا شد ............به خیالم که تویی این چه رازی ست ....که در چشم تو باید................. گم شد باید انگشت نمای....... تو و این مردم شد به گمانم............................. دل من........... باز شقایق شده ای کار از کار گذشته است ............................تو عاشق شده ای یال کوب عطش است........... این که کنون می آید این که با اسب گل از....................... سمت جنون می آید بی تو ..بی تو ....چه زمستانی ام اعرابـــــــــــــــی من چقدر سردم وبارانی ام ...اعـــــــرابی من تو کجایی و.......................................منِ ساده ی درویش کجا؟ تو کجایی و ............................................................ ...........من بی خبر از خویش کجا؟ دل خزانسوز بهاریست.......بهاریست که نیست روز وشب منتظر اسب و سواری ست ....که نیست در دلم این عطش کیست ..........................خدا می داند عاشقم................. دست خودم نیست خدا می داند عاشق چشم تو هستیم و زما بی خبری خوش به حالت که هنوز از همه جا بی خبری
__________________
------------------------------- ای تو همیشه در میان آمدمت که بنگرم گریه امان نمی دهد
|
| کاربران زیر از dear59 به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#9
12-20-2010
|
||||
|
||||
|
در امتــــداد نگاهت گم کردم
تمام آرزوهایم را می خواستم سر آغاز نگاهت باشم تا لبریز شوم از عطر با تو بودن می خواستم این بار عاشقانه به زندگی بنگرم! من تو را در بی کران این دنیا ی وانفسا گم کرده ام و حرف نگاه من و تو نا تمام مانده است. کجـاست حدیث چشمانت تا من پایانش باشم...
__________________
------------------------------- ای تو همیشه در میان آمدمت که بنگرم گریه امان نمی دهد
|
| کاربران زیر از dear59 به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#10
12-20-2010
|
||||
|
||||
|
در نبود تو که بودم ؟
مرا با شعرهای پر از گنگ بودن چه کار ؟ در نبود تو همیشه گم ترین تجسم لحظه های بی نور بودم
__________________
------------------------------- ای تو همیشه در میان آمدمت که بنگرم گریه امان نمی دهد
|
| کاربران زیر از dear59 به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
 |
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت ترکیبی
|
|
اکنون ساعت 02:36 AM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.