امروز در تاریخ

[ساقي]

سازش شاه و صدام حسين ـ كينه صدام نسبت به ايرانيان و توطئه هايي كه مرتكب شد

در اين حالت هم صدام کينه اش به فارس ها را منعکس کرد


نهم فروردين 1354(28 مارچ 1975) و درپي سازش پنجم اسفند 1353 شاه و صدام حسين در الجزيره و متعاقب آن ديدار اميرعباس هويدا نخست وزير وقت از بغداد اعلام شد كه اختلافات مرزي ايران و عراق بر طرف شده و مناسبات دو كشور به حالت عادي باز گشته است.
پس از توافق شاه با صدام، دولت ايران، برغم سياست ديرپاي واشنگتن، كمكهاي خود به كردهاي عراق از جمله كمكهاي نظامي را قطع كرد و به مصطفي بارزاني و يارانش اطلاع داد كه تنها مي توانند در كرج اقامت كنند و تحت حمايت ايران باشند. سالها ايران ناقل كمكهاي آمريكا به كردهاي عراق بود كه با هدف كسب خودمختاري با دولت صدام حسين مي جنگيدند. دولت وقت ايران، خود نيز كمكهاي چشمگير به كردهاي عراقي كرده بود و اين كمكها باعث چند برخورد مرزي ايران و عراق و اخراج ايراني تبارها از عراق و بازداشت بعضي از آنان شده بود.

باوجود توافق الجزاير، صدام حسين كينه ايراني را از دل بيرون نكرد و در آخرين لحظه حيات (آخرين روز دسامبر 2007) و زماني كه طناب دار در گردنش بود اين كينه را با صداي بلند اعلام داشت كه ضبط شده است. «پيرو» مامور عربي زبان اف. بي. آي. كه ماهها در زندان بغداد به عنوان مترجم، با صدام بود در يك مصاحبه به گزارشگر برنامه سيكستي مينيتز شبكه سي. بي. اس گفته است كه صدام همه اش از توطئه پارس ها و هدف هاي آنان در عراق سخن مي گفت. صدام قبلا هم گفته بود كه ايرانيان براي جنوب شيعه نشين و نفتخيز عراق نقشه ها دارند. وي افزوده بود كه پس از بركناري شاه، اگر دريادار مدني كرماني كه يك ناسيوناليست ايراني بود استاندار خوزستان و فرمانده نيروي دريايي ايران نشده بود، تحقق نقشه او براي خوزستان قطعي بود.

به باور برخي از تاريخنگاران (!)، صدام در سال 1978 به سقوط شاه كمك كرد. طبق همين باور، کدورت دولت واشنگتن از اقدام شاه در قطع راههاي کمک به کردهاي عراقي از طريق ايران، از سال 1975 (تا پايان کا شاه) ديگر فراموش نشد. کردهاي عراقي از دوران جنگ جهاني اول مطمح نظر آمريکا بوده و از دهه 1950 هم دولت اسرائيل در اين زمينه به موازات سياست واشنگتن حرکت مي کند. ديدار مارس 2008 ديک چني معاون رئيس جمهور آمريکا از منطقه کردنشين عراق و استقبال بسيار گرمي که از او شد مؤيد ادامه سياست قديمي آمريکا از کردهاي عراقي است که ادامه آن ممکن است پاي ترکيه و ايران و حتي سوريه را به اين مسئله بکشاند.

استقبال گرم کردهاي عراقي از جمله بارزاني از چني در مارس 2008





اشاره ها و سرنخهاي روز براي بررسي پژوهشگرانعجيبت ترين آدمكش جهان ـ نوجواني كه دوست داشت آدم بكشد و 12 نفر را در 3 ماه كشت

پليس برزيل 28 مارس 2008 در شهر نوو ماهبورگو Novo Hamburgo واقع جنوب اين كشور يك جوان 16 ساله را دستگير كرد كه طبق اعتراف خودش ظرف سه ماه 12 تن را در آن شهر كشته بود. به اظهار پلنتسPlentz بازجوي پليس كه وسيعا از اين نوجوان تحقيق كرده است، متهم عمدتا براي بردن لذت آدم مي كشته و در بيشتر موارد انتقامگيري و خشم دركار نبوده است.


پليس كه حاضر نشده است نام متهم را به دليل نرسيدن به سن قانوني فاش سازد گفته است كه ضرورت دارد شورايي مركب از روانشناسان به كشف انگيزه اين نوجوان از كشتن آدم بپردازد و اين روانشناسان گفته اند كه اين كار سه ماه وقت لازم دارد. به اظهار پلنتس كه از نوجوان بكرّات بازجويي كرده است، وي قربانيان خود را نخست با شليك يك گلوله به سرشان مي كشته و سپس بدن آنان را با گلوله سوراخ ـ سوراخ مي كرده است. اين نوجوان دبيرستان را ترك كرده و بيكار بوده است. نخستين قرباني او يك مرد جوان بود كه متهم گفته است نسبت به خواهراو نظر بد داشت و مزاحمت فراهم مي كرد كه اورا كشت تا خواهرش راحت شود كه آدمكشي عادت و سرگرمي وي شد. آخرين قرباني، يك دكاندار 39 ساله بود. متهم پس از مشاجره با اين دكاندار به خانه مي رود و با تپانچه اش باز مي گردد و دكاندار را به گلوله مي بندد. اين بار جريان قتل به گونه اي علني بود كه مردم او را «لو» مي دهند و به چنگ پليس مي افتد.


متهم به پليس گفته است كه هنوز شش نفر ديگر در ليست او قرار داشتند و اگر دستگير نشده بود آنان را هم مي كشت.
پليس تنها اجازه داده است كه روزنامه نگاران از متهم در سلول زندان و درحالي كه پشتش به دوربين است عكس بگيرند. روزنامه ها ضمن انتشار اين خبر، عموما نوشته بودند: عجيبت ترين آدمكش جهان ـ نوجواني كه دوست داشت آدم بكشد و ....

نوجوان آدمکش پشت ميله ها در سلول

[ساقي]

در دنياي تاريخ‌نگاري

تاريخ نگاري كه راه تزار را روشن ساخت




اموز زادروز كنستانتين آكساكوف تاريخدان ايده آليست روسيه است كه 29 مارس 1817 به دنيا آمد. وي از هواداران آزادي بيان و آزادي سرفها در روسيه بود و عشق عجيبي به روسيه و روسها داشت و روزهاي طلايي روسيه را پيش بيني كرده بود. وي در كتاب خود «تاريخ روسها» كه مورخان بعد از او آن را تكميل كرده اند نوشته است كه شرط رسيدن روسيه به دوران طلايي؛ تحكيم احساس وطندوستي روسها، اقتباس آزادي هايي كه در اروپاي غربي وجود دارد و لغو خريد و فروش كشاورزان با اراضي كشاورزي است كه ربع جمعيت روسيه را در بردگي نگهداشته و فكر پيشرفت و ابتكار را از آنان گرفته است.

آكساكوف در سال 1855 كه الكساندر دوم تزار روسيه شد در رساله اي كه انتشار داد او را فردي متفاوت از پدرش اعلام داشت و نوشت كه با سلطنت الكساندر دوم كه مردي تحصيلكرده و روشنفكر است دوره تاريخي تازه اي در روسيه آغاز شده است. وي با اين اقدام خود، انجام اصلاحات از جمله لغو «سرفدوم» را روي دست تزار تازه گذارد.

الکساندر دوم

[ساقي]

ساير ملل




بمباران شبانه بندر«لوبك» آلمان



29 مارس 1942 در جريان جنگ جهاني دوم بندر «لوبك Lubeck» آلمان كه بيشتر سنگ آهن مورد استفاده كارخانه هاي فولاد سازي اين كشور به آنجا وارد مي شد مورد حمله صدها بمب افكن نيروي هوايي انگلستان قرار گرفت. در جريان اين حمله بيش از يك هزار ساختمان و عمدتا خانه هاي مسكوني ويران شد و تلفات سنگيني وارد آمد. يكي از ساختمانهايي كه آسيب شديد ديد كليساي تاريخي اين بندر بود. متعاقب همين بمباران، هيتلر دستور داد كه ابنيه تاريخي انگلستان نيز بمباران شود.

در بمباران بندر لوبك كليساي تاريخي شهركه در عكس ديده مي شود نيز ويران شد



«دين بين فو» زير آتش


بيست و نهم مارس سال 1954 نيروهاي فرانسوي مستقر در شمال ويتنام كه به عنوان بازوي استعمار فرانسه عمل مي كردند در آخرين پايگاه خود در زير آتش نيروهاي ژنرال جياپ اعلام عجز كردند. نيروهاي فرانسوي از ساير پايگاههاي شمال ويتنام به پايگاه دور افتاده «دين بين فو Dien Bien Phu» كه داراي يك فرودگاه اضطراري بود عقب رانده شده بودند. آنان در اينجا هم زير آتش بي امان افراد ژنرال جياپ كه گروهي داوطلب غير نظامي مركب از ملي گرايان و كمونيستها بودند قرار گرفتند. در اينجا، سيم خاردار، ميدان مين و بمباران با بمب ناپالم مانع ادامه حمله افراد جياپ و رخنه آنان به پايگاه نشد و در همين جا بود كه فرانسه از پاي در آمد و به استعمار طولاني خود بر شبه جزيره هندوچين پايان داد.

سربازان فرانسوي مجروحان خود را تخليه مي كنند

سقوط هوئه و آغاز پايان حكومت دولت سايگون

تانكها و نيروهاي ويت كنگ وارد شهر باستاني هوئه مي شوند

نيروهاي كمونيست ويتنام كه حمله نهايي به منظور يكپارچه كردن وطن خودرا از دهم مارس 1975 آغاز كرده بودند 29 مارس پيروزمندانه وارد شهر باستاني «هوئه» پايتخت قديمي امپراتوران آنام شدند و آن را متصرف گرديدند. دسته ديگري از اين نيروها در همين روز با شكستن خط دفاعي رودخانه «تاش هان» و عبور از آن به سوي سايگون به حركت در آمدند و اين شهر يك ماه بعد (31 آوريل) سقوط كرد و مسئله وحدت ويتنام حل شد.

[ساقي]

استفاده سياسي غرب از دالايي لاما ظاهرا هنوز به پايان نرسيده است! - سکوت مسکو و پکن تا به به کي؟

مرکل و دالايي لاما

آنگلا مركل صدراعظم راستگراي آلمان كه با شكست در انتخابات محلي آثار ضعف در دولت او ـ گرچه ائتلافي ـ ظاهر شده است گفته بود كه در مراسم گشايش بازي هاي المپيك پكن شركت نخواهد كرد. وي اخيرا با «دالايي لاماي هميشه در تبعيد» ملاقات كرده بود. رسانه ها عدم شركت «مركل» در مراسم گشايش بازي هاي المپيك را به تظاهرات گروهي از تبتي ها ارتباط داده و تلويحا آن را واكنش رئيس دولت آلمان نسبت به اين رويداد خوانده بودند. وزير امورخارجه آلمان 28 مارس 2008 ظاهرا براي عادي جلوه دادن قضيه و كاهش خشم چينيان گفته بود كه شركت او و صدراعظم در روز گشايش بازي ها كه براي هشتم اوت 2008 برنامه ريزي شده بود ارتباط به تظاهرات تبتي ها ندارد.

غرب دهها سال است كه از دالايي لامای چهاردهم (متولد ششم ژوئیه 1935) به عنوان يك حربه تبليغاتي برضد چين و تغيير نظر جهانيان نسبت به اين كشور كه با شتابي تند به قله ابرقدرتي جهان نزديك شده است استفاده كرده اند. اين بار اين سياسي كارها، از همان زمان كه قرار شد مسابقه هاي جهاني (المپيك) براي نخستين بار در طول تاريخ این بازی ها در پكن برگذار شود، قابل پيش بيني بود. نخست موضوع مواد غذايي، سپس آلودگي هوا، آنگاه مهر لاستيكي بودن كنگره خلق و ... را پيش كشيدند تا نوبت به استفاده از دالايي لاما رسید که از 1959 که به هند فرارکرد خودرا یک تبعیدی می داند. مقامات دولتهای جناح غرب در سال 2008 با استفاده از فرصتی که تظاهرات گروهي معين از تبتي ها برایشان فراهم آورده بود يكي پس از ديگري به ملاقات با دالايي لاما شتافتند و .... در سابق، در دهه هاي 1950 و تا نيمه دهه 1960 و آن زمان كه چين دچار ضعف رسانه اي بود موضوع سيلها، توفانها، فرارها و امراض را علم مي كردند و از دولت هاي دوست مي خواستند تا اين اخبار را در رسانه هايشان بزرگ كنند كه مردمشان از توجه به چين و نظام آن دلسرد شوند و يكي از كشورهايي كه اين نوع خبرها به آن قالب مي شد وطن ما بود. غرب در مارس سال 1980 همين سوء استفاده از المپيك را (كه بايد مسالمت آميز و خارج از سياست ها و گرو كشي ها باشد) در مورد شوروي كرد و با علم كردن موضوع ورود نيروهاي شوروي به افغانستان (كه به خواست دولت كابل صورت گرفته بود) المپيك مسكو را تحريم كرد.

شوروي چند سال بعد از افغانستان خارج شد و غرب اينك به همان صورت جايش را گرفته و افغانها كشتار مي شوند و امنيت آن زمان را هم ندارند. تعجب در اين است كه اين بار مسكو و پکن دست روي دست گذارده و در برابر آنچه را که در افغانستان می گذرد ساكت نشسته اند. «تاریخ» فردا سئوال خواهد کرد که چرا پشتونهای دو طرف خط انگلیسی «دوراند» باید این چنین مورد تجاوز قرارگیرند و خونشان ریخته شود.

در مارس 2008 بانو «پلوسي» رئيس مجلس نمايندگان آمريكا هم خواسته بود كه ازنمد پوسيده و تكراري گروهي تبتي مشخص و دالايي لاماي هميشه در تبعيد براي خود كلاهي بردوزد

استراتژي «اوباما» که در مارس 2009 اعلام شد ادامه سياست بوش در افغانستان است ـ رشوه نقدي اوباما به پاكستان ـ اظهار نظرها

اوباما در ميان وزيران دفاع و امورخارجه كابينه خود و در حال اعلام استراتژي تازه

جمعه27 مارس 2009 باراك اوباما در مراسمي كه برنامه آن از پيش اعلام شده بود و با حضور مقامات دولتي آمريكا و درحالي كه وزيران دفاع و امور خارجه كابينه اش در دو طرفش ايستاده بودند استراتژي تازه آمريكا در قبال افغانستان و پاكستان را اعلام كرد كه نشان داد در اين قسمت هم «تغيير» وعده داده شده در كمپين انتخاباتي سال 2008، رعايت نشده بود. به پیش بینس اصحاب نظر که 28 مارس 2009 انتشار یافته بود، استراتژي تازه، آمريكا را بيش از گذشته در اين بخش حساس از جهان و همسايه چين، هند، روسيه و ايران درگير خواهد كرد ـ درگيري كه عواقب آن قابل پيش بيني نيست.

ژورناليست آمريکايي بانو «ريچل مدو» همان شب در برنامه يكساعته خود در شبكه «ام اس ـ ان بي سي» شامل خبر و نظر ـ با قراردادن تصاوير متحرّك جورج دبليو بوش و اوباما در كنار هم و جملات مشابهي كه در طول زمان درقبال مبارزه با القاعده بيان كرده بودند ثابت كرد كه هر دو رئيس جمهور در قبال اين مسئله از سياست واحدي پيروي مي كنند وتغييري در اصل قضيه داده نشده است. «مدو» با تصوير متحرك (فیلم) نیز نشان داد كه «اوباما» ضمن اعلام استراتژي دولت خود در قبال مسئله القاعده (كه طرح برزينسكي لهستاني تبار و دشمن خوني شوروي سابق براي به زانو درآوردن عوامل مسكو در افغانستان در دهه 1980 باعث پيدايش ان و همچنين طالبان شد) دهها بار نام پاكستان را برزبان جاري ساخت. پخش اين نظر مصوّر يك ابتكار ژورناليستيك جالب بود.

«اوباما» 27 مارس اعلام كرد كه هدف عمده استراتژي او در افغانستان و پاكستان؛ درهم شكستن القاعده در اين دو كشور است (كاري را كه دولت جورج دبليو بوش هفت سال و پنج ماه پيش از آن آغاز كرده و به هدف نرسيده بود!). اوباما براي توجيه تصميم خود (كه ادامه همان سياست جورج بوش با شدت و گستردگي بيشتر است) و جلب حمايت آمريكاييان كه درگير زندگي روزانه خود هستند گفت كه القاعده سرگرم طرح حمله مجدد به آمريكا (!) است.

اوباما گفت كه استراتژي تازه نياز به همكاري بيشتر از جانب پاكستان و افغانستان دارد و براي جلب همكاري پاكستان، دولت آمريكا (كه دچار كسر بودجه چند تريليون دلاري است) در طول پنج سال، هر سال يك ميليارد و پانصد ميليون دلار به آن دولت كمك مستقيم خواهد كرد (بعدا برخي از مفسران بزعم خود، اين کمک را نوعي رشوه تعبير کرده بودند). اوباما از پاكستان خواست كه رفتار خودرا در مناطق شمال غربي (نواحي پشتون نشين تقريبا خود مختار كه در قرن نوزدهم، انگلستان اين پشتون ها را از بدنه اصلي جدا كرد و ضميمه هندوستان خود ساخت كه با تقسيم هندوستان در 1947 اينك وابسته به پاكستان هستند) اصلاح كند به گونه اي كه اين رفتار باعث كمك مستقيم و غير مستقيم به القاعده و حاميان آن ـ طالبان ـ نشود (رسانه هاي آمريكا قبلا اشاره به اكراه ماموران انتظامي و امنيتي پاكستان از مبارزه جدي با القاعده و طالبان كرده بودند كه در طرفين مرز مشترك فعال هستند).

«اوباما» در عين حال اشاره صريح به وجود فساد در دستگاه دولتي كابل كرد و گفت كه فساد اداري (فساد دولتي) اعتماد مردم از دولت را سلب مي كند و در اين وضعيت توجه آنان به مخالفان دولت افزايش مي يابد. اين فساد مانع از تمشيت امور در نقاط خارج از پايتخت به دست دولت است و طالبان با استفاده از همين خلاء دولتي است که به جنوب و شرق افغانستان (مناطق پشتون نشين ـ مناطقي كه قاعدتا بايد حامي حامد كرزاي باشند كه خود او يك پشتون است) بازگشته و عملا وظايف دولت را برعهده گرفته اند. اين طالبان در اين مناطق، كار كمك به مردم و برقراري نظم را برعهده گرفته اند؛ همان وظايفي را دولت بايد انجام دهد.

اوباما گفت كه جدول زماني (تايم تيبل) ارائه نمي دهد. دستورداده است كه 17 هزار نظامي ديگر به افغانستان منتقل و بر 38 هزار نظامي آمريكايي فعلي در آن كشور اضافه شوند. علاوه بر اين شمار، چهار هزار نظامي ديگر براي آموزش نظاميان و پليس افغانستان اعزام خواهند شد. ارتش و پليس افغانستان بايد از لحاظ شمار نفرات افزايش يابد و نيز آموزش تازه بيند. (روس ها در دهه 1980 ارتش بزرگ و مجهزي براي افغانستان ساختند ولي ديديم كه اين ارتش در برابر پيشروي طالبان مثل يخ آب شد مخصوصا به خاطر ملاحظات قبيله و طايفه اي كه نظاميان به آن وابسته بودند.). تلفات كشته آمريكا در افغانستان تا 27 مارس 2009 از رقم 599 تجاوز نكرده بود كه در مقايسه با شمار كشته شدگان آمريكا در عراق كه تا اين روز چهار هزار و 262 تن بود رقمي كوچك بنظر مي رسید تلفان نظامی آمریکا در افغانستان تا 27 مارس 2010 دو برابر و به رقم یکهزار نزدیک شده است. شمار نظاميان ناتو و چند كشور ديگر در افغانستان در 27 مارس 2009 جمعا 32 هزار تن بود.

اوباما ضمن اعلام استراتژي تازه اش، ازهمسايگان افغانستان از جمله ايران خواست كه درمبارزه با القاعده و برقراري نظم در افغانستان به مساعي آمريكا ياري دهند و افزود كه در اين زمينه با اين دولتها تماس گرفته خواهد شد. (از اين مطلب چنين برمي آيد كه اوباما دقيقا از جزئيات اظهارات آيت الله خامنه اي رهبر ايران در روز نوروز در اجتماع مشهد و نيز پيام سال نو او آگاه نشده است كه دعاوي متعدد ايران از آمريكا - از توقيف دارايي ها تا تحريك صدام حسين به تعرض نظامي با صدها هزار كشته تا حمله موشكي به هواپيماي غير نظامي و تحريم اقتصادي 29 ساله و انواع محدوديت هاي ديگر را برشمرده بود. به علاوه اوباما از نوعي سازش گروهها در افغانستان سخن به ميان اورده بود كه يكي از اين گروهها «طالبان» دشمن شماره يك شيعه هستند و ايران به آساني كشتار كنسولگري خود در مزار شريف توسط طالبان را نمي تواند فراموش كند. «جو بايدن Joe Biden» معاون اوباما 26 مارس و يك روز پيش ازاعلام استراتژي تازه گفته بود كه طبق اين استراتژي، نيروهاي آمريكايي در صورتي و درجايي به تعقيب طالبان خواهند پرداخت كه طالبان با القاعده همكاري كنند و در مناطق خود به آنان پناه دهند (ايجاد «سيف هيون Safe Haven» كنند). ما نمي خواهيم كه افغانستان پايگاه القاعده باشد. اين اظهارات جو بايدن از شبكه اي بي سي پخش شد و در وبسايت اين شبكه قرار گرفت. کرزاي هم قبلا طالبان را به دو دسته معتدل و تندرو تقسيم کرده بود که تماس با دسته متعدل بلامانع خواهد بود.

«اوباما» ضمن تاكيد اين نكته كه منطقه (افغانستان و پاكستان) بيش از هروقت ديگر در خطر و اين خطر روز افزون است همچنين از دولت هاي ديگر خواست كه نيروي نظامي بيشتري به افغانستان بفرستند تا در جريان انتخابات اين كشور نظم برقرار باشد. (انتخابات افغانستان در ماه اوت 2009 برگزار شد و دکتر عبدالله برنده شماره 2 و نیز یک دیپلمات آمریکایی دفتر سازمان ملل در کابلوجود تقلب در آن را اعلام کردند ـ اين انتخابات طبق قانون اساسي افغانستان بايد دو ماه زودتر برگزار مي شد!. به علاوه، به كامل بودن انتخابات در شرايط جنگ ترديد است و تمرين دمكراسي در وضعيت جنگ همواره زير سئوال قرارداشته است. اثبات دمكراسي، جمع شدن چند زن برقع بر سر و بچه در بغل در يك صف و گرفتن عكس از آنان و دادن به رسانه ها نيست؛

سواد دمكراسي لازم است و راي دهنده بايد بداند كه دمكراسي چيست. مي دانيم كه در قرن 21 خواندن و نوشتن متعارفي هم ـ كه بسياري از افغانها فاقد آن هستند ـ سواد كامل محسوب نمي شود، در کشورهاي پيشرفته تر صحبت از اين است که افراد بايد سواد كاركردن با كامپيوتر داشته باشند و ....). حامد کرزای با وجود انتقادهای متعدد و پی گیر از انتخابات تابستان 2009، با کمتر از نیمی از کل آراء برای دور دوم رئیس جمهور شده است که بسیاری از کشورها انتخاب با کمتر از نیمی از آراء را قبول ندارند و اگر موردی مشاهده شود، انتخابات تجدید می شود.

حامد كرزاي از اظهارات 27 مارس 2009 «اوباما» استقبال كرده بود زيرا كه ادامه حيات دولت او (که بنا به اظهار اوباما در 27 مارس 2009، تنها بر کابل و حومه آن حکومت دارد) بستگي به استقرار نظامي خارجي دارد.

يوسف رضا گيلاني نخست وزير پاكستان ضمن استقبال ضمني از استراتژي اوباما (پس از اطلاع از كمك پولي آمريكا به پاكستان) در عين حال گفته بود كه عمليات نظامي به تنهايي به حل مسئله القاعده و قطع حمايت اهالي محل از آن نخواهد انجاميد بايد به مناطقي كه القاعده در آنجا فعال هستند كمك غير نظامي (عمران و رفاه) داده شود.

همزمان با اعلام استراتژي اوباما، در مسكو كشورهاي عضو سازمان تعاون شانگهاي و مدعوين، مسئله افغانستان از لحاظ مواد مخدر (كشت و صدور ترياك و مشتقات آن) و جرائم ناشي از قاچاق و تروريسم را بررسي و آمادگي اين سازمان را براي كمك به حل اين مسائل اعلام كردند و به اين ترتيب به آمريكا نشان دادند كه در افغانستان و آسياي جنوبي فعال مايشاء نخواهد بود.

چند ساعت پيش از اعلام استراتژي اوباما، دو انفجار در ايالت شمال غربي پاكستان روي داده بود كه در يكي از آنها هشت نفر و در ديگري كه يك انفجار انتحاري بود دست كم پنجاه نفر در يك مسجد كشته شدند. نخستين انفجار با هشت كشته در كنار جاده منتهي به گذرگاه خيبر روي داد. ناتو و آمريكا براي انتقال جنگ افزارهاي سنگين و تداركات نظامي خود به افغانستان از اين مسير استفاده مي كنند. همزمان، در ايالت خوست و ايالت هلمند افغانستان نيز در دو انفجار مشابه عده اي ازجمله چند مامور پليس كشته شدند. اعلاميه اوباما قبلا انتشاريافته بود و معلوم بود كه جمعه 27 مارس (شب به وقت آسياي جنوبي) چه خواهد گفت. باوجود اين، هنوز به درستي معلوم نيست كه اين انفجارها اخطاري به او بوده است.

از اظهار نظرهای 28 و 29 مارس 2009 درباره استراتژي «اوباما» چنين بر مي آمد كه بايد منتظر پيچيده شدن اوضاع پاكستان بود. مسیر حوادت در طول یک سال (از مارس 2009 تا مارس 2010) نشان داد که این اظهار نظرهاا درست بوده اند. اگر فشار بيشتري به دهها ميليون پاتان (پشتون) پاكستان وارد شود، باتوجه به بازگشت طالبان به مناطق پشتون نشين افغانستان ممكن است اين مردمان همننزاد ساکن طرفين خط انگليسي "دوراند" بار ديگر به انديشه ايجاد پشتونستان (پختونستان) بيافتند. در اوايل دهه 1960 چنين شده بود و دو كشور افغانستان و پاكستان در آستانه يك جنگ تمام عيار قرارگرفته بودند.

[ساقي]

كاهش شديد مخاطبان شبكه خبري هوادار «اوباما» و همچنین درصد تایید کنندگان خود او


نتيجه نظر سنجي از مخاطبان شبكه هاي تلويزيوني خبري آمريكا (اصطلاحا؛ ريتينگ) كه 27 مارس 2009 انتشار يافت نشان مي دهد كه توجه اين مخاطبان معطوف به شبكه محافظه كار فاكس نيوز Fox News شده است.
طبق اين نتايج؛ اخبار شبكه فاكس نيوز درپرايم تايم (عصر) با دو ميليون و 730 هزار مخاطب در رديف اول، شبكه «MS-NBC ام اس ـ ان بي سي» با يك ميليون و 160 هزار در رديف دوم و شبكه CNN با يك ميليون و 140 هزار در رديف سوم قرارداشت.
سي ان ان از «اوباما» حمايت مي كرد و فاكس نيوز بر خلاف آن و «ام اس ـ ان بي سي» بيطرف و تا حدي متمايل به اوباما.
برخي از اصحاب نظر افزايش مخاطبان شبكه فاكس نيوز و كاهش شديد مخاطبان سي ان ان را دليل كاهش هواداران اوباما و ايجاد يك حالت انفعال در آنان دانسته اند زيرا تغييري كه وعده داده شده بود عملي نشده و مردم نگران وضعيت مالي كشور و تصميم او به قرض كردن دو تريليون دلار ديگر و خرج كردن است.
نتیجه نظر سنجی ها در مورد درصد تاییدکان «باراک اوباما» در جامعه ایالات متحده که توسط موسسات حرفه ای و به سفارش رسانه ها انجام می شود متفاوت است. در طول 29 روز میان 22 فوریه و 22 مارس 2009 شش تا 14 درصد از میزان تاییدکنندگان سیاست های او کاسته شده بود. در نظر سنجی حرفه ای 22 فوریه، 68 درصد نظر به تایید او داده بودند حال آنکه در نظر سنجی 22 مارس (دوم فروردین 1388) تایید کنندگان او طبق محاسبه یک موسسه 54 درصد و به محاسبه موسسه دیگر 62 درصد بودند.


موج انفجار انتحاري در عراق در نيمه دوم مارس 2009


هفته منتهي به 27 مارس 2009 چند انفجار پرتلفات، خبر از موج تازه انفجار و كشتار در عراق داد. يكي از اين انفجارها در شهرك جلولا واقع در 115 كيلومتري شمال شرقي بغداد (مجاور مرز ايران) و در يك گورستان روي داد كه ضمن آن دست كم 23 تن كشته و 34 نفر مجروح شدند. اين انفجار انتحاري 23 مارس در كنار چادري روي داد كه محل تجمع شركت كنندگان در مراسم تدفين يك «كرد» بود. در پي اين رويداد اين نگراني به چشم مي خورد كه بارديگر تشنج ميان عرب و كرد در عراق گسترش يابد. جلولا كه در ماه مه سال 637 ميلادي صحنه دومين نبرد ايران و عرب بود عمدتا عرب نشين است ولي در پنج سال گذشته كردها كوشيده اند كه بر جمعيت «كرد» اين شهر بيافزايند. عرب هاي عراقي كردهارا متهم به همكاري و سازش با آمريكا مي كنند. دراوت (آگوست) سال گذشته در اين شهر در يك انفجار انتحاري 25 تن و عمدتا داوطلبان استخدام در نيروي پليس كشته شده بودند.
در همين روز در دو نقطه بغداد در دو انفجار 9 تن از جمله يك مامور پليس كشته شدند. يك انفجار در شهر تل عفر نيز تلفات سنگين ببار آورد. 25 مارس دريك محله شيعه نشين بغداد اتومبيلي كه در آن بمب جاسازي شده بود منفجر شد و دست كم 20 نفر را كشت. اين انفجار در مجاورت يك بازار صورت گرفت.

تابوت کشته شدگان در گورستان جلولا محل انفجار انتحاري 23 مارس 2009

ديدار بي سابقه در مارس 2009

طالباني و عبدالله گل - تبسم هنگام گرفتن عکس


عكس هايي كه از ديدار بي سابقه 23 مارس 2009 عبدالله گل رئيس جمهور تركيه با جلال طالباني (كرد) و نوشروان بارزاني (كرد) برداشته شده بود به عنوان عكس خبري روز در بسياري از روزنامه ها در گوشه و كنار جهان انتشار يافته بود. اين نخستين ديدار يك رئيس جمهور تركيه از عراق بود. عراق پيش از پايان جنگ جهاني اول به صورت سه منطقه جداگانه از مستملكات امپراتوري عثماني (تركيه) بود و قبل از عثماني و تا قرن هجدهم بخشي از ايران. موضوع اصلي اين مذاكرات فعاليت كردهاي جدايي طلب تركيه در منطقه كردنشين عراق بود كه عبدالله گل خواستار ممانعت دولت محلي كرد عراق از ورود كردهاي تركيه و عمدتا عضو «پ. ك. ك.» به شمال عراق شده بود. برخي از اين روزنامه ها عكسي نيز از چند كرد مسلح تركيه را هنگام عبور از كوههاي مرز تركيه و عراق و ورود به عراق چاپ كرده بودند (عكس زير).

برخي ديگر از رويدادهاي 29 مارس



1638: نخستين مهاجر نشين سوئدي ها در « دليور » آمريكا ايجاد شد.
1814: ژنرال اندرو جكسون كه بعدا رئيس جمهوري آمريكا شد سرخپوستان « كريك » را در منطقه هورس شو شكست داد .

1827: دهها هزار تن در تشييع جنازه بتهوون در شهر وين شركت كردند.

1847: نيروهاي دولت واشنگتن منطقه « وراكروز » مكزيك را متصرف شدند.

1936: در انتخابات عمومي آلمان حزب ناسيونال سوسياليست اين كشور ( نازي ) 99 در صد آراء را به دست آورد.

1943: به سبب جنگ ، در آمريكا گوشت و كره و پنير جيره بندي شد.

1985: اسپانيا و پرتغال شرايط بازار مشترك اروپا را براي پيوستن به آن پذيرفتند.

1994: آخرين سرباز آمريكايي از سومالي خارج شد.

....

.iranianshistoryonthisday.

...

[ساقي]

مهمترين رويدادهاي ايران و جهان در طول تاريخ در اين روز 5 آوريل






ايران

کارهای بلاش یکم، شاه انتخابی و یک ناسیونالیست ایرانی

بلاش يکم



سه روز پس از 13 فروردين در سال 52 میلادی (پنجم آوریل) كه يونانيان رقم 13 را به عنوان عدد نحس وارد فرهنگ پاره اي از ملتها از جمله ايرانيان كرده اند، مهستان (سناي ايران) از ميان شاهزادگان اشكاني و خانواده هاي وابسته، بلاش را كه مادرش از مادهای ایران (کرد) بود به شاهي کشور برگزيد و وي نيز برادرش تيرداد را شاه ارمنستان كرد. "تاریخ عمومی" از بلاش یکم به نام یک ناسیونالیست ایرانی یاد کرده است. وی نه تنها همه آیین ها و مراسم دوران هخامنشیان را احیاء کرد بلکه رعایت آنهارا به صورت قانون درآورد و به تصویب مهستان رساند. وی همه کارهای اقتباسی از دنیای هلنیک (یونانیان) را که از جانشینان اسکندر به یاد مانده بود ممنوع ساخت حتی بکار بردن حروف یونانی را که عادت شده بود بر سکه ها درج شود و همچنین اسامی و اصطلاحات یونانی را در قلمرو دولت ایران.

او در استان تیسفون شهری ساخت به نام «بلاش کرد = بلاش گرد» و دستور جمع آوری متون «اوستا» را داد.
اوستا - کتاب زرتشت - در عين حال از قديمي ترين نوشته هاي جهان و سند تمدن پيشرفته ايرانيان عهد باستان است.


قطعات اوستا که در دوران هخامنشیان در کتابخانه تخت جمشید نگهداری می شد به دست نظامیان اسکندر مقدونی نابود شدند. از آن پس این متون ـ از شعر و نثر ـ در ذهن موبدان، از نسلی به نسل دیگر منتقل می شد. بلاش یکم در نوروز 76 میلادی ازموبدان که به دیدار او رفته بودند با تاکید خواست که تا سال بعد (سال 77 میلادی)، ششم فروردین ـ زادروز زرتشت ـ اوستا باید جمع آوری، تکمیل و به او داده شود زیرا که پیر شده و عمری ازو باقی نمانده و می خواهد که این کار در دوران او انجام شده باشد.


بلاش یکم ازسال 51 تا سال 78 میلادی سلطنت کرد. وی قبلا دستور جمع آوری آموزشهای زرتشت را در یک مجموعه داده بود. موبدان تا ششم فروردین سال 77 میلادی آنچه را که جمع آوری کرده بودند به صورت مکتوب به بلاش دادند و گفتند که کار تکمیل مجموعه ادامه خواهد داشت. اوستا که نزدیک به دو قرن بعد در دوران اردشیر پاپکان و به همت «تنسر» روحانی ارشد وقت (موبد موبدان) تکمیل شد شامل348 فصل (بیش از سه میلیون کلمه) در 21 کتاب بود. در دوران شاپور دوم چند قطعه گمشده قبلی بر آن اضافه شد و چون به پارسی باستان (زبان اوستایی) بود بعدا بر آن تفسیر و راهنمایی نوشته شد که زند (زند اوستا) نامیده می شود.

با هدف تسهیل رجوع به مطالب، خلاصه اوستا تحت عنوان «خرده اوستا» تدوین شده است. شرح این تحولات (تاریخچه اوستا) در کتاب «دین کرد» آورده شده است. زرتشت در عین حال یک شاعر و فیلسوف بود.

...

[ساقي]

زمين لرزه مرگبار بوئين زهرا که بعدا هر چند سال تکرار شده است



16 فروردين 1292 هجری خورشيدي زمين لرزه سختي بيش از هزار و دويست تن از ساكنان بوئين زهرا (استان قزوين) را كشت و ويراني فراوان به بار آورد. 49 سال بعد (شهريور 1341) در همين منطقه زلزله ديگري رخ داد كه لرزه هاي آن به تهران هم رسيد و تلفات به مراتب سنگين تري وارد ساخت. از آن پس هم، هرچند سال يک بار زمين لرزه هاي بوئين زهرا تکرار شده و تلفات و زيانهاي مالي داشته است.




روزي كه پروين اعتصامي درگذشت

پروين اعتصامي شاعره بنام ايران معاصر 15 فروردين 1320 (4 آوريل 1941) در 34 سالگي در تهران فوت شد. وي 25 اسفند 1285 در تبريز به دنيا آمده بود و پدرش يوسف اعتصام الملك از نويسندگان و مترجمان كشور بود. اشعار پروين كه عمدتا به سبك خراسان هستند پيرامون زندگي مردم و احساس خود او از زندگاني بوده اند . قطعه شعر او درباره رنجبران مشهور است.





دکتر مصدق از توطئه قتل خود و تغيير سياست آمريکا پرده برداشت


16 فروردين 1332 دكتر مصدق نخست وزير وقت از راديو اعلام كرد كه توطئه قتل او طرح شده بود و قرار بود نهم اسفند (37 روز پيش از آن) هنگام ملاقات با شاه در كاخ مرمر، بر سر او بريزند و اورا بكشند. وي ضمن افشاء اين توطئه و ذكر دليل نافرجام ماندن آن، يك بار ديگر تاكيد كرد كه در يك كشور مشروطه داراي حكومت پارلماني، شاه حق حكومت كردن و مداخله در جزئيات امور دولت را كه برگزيده و پاسخگوي پارلمان است ندارد.

مصدق نهم اسفند 1331 به کاخ مرمر رفته بود تا با شاه که قصد سفر به خارج را کرده بود خداحافظی کند. مصدق و همکارانش قبلا از این تصمیم شاه حمایت کرده بودند ولی آیت الله بهبهانی سعی در انصراف شاه از ترک کشور کرده بود و در این زمینه با وی ملاقات و مستقیما به گقتگو نشسته بود. آیت الله کاشانی نیز از مردم خواسته بود که مانع از مسافرت شاه شوند. گروهی از بازاریان و پاره ای از مخالفان مصدق دست به تظاهرات زده و حتی مقابل کاخ مرمر اجتماع کرده بودند.

همزمان با گردآمدن جماعتی در برابر کاخ مرمر، چند افسر بازنشسته به خانه مصدق که تا کاخ مرمر فاصله ای زیاد نداشت وارد شده و قصد جان اورا داشتند. مصدق جریان را شخصا به مجلس اطلاع داد و گفت که سرتیپ ریاحی را رئیس ستاد ارتش و سرتیپ مدبّر را فرماندار نظامی تهران کرده است و سرتیپ محمود امینی معاون او در وزارت دفاع ملّی خواهد بود. در همین روز سرتیپ مدبّر شماری از افسران بازنشسته را بازداشت موقت کرد. این افسران را مصدق بازنشسته کرده بود و نسبت به او کینه در دل داشتند. در این میان، هشت تن از رجال کشور تصمیم به تشکیل یک هیات برای ایجاد سازش میان مصدق، کاشانی و شاه گرفته بودند.

دكتر مصدق در نطق رادیویی 16 فروردین ضمن افشاء جزئیات توطئه قتل خود گفت كه از اظهارات اخير دالس (وزير امور خارجه دولت ژنرال آيزنهاور كه از ژانويه 1953 زمام امور آمریکارا به دست گرفته بود) در مصاحبه مطبوعاتی اش چنين بر مي آيد كه ظاهرا دولت تازه آمريكا تسليم نظر انگلستان شده و در قبال مسئله نفت ايران از خواست انگلستان پيروي خواهد كرد و در اين شرايط، ما بايد بيشتر از گذشته مراقب خودمان باشيم و به دام نيافتيم. به علاوه ما نبايد انتظار كمك از خارج داشته باشيم، بايد روي توانايي، ظرفيت و امکانات خودمان حساب كنيم.

در پي انتشار همين مطلب بود كه در شيراز مردم به دفتر اداره كمكهاي آمريكا (اصل 4) ريختند و آنجا را تخريب کردند.







...

[ساقي]

در قلمرو انديشه



زادروز «توماس هابز» فيلسوف بزرگي كه انسان را موجودي ذاتا خودخواه، سلطه گر و استثمارگر خواند و راه حل ارائه داد

پنجم آوريل زادروز توماس هابز Thomas Hobbes فيلسوف و نويسنده انگليسي است كه انسان را موجودي ذاتا خودخواه، قدرت طلب، خواهان سلطه بر همنوع و استثمار ديگران دانسته است. وي در 1588 به دنيا آمد، 91 سال عمر كرد و چهارم دسامبر 1679 درگذشت. نظرات هابز در دهه های اخیر و بویژه در جریان بحران مالی سال 2009 که آزمندی چند آمریکایی آن را بوجود آورده و همه جهان را در آن غرق و گرفتار ساخته است بیش از هر زمان دیگر نقل و یادآوری می شود زیرا که وی راه حل مسئله را هم به دست داده است.


هابز كه واقعيت عقايد و فرضيه هاي او هر روز آشگارتر از روز پيش مي شود، طبيعت بشر را در ارتباط با نفس خود و جامعه تعريف كرده و گفته است كه رفتار يك انسان تابع خودخواهي ذاتي اوست و سه عامل باعث منازعه انسانها مي شود: رقابت بر سر منابع محدود براي تملك، بي اعتمادي نسبت به يكديگر، و بالاخره عشق و علاقه وافر به جلال و شكوه (قدرت). وي تصريح مي كند كه تا اين عوامل وجود داشته باشد نزاع (جنگ) و در نتيجه «ترس» از ميان نخواهد رفت و در چنين محيطي همه چيز نامطمئن است.


به اظهار هابز، تا بي اعتمادي نسبت به ديگران در زندگاني روزمره وجود داشته باشد بيم و خطر نزاع و جنگ هم ادامه خواهد داشت. هابز گفته است: پيشرفتهاي مادي و ساختن شهرهاي قشنگ، طبيعت انسان را تغيير نمي دهد. متمدن ترين كشور اگر بر كشور ديگر پيروز شود نسبت به مغلوب رفتاري وحشيانه خواهد داشت.

هابز نوشته است كه در غياب يك قانون بين المللي داراي ضمانت اجرايي استوار و اطمينان بخش، كشورهاي ضعيف شكار قوي ترها مي شوند، و به همين گونه انسانها در چنگال انسان دارای نیرو و اختیارات. هابز می گوید که براي تحت كنترل درآوردن اين وضعيت نامطلوب در يك جامعه ملي و بر طرف كردن احساس ترس و نیز تامين آسايش و جلوگيري از تجاوز افراد به حقوق و آزادي يكديگر و ... نياز به وجود يك دولت نيرومند در آن جامعه است كه بتواند بر خودخواهي افراد فائق آيد. چنين دولتي بايد توانمندي همه جانبه و قدرت تمام عيار داشته باشد و اين «حاكم تمام عیار» بايد متناسب با نياز روز وارد عمل شود و از قدرت و اختیارات خود استفاده كند. هابز گويد كه «قدرت حاكم» باید بگونه ای به چشم خورد و مسلط برکار خود باشد که حس استثمار و زورگويي در یک فرد از افراد را براي حصول به برتري و زندگاني فردی بهتر برای شخص خود مهار كند تا آرامش برقرار باشد و در جامعه ای که کینه افراد نسبت به فرد وجود نداشته باشد آرامش برقرار خواهد بود و نبود کینه و احساس ستم؛ آرامش خیال بوجود می آورد که لازمه خوشبخت زیستن است.


هابز درباره شرايط دولت گويد: دولت ـ فرد يا گروه ـ وقتي مشروعيت حكومت كردن خواهد داشت و مردم بايد اختيار و سرنوشت خود را به آن بسپارند كه همه اتباع را به يك چشم بنگرد و تبعيض قائل نشود. يك دولت نبايد كاري كند كه به اتباعش آسيب و زيان وارد آيد. انجام دقیق تکالیف و وظایف؛ میزان شایستگی یک دولت را به دست می دهد. دربرابر، اتباع هم بايد وفادار باشند و از انجام تكاليف شانه خالي نكنند.


هابز تاكيد بريافتن راهي جهت پايان دادن به احساس تنفر آشگار و پنهان ميان انسانها و جوامع دارد و هنر دولت را در تحقق اين امر مي داند. بزعم هابز، دولت بايد مانع تنازع مردم بر سر منافع و ربودن آن توسط قويتر ها و زرنگتر ها شود. هدف يك دولت از مجازات افراد نه تنها بايد اصلاح مقصر، بلکه " تنبّه " ديگران باشد، نه چشم در برابر چشم. بی طرفی و بلوغ دستگاه قضایی یک کشور بیش از هرعامل دیگر باعث کنترل دولت و اتباع و محافظت از حقوق هر دو می شود و وای به حال کشوری که از یک دستگاه قضایی واجد شرایط برخوردار نباشد و در این مورد، شرط اصلی یافتن قاضی عادل دارای توان تشخیص و قضاوت و رعایت بی طرفی و انصاف است و انتصاب و حمایت همگانی از او.
هابز قانون طبيعي و طبقه بندي آن را به تفصيل شرح داده و آن را به قانون عمومي و مصوبات پارلماني را قانون موضوعه تعبير كرده كه افراد را از انجام كارهايي منع و به انجام اموري تشويق مي كند و همه تاكيد او بر اين است كه اگر در جامعه (ملي و بين المللي) كنترل خودخواهي افراد از دست حاكم و مجري قانون (قانون طبيعي ـ قوانین موضوعه) خارج شود صلح و آرامش، آزادي و امنيت، سعادت و آسودگي خيال رخت بر خواهد بست و برقراركردن مجدد نظم، كاري آسان نخواهد بود. به اين ترتيب، هابز اهميت ويژه براي دستگاه قضايي يك جامعه قائل است و بر عادل و بي نظر و عالم بودن قاضي تاكيد مي كند و قاضی واجد شرایط را موجودي كمياب و در نتيجه گرانبها مي داند.


هابز در جاي ديگري از نوشته هايش 15 اصل براي كنترل خودخواهي افراد بيان داشته كه مهمترين اصل آن نفي و تقبيح «نخوت» است.

تاليفات مهم عبارتند از: «لوي ياتان (فريت دريايي)»، پيشنويس فلسفي رابطه حكومت و جامعه، مسائل مربوط به آزادي و ضرورتها و فرصتها، بحث فيلسوف و دانشجو، علل جنگ داخلي انگلستان، و «ايلياد و اديسه».

فرضيه هابز درباره حكومت، وي را به صورت يكي از پدران علوم سياسي در آورده است.


...

[ساقي]

در قلمرو ادبيات

نوشته هاي كازانووا ـ روزهاي زندگي

امروز زادروز جياكوما كازانووا Giacomo Casanova نويسنده ايتاليايي قرن هجدهم است كه در جهان به مردي زن باره و همه فن حريف شهرت يافته است.

وي 5 آوريل 1725 در ونيز تولد يافت و در 1798 در گذشت. مهمترين تاليف او «روزهاي زندگي» است كه در قالب آن و شرح کارها و تفکرات روزانه خود اوضاع اجتماعي قرن 18 اروپارا به طرزي ماهرانه و بدون تكلّف و پرده پوشي ترسيم كرده است. وي تاليفات و ترجمه هاي ديگري دارد ازجمله ترجمه سرودهاي زرتشت كه به صورت Opera تنظيم كرده، و نيز ترجمه عقايد ولتر، تاريخ ناآرامي هاي لهستان و ....

بررسي كتاب روزهاي زندگي كازانووا نشان مي دهد كه وي با 122 زن از خانواده هاي معروف اروپا رفت و آمد داشته، و دائما ميان كشورهاي اروپاي غربي و جنوبي و مركزي در رفت و آمد بوده و در اين كشورها هر كاري را از سپاهيگري تا جاسوسي و سفارت (كار ديپلماتيك) انجام داده است.

ابداع «لاتاري» را هم به نام او ثبت كرده اند. كازانووا به زبانهاي فرانسوي، آلماني و اسپانيايي كاملا مسلط بود. مهارت او در كار نوشتن بمانند عشقبازي هايش چشمگير بوده است. پدر و مادر او هردو در تئاتر كار مي كردند.

..

[ساقي]

در قلمرو رسانه‌ها



نياز به يک انقلاب در روزنامه نگاري



پنجم آوريل 2004 اعلام شد كه «موراي گارت» آخرين سردبير «واشنگتن استار» در 79 سالگي از بيماري قلبي درگذشته است. وي از 1955 ( به مدت 49 سال) به كار روزنامه نگاري و عمدتا در مجله تايم اشتغال داشت.

واشنگتن استار كه در 1852 آغاز بكار كرده و روزگاري مهمترين روزنامه پايتخت آمريكا بود در سال 1978 به مبلغ 20 ميليون دلار توسط كمپاني تايم خريداري شده و تا 1981 كه تعطيل شد به سردبيري «گارت» انتشار مي يافت. كمپاني تايم دهها ميليون دلار هزينه كرد تا از مرگ «واشنگتن استار» كه عصرها منتشر مي شد جلوگيري كند كه موفق نشد.

بيماري قلبي «گارت» نتيجه استرس هايي بود كه در آن روزنامه به او وارد شده بود، زيرا که براي يك روزنامه نگار حرفه اي مشاهده مرگ تدريجي يك رسانه بسيار دردناك است. «گارت» سرانجام به اين نتيجه رسيد كه دوران روزنامه هاي عصر با توجه به گسترش اخبار تلويزيوني و پوشش وسيع آنها مخصوصا در ساعات عصر به پايان رسيده و نظر خود در اين زمينه را اعلام داشت. وي گفته بود كه مردم خسته از كار روزانه، عصرها لميدن در مبل و گوش كردن به اخبار سمعي ـ بصري تلويزيون را ترجيح مي دهند و حوصله به دست گرفتن روزنامه و خواندن آن را در آن ساعات ندارند.

وي در زمينه روزنامه نگاري معتقد به تجربه، تسلط روزنامه نگار بر علوم پايه و معلومات عمومي و علاقه اش به مردم بود. گارت بعدا نوشته بود: شكست «واشنگتن استار» تنها به دليل كاهش خوانندگان نبود، بلكه روزنامه نگاران با تجربه هم به موازات كاهش تيراژ، آنجا را ترك مي كردند و نام آشنايشان از بالاي ستونها ناپديد مي شد و كيفيت مطالب پايين مي آمد. گارت از جمله روزنامه نگاراني بود كه مي گفت رسانه هاي چاپي به سبب نقل مطالب خبرگزاري ها يكنواخت شده اند و جهان به يك انقلاب مطبوعاتي نياز دارد زيرا كه يكنواختي و درجا زدن به حدي طولاني شده است كه با «تحول» مسئله حل نمي شود.




..