مشاعره سنتی

[mehraveh]

اي نور دل و ديده و جانم چوني؟
وي ارزوي هر دو جهانم چوني؟
من بي لب لعل تو چنانم که مپرس!
تو بي رخ زرد من ندانم چوني!؟

[مجتب]

یاران موافق همه از دست شدند
در پای اجل یکان یکان پست شدند
خوردیم ز یک شراب در مجلس عمر
دوری دو سه پیشتر ز ما مست شدند

[abadani]

در نمازم خم ابروی تو در یاد آمد
حالتی رفت که مهراب به فریاد آمد

[مجتب]

دهقان قضا بسی چو ما کشت و درود
غم خوردن بیهوده نمیدارد سود
پر کن قدح می به کفم درنه زود
تا باز خورم که بودنیها همه بود

[Nur3]

در ديــر مغــان آمــد يـــارم قــدحي در دســت

مست از مي و مي خواران از نرگس مستش مست

[مجتب]

تا چند زنم بروی دریاها خشت
بیزار شدم ز بت‌پرستان کنشت
خیام که گفت دوزخی خواهد بود
که رفت بدوزخ و که آمد ز بهشت

[ساقي]

تو را چه غم؟ که تو خو کرده ای به تنهائی
حجاب روی تو هم روی تو است در همه حال



...

[abadani]

لیکن اگر دور صالی بود
صلح فراموش کند ماجرا
سعدی

[ساقي]

ای گل تو دوش داغ صبوحی کشیده ای
ما آن شقایقیم که با داغ زاده ایم
پیر مغان ز توبه ما گر ملول شد
گو باده صاف کن که به عذر ایستاده ایم



..

[abadani]

من چه در پای تو ریزم که پسند تو بود
سر جان را نتوان گفت که مقداری هست
سعدی