کلوپ بچه های استان فارس - شیراز

[mohammad.90]

آرمه (ویار)

• ال باخارا (آلو بخارا)
• آمخته (عادت کرده)
• اِراض کردن (هول کردن)
• باد کردن (تکبر به خرج دادن)
• ببه (محبوب، عزیز، معمولاً برای فرزند گفته می شود)
• بُقُرنه (حلقوم)، پالون سُویده (حیله گر و مکار)
• تاتی کردن (راه رفتن ابتدایی بچه ها)
• جار (بانگ و فریاد)
• جَر (دعوا و کشمکش)
• چَپَری (فوری- سریع)
• چپاکشی (اسباب کشی)
• حصین (گلدان سفالی)
• حال اومدن (چاق شدن)
• خاکشیر مزاج (با همه کس سازگاری دارد)
• خزوک (سوسک سیاه)
• کله پوک (مارمولک)
• ریشمیز (موریانه)
• دولک (دوست دختر ، زید)
• داچی (داداش)
• دُب (لجباز)
• رِچ (ردیف)
• رنج (کوچک)
• زلیبی (زولبیا)
• زِنِشت (جربزه، جوهر)
• سُپ (گونه)
• سرقدم رفتن (اسهال داشتن)
• شافتک (سوت)
• شِوِر (شل و ول)
• صب و صب (صبح فردا)
• گا (زود)
• ضَف کردن - پنوم (پنهان کردن)
• طیفه (طایفه)
• عزّوجز (التماس)
• عزیز تِرانی (بچه لوس و ننر و یکی یکدانه)
• غول (جای گود- برای استخر و حوض یا آبگیر به کار می رود)
• غنچه دوسی (خواهر شوهری که ازدواج نکرده است)
• فَلّی (بی نظم- درهم)، فند زدن (شعبده بازی)
• قاپ قمارخونه (کنایه از آدم همه فن حریف)
• قُرتِراق (رعد، تندر)، کَپه (نیمه، نصفه)
• تشه برق ( رعد و برق کوچک )
• کُترم (ناراحت)
• گاسَم (شاید)
• گِل غلته (روی زمین غلتیدن)
• لُبَّک (بسیار چاق، تپل)
• لِبدی (بد لباس، بدترکیب و بی بندوبار)
• مُچنه (مچاله)
• مُنج (به اندازه یک مشت)
• نغّه (گریه بهانه جویانه کودکان)
• ناکو (بد قلق)
• وادنگ اومدن (دبه کردن)
• واگوشک (لغز- چیستان، معما)
• هاتون، هاتون (دیر، دیر- به ندرت)
• هولی حمالی (الاکلنگ)
• یی دری (مستراح)
• یتیم غوره (گدا گشنه و بی کس و کار)
• الکی خوشال ( خوشحالی بی مورد )
• زرتنگ ( تمسخر زرنگی )
• اوفِی (کنایه از خنک شدن دل )
• چِکِنه ( چسبنده)
• دیونه (دیوانه)
• هاشپت (آدم مشنگ)
• سِوُ (جدا کردن )
• علاءِدّه(به طور جداگانه )
• اُوزون (آویزان)
• پتی (برهنه ، لخت )
• اُرسی (دمپایی )
• کُتُو (کتاب)
• دسّک (دفتر)
• قایِم (کنایه از محکم ضربه زدن )
• دمِ رو ، روُدار (پشت سر هم ،پیوسته )
• سِوِر (استوار ،مقاوم ،تیز)
• سلو سلو (آهسته آهسته )
• دَلّی (سطل )
• جلد (سریع )
• کِر (گوشه)
• وَر (طرف ، بر)
• وِر (زِر)

[mohammad.90]

شیراز یکی از شهرهایی است که به علت لطافت طبع و نکته سنجی ضرب المثل، کنایه و استعاره در محاوره بین افراد به وفور دیده می‌شود و همین عوامل هستند که لفظ را شیرین و شنونده را بیزار نمی کند. گاه انسان پیرمرد و پیرزنانی را می بیند که دلش می خواهد ساعت‌ها پای صحبت آنان بنشیند و از دریای مثل‌ها و متل‌های آنان استفاده کند و خسته هم نشود.

• اُرسی پَسَک پیشک ندار/ رسیده به کفش پاشنه دار/

چه کنم به کار کردگار؟/ خدا دونه خجیجه/ رسیده به ئی دریجه (طعنه به آدم تازه به دوران رسیده ای که کم ظرفیت است)

• بنا به استخاره شد، تز بی ی آقُ پاره شد (کسی که به دلیل ظاهراً موجهی از کاری که از او خواسته شده سرباز زند)
• پاش سریده (عاشق شده)
• ترتیزک کاشتم قَتُقِ نونم بشه، نَم دُنُسّم قاتل جونم میشه (از کسی که به گردنش حق داشتم و منتظر خیر بودم زیان دیدم)
• جود بازی در وردن (مظلوم نمائی کردن)
• چونَش چُیده (جرأت ندارد)
• حیا رِ خورده آبِ رو رِ قی کرده (شرم و آبرو را کنار گذاشته)
• دوره میر جلاله، یه زن دو شوور حلاله (این کنایه در مورد زنی است که هر یک از فاسق هایش را در جاها و موقعیت‌های مختلف شوهر خود معرفی

می کند)

• روغن ریخته رِ نذر شاه چراغ می کنه (چیزی را می بخشد که از ارزش افتاده است)
• زَنگُلی پُی تابوت (فرزند مرد پیر)
• دمت بیگیر بوگو گل پودنک ( حرف اضافی نزن )
• سوادش پورمک زده (نظیر: سوادش نم کشیده)
• شپش از دسّش نمی یفته (خیلی خسیس و ممسک است)
• عامو نادی اسم خودته به ما نهادی؟ (آنچه را به ما نسبت دادی لایق خودت است)
• قِر که بالُی قِر که پنا بر خدا/ قِر بی بی چِندر که پنا بر خدا (طعنه زدن پا به سن گذاشته ای که بیش از حد انتظار به قر و فر خود می پردازد)
• کاشکی بارِش رفته بودی (بار رفتن= مرده به دنیا آمدن، نفرین است)
• گُل هُم هُم (چیز کمیاب)
• مولچه چی چی یه که کله پاچَش چی چی باشه؟! (وقتی کسی از چیزی کم ارزش انتظار زیادی داشته باشد)
• نوکری که داشتی بندره/ از گشنگی سلندره (من نوکر تو نیستم، به من فرمان نده)
• هم نذر حسین، هم شوم شوُ بچا (با یک تیر دو نشان زدن)

[mohammad.90]

كاكو سي كن

1) هي صبح شد و باز به اميد تو شُو شد
هي از چيش من اشك به ياد تو ولو شد.

2) من لِـبدي مَـفلوك و تو بشكن بالو بنداز
شفتش نميدم از حركاتت دلم اُو شد.

3) دل دُشتم و جز دل چي چي دشتم كه ز مردم،
يي عمر قايم كرده بودم، باز چپو شد.

4) جِـر دادي و شِـر كردي و پيوند و پوكوندي،
اي اَرقِـه مالونديش و خودت گفتي يهو شد.

***

5) گفتم يله شم تو شاچراغ تيرشه ببندم،
تا بلكه حاليم شه كه چطو شد كه ايطو شد؟!

6) پلكيدم و پلكيدم و افسوس ...ها بله،
تا مَشت شدي شيره ي جونم روِ رو شد.

7) در هر كِـر و هر سوك تو رو هي جار زدم من،
يعني كه بدون تو دلم غرق اَلُو شد.

8) من شاپركم، بچه ي فلك از به چلُـوندُم،
دل له شد و بازيچه واسي دس بچو شد.

9) ديشو چغليت كرد سمندر، كاكو سي كن،
ئي بسه زبون از غم عشق تو قَـدُو شد.

[آناهیتا الهه آبها]

7 آبان روز جهانی کوروش کبیر گرامی
شیرازی های عزیز به جای ما هم به مقبره کوروش کبیر برید

هرگز نخواب کوروش
دارا جهان ندارد، سارا زبان ندارد
بابا ستاره ای در هفت آسمان ندارد
کارون ز چشمه خشکید، البرز لب فرو بست
حتی دل دماوند، آتش فشان ندارد
دیو سیاه دربند، آسان رهید و بگریخت
رستم در این هیاهو، گرز گران ندارد
روز وداع خورشید، زاینده رود خشکید
زیرا دل سپاهان، نقش جهان ندارد
بر نام پارس دریا، نامی دگر نهادند
گویی که آرش ما، تیر و کمان ندارد
دریای مازنی ها، بر کام دیگران شد
نادر، ز خاک برخیز، میهن جوان ندارد
دارا کجای کاری، دزدان سرزمینت
بر بیستون نویسند، دارا جهان ندارد
آییم به دادخواهی، فریادمان بلند است
اما چه سود، اینجا نوشیروان ندارد
سرخ و سپید و سبز است این بیرق کیانی
اما صد آه و افسوس، شیر ژیان ندارد
کو آن حکیم توسی، شهنامه ای سراید
شاید که شاعر ما دیگر بیان ندارد
هرگز نخواب کوروش، ای مهر آریایی
بی نام تو، وطن نیز نام و نشان ندارد
....

[mohammad.90]

وای اگه خون سیاوش دامن شبو بگیره
اگه باز به زخم رستم سهراب قصه بمیره، سهراب قصه بمیره
وای اگه درفش کاوه بشه باز خنجر ضحاک
اگه باز از تخت جمشید خسرویی بیافته رو خاک
وای اگه کمون آرش بشکنه به دست کینه
وای اگه دوباره شیرین مرگ فرهادو ببینه
دیگه از غرور این خاک چی می مونه چی می مونه
واسه بچه های البرز چه کسی قصه می خونه
کاشکی از بغض دماوند خون نشه قلب ستاره
کاش نیاد روزی که مهتاب توی کوچه پا نذاره
کاشکی از چشمای مجنون خواب لیلی رو نگیرن
کاش فرشته های عاشق توی آسمون نمیرن، توی آسمون نمیرن
وای اگه کمون آرش بشکنه به دست کینه
وای اگه دوباره شیرین مرگ فرهادو ببینه
دیگه از غرور این خاک چی می مونه چی می مونه
واسه بچه های البرز چه کسی قصه می خونه
غم سردارای جنگل به دل خزر می مونه
دوباره خروش کارون قلب شب رو می سوزونه
چشمای معصوم زرتشت از یاد ارس نمیره
قلعه ها می ریزن اما بغض بابک نمی میره
دیگه از غرور این خاک چی می مونه چی می مونه
واسه بچه های البرز چه کسی قصه می خونه

[mohammad.90]

تصاویر/ بزرگترین مراسم تعزیه خوانی کشور در فارس
مراسم تعزیه خوانی روستای صحرارود بزرگترین تعزیه میدانی کشور است که هر ساله به صورت موضوعی توسط اهالی روستای صحرارود برگزار می‌شود.
بزرگترین مراسم تعزیه خوانی کشور در فارس برگزار شد.
این مراسم با حضور ده‌‌ها هزار نفر از عزاداران حسینی طبق روال سال‌های گذشته در روستای صحرارود فسا در سوگ حضرت قاسم ابن الحسن(ع) اجرا شد.
قبل از شروع این تعزیه، آیاتی چند از قرآن مجید تلاوت شد و در ادامه حجت الاسلام محمدی به روایتگری از حضرت قاسم (ع) پرداخت و پس از آن با ورود تعزیه گردانان به صحنه، تعزیه حضرت قاسم(ع) اجرا شد.
در پایان این مراسم نیز توسط مداحان اهل بیت (ع) عزاداران حسینی به عزاداری پرداختند.
مراسم تعزیه خوانی روستای صحرارود بزرگترین تعزیه میدانی کشور است که هر ساله به صورت موضوعی توسط اهالی روستای صحرارود برگزار می‌شود.

[mohammad.90]

سلام

خداروشکر شیراز هم برف داره میزنه جاتون خالی عجب برفی

10/10/92

[mohammad.90]

سلام تقدیم به همه دوستان پی سی

[ترنم]

عروسی از نوع شیرازی

آیین عروسی اصیل شیرازی در جشنواره فرهنگی هنری سی راه به مناسبت هفته شیراز در باغ تاریخی ایلخانی این شهر برگزار شد.