مشاعره واژه ای

[haj_amir]

من جهد همي‌کنم قضا مي‌گويد
بيرون ز کفايت تو کاري دگراست

[tanha]

من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید
قفسم برده به باغی ودلم شاد کنید

[haj_amir]

باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است
شمشاد خانه پرور ما از که کمتر است

[tanha]

حاجت گه جمله جهان اوست
محراب زمین وآسمان اوست

[mary.f]

زمين گشت روشن تر از آسمان
جهاني خروشان و آتش دمان

[haj_amir]

روشن از پرتو رويت نظري نيست که نيست
منت خاک درت بر بصري نيست که نيست

[mary.f]

نقطه خال تو بر لوح بصر نتوان زد
مگر از مردمک دیده مدادی طلبیم

[haj_amir]

در خم زلف تو آن خال سيه داني چيست
نقطه دوده که در حلقه جيم افتادست

[mary.f]

دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود
تا دل شب سخن از سلسله موی تو بود

[haj_amir]

محتاج قصه نيست گرت قصد خون ماست
چون رخت از آن توست به يغما چه حاجت است