شنیدم که چون قوی زیبــا بمیرد ** فریبنـــده زاد و فریبـــا بمیرد
شب مرگ تنها نشیند به موجی ** رود گوشه ای دور و تنها بمیرد
درآن گوشه چندان غزل خواندآن شب** که خود در میان غزل ها بمیرد
گروهی برآنند کاین مرغ شیدا ** کجا عاشقی کرد آن جا بمیرد
شب مرگ از بیم آن جا شتابد ** که از مرگ غافل شود تا بمیرد
من این نکته گیرم که باور نکردم ** ندیدم که قویی به صحرا بمیرد
چو روزی ز آغوش دریا برآمد ** شبی هم در آغوش دریا بمیرد
تو دریای من بودی آغوش واکن ** که می خواهد این قوی زیبا بمیرد
This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 772x882.