|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
#21
01-08-2012
|
||||
|
||||
اينرو از كلبيون می گفتند كه گفتگوهای انتيس طينس در محلی از شهر آتن واقع می شد كه به مناسباتی آنجا را سگ سفيد میخواندند . و نيز به سبب اينكه پيروان او در شيوه انصراف از دنيا و اعراض از علائق دنيوی چنانكه مبالغه كردند كه از آداب و رسوم معاشرت و لوازم زندگانی متمدن نيز دست برداشته حالت دام و دد اختيار نمودند ، با لباس كهنه و پاره و سر و پای برهنه و موی ژوليده ميان مردم می رفتند و در گفتگو هر چه بر زبان می گذشت بی ملاحظه می گفتند ، بلكه در زخم زبان اصرار داشتند و به فقر و تحمل رنج و درد ، سرفرازی می كردند و همه قيود و حدودی كه مردم در زندگانی اجتماعی بدان مقيد شده اند ترك كرده حالت طبيعی را پيشه خود ساخته بودند سير حكمت در اروپا ، جلد اول صفحه 70 
|
| جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید | |
|
|
|
|
#22
01-08-2012
|
||||
|
||||
|
شايد در رياضت هندی ، عامل اول ، و در فقر طلبی كلبی يونانی عامل دوم بيشتر مؤثر بوده است . علل ديگری نيز برای پديد آمدن رياضت و گريز از لذت ذكر كرده اند . از آن جمله اين كه محروميت و شكست در موفقيتهای مادی مخصوصا شكست در عشق ، سبب توجه به رياضت می گردد . روح بشر پس از اين نوع شكستها انتقام خود را از لذتهای مادی بدين صورت می گيرد كه آنها را پليد می شناسد و فلسفه ای برای پليدی آنها می سازد . افراط در خوشگذرانی و كامجوئی عامل ديگر توجه به رياضت است . ظرفيت جسمانی انسان برای لذت محدود است . افراط در كامجوئی و لذات جسمانی و تحميل بيش از اندازه ظرفيت بر بدن موجب عكس العمل شديد روحی مخصوصا در سنين پيری می گردد . خستگی ، سرخوردگی به وجود می آورد . تأثير اين دو علت را نبايد انكار كرد ولی مسلما اينها علت منحصر نمی باشند . تأثير اين دو علت بدين نحو است كه پس از شكستها و عدم موفقيتها ، و يا خستگيها و فرسودگيها ، انديشه وصول به حقيقت در روح بيدار می گردد . توجه به ماديات و غرق شدن در انديشه های مادی خود مانعی است برای اينكه انسان درباره ازليت و ابديت و حقيقت جاودانی بيانديشد و در اين جهت فكر و تلاش كند كه از كجا آمده ام و در كجا هستم و به كجا میروم ؟ اما همين كه به واسطه شكست و يا خستگی ، حالت گريز و بی رغبتی نسبت به ماديات در روح پديد آمد ، انديشه در مطلقات بلامزاحم مانده جان میگيرد . اين دو عامل هميشه به كمك عامل اول سبب توجه به رياضت می شود . و البته بعضی از افرادی كه به سوی رياضت كشيده میشوند تحت تأثير اين دو عامل میباشند نه همه آنها .
|
|
#23
01-08-2012
|
||||
|
||||
|
اكنون ببينيم از نظر اسلام و طرز تفكری كه اسلام به جهان عرضه داشته است
آيا چنين تعليل و توجيهی برای پوشش صحيح است ؟ . اسلام خوشبختانه يك طرز تفكر و جهانبينی روشن دارد ، نظرش درباره انسان و جهان و لذت روشن است و به خوبی میتوان فهميد كه آيا چنين انديشه ای در جهانبينی اسلام وجود دارد يا نه ؟ . ما منكر نيستيم كه رهبانيت و ترك لذت در نقاطی از جهان وجود داشته است و شايد بتوان پوشش زن را در جاهائی كه چنين فكری حكومت می كرده است از ثمرات آن دانست ، ولی اسلام كه پوشش را تعيين كرد نه در هيچ جا به چنين علتی استناد جسته است و نه چنين فلسفه ای با روح اسلام و با ساير دستورهای آن قابل تطبيق است . اصولا اسلام با فكر رياضت و رهبانيت سخت مبارزه كرده است و اين مطلب را مستشرقين اروپائی هم قبول دارند . اسلام به نظافت تشويق كرده ، به جای اينكه شپش را مرواريد خدا بشناسد گفته است : النظافة من ا يمان پيغمبر اكرم شخصی را ديد در حالی كه موهايش ژوليده و جامه هايش چركين بود و بد حال می نمود . فرمود من الدين المتعة يعنی تمتع و بهره بردن از نعمتهای خدا جزو دين است . و هم آنحضرت فرمود : بئس العبد القاذوره يعنی بدترين بنده شخص چركين و كثيف است . اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود : ان الله جميل يحب الجمال خداوند زيبا است و زيبائی را دوست میدارد .
|
| کاربران زیر از amir ahmadi به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#24
01-08-2012
|
||||
|
||||
|
امام صادق فرمود :
خداو ند زيبا است و دوست می دارد كه بنده ای خود را بيارايد و زيبا نمايد و بر عكس ، فقر را و تظاهر به فقر را دشمن می دارد . اگر خداوند نعمتی به شما عنايت كرد بايد اثر آن نعمت در زندگی شما نمايان گردد . به آن حضرت گفتند چگونه اثر نعمت خدا نمايان گردد ؟ فرمود به اينكه جامه شخص نظيف باشد ، بوی خوش استعمال كند ، خانه خود را با گچ سفيد كند ، بيرون خانه را جاروب كند ، حتی پيش از غروب چراغها را روشن كند كه بر وسعت رزق میافزايد. در قديمی ترين كتابهائی كه در دست داريم مانند ، كافی - كه يادگار هزار سال پيش است ، بحثی تحت عنوان باب الزی و التجمل وجود دارد . اسلام به كوتاه كردن و شانه كردن مو و به كار بردن بوی خوش و روغن زدن به سر سفارشهای اكيد كرده است.
|
| کاربران زیر از amir ahmadi به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#25
01-10-2012
|
||||
|
||||
|
عده ای از اصحاب رسول اكرم به خاطر اينكه بهتر و بيشتر عبادت كنند و از لذات روحانی بهره مند شوند ترك زن و فرزند كردند ، روزها روزه می گرفتند و شبها عبادت می كردند . همين كه رسول خدا آگاه شد آنها را منع كرد و گفت من كه پيشوای شما هستم چنين نيستم ، بعضی روزها روزه میگيرم ، بعضی روزها افطار می كنم ، بعضی روزها افطار می كنم ، قسمتی از شب را عبادت می كنم و قسمتی ديگر نزد زنهای خود هستم . همين عده از رسول خدا اجازه خواستند كه برای اينكه ريشه تحريكات جنسی را از وجود خود بكنند ، خود را اخته كنند . رسول اكرم اجازه نداد ، فرمود در اسلام اين كارها حرام است . روزی سه زن به حضور رسول اكرم آمده از شوهران خود شكايت كردند . يكی گفت شوهر من گوشت نمی خورد . ديگری گفت شوهر من از بوی خوش اجتناب می كند . سومی گفت شوهر من از زنان دوری می كند . رسول خدا بي درنگ در حالی كه به علامت خشم ردايش را به زمين می كشيد ، از خانه به مسجد رفت و بر منبر آمد و فرياد كرد : چه می شود گروهی از ياران مرا كه ترك گوشت و بوی خوش و زن كرده اند ؟ ! همانا من خودم هم گوشت می خورم و هم بوی خوش استعمال می كنم و هم از زنان بهره می گيرم . از روش من اعراض كند از من نيست .
|
|
#26
01-10-2012
|
||||
|
||||
|
دستور كوتاه كردن لباس - برخلاف معمول اعراب كه لباسهايشان به قدری بلند بود كه زمين را جاروب می كرد - به خاطر نظافت است كه در اولين آيات نازله بر رسول اكرم بيان شده است : و ثيابك فطهر . همچنين استحباب پوشيدن جامه سفيد يكی به خاطر زيبائی است و ديگر به خاطر پاكيزگی است ، زيرا لباس سفيد چرك را بهتر نمايان می سازد و به همين موضوع در روايات اشاره شده است : البسوا البياض فانه اطيب و اطهر . رسول اكرم هنگامی كه می خواست نزد اصحابش برود به آئينه نگاه میكرد ، موهای خود را شانه و مرتب می ساخت و می گفت خداوند دوست میدارد بنده اش را كه وقتی كه به حضور دوستان خود می رود خود را آماده و زيبا سازد يعنی لباس سفيد بپوشد كه زيباتر و پاكيزه تر است . قرآن كريم آفرينش وسائل تجمل را از لطفهای خدا نسبت به بندگانش قلمداد كرده است و تحريم زينتهای دنيا بر خود ، سخت مورد انتقاد قرآن قرار گرفته است : قل من حرم زينة الله التی اخرج لعباده و الطيبات من الرزق در احاديث اسلامی آمده است كه ائمه اطهار با متصوفه كرارا مباحثه كرده و مرام آنان - جامه های خويش را پاكيزه گردان . سوره المدثر ، آيه . 4 - بگو چه كسی زينت هائی كه خدا برای بندگان خود آفريده و روزيهای پاكيزه را حرام كرده است ؟ سوره الاعراف ، آيه . 32 را با استناد به همين آيه باطل نشان داده اند.
|
|
#27
01-10-2012
|
||||
|
||||
|
اسلام التذاذ و كامجوئی زن و شوهر از يكديگر را نه تنها تقبيح نكرده است ، ثوابهائی هم برای آن قائل شده است . شايد برای يك نفر فرنگی شگفت انگيز باشد اگر بشنود اسلام مزاح و ملاعبه زن و شوهر ، آرايش كردن زن برای شوهر ، پاكيزه كردن شوهر خود را برای زن مستحب میداند . در قديم كه به پيروی از كليسا همه گونه التذاذات شهوانی را تقبيح می كردند ، اين حرفها را تخطئه كرده حتی مسخره می دانستند . اسلام التذاذات جنسی در غير محدوده ازدواج قانونی را به شدت منع فرموده است و آن خود فلسفه خاصی دارد كه بعد توضيح خواهيم داد ، ولی لذت جنسی در حدود قانون را تحسين كرده است تا جائی كه فرموده دوست داشتن زن از صفات پيغمبران است : من اخلاق الانبياء حب النساء . در اسلام زنی كه در آرايش و زينت خود برای شوهر كوتاهی كند ، نكوهش شده است كما اينكه مردانی كه در ارضاء زن خود كوتاهی می كنند نيز نكوهش شده اند.
|
|
#28
01-25-2012
|
||||
|
||||
|
حسن بن جهم می گويد : بر حضرت موسی بن جعفر عليه السلام وارد شدم ، ديدم خضاب فرموده است . گفتم رنگ مشكی به كار برده ايد ؟ فرمود : بلی ، خضاب و آرايش در مرد موجب افزايش پاكدامنی در همسر او است . برخی از زنان به اين جهت كه شوهرانشان خود را نمی آرايند ، عفاف را از دست میدهند . حديث ديگری از پيغمبر اكرم صلی الله عليه و آله نقل شده كه : نظيف باشيد و خودتان را شبيه به يهود نكنيد . بعد فرمود زنان يهودی كه زناكار شدند بدان جهت بود كه شوهرانشان كثيف بودند و مورد رغبت واقع نمی شدند . خودتان را پاكيزه كنيد تا زنانتان به شما راغب گردند عثمان بن مظعون يكی از اكابر صحابه رسول اكرم است ، خواست به تقليد از راهبان ، به اصطلاح تارك دنيا شود ، ترك زن و زندگی كرد و لذتها را بر خويش تحريم ساخت . همسرش نزد رسول خدا آمده عرض كرد يا رسول الله ! عثمان روزها را روزه میگيرد و شبها به نماز بر می خيزد . پيغمبر اكرم صلی الله عليه و آله خشمگين شده برخاست به نزد وی آمد . عثمان مشغول نماز بود . صبر كرد تا نمازش تمام شد ، فرمود : ای عثمان خدا مرا به رهبانيت دستور نفرموده است . دين من روشی منطبق بر واقعيت و در عين حال ساده و آسان است . خداوند مرا برای رهبانيت و رياضت نفرستاده است ، مرا برای شريعتی فطری و آسان و با گذشت فرستاده است . من نماز میخوانم و روزه می گيرم و با همسرانم نيز مباشرت دارم . هر كس كه دين مطابق با فطرت مرا دوست می دارد بايد از من پيروی كند . ازدواج يكی از سنتهای من است.
|
|
#29
01-25-2012
|
||||
|
||||
|
عدم امنيت ريشه ديگری كه برای به وجود آمدن پوشش ذكر كرده اند ناامنی است . در زمانهای قديم بي عدالتی و ناامنی بسيار بوده است . دست تجاوز زورمندان و قلدران به مال و ناموس مردم بيباكانه دراز بوده است . مردم اگر پول و ثروتی داشتند ناچار بودند به صورت دفينه در زير خاك پنهان كنند . علت مخفی ماندن گنجها اين است كه صاحبان طلا و ثروت جرأت نمی كردند كه حتی بچه های خود را از پنهان گاه ثروت خود آگاه سازند . می ترسيدند كه راز آنها به وسيله بچه ها فاش شود و مورد تجاوز و گزند قلدران واقع شوند . بدين ترتيب گاهی اتفاق می افتاد كه پدر با مرگ ناگهانی از دنيا میرفت و فرصت نمی كرد اسرار خود را به فرزندش بسپارد . قهرا دارائی او در زير خاكها مدفون می ماند . جمله معروف پول و مسافرت و عقيده خود را آشكار نكن ، يادگار آن زمانها است . همانطور كه در مورد ثروت امنيت نبود ، راجع به زن هم امنيت وجود نداشت . هر كس زن زيبائی داشت ناچار بود او را از نظر زورمندان مخفی نگهدارد . زيرا اگر آنها اطلاع پيدا می كردند . او ديگر مالك زن خود نبود.
|
|
#30
01-25-2012
|
||||
|
||||
|
ايران دوره ساسانی ناظر جنايتها و فجايع عجيبی در اين زمينه بوده است
شاهزادگان و موبدان و حتی كدخداها و اربابها هرگاه از وجود زن زيبائی در يك خانه مطلع می شدند به آن خانه می ريختند و زن را از خانه شوهرش بيرون می كشيدند . در آن موقع سخن از پوشش و حجاب نبود . سخن از به اصطلاح قايم كردن و مخفی داشتن زن بود كه احدی نفهمد . ويل دورانت در كتاب تاريخ تمدن قضايای شرم آوری در اين باره از ايران قديم نقل می كند . كنت گوبينو در كتاب سه سال در ايران می گويد : حجابی كه هم اكنون در ايران است بيش از آن اندازه كه مستند به اسلام باشد مستند به ايران قبل از اسلام است . و می نويسد كه در ايران قديم مردم هيچ امنيتی در مورد زنها نداشتند . درباره انوشيروان - كه به غلط او را عادل خوانده اند - نقل شده كه وقتی يكی از سرهنگان ارتش او زنی زيبا داشت . انوشيروان به قصد تجاوز به زن او در غياب او به خانه اش رفت . زن جريان را برای شوهر خود نقل كرد . بيچاره شوهر ، ديد زنش را كه از دست داده سهل است جانش نيز در خطر است . فورا زن خويش را طلاق گفت . وقتی انوشيروان مطلع شد كه وی زنش را طلاق داده است به او گفت شنيدم يك بوستان بسيار زيبائی داشته ای و اخيرا آن را رها كرده ای ، چرا ؟ گفت جای پای شير در آن بوستان ديدم ترسيدم مرا بدرد . انوشيروان خنديد و گفت ديگر آن شير به آن بوستان نخواهد آمد.
|
 |
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت خطی
|
|
اکنون ساعت 06:27 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.