|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|||||||
| شعر و ادبیات در این قسمت شعر داستان و سایر موارد ادبی دیگر به بحث و گفت و گو گذاشته میشود |
 |
|
|
ابزارهای موضوع | نحوه نمایش |
|
#21
07-02-2009
|
||||
|
||||
براي آناهيتا وراي اين خانه كوچك كه معبد مقدس من است پلكاني است از نور كه به بام همه دنيا منتهي مي شود ما هر روز از فراز آخرين پله تك تك مردم روي زمين را به اسم صد مي كنيم و با صداي بلند به آن ها مي گوييم كه دوستتان داريم. وراي اين خانه كوچك كه به اندازه زندگي بزرگ است پنجره ايست كه رو به پنجره هاي همه دنيا باز مي شود ما هر روز از آن پنجره براي مردم دنيا سرود شاد زندگي مي خوانيم براي پاتريس سياه و خسته در مزارع نيشكر براي كاميليا در معدن براي كاترين و بچه هايش براي متاع كه كاسه آردي را از زن همسايه يكساله قرض ميگيرد براي عشق فقيرانه چوپانان بنگله وراي اين خانه، اين معبد، روزانه ايست كه به خانه خورشيد راه دارد ما خورشيد را خواهيم گفت تا همراه بهار براي كاميليا، براي كاترين، براي متاع،- براي عشق فقيرانه چوپانان بنگله طلوع كند. خانه كوچك من، خانه خورشيد و بهار است
__________________
Chera Donya Mano Mikhay Tak o Tanha?!..Mano Dadi Be Dastaye Shabaye Sarde Tanahaii..CHera Rahmi To Ghalbet Nist Akhe Donya! Che Donyayiii..Chera Hishki Nemidoone Che Boghzi Tooye Shabhame..CHe Zakhmaii Azat Donya Rafighe Ghalbe Tanhame
|
| جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید | |
|
|
|
|
#22
07-03-2009
|
||||
|
||||
|
به وقت گرينويج
اولين نقطه اي که از مرکز کائنات گريخت و بر خلاف محورش به چرخش در امد ، سر من بود ! من اولين قابله اي هستم که ناف شيري را بريده است اولين اواز را من خواندم ، براي زني که در هراس سکوتُ سنگ ُ ***ه تنها نارگيل شامم را قاپيد و برد من اولين کسي هستم که از چشم زني ترسيده است من ماگدالينم غول تماشا کاشف دل و فندق و سنگ اتش زنه سپهر را من ، نيلگون شناختم چرا که همرنگ هوسهاي نامحدود من بود خدا ، کران بي کرانه ي شکوه پرستش من بود و شيطان ، اسطوره ي تنهايي انديشه هاي هولناک من اولين دستي که خوشه ي اولين انگور را چيد دست من بود کفش ، ابتکار پر سه هاي من بود و چتر ، ابداع بي سامانيهاي من هندسه شطرنج سکوت من بود و رنگ تعبير دلتنگيهايم من اولين کسي هستم که ، در دايره صداي پرنده اي بر سگرداني خود خنديده است من اولين سياه مست زمينم هر چرخي که ميبينيد ، بر محور شراره هاي شور عشق من ميچرخد اه را من به دريا اموختم من ماگدالينم ! پوشيده در پوست خرس و معطر به چربي وال سرم به بوته ي خشک گوني مانند است با اين همه هزار خورشيد و ماه و زمين را يکجا در ان ميچرخانم اولين اشک را من ريختم ، بر جنازه ي زني که قوطه در شير و خون کنار نارگيلي مرده بود ! بي هراس سکوت ُ سنگ ُ ***ه ... !
__________________
Chera Donya Mano Mikhay Tak o Tanha?!..Mano Dadi Be Dastaye Shabaye Sarde Tanahaii..CHera Rahmi To Ghalbet Nist Akhe Donya! Che Donyayiii..Chera Hishki Nemidoone Che Boghzi Tooye Shabhame..CHe Zakhmaii Azat Donya Rafighe Ghalbe Tanhame
|
|
#23
07-03-2009
|
||||
|
||||
|
خاطرات ما چيستيم ؟! جز ملکلولهاي فعال ذهن زمين ، که خاطرات کهکشان هارا مغشوش ميکند !
__________________
Chera Donya Mano Mikhay Tak o Tanha?!..Mano Dadi Be Dastaye Shabaye Sarde Tanahaii..CHera Rahmi To Ghalbet Nist Akhe Donya! Che Donyayiii..Chera Hishki Nemidoone Che Boghzi Tooye Shabhame..CHe Zakhmaii Azat Donya Rafighe Ghalbe Tanhame
|
|
#24
07-03-2009
|
||||
|
||||
|
تاسه در گهواره از گريه تاسه مي رود کودک کر و لالي که منم هراسان از حقايقي که چون باريکه اي از نور از سطح پهن پيشانيم مي گذرد خواهران و برادران نعمت اندوه و رنج را شکر گذار باشيد هميشه فاصله تان را با خوشبختي حفظ کنيد پنج يا شش ماه خوشبختي جز رضايت نيست به آشيانه با دست پر بر مي گردد پرستوي مادر گمشده در قنديل هاي ايوان خانه اي که سالهاست از ياد رفته است خوشا به حالتان که مي توانيد گريه کنيد بخنديد همين است براي زندگي بيهوده دنبال معناي ديگري نگرديد براي حفظ رضايت نعمت انتظار و تلاش را شکرگزار باشيد پرستوهاي مادر قادر به شکارش بچه هاشان نيستند
__________________
Chera Donya Mano Mikhay Tak o Tanha?!..Mano Dadi Be Dastaye Shabaye Sarde Tanahaii..CHera Rahmi To Ghalbet Nist Akhe Donya! Che Donyayiii..Chera Hishki Nemidoone Che Boghzi Tooye Shabhame..CHe Zakhmaii Azat Donya Rafighe Ghalbe Tanhame
|
|
#25
07-03-2009
|
||||
|
||||
|
نه بر مي گردم با چشمانم كه تنها يادگار كودكي منند آيا مادرم مرا باز خواهد شناخت ؟
__________________
Chera Donya Mano Mikhay Tak o Tanha?!..Mano Dadi Be Dastaye Shabaye Sarde Tanahaii..CHera Rahmi To Ghalbet Nist Akhe Donya! Che Donyayiii..Chera Hishki Nemidoone Che Boghzi Tooye Shabhame..CHe Zakhmaii Azat Donya Rafighe Ghalbe Tanhame
|
|
#26
07-03-2009
|
||||
|
||||
|
كاكل با تو بي تو همسفر سايه خويشم وبه سوي بي سوي تو مي آيم معلومي چون ريگ مجهولي چون راز معلوم دلي و مجهول چشم من رنگ پيراهن دخترم را به گلهاي ياد تو سپرده ام و كفشهاي زنم را در راه تو از ياد برده ام اي همه من كاكل زرتشت سايه بان مسيح به سردترين ها مرا به سردترين ها برسان
__________________
Chera Donya Mano Mikhay Tak o Tanha?!..Mano Dadi Be Dastaye Shabaye Sarde Tanahaii..CHera Rahmi To Ghalbet Nist Akhe Donya! Che Donyayiii..Chera Hishki Nemidoone Che Boghzi Tooye Shabhame..CHe Zakhmaii Azat Donya Rafighe Ghalbe Tanhame
|
|
#27
07-03-2009
|
||||
|
||||
|
چراغ بيراهه رفته بودم آن شب دستم را گرفته بود و مي کشيد زين بعد همه عمرم را بيراهه خواهم رفت
__________________
Chera Donya Mano Mikhay Tak o Tanha?!..Mano Dadi Be Dastaye Shabaye Sarde Tanahaii..CHera Rahmi To Ghalbet Nist Akhe Donya! Che Donyayiii..Chera Hishki Nemidoone Che Boghzi Tooye Shabhame..CHe Zakhmaii Azat Donya Rafighe Ghalbe Tanhame
|
|
#28
07-03-2009
|
||||
|
||||
|
سرودي براي مادران پشت ديوار لحظه ها هميشه کسي مي نالد چه کسي او؟ زني است در دوردست هاي دور زني شبيه مادرم زني با لباس سياه که بر رويشان شکوفه هاي سفيد کوچک نشسته است رفتم و وارت ديدم چل ورات چل وار کهنت وبردس بهارت پشت ديوار لحظه ها هميشه کسي مي نالد و اين بار زني بهياد سالهاي دور سالهي گمم سالهايي که در کدورت گذشت پير و فراموش گشته اند مي نالد کودکي اش را ديروز را ديروز در غبار را او کوچک بود و شاد با پيراهني به رنگ گلهاي وحشي سبز و سرخ و همراه او مادرش زني با لباس هاي سياه که بر رويشان شکوفه هاي سفيد کوچک نشسته بود زير همين بلوط پير باد زورش به پر عقاب نمي رسيد ياد مي آورد افسانه هاي مادرش را مادر اين همه درخت از کجا آمده اند ؟ هر درخت اين کوهسار حکايتي است دخترم پس راست مي گفت مادرم زنان تاوه در جنگل مي ميرند در لحظه هاي کوه و سالهاي بعد دختران تاوه با لباس هاي سياه که بر رويشان شکوفه هاي سفيد نشسته است آنها را در آوازهاشان مي خوانند هر دختري مادرش را رفتم و وارت ديدم چل وارت چل وار کهنت وبردس نهارت خرابي اجاق ها را ديدم در خرابي خانه ها و ديدم سنگ هاي دست چين تو را در خرابي کهنه تري پشت ديوار لحظه ها هميشه کسي مي نالد و اين بار دختري به ياد مادرش
__________________
Chera Donya Mano Mikhay Tak o Tanha?!..Mano Dadi Be Dastaye Shabaye Sarde Tanahaii..CHera Rahmi To Ghalbet Nist Akhe Donya! Che Donyayiii..Chera Hishki Nemidoone Che Boghzi Tooye Shabhame..CHe Zakhmaii Azat Donya Rafighe Ghalbe Tanhame
|
|
#29
07-03-2009
|
||||
|
||||
|
پروانه ها حق با تو بود مي بايست مي خوابيدم اما چيزي خوابم را آشفته كرده است در دو ظاقچه رو به رويم شش دسته خوشه زرد گندم چيده ام با آن گيس هاي سياه و روز پريشانشان كاش تنها نبودم فكر مي كني ستاره ها از خوشه ها خوششان نمي آيد ؟ كاش تنها نبودي آن وقت كه مي توانستيم به اين موضوع و موضوعات ديگر اينقدر بلند بلند بخنديم تا همسايه هامان از خواب بيدار شوند مي داني ؟ انگار چرخ فلك سوارم انگار قايقي مرا مي برد انگار روي شيب برف ها با اسكي مي روم و .... مرا ببخش ولي آخر چگونه مي شود عشق را نوشت ؟ مي شنوي ؟ انگار صداي شيون مي آيد گوش كن مي دانم كه هيچ كس نمي تواند عشق را بنويسد اما به جاي آن مي توانم قصه هاي خوبي تعريف كنم گوش كن يكي بود يكي نبود زني بود كه به جاي آبياري گلهاي بنفشه به جاي خواندن آواز ماه خواهر من است به جاي علوفه دادن به ماديان های آبستن به جاي پختن كلوچه شيرين ساده و اخمو در سايه بوته هاي نيشكر نشسته بود و كتاب مي خواند صداي شيون در اوج است مي شنوي براي بيان عشق به نظر شما كدام را بايد خواند ؟ تاريخ يا جغرافي ؟ مي داني ؟ من دلم براي تاريخ مي سوزد براي نسل ببرهايش كه منقرض گشته اند براي خمره هاي عسلش كه در رف ها شكسته اند گوش كن به جاي عشق و جستجوي جوهر نيلي مي شود چيزهاي ديگری نوشت حق با تو بود مي بايست مي خوابيدم اما مادربزرگ ها گفته اند چشم ها نگهبان دل هايند مي داني ؟ از افسانه هاي قديم چيزهايي در ذهنم سايه وار در گذر است كودك خرگوش پروانه و من چقدر دلم مي خواهد همه داستانهاي پروانه ها را بدانم كه بي نهايت بار در نامه ها و شعر ها در شعله ها سوختند تا سند سوختن نويسنده شان باشند پروانه ها آخ !! تصور كن آن ها در انديشه چيزي مبهم كه انعكاس لرزاني از حس ترس و اميد را در ذهن كوچك و رنگارنگشان مي رقصاند به گلها نزديك مي شوند يادم مي آيد روزگاري ساده لوحانه صحرا به صحرا و بهار به بهار دانه دانه بنفشه هاي وحشي را يك دسته مي كردم عشق را چگونه مي شود نوشت در گذر اين لحظات پرشتاب شبانه كه به غفلت آن سوال بي جواب گذشت ديگر حتي فرصت دروغ هم برايم باقي نمانده است وگرنه چشمانم را مي بستم و به آوازي گوش ميدادم كه در آن دلي مي خواند من تو را او را كسي را دوست مي دارم
__________________
Chera Donya Mano Mikhay Tak o Tanha?!..Mano Dadi Be Dastaye Shabaye Sarde Tanahaii..CHera Rahmi To Ghalbet Nist Akhe Donya! Che Donyayiii..Chera Hishki Nemidoone Che Boghzi Tooye Shabhame..CHe Zakhmaii Azat Donya Rafighe Ghalbe Tanhame
|
|
#30
07-04-2009
|
||||
|
||||
|
براي اعظم براي اعتراف به كليسا مي روم رو در روي علف هاي روييده بر ديواره كهنه مي ايستم و همه ي گناهان خود را اعتراف مي كنم بخشيده خواهم شد به يقين علف ها بي واسطه با خدا حرف مي زنند.
__________________
Chera Donya Mano Mikhay Tak o Tanha?!..Mano Dadi Be Dastaye Shabaye Sarde Tanahaii..CHera Rahmi To Ghalbet Nist Akhe Donya! Che Donyayiii..Chera Hishki Nemidoone Che Boghzi Tooye Shabhame..CHe Zakhmaii Azat Donya Rafighe Ghalbe Tanhame
|
|
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت خطی
|
|
اکنون ساعت 07:58 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.