گلخانه

[FereShteH]

گل قهر


مشخصات گیاه:

نام فارسی این گل , حساس یا گل قهراست چند ساله با ساقه های چوبی تیغ دار که بلندی آن ۵۰ تا ۶۰ سانتی متر است. برگهای آن مرکب و هر گروه ۳ تا ۴ برگ مرکب از یک نقطه خارج شده و از آن نقطه با دمبرگ بلندی به ساقه اصلی وصل می شود. هر برگ مرکب دارای ۲۴ تا ۴۰ جفت برگچه باریک و دراز است و به این ترتیب هر برگ مرکب را به صورت پر طیور در می آورد و چون به محض تماس دست ، برگها به سمت پایین خم شده و با دمبرگ به طرف ساقه جمع می شوند، آن را گیاه حساس می نامند. این گیاه بومی برزیل است و در ایران از نظر زیبایی در گلخانه ها کشت می شود. گیاهی است که هرروز به آن آب دهید و در سایه کنار پنجره نگهداری کنید.


ترکیبات شیمیایی:
از نظر ترکیبات شیمیایی در عصاره برگهای آن ماده ای شبیه به آدرنالین یافت می شود، به علاوه در گیاه آلکالوئید میموزین مشخص شده است.اگر از گل قهر خوب مراقبت کنید ،می توان از گلهای زیبای صورتی رنگ آن در فصل تابستان بهره ببرید.اگر می خواهید این گل را در منزل نگهدای کنید باید آن را از دسترس بچه ها دور نگهدارید زیرا درصورت تماس مداوم، عوامل محرک حساسیت را از دست میدهد و اسیب می بیند .

اگر به جایی که برگها به ساقه متصل می شوند دقیقاً نگاه کنیم متوجه می شویم که درآن قسمت برآمدگی نسبتاً کلفتی وجود دارد.

در واقع این برآمدگی شامل تعداد زیادی از سلول های دیواره ای نازک است که وقتی آب جذب می کنند متورم می شوند و به محض خروج آب از آنها، چروک شده و در نتیجه برگها پیچ می خورند.

برگ های گل قهرکن نسبت به هر عامل محرکی، حتی یک قطره آب یا یک حشره کوچک حساس هستند و به محض برخورد هر شیء با آن و یا لمس برگها با دست، آب از سلول های دیواره ای نازک خارج شده و وارد ساقه می شود.

در نتیجه سلول ها چروک شده و برگها شادابی خود را از دست می دهند و جمع می شوند ، یا به عبارتی قهر می کنند.معمولاً چند لحظه طول می کشد تا گل قهر کند زیرا انتقال آب از سلول ها به ساقه ظرف چند دقیقه انجام می شود اما آشتی کردن و برگشتن به حالت اولیه چند دقیقه طول می کشد.

[FereShteH]

کالادیوم ( فیل گوش)
نام علمی : Caladium bicolor


نگهداری کالادیوم آسان است ولی کاشت کالادیوم چندان آسان نیست زیرا بیشترین مراحل رشد خود را بایستی تحت شرایط گلخانه سپری کند. این گیاهان برگهایی به بار می آورند که به طرزی جذاب و غیر معمولی رنگ آمیزی شده اند. هیچ گیاهی نمی تواند در ترکیب رنگها با کالادیوم رقابت نماید. دوام برگها زیاد نیست و تکثیر آنها از طریق تقسیم ساقه های زیرزمینی می باشد.کالادیوم هایی که طول قامتشان به ۳۰ تا ۳۸ سانتیمتر می رسد از کپه ای از بافت های متورم و پیاز شکل که به آنها ” قارچ دنبلان” نیز گفته می شود می رویند.



گونه های مشهور کالادیوم:

۱) C. bicolor : دارای برگهای با حاشیه سبز و مرکز قرمز.

۲) C. xhortulanum : دارای برگهای حاوی هاله هایی از رنگ های قرمز، سفید و سبز.

۳) C. humboldtii : یک گونه مینیاتور است.

مشخصات گیاه کالادیوم:
همانطور که ذکر شد این گیاه از خانواده آراسه (Araceae) می باشد و مبدا آن برزیل و گینه است. گلهای کالادیوم به صورت اسپات های سبز شده، سنبله گل را می پوشانند. از نظر نور این گیاه به روشنایی کامل نیاز دارد البته دور از اشعه مستقیم آفتاب. اواخر زمستان برای کاشت این گیاه زمان مناسبی می باشد و از نظر تغذیه، گیاه کم توقعی است.

آبیاری کالادیوم:
آبیاری : تا زمانیکه برگ دارد ( بعضی مواقع فقط ریشه را نگهداری می کنیم) گیاه را همیشه مرطوب نگهدارید. غبار پاشی برای این گیاه مضر است.

تامین رطوبت دائمی و پایدار : همان طور که ذکر گردید اگر چه کالادیوم احتیاج به رطوبت شدید دارد ولی غبار پاشی، به برگها صدمه وارد می کند. جهت تامین فاصله بین دو گلدان با پیت یا خزه مرطوب متراکم پر شده و در زمان آبیاری خزه ها را نیز با میزان های آب مرطوب نمایید.

تکثیر کالادیوم :
روش تکثیر کالادیوم از طریق جدا کردن ساقه زیرزمینی می باشد.

نکاتی در مورد کالادیوم:
اگر رشد ضعیف و برگها ریز هستند: نور کافی نیست و گیاه باید به محل روشن تری منتقل شود و یا احتیاج به تغذیه مصنوعی دارد.

اگر برگها شکاف بر می دارد: گیاه را از محل شلوغ دور نمایید و همچنین به جا ماندن رطوبت وقطرات آب روی برگها می تواند عامل این عارضه باشد.

اگر کله های قهوه ای در وسط برگها نمایان شده : مواد براق کننده شیمیایی یا آفتاب مستقیم عامل آن می باشد.

اگر برگها چروکیده و خشک می شوند: علت گرمی هوا یا تشنه بودن گیاه است.

اگر حاشیه برگ قهوه ای و چین و چروک دار می گردند: علت سردی هوا است.

[FereShteH]

نگهداری از پیله آ .pilea cadierii

نور:نور پنجره آفتابگیر براش بهترین نوره به شرطی که از آفتاب ظهر در امان باشه.و اگه هوا تاریک باشه ساقه هاش دراز وعلفی و منحرف میشن.در زمستان با شیشه در تماس نباشه.

دما:حداکثر درجه حرارت در تابستان ۲۱ و حداقل آن در زمستان ۱۵ هست و در صورت نزول درجه حرارت از حداقل،آبیاری را قطع کنید.

آبیاری:سطح خاک را همیشه مرطوب نگه دارید ،۲تا۳بار آبیاری در هفته در تابستان و یکبار در هفته در زمستان کافیه.

رطوبت:در تابستان هر روز و در زمستان هفته ای یک بار غبار پاشی کنید اجازه ندهید قطرا آب روی برگها بجا بمونه و با تکان دادن ساقه ها قطرات را فرو بریزید.

تغذیه:از کودهای شیمیایی مخصوص گیاهان زینتی هر ۲ هفته یکبار طبق دستور جبران نمایید.
خاک مناسب:مخلوط ۳قسمت خاک لمونی با یک قسمت پیت بهترینه.

تمیز نمودن برگها:غبار پاشی ضمن تامین رطوبت برگهای گیاه را نیز تمیز می نماید در صورت لزوم میتوانید از برس مخصوص استفاده نمایید ،از مواد براق کننده شیمیایی که باعث مسدود شدن روزنه ها می شود خودداری نمایید.

تکثیر:کاشت قلمه ساقه در اواخر زمستان یا اوایل بهار-و یا تقسیم بوته در بهار. در بهار از ساقه قلمه بگیرید و گلدان جدید تولید نمایید گلدان مادری هرس شده شکل توپی و چنبره ای به خود میگیرد.

نکته:اگر نور کافی بهش نرسه لکه های نقره ای رنگ برگها از بین میره. حذف جوانه های انتهایی برای پر پشت نمودن گیاه لازم است.در شبهای یخبندان گلدان را نزدیک به پنجره و شیشه آن قرار ندهید. زیبایی گیاه پیله آ در پرپشت و توپی بودن آن است هر سال چند بار نوک شاخه ها را قطع تا ضمن کنترل رشد طولی به جوانه های جانبی نیز اجازه رشد دهید.

[FereShteH]

گل ختمی



گیاهی با گلهای زیبا که می توانید بذر آن را براحتی هم در باغچه و هم در گلدان بکارید.

مشخصات: اسم علمی این گیاه Hibiscus rosa-sinensis ، از خانواده Malvaceae می باشد. ختمی چینی ، بومی چین است و ارتفاع و گسترش آن به حدود ۵/۱ متر می رسد. این گونه دارای برگهای سبز تیره وتخم مرغی شکل، با لبه دندانه‌دار و یا لوبدار می‌باشد. گلهایی ختمی ازاواخر بهار تا اواخر تابستان ظاهر می گردد و طول عمر کمی دارد. رنگ گل های زرد، صورتی وقرمز است.

مراقبت: ختمی چینی به نور زیاد، گرمای معمولی تا زیاد، خاک همیشه خیس، رطوبت ۵۰تا ۷۰ درصد وخاک کمی اسیدی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز ختمی را می توان به میزان ۳ گرم در لیتر،هرهفته یکبار ، از اسفند تا شهریور ، مورد استفاده قرار داد.

خاک: مخلوطی از کود کاملا پوسیده حیوانی، ماسه وتورب برای این گیاه مناسب است.

ازدیاد: برای تکثیر، قلمه های انتهایی ساقه را که نشانه ای از گل دهی در آنها وجود ندارد، با یک چاقوی تیز، از گیاه مادری جدا کنید. همچنین می‌توانید، شاخه های فرعی را همراه پاشنه یعنی قسمتی از ساقه اصلی، به آرامی بردارید. قلمه باید به طول ۸ تا ۱۰ سانتی متر باشد. انتهای آن را در پودر هورمون ریشه زایی فرو ببرید و در گلدانی با قطر دهانه ۶ تا ۸ سانتی متر، حاوی کمپوست بذر و قلمه قرار دهید وبه طور منظم مه پاشی کنید و با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید .

پس از ریشه دهی و رشد مجدد کیسه را بردارید ومه پاشی را متوقف کنید تا گیاه به طور طبیعی به رشد خود ادامه دهد. خاک را کمی مرطوب نگهدارید و کود مایع را برای تغذیه ختمی، مصرف نمائید. زمانیکه گیاه کاملا قوی شد، آن را به گلدانی با قطر دهانه ۱۱ تا ۱۳ سانتیمتر حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت منتقل کنید.

[FereShteH]

گل صدتومانی


اسم علمی: پااونیا PAEONiA
اسم خانوادگی: راننکولاسه

گیاهی است گلدار، به ارتفاع یک متر. گلهایش درشت و بسیار خوش فرمند. رنگشان ممکن است سفید، زرد، سرخ یا صورتی باشد. عمر گلها زیاد نیست اما بوته پااونیا عمری طولانی دارد، حتی ممکن است بیش از نیم قرن در باغچه شما دوام آورده و مرتب شما را به تماشای گلهایش دعوت کند.می توانید گلهای زیبای صدتومانی را چیده و از آن به عنوان گل بریده استفاده کنید.گلهای بریده صدتومانی، هدیه مناسبی برای دوستان و آشنایان است، اما باید مواظب گلبرگهایش باشید زیرا خیلی زود پرپر می شود.

سرزمین اصلی:
سرزمین مادری این گیاه کشور چین است. گفته شده در سالهای دور، چینیها گل صدتومانی را سمبل ثروت می دانستند و در اروپا زینت بخش کلیساها بوده است.

ازدیاد:
با روشهای مختلف ازدیاد می یابد. یکی از روشهای ازدیاد گل صدتومانی کاشت بذر است،اما امکان تکثیر آن با استفاده از قلمه هم وجود دارد.در فصل بهار از ساقه های سالم و سرحال گل صدتومانی قلمه تهیه نموده و قلمه ها را در خاک سبک بکارید. قلمه های کاشته شده را در سایه قرار داده و آبیاری مرتب آنها را فراموش نکنید.یکی دیگر از روشهای بسیار متداول ازدیاد این گیاه تقسیم بوته است. برای تقسیم بوته باید ریشه را از خاک خارج ساخته و گیاه را همراه با ریشه به دو یا سه قسمت تقسیم کنید. این کار را در پاییز انجام دهید.

مراقبتهای لازم

آبیاری:
آب کافی باعث رشد بهتر این گیاه می گردد. اما بعد از تمام شدن گلها آب کمتری به آن بدهید.

خاک:
خاک باید سبک و دارای زهکش و سرشار از خاک برگ باشد.

نور:
نور زیاد را دوست دارد و مناسب باغچه هایی است که از نور کافی برخوردار باشند. در محلهای پرنور آنقدر گسترش می یابد که در مدت چند سال همه باغچه را از آن خود می سازد.

[FereShteH]

نام فیکوس دربرگیرنده بسیاری از گیاهان سرزمینهای گرم با تفاوتهای بسیار از درخت انجیرگرفته تا کائوچو است.

متداولترین و ارزشمند ترین این گیاهان از نظر تزئین آپارتمان که در ایران هم بسیار متداول است فیکوس الاستیکا دکورا Ficus elastica ‘Decora’ یا کاچوی جنگلهای استوایی قاره آسیا است.

امروزه بجزء نوع دکورا که گیاهی تنومند با برگهای سبز پر رنگ و براق است کاشته نمی شود. بطوریکه برگهایش به مراتب درشت تر و پهن تر از نوع اصلی آن است.

فیکوس عالیترین و سازگارترین گیاه برای نگهداری در آپارتمان است، سالها عمر می کند، بسیار بزرگ می شود ودر عین حال برگ های خود را حفظ می کند.

فقط باید در مورد نگهداری آن یک مورد را همواره مدنظر داشت که باید در جای کاملاً روشن و بدور از وزش باد قرار گیرد. بهترین زمان برای تعویض گلدان آن بهار است وخاک گلدان مخلوطی از خاک باغچه و خاک اره یا پوسته برنچ و مقدار کمی خاک برگ برایش کاملاً مناسب خواهد بود.

در تابستان آب فراوان و گاهی کود محلول نیاز دارد وباغبان باشی توصیه می کند که برگهایش همواره با اسفنجی مرطوب تمیز شود.

[FereShteH]

گیاهی با برگ های آبدار


گل ها این موجودات زنده و زیبا که دیدن آنها چشم را نوازش می دهد.

امروز یکی دیگر از آنها را به شما معرفی می کنم. کالانکوئهKALANCHOE گیاهانی با برگ های گوشتی وجود دارد که زیبایی آنها به برگهای آبدار و ضخیم شان است اما زمانی زیباتر می شوند که سرگل باشند. (کالانکوئه) مانند گیاهان هم خانواده خود گل های فراوانی می دهد. این گل ها که معمولاً صورتی یا قرمز کمرنگ هستند، از اواسط زمستان تا اواسط بهار می شکفند، در بعضی از کالانکوئه ها گل ها کوچکند در عوض این گونه ها به دلیل برگ های زیبایشان مورد توجه قرار دارند.



روش مراقبت

این گیاه علاقه زیادی به نور دارد. در زمستان آن را داخل آپارتمان و نزدیک به پنجره های آفتابگیر قرار دهید و در سایر فصول روی تراس یا بالکن در محل سایه آفتاب نگهداری کنید. نیاز کالانکوئه به آب متوسط است، هر بار مقدار کمی آب به آن بدهید اما نباید در فاصله بین دو آبیاری خاک خشک بماند.

خاک
یک قسمت خاک باغچه، یک قسمت ماسه و یک قسمت کود حیوانی را با هم مخلوط کنید.

گرما
این گیاه گرمادوست است. در زمستان درجه حرارت ۱۶ تا ۱۹ درجه سانتیگراد و در تابستان ۳۰ درجه سانتیگراد مناسب است. البته در فصل گرم، گرمای بیش از این را نیز تحمل می کند.

رطوبت نسبی
رطوبت نسبی معادل ۵۰ تا ۷۰ درصد برای کالانکوئه ایده آل است.

تکثیر
زمان مناسب برای کاشت بذر اوایل بهار و موقعی است که درجه حرارت به ۲۱ درجه سانتیگراد رسیده باشد. به روش قلمه زدن هم می توان آن را تکثیر کرد. به این ترتیب که قلمه هایی به طول ۸ تا ۱۲ سانتی متر از شاخه هایش جدا کنید و به ماسه منتقل کنید. مناسب ترین زمان برای تکثیر به روش قلمه، اواخر بهار تا اواسط تابستان است.

[FereShteH]

اسم علمی بنت القنسول Euphorbia pulcherrima ، از خانواده Euphorbia میباشد.این گونه بومی مکزیک است و ارتفاع آن به یک متر وگسترش آن به ۴۵ سانتی متر می رسد. برگهای آن بیضوی، سبز روشن با لبه صاف یا کمی دالبر دار دیده می شود. گلهای بنت القنسول به وسیله تعداد زیادی براکت بیضوی احاطه شده اند.

گلها و براکته ها در اواخر پاییز ظاهر می شودند. براکته ها معمولا قرمز رنگ بوده ولی به رنگ های سفید و صورتی نیز وجود دارند.

مراقبت: بنت القنسول به نور متوسط تا زیاد گرمای معمولی، خاک همیشه خیس، رطوبت هوای ۵۰ تا ۷۰ درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز این گیاه را میتوان به میزان ۳ گرم در لیتر هر هفته یکبار از خرداد تا آبان ماه مورد استفاده قرار داد.

خاک: مخلوطی از خاک برگ و خاک جنگلی برای رشد و نمو این گیاه مناسب است.

ازدیاد: گیاه نبت القنسول را می‌توان از اواسط بهار تا اوایل تابستان، زمانیکه براکته های صورتی، قرمز و یا کرم رنگ تولید می کند، تکثیر کرد. در این زمان گیاه شروع به تولید ساقه های جدید میکند و شما می توانید با یک چاقوی تیز قلمه های انتهایی ساقه را جدا کنید.

سپس آنها را در پودر هومون ریشه زایی فرو ببرید و هر کدام را در گلدانی با قطر دهانه ۶ سانتیمتر بکارید.

[FereShteH]

هویا یا پیچ مومی یا پیچ شمعی یا شهد مومی



گلی که از دیدن آن شگفت زده می شوید یک زیبایی محض و خیره کننده . اسم علمی پیچ مومی Hoya bella ، از خانواده Asclepidaceae می باشد.

این جنس از ۲۰۰ گونه، گیاهان همیشه سبز، تشکیل شده است که بیشتر به صورت بالا رونده هستند. گونه مورد نظر، بوی هندوستان است و ارتفاع آن از حدود ۲۲ تا ۳۰ سانتی‌متر و گسترش آن به ۳۵ تا ۴۰ سانتی متر، می رسد. هویا شاخه های تقریبا آویزان دارد و برگهای آن تخم مرغی شکل وسبز رنگ پریده است.

گل های گوشتی آن ۵ سانتی متر قطر داشته و سفید ومعطر و ستاره ای می باشند و قسمت مرکزی آنها سرخ رنگ است. گل ها از اواسط بهارتا اواخر تابستان ظاهر می گردند.

مراقبت: هویا به نور متوسط، گرمای زیاد، آبیاری معمولی، رطوبت هوای ۷۰ تا ۹۰ درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز این گیاه را می توان به میزان ۴ گرم در لیتر هر هفته یکبار، از اسفند تامرداد ماه ، مورد استفاده قرار داد.

خاک: خاک جنگلی غنی از هورموس برای رشد این گیاه مناسب است.

ازدیاد: با وجود اینکه هویا از انواع گیاهان گوشتی است و آب را در بافت خود نگه می دارد. ولی باز هم نیاز مند شرایط رطوبتی مناسب می باشد. چرا که یک گیاه اپی فیت بوده و خاستگاه طبیعی آن جنگلهای بارانی و مرطوب است.

شما میتوانید برای تکثیر هویا، با یک چاقو یا قیچی تیز، قلمه های انتهایی ساقه را به طول ۸ تا ۱۰ سانتیمتر جدا کنید و برگهای پایین قلمه ها را به طول ۳ سانتیمتر از ساقه بکنید، سپس انتهای قلمه را در پودر هورمون ریشه زایی فرو برده و هر ۵ تا ۷ قلمه را برای به دست آوردن گیاهی با شکل مناسب ، در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر حاوی کمپوست بذر و قلمه با پایه پیت قرادهید، دقت کنید که قلمه های انتهایی و ساق ای را جدا گانه بکارید و قلمه را درست در خاک بگذارید چون امکان دارد گیاه وارونه در خاک قرار بگیرد.

خاک را نسبتا مرطوب نگهداشته و قلمه ها را با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید. گلدان ها را در با نور مناسب وکافی و دمای ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتی گراد نگه دارید. ریشه دهی دو ماه طول می کشد. بعد از این مدت کیسه پلاستیکی را بردارید و شروع به تغذیه مصنوعی کنید. حداقل تا یکسال گلدان را تغییر ندهید.

عوارض و درمان: اگر مشاهده کردید سطح زیرین برگهای هویا با تارهای عنکبوتی آغشته شده است، با پارچه و یا اسفنج آغشته به سم سطح زیر برگها را تمیز کنید تا علایم برطرف گردد. عامل این عارضه کنه قرمز است ودر شرایط مرطوب کاهش پیدا می کند.

اگر در زمستان برگها چین و چروکدار و منقبض شدند، یعنی خاک خیلی خشک است و گیاه در حال رفتن به استراحت زمستانه می باشد. غنچه های هویا در اثر اشعه مستقیم آفتاب خشک می شوند. ساقه های دراز و منحرف و فاصله زیاد بین دو برگ و ظاهر نشدن گلها می تواند به دلیل نور کم محیط باشد. زمانی که غنچه ها در حال تشکیل هستند، گیاه می تواند اشعه مستقیم را تحمل کند. هوای سرد، برگها را پژمرده و کمرنگ می کند. سیاه شدن برگها در زمستان هم به دلیل هوای سرد است امادر تابستان ، به علت استفاده از ماد براق کننده شیمیاییی می باشد.

اگرهم دیر برگها رنگ پریده و چروک خورده شدند. بدانید که هوا خیلی خشک است وحتما غبار پاشی انجام دهید اما گلها را محفوظ نگه دارید. گاز آشپزخانه و کلا هوای کثیف می تواند باعث پیچیدگبی برگها وسقوط گلها بشود. در صورتی که، در فصل تابستان گلها سقو.ط کنند و غنچه های جدید هم ظاهر نشوند. باید آبیاری را تنظیم کنید زیرا گیاه در این شرایط خیلی تشنه است.

اگر اصلا غنچه ای تشکیل نشود، می تواند به علت آبیاری بیش از اندازه باشد. حتما زهکش را بازدید کنید و اجازه دهید بین دو آبیاری خاک کاملا خشک شود. چکیدن قطرات شهد از گلها یک اتفاق طبیعی است، بهتر است لوازم منزلتان را محفوظ نگهدارید.

[FereShteH]

مریم گلی


معرفی

مریم گلی گیاهی است علفی، چند ساله با ساقه چهار گوش کرک دار، بلندی گیاه حدود ۵۰ سانتی متر می باشد. برگهای آن متقابل پوشیده از کرک به رنگ سبز مایل به سفید.

برگهای پائین ساقه دراز بیضی، به طول ۵-۴ سانتی متر و نوک تیز، کناره برگها دارای دندانه های منظم با دمبرگ ولی برگهای واقع در قسمت بالای ساقه بدون دمبرگ و کوچک است. گلهای این گیاه به رنگ آبی مایل به بنفش معمولاً در تابستان سال دوم (فاصله خرداد و تیر) ظاهر می شود، که به صورت دسته های ۳ تا ۴ تایی در طول قسمتهای انتهایی ساقه پدید می آید.

هر گل آن دارای کاسه ای مرکب از ۲ لوب (لوب فوقانی دارای ۳ دندانه) و جامی لوله ای شکل و دارای دو لوب کاملاً مشخص و یک حلقه از تار در ناحیه قاعده آن است. درون جام گل آن منحصراً دو پرچم با میله کوتاه و منتهی به بساک زایا جای دارد.میوه اش چهار فندقه ای، محصور در کاسه گل است.



نیاز اکولوژیکی

مریم گلی گیاهی است مدیترانه ای که در طول رویش به گرما و هوای خشک نیاز دارد (مقاومت این گیاه به گرما زیاد است) این گیاه ۵ تا ۷ سال عمر می کند. بذور تا ۳ الی ۴ سال از قوه رویشی مناسبی برخوردارند و در درجه حرارت ۱۲ تا ۱۵ درجه سانتی گراد شروع به رویش می‌کنند. رشد گیاه در سال اول کند است و گل دهی تا اوایل تابستان (تیر – مرداد) همچنان ادامه می یابد.

تشکیل میوه از اواخر مرداد شروع می شود. بذر پس از رسیدن از گیاه جدا و به اطراف پراکنده می شود. گیاهان جوانی که از بذر رویش یافته اند نیاز زیادی به آب دارند. این گیاه در فصل زمستان در دمای پائین تر از (۱۵-) درجه سانتی گراد دچار سرمازدگی و طی ۵ تا ۶ روز خشک می شود.

مریم گلی برای رویش به خاک خاصی نیاز ندارد. و تقریباً در هر نوع خاکی به خوبی رشد می کند. هوای گرم و خاکهای با بافت متوسط (خاکهای شنی – رسی) که حاوی مقادیر مناسبی ترکیبات کلسیم باشند برای کشت گیاه مناسب است خاکهای شنی بسیار نرم (ماسه بادی) و فقیر از مواد غذایی و زمینهای گود، مناطق سرد و رطوبت فراوان از عوامل محدود کننده رشد گیاه است. برگرداندن خاک بین ردیف ها به منظور تهویه نقش عمده ای در افزایش عملکرد دارد.PH خاک برای کشت مریم گلی بین ۹/۴ تا ۲/۸ مناسب است مریم گلی را می توان با هر گیاهی به تناوب کشت کرد.



تاریخ و فواصل کاشت

زمان مناسب برای کشت مستقیم بذر در زمین اصلی اواخر پائیز است. زمان مناسب برای کشت بذر در خزانه هوای آزاد، بهار (بین ماههای فروردین و اردیبهشت) می باشد.بهترین زمان برای تکثیر رویشی مریم گلی فصل پائیز می باشد.

خواص گیاه

کشتگاه اصلی این گیاه سواحل شمالی مدیترانه بوده و امروز در بخشی از یوگسلاوی کشت می شود. در قرون وسطی در اروپای مرکزی آن را به عنوان یک داروی مهم می شناختند و در قرن شانزدهم چای آن در انگلیس رواج بسیار داشت. عرب ها آن را نشانه جاودانگی می دانستند و بر این باور بودند که ظرفیت ذهن را افزایش می دهد.

در آشپزی آن را به همراه غذاهای چرب مانند گوشت اردک و غاز مورد استفاده قرار می دهند. مریم گلی به همراه کربوهیدرات ها غذا را خوشمزه می کند. از این رو در تهیه نان، سوپ و سیب زمینی مورد استفاده قرار می گیرد. ترکیب آن با پیاز، بادمجان و گوجه فرنگی نیز بسیار رواج دارد. مصرف آن در تهیه خورش، گوشت پخته و گوشت کبابی بسیار مطلوب بوده و برگ های آن در تزئین غذا مورد استفاده قرار می گیرد.

روغن مریم گلی ضدعفونی کننده و قابض است، از این رو در درمان گلودرد، مشکلات دهان و گاهی برای درمان بریدگی و کبودی به کار گرفته می شود. تحقیقات نشان می دهد، مریم گلی دارای خواص استروژنی است. علاوه بر این قند خون را در افراد دیابتی کاهش داده و برای رفع خستگی ذهنی، آرامش اعصاب و افزایش قدرت تمرکز مفید است.

مریم گلی همچنین برای درمان تعرق زیاد و بند آمدن خون در بریدگی ها کاربرد دارد. جویدن برگ های تازه و همچنین نوشیدن چای آن برای دهان و گلو درد مفید است. مریم گلی در درمان دل درد، اسهال، نفخ، آنفلوآنزا و سرماخوردگی بسیار مؤثر است.

شست وشوی موها با آن، شوره سر را از بین می برد. ترکیب مریم گلی با نعناع، رزماری و ‎.‎.‎. درمانی برای سردرد است. مریم گلی قاعدگی را تنظیم کرده، شیر را کاهش داده و در درمان گرگرفتن های دوران یائسگی مؤثر است. روغن آن برای تصفیه هوا به کار رفته و رایحه خوشی دارد.