بازگشت   پی سی سیتی > تالار علمی - آموزشی و دانشکده سایت > پزشکی بهداشتی و درمان

پزشکی بهداشتی و درمان در این تالار مطالب پزشکی و آموزشی در مورد بهداشت و سلامتی قرار خواهند گرفت

پاسخ
 
ابزارهای موضوع نحوه نمایش
  #21  
قدیمی 09-03-2010
زکریا فتاحی آواتار ها
زکریا فتاحی زکریا فتاحی آنلاین نیست.
کاربر فعال
 
تاریخ عضویت: Nov 2008
محل سکونت: پاوه
نوشته ها: 1,479
سپاسها: : 20

120 سپاس در 80 نوشته ایشان در یکماه اخیر
زکریا فتاحی به Yahoo ارسال پیام
جدید آفت دهان ـ canker sores

آفت دهان ـ canker sores

آفت‌ دهان‌ عبارت‌ است‌ از زخم‌های‌ دردناكی‌ كه‌ در مخاط‌ دهان‌ به‌ وچود می‌آیند. آفت‌ دهان‌ سرطانی‌ نیست‌. آفت‌ دهان‌ ممكن‌ است‌ با عفونت‌ هرپسی‌ (ناشی‌ از ویروس‌ تب‌خال‌) اشتباه‌ گرفته‌ شود. این‌ نوع‌ زخم‌ می‌تواند در هر دو جنس‌ رخ‌ دهد، اما در زنان‌ شایع‌تر است‌.




ـ علایم‌ شایع‌:
زخم‌ در دهان‌ با این خصوصیات: كوچك‌، بسیار دردناك‌، و كم‌ عمق‌ هستند و توسط‌ یك‌ غشای‌ خاكستری‌ پوشیده‌ شده‌اند. حاشیه‌ آنها توسط‌ یك‌ هاله‌ قرمز پررنگ‌ احاطه‌ شده‌ است‌. این‌ زخم‌ها می‌توانند روی‌ لب‌ها، لثه‌ها، داخل‌ گونه‌ها، زبان‌، كام‌ و گلو ظاهر شوند. به‌ هنگام‌ حمله‌ آفت‌ معمولاً 3-2 زخم‌ به‌ وجود می‌آیند، اما ظهور یك‌ باره‌ 15-10 زخم‌ با هم‌ دیگر خیلی‌ بعید نیست‌. زخم‌ها ممكن‌ است‌ در 3-2 روز اول‌ بسیار دردناك‌ باشند به‌ نحوی‌ كه‌ فرد موقع‌ خوردن‌ یا صحبت‌ كردن‌ دچار ناراحتی‌ می‌شوند. گاهی‌ قبل‌ از بروز زخم‌، برای‌ 24 ساعت‌ احساس‌ مورمور یا سوزش‌ وجود دارد.


ـ علل‌ بیماری:
۱. استرس‌ عاطفی‌ یا جسمانی‌، اضطراب‌، یا ناراحتی‌ و عصبی‌ بودن‌ پیش‌ از عادت‌ ماهانه‌
2. آسیب‌ به‌ مخاط‌ دهان‌ در اثر خشن‌ بودن‌ دندان‌های‌ مصنوعی‌، غذای‌ داغ‌، مسواك‌ زدن‌، یا كار دندانپزشكی
۳. عفونت‌های‌ ویروسی
۴. آزردگی‌ و تحریك‌ ناشی‌ از غذاهایی‌ مثل‌ شكلات‌، غذاهای‌ ترش‌ و اسیدی‌ (سركه‌، غذاهای‌ دودی‌، آجیل‌ها یا چیس‌های‌ نمك‌ زده‌ شده

ـ عوامل‌ افزایش‌ دهنده‌ خطر:
كار دندانپزشكی‌ اخیر.


ـ پیشگیری‌:
۱. دندان‌های‌ خود را روزانه‌ حداقل‌ دوبار مسواك‌ بزنید و مرتباً از نخ‌ دندان‌ استفاده‌ كنید تا تمیزی‌ و سلامتی‌ دهان‌ و دندان‌ها حفظ‌ شود.
۲. حتی‌المقدور سعی‌ كنید استرس‌ نداشته‌ باشید.
۳. از تماس‌ نزدیك‌ با افراد دچار عفونت‌ خودداری‌ كنید.
۴. دقت‌ كنید كه‌ آفت‌، بیشتر بعد از خوردن‌ چه‌ نوع‌ غذایی‌ رخ‌ می‌دهد. از خوردن‌ غذاهایی‌ كه‌ به‌ نظر باعث‌ آغاز حمله‌ می‌شوند خودداری‌ كنید.

ـ عواقب‌ مورد انتظار:
اكثر زخم‌های‌ آفتی‌ بدون‌ برجای‌ گذاشتن‌ جوشگاه‌ در عرض‌ 2 هفته‌ خوب‌ می‌شوند. حملات‌ مكرر آفت‌ شایع‌ هستند. آفت‌ ممكن‌ است‌ به‌ صورت‌ یك‌ زخم‌ حداكثر 3-2 بار در سال‌ تا بروز بدون‌ وقفه‌ چندین‌ زخم‌ در سال‌ رخ‌ دهد.

ـ عوارض‌ احتمالی‌:
در موارد شدید كه‌ خوردن‌ و آشامیدن‌ سخت‌ می‌شود امكان‌ دارد بدن‌ كم‌ آب‌ شود.

ـ درمان‌:
امكان‌ دارد توصیه‌ به‌ كشت‌ زخم‌ شود تا بتوان‌ آفت‌ را از زخم‌ هرپسی‌ افتراق‌ داد، یا احیاناً اگر عفونت‌ باكتریایی‌ ثانویه‌ وجود داشته‌ باشد آن‌ را تشخیص‌ داد. دهان‌ را روزانه‌ 3 بار یا بیشتر با محلول‌ نمك‌ (نصف‌ قاشق‌ چایخوری‌ نمك‌ در حدود یك‌ لیوان‌ آب‌ حل‌ شود) شستشو دهید، البته‌ به‌ شرط‌ این‌ كه‌ خیلی‌ دردناك‌ نباشد. زخم‌ها را مرتباً با كمك‌ گوش‌ پاك‌ كن‌ یا چیزی‌ شبیه‌ آن‌ كه‌ آغشته‌ به‌ پراكسیدهیدروژن‌ 2% باشد پاك‌ كنید. اگر آفت‌ در اثر خشن‌ بودن‌ دندان‌، بریس‌ یا دندان‌ مصنوعی‌ ایجاد شده‌ باشد، به‌ دندانپزشك‌ مراجعه‌ كنید. تا زمانی‌ كه‌ این‌ نوع‌ مشكلات‌ برطرف‌ نشود آفت‌ دهان‌ خوب‌ نمی‌شود.


ـ داروها:
۱. بی‌حس‌كننده‌های‌ موضعی‌ برای‌ تخفیف‌ درد
۲. خمیر حاوی‌ یك‌ مشتق‌ استرویید به‌ همراه‌ تریامسینولون‌ استوناید. اگر به‌ محض‌ شروع‌ زخم‌ مالیده‌ شود، می‌تواند از بروز درد جلوگیری‌ كند.
۳. دارویی‌ كه‌ برای‌ حمله‌ قبلی‌ آفت‌ تجویز شده‌ است‌ را نگاه‌ دارید. در صورت‌ بروز مجدد آفت‌، بلافاصله‌ آن‌ را مصرف‌ كنید. درمان‌ هر چقدر زودتر آغاز شود، آفت‌ خفیف‌تر خواهد بود.

ـ فعالیت‌:
محدودیتی‌ برای‌ آن‌ وجود ندارد.

ـ رژیم‌ غذائی‌:
محدودیتی‌ برای‌ آن‌ وجود ندارد، مگر پرهیز از غذاهایی‌ كه‌ آفت‌ را بدتر می‌كنند. به‌ هنگام‌ بهبود آفت‌، هر چقدر می‌توانید مایعات‌ زیادتر بنوشید و یك‌ رژیم‌ غذایی‌ متعادل‌ داشته‌ باشید. برای‌ كم‌ كردن‌ درد، مایعات‌ را با نی‌ بنوشید. مواد غذایی‌ كه‌ كمتر باعث‌ درد می‌شوند عبارتند از: شیر، ژلاتین‌ مایع‌، ماست‌ و بستنی‌.


ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید:
۱. اگر درجه‌ حرارت‌ بدن‌ به‌ 9/38 درجه‌ سانتیگراد یا بالاتر برسد.
۲. اگر علی‌رغم‌ درمان‌، آفت‌ در عرض‌ 3 روز رو به‌ بهبود نگذارد.
۳. اگر درد غیر قابل‌ تحمل‌ باشد و با درمان‌ تخفیف‌ نیابد.
۴. اگر كودكی‌ كه‌ دهانش‌ آفت‌ می‌زند وزن‌ كم‌ كند
.
__________________

درمان غم عشق بگویم که چه باشد
وصل است و بهار است و می بربط و چنگ است
....
زنهار مرو هیچ سوی بیشه ی عشاق
چنگال غمش تیزتر از چنگال پلنگ است

----
ئه و روژه ی "مه جنون" له زوخاو نوشی ...مه ینه ت فه وتانی، کفنیان پوشی
من بومه واریس له قه وم و خویشی . . . سپاردی به من ئازاری و ئیشی


ویرایش توسط زکریا فتاحی : 09-03-2010 در ساعت 09:27 PM
پاسخ با نقل قول
جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید




  #22  
قدیمی 09-03-2010
زکریا فتاحی آواتار ها
زکریا فتاحی زکریا فتاحی آنلاین نیست.
کاربر فعال
 
تاریخ عضویت: Nov 2008
محل سکونت: پاوه
نوشته ها: 1,479
سپاسها: : 20

120 سپاس در 80 نوشته ایشان در یکماه اخیر
زکریا فتاحی به Yahoo ارسال پیام
جدید آفتاب‌زدگی‌ (حساسیت‌ به‌ نور آفتاب‌) ـ sun poisoning

آفتاب‌زدگی‌ (حساسیت‌ به‌ نور آفتاب‌) ـ sun poisoning

آفتاب‌زدگی‌ عبارت‌ است‌ از واكنش‌ به‌ مواجهه‌ بیش‌ از حد با آفتاب‌. پوست‌ در بخش‌هایی‌ كه‌ بیشتر در معرض‌ آفتاب‌ است‌، درگیر می‌شود. .



ـ علایم‌ شایع‌:
۱. بثور قرمز پوست‌، گاهی‌ همراه‌ با تاول‌های‌ كوچك‌، در نواحی‌ مواجهه‌ یافته‌ با آفتاب
۲. لكه‌های‌ پوسته‌ریزی‌كننده
۳. تب
۴. خستگی‌ یا گیجی
۵. قرمزی‌ پوست‌

ـ علل‌ بیماری:
آفتاب‌ زدگی‌ بیشتر در فصول‌ گرم‌ كه‌ اشعه‌ فرابنفش‌ قوی‌تر است‌، رخ‌ می‌دهد. مواجهه‌ با آفتاب‌ محرك‌ آن‌ است‌ و معمولاً همراه‌ با آفتاب‌ سوختگی‌ است‌. در افرادی‌ كه‌ داروهایی‌ مصرف‌ می‌كنند كه‌ باعث‌ حساسیت‌ به‌ نور می‌شوند (افزایش‌ حساسیت‌ به‌ اشعه‌ فرابنفش‌)، به‌ ویژه‌ محتمل‌ است‌. شایع‌ترین‌ داروها عبارتند از آنتی‌بیوتیك‌های‌ تتراسایكلین‌، مدرهای‌ تیازیدی‌، داروهای‌ گوگرددار و قرص‌های‌ ضد بارداری‌ خوراكی‌. داروهای‌ موضعی‌ و مواد شیمیایی‌ نیز می‌توانند واكنش‌ ایجاد كنند (فنوتیازین‌ها، سولفونامیدها، قطران‌ زغال‌، پسورالن‌ها). برخی‌ از مواد آرایشی‌ از جمله‌ رژ لب‌، عطر و صابون‌ها نیز می‌توانند یك‌ واكنش‌ حساس‌ به‌ نور ایجاد كنند.

ـ عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر:
۱. عفونت‌ زمینه‌ای
۲. سابقه‌ آفتاب‌ زدگی
۳. اختلالات‌ متابولیك‌ مثل‌ دیابت‌ شیرین‌ یا بیماری‌ تیرویید
۴. استفاده‌ از داروهای‌ سركوبگر ایمنی‌ با داروهای‌ ذكر شده‌ در فهرست‌ «علل‌»
۵. اختلالات‌ طبی‌ مثل‌ لوپوس‌ اریتماتوی‌ دیسكویید، لوپوس‌ اریتماتوی‌ سیستمیك‌ و یا پورفیری‌

ـ پیشگیری‌:
اگر سابقه‌ آفتاب‌زدگی‌ دارید، در صورت‌ امكان‌ دور از آفتاب‌ بمانید. در صورت‌ مواجهه‌ با آفتاب‌ از لوسیون‌های‌ ضد آفتاب‌ با قدرت‌ محافظتی‌ 15 یا بالاتر استفاده‌ كنید و لباس‌های‌ محافظ‌ بپوشید.

ـ عواقب‌ مورد انتظار:
در صورتی‌ كه‌ دور از آفتاب‌ بمانید، علایم‌ را می‌توان‌ با درمان‌ كنترل‌ كرد. بهبودی‌ تا یك‌ هفته‌ طول‌ می‌كشد.

ـ عوارض‌ احتمالی‌:
عود بثور و سایر علایم‌ در صورت‌ مواجهه‌ با آفتاب‌ حتی‌ به‌ مدت‌ كوتاه‌ به‌ ویژه‌ در بهار و تابستان‌.

ـ درمان‌:
هرگونه‌ علت‌ زمینه‌ای‌ مثل‌ داروها، مواد آرایشی‌ یا اختلالات‌ طبی‌ را معلوم‌ كنید. آزمون‌ لكه‌ نوری‌ را می‌توان‌ برای‌ شناسایی‌ علل‌ آلرژی‌ به‌ نور به‌ كار برد. در طول‌ ساعات‌ اوج‌ اشعه‌ فرابنفش‌ (10 صبح‌ تا 2 بعد از ظهر) از آفتاب‌ دور بمانید. اگر باید به‌ در اوج‌ آفتاق‌ به‌ فضای‌ باز بروید، لباس‌های‌ محافظ‌ بپوشید و از كرم‌های‌ ضد آفتاب‌ در دسترس‌ استفاده‌ كنید.

ـ داروها:
كلروكین‌ قبل‌ از مواجهه‌ با آفتاب‌ برای‌ پیشگیری‌ عود علایم‌ ممكن‌ است‌ توصیه‌ گردد. استروئیدهای‌ التهابی‌ ممكن‌ است‌ برای‌ كاهش‌ التهاب‌ تجویز شوند.

ـ فعالیت‌:
جز برای‌ اجتناب‌ از مواجهه‌ طولانی‌ مدت‌ با آفتاب‌، محدودیتی‌ لازم‌ نیست‌.

ـ رژیم‌ غذائی‌:
رژیم‌ غذایی‌ خاصی‌ ندارد. برای‌ پیشگیری‌ از دهیدراتاسیون‌ (كم‌ آبی‌)، مایعات‌ فراوان‌ بنوشید.

ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید:
۱. اگر شما یا یكی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان‌ علامت‌ آفتاب‌ زدگی‌ را داشته‌ باشید.
۲. اگر دچار علایم‌ جدید و غیر قابل‌ توجیه‌ شده‌اید. داروهای‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممكن‌ است‌ عوارض‌ جانبی‌ داشته‌ باشند.

ویرایش توسط زکریا فتاحی : 09-03-2010 در ساعت 09:31 PM
پاسخ با نقل قول
  #23  
قدیمی 09-03-2010
زکریا فتاحی آواتار ها
زکریا فتاحی زکریا فتاحی آنلاین نیست.
کاربر فعال
 
تاریخ عضویت: Nov 2008
محل سکونت: پاوه
نوشته ها: 1,479
سپاسها: : 20

120 سپاس در 80 نوشته ایشان در یکماه اخیر
زکریا فتاحی به Yahoo ارسال پیام
جدید آفتاب‌سوختگی‌ ـ sunburn

آفتاب‌سوختگی‌ ـ sunburn

آفتاب‌سوختگی‌ عبارت‌ است‌ از التهاب‌ پوست‌ پس‌ از مواجهه‌ بیش‌ از حد با آفتاب‌، لامپ‌های‌ آفتابی‌ یا مواجهه‌ شغلی‌ با نور شدید.



ـ علایم‌ شایع‌:
۱. قرمزی‌، تورم‌، درد و گاهی‌ تاول‌ زدن‌ پوست‌
۲. تب‌ (گهگاه‌)
۳. تهوع‌ و استفراغ‌ (در سوختگی‌های‌ شدید)
۴. دلیریوم‌ (در سوختگی‌های‌ شدید و وسیع‌)
۵. تیره‌ شدن‌ یا ور آمدن‌ پوست‌ پس‌ از بهبودی‌، بسته‌ به‌ شدت‌ سوختگی‌

ـ علل‌ بیماری:
مواجهه‌ بیش‌ از حد با اشعه‌ فرابنفش‌. در روزهای‌ ابری‌، ابرهای‌ نازك‌ جلوی‌ آن‌ را نمی‌گیرند ولی‌ بخار ودود تا حدی‌ جلوی‌ آن‌ را می‌گیرند. مقدار زیادی‌ اشعه‌ فرابنفش‌ به‌ وسیله‌ برف‌، آب‌، شن‌، و پیاده‌روها منعكس‌ می‌شود.

ـ عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر:
۱. عوامل‌ ژنتیك‌ به‌ ویژه‌ پوست‌ روشن‌، چشمان‌ آبی‌ و موی‌ قرمز یا بور
۲. مواجهه‌ با منابع‌ صنعتی‌ نور مثل‌ قوس‌ جوشكاری‌
۳. استفاده‌ از داروها از جمله‌ داروهای‌ گوگرددار، تتراسایكلین‌ها، آموكسی‌سیلین‌ یا قرص‌ ضد بارداری‌ خوراكی‌

ـ پیشگیری‌:
از ظهر تا 3 بعدازظهر از آفتاب‌ دوری‌ كنید. برای‌ فعالیت‌های‌ خارج‌ از منزل‌ از كرم‌ ضد آفتاب‌ استفاده‌ كنید. محصولاتی‌ كه‌ قدرت‌ محافظت‌كنندگی‌ آنها 15 یا بیشتر است‌، محافظت‌ تقریباً كامل‌ ایجاد می‌كنند. كرم‌هایی‌ كه‌ قدرت‌ محافظتی‌ كمتری‌ دارند، محافظت‌ نسبی‌ ایجاد می‌كنند و باعث‌ تیره‌ شدن‌ خفیف‌ می‌شوند. برخی‌ از این‌ كرم‌ها در برابر آب‌ و تعریق‌، مقاوم‌ هستند ولی‌ باید پس‌ از شنا یا مواجهه‌ طولانی‌ مدت‌ دوباره‌ از آنها استفاده‌ كنید. روغن‌ معدنی‌ یا كره‌ كاكائویی‌، باعث‌ محافظت‌ در برابر آفتاب‌ نمی‌شوند.
برای‌ حداكثر محافظت‌ از یك‌ داروی‌ محافظت‌ كننده‌ فیزیكی‌ مثل‌ پماد اكسید روی‌ استفاده‌ كنید. پس‌ از شنا و در مواجهه‌های‌ متعدد، دوباره‌ از آن‌ استفاده‌ كنید. استفاده‌ از كرم‌های‌ محافظت‌كننده‌ به‌ویژه‌ در نواحی‌ حساس‌تر به‌ سوختگی‌ مثل‌ پوست‌ بینی‌، گوش‌ها، پشت‌ ساق‌ها و پشت‌ گردن‌ مفید هستند. اگر بندرت‌ دچار سوختگی‌ می‌شوید، از یك‌ كرم‌ ضد آفتاب‌ استفاده‌ كنید كه‌ باعث‌ تیره‌ شدن‌ شود و حداقل‌ محافظت‌ را ایجاد كند. از لباس‌های‌ به‌ رنگ‌ خنثی‌ مثل‌ خرمایی‌ استفاده‌ كنید. از رنگ‌های‌ روشن‌ و سفید بپرهیزید زیرا آفتاب‌ را روی‌ صورتتان‌ منعكس‌ می‌كنند. اگر اصرار بر آفتاب‌ گرفتن‌ دارید، مواجهه‌ خود را با آفتاب‌ در روز اول‌ به‌ 10-5 دقیقه‌ در هر طرف‌ بدن‌ محدود كنید. هر روز 5 دقیقه‌ به‌ این‌ زمان‌ اضافه‌ كنید.

ـ عواقب‌ مورد انتظار:
بهبود خود به‌ خود در عرض‌ 3 روز تا 3 هفته‌ بسته‌ به‌ شدت‌ آفتاب‌ سوختگی‌

ـ عوارض‌ احتمالی‌:
۱. تغییرات‌ پوستی‌ منجر به‌ سرطان‌ پوست‌ از جمله‌ ملانوم‌ بدخیم‌ و تهدید كننده‌ زندگی‌
۲. كراتوز ضایعات‌ پوستی‌ پیش‌ بدخیم‌
۳. چروك‌ شدن‌ زودرس‌ و از دست‌ رفتن‌ خاصیت‌ الاستیكی‌ پوست
۴. دلیریوم‌ موقت‌ در موارد شدیدتر

ـ درمان‌:
برای‌ كاهش‌ گرمی‌ و درد، پارچه‌ نرمی‌ را در آب‌ خنك‌ مرطوب‌ كرده‌، روی‌ نواحی‌ سوخته‌ قرار دهید. از كرم‌ سرد یا لوسیون‌ نوزاد استفاده‌ كنید. برای‌ تاول‌های‌ شدید پوست‌، از پوشش‌ سبك‌ ژل‌ نفت‌ خام‌ استفاده‌ كنید. این‌ ماده‌ مانع‌ چسبیدن‌ اشیا به‌ تاول‌ها می‌شود. در یك‌ وان‌ آب‌ سرد كه‌ دارای‌ بلغور یا سودای‌ آشپزی‌ باشد، غوطه‌ور شوید. خشكی‌ پوست‌ را آرام‌ نوازش‌ دهید و روی‌ آن‌ محكم‌ نكشید.

ـ داروها:
برای‌ تسكین‌ درد و كاهش‌ تب‌ از داروهای‌ بدون‌ نیاز به‌ نسخه‌ مثل‌ آسپرین‌ یا استامینوفن‌ استفاده‌ كنید. داروهای‌ ضد سوختگی‌ بدون‌ نیاز به‌ نسخه‌ كه‌ محتوی‌ بی‌حس‌ كننده‌های‌ موضعی‌ باشند، مثل‌ بنزوكائین‌ یا لیدوكائین‌، ممكن‌ است‌ مفید باشند ولی‌ در برخی‌ از افراد واكنش‌های‌ آلرژیك‌ ایجاد می‌كنند. مسكن‌ها یا داروهای‌ كورتیزونی‌ به‌ مقدار كم‌ ممكن‌ است‌ تجویز شوند.

ـ فعالیت‌:
تا كاهش‌ تب‌ و ناراحتی‌ در هر وضعیتی‌ كه‌ راحت‌ هستید، استراحت‌ كنید. خود را با یك‌ «گهواره‌» تمام‌ قد یا چادر نازك‌ یا مواد دیگر بپوشانید تا پارچه‌ بستر به‌ پوست‌ سوخته‌ شده‌ نخورد.

ـ رژیم‌ غذائی‌:
رژیم‌ غذایی‌ خاصی‌ ندارد. مصرف‌ مایعات‌ را افزایش‌ دهید.

ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید:
۱. تب‌ 3/38 درجه‌ سانتیگراد یا بیشتر
۲. استفراغ‌ یا اسهال
۳. دلیریوم
۴. درد و تبی‌ كه‌ بیش‌ از 48 ساعت‌ طول‌ كشیده‌ باشد.

ویرایش توسط زکریا فتاحی : 09-03-2010 در ساعت 09:33 PM
پاسخ با نقل قول
  #24  
قدیمی 09-03-2010
زکریا فتاحی آواتار ها
زکریا فتاحی زکریا فتاحی آنلاین نیست.
کاربر فعال
 
تاریخ عضویت: Nov 2008
محل سکونت: پاوه
نوشته ها: 1,479
سپاسها: : 20

120 سپاس در 80 نوشته ایشان در یکماه اخیر
زکریا فتاحی به Yahoo ارسال پیام
جدید آكنه‌ (جوشهای‌ غرور) ـ acne

آكنه‌ (جوشهای‌ غرور) ـ acne

آكنه‌ (جوشهای‌ غرور) عبارت‌ است‌ از یك‌ بیماری‌ التهابی‌ مزمن‌ پوست‌ كه‌ در دوران‌ نوجوانی‌ شایع‌ است‌، اما گاهی‌ به‌ طور متناوب‌ در سراسر زندگی‌ رخ‌ می‌دهد. مشخصهٔ‌ این‌ بیماری‌ عبارت‌ است‌ از بروز جوشهایی‌ روی‌ صورت‌، قفسهٔ‌ سینه‌ و كمر. این‌ بیماری‌ در مردان‌ شایع‌تر از زنان‌ است‌.



ـ علایم‌ شایع‌:
۱. نقاط‌ سر سیاه‌ به‌ اندازهٔ‌ سر سوزن
۲. نقاط‌ سر سفید شبیه‌ نقاط‌ سر سیاه
۳. جوش‌های‌ كوچك‌ چركی
۴. قرمزی‌ و التهاب‌ در اطراف‌ جوشها
۵. در آكنهٔ‌ شدید ممكن‌ است‌ كیست‌ و آبسه‌ دیده‌ شود. كیست‌ به‌ صورت‌ تورمی‌ بزرگتر و سفت‌تر از جوشهای‌ معمولی‌ در پوست‌ پدیدار می‌شود. آبسه‌ نیز به‌ صورت‌ یك‌ ناحیهٔ‌ عفونی‌ متورم‌ ،ملتهب‌ و دردناك‌ به‌ هنگام‌ لمس‌ و حاوی‌ چرك‌ است‌.

ـ علل بیماری:
غدد چربی‌ پوست‌ به‌ دلایل‌ نامعلوم‌ دچار انسداد می‌شود، اما احتمالا تغییرات‌ هورمونهای‌ جنسی‌ در دوران‌ نوجوانی‌ نقش‌ دارد. وقتی‌ كه‌ چربی‌ داخل‌ غدد چربی‌ نتواند به‌ بیرون‌ پوست‌ راه‌ یابد، این‌ چربی‌ تجمع‌ یافته‌ و توسط‌ باكتری‌هایی‌ كه‌ به‌ طور طبیعی‌ در غده‌ وجود دارند عفونی‌ می‌شود. بر خلاف‌ برخی‌ عقاید رایج‌، عواملی‌ چون‌ عدم‌ رعایت‌ پاكیزگی‌ یا غذاها نقشی‌ در ایجاد آن‌ ندارند. البته‌ تمیزی‌ می‌تواند آن‌ را تخفیف‌ دهد، اما فعالیت‌ جنسی‌ هیچ‌ تأثیری‌ روی‌ آن‌ ندارد.

ـ عوامل‌ افزایش‌ دهنده خطر:
۱. مواجهه‌ با هوای‌ بسیار گرم‌ یا سرد
۲. استرس‌
۳. پوست‌ چرب
۴. اختلالات‌ غدد درون‌ ریز
۵. استفاده‌ از بعضی‌ داروها مثل‌ كورتیزون‌، هورمونهای‌ مردانه‌، یا قرص‌های‌ ضد بارداری‌
۶. سابقه‌ خانوادگی‌ آكنه
۷. بعضی‌ مواد آرایشی‌

ـ پیشگیری‌:
در حال‌ حاضر روشی‌ برای‌ پیشگیری‌ از آن‌ وجود ندارد.

ـ عواقب‌ مورد انتظار:
درمان‌ در اغلب‌ موارد مؤثر است‌، و خود بیماری‌ نیز معمولاً پس‌ از دوران‌ بلوغ‌ و نوجوانی‌ خود به‌ خود بر طرف‌ می‌شود. البته‌ علی‌رغم‌ درمان‌ خوب‌ و مناسب‌، آكنه‌ گاهی‌ شدت‌ می‌یابد.

ـ عوارض‌ احتمالی‌:
۱. داشتن‌ تصوری‌ بد از ظاهر خود
۲. بروز جوشگاههای‌ دائمی‌ یا حالت‌ حفره‌ای‌ روی‌ پوست‌ صورت‌

ـ درمان‌:
اگر پوست‌تان‌ چرب‌ است‌، به‌ ترتیب‌ زیر آن‌ را تمیز نمایید: به‌ آرامی‌ صورت‌ خود را با صابون‌ غیرمعطر برای‌ 5-3 دقیقه‌ ماساژ دهید. اما نواحی‌ شدیداً جوش‌دار و دردناك‌ را ماساژ ندهید (زیرا باعث‌ گسترش‌ عفونت‌ می‌شود). پوست‌ را به‌ آرامی‌ تمیز نمایید. صورت‌ خود را 2-1 دقیقه‌ بشویید و از صابون‌ پاك‌ كنید. گاهی‌ صابون‌ آنتی‌باكتریال‌ كمك‌كننده‌ است‌. پس‌ از شستشوی‌ پوست‌ از الكل‌ برای‌ پاك‌ كردن‌ چربی‌ استفاده‌ نمایید. هر روز حولهٔ‌ صورت‌ را عوض‌ نمایید. باكتری‌ها این‌ توانایی‌ را دارند كه‌ به‌ سرعت‌ در حوله‌های‌ مرطوب‌ رشد كنند. موهایتان‌ را حداقل‌ دو بار در هفته‌ با شامپو بشویید. اجاره‌ ندهید كه‌ موهایتان‌ روی‌ صورت‌ بیاید، حتی‌ در شب‌ و به‌ هنگام‌ خواب‌ مو باعث‌ پخش‌ چربی‌ و باكتری‌ها می‌شود. برای‌ پیشگیری‌ یا درمان‌ شورهٔ‌ سر از شامپوی‌ ضد شوره‌ استفاده‌ نمایید. از شوینده‌های‌ كرم‌ دار پرهیز كنید.
پس‌ از ورزش‌ شدید، عرقتان‌ را بشویید و در اسرع‌ وقت‌ چربی‌ صورت‌ را پاك‌ نمایید. از مواد آرایشی‌ روغنی‌ سنگین‌ استفاده‌ نكنید. مواد آرایشی‌ غیرروغنی‌ نازك‌ كه‌ به‌ صورت‌ لوسیون‌ هستند بسیار بهتر هستند. از مصرف‌ مرطوب‌كننده‌ها خودداری‌ نمایید مگر با نظر پزشك‌ به‌ هیچ‌ وجه‌ پوست‌ خود را فشار ندهید، نخارانید، یا مالش‌ ندهید. زمانی‌ كه‌ پوست‌ با این‌ حركات‌ آسیب‌ ندیده‌ باشد بهتر و زودتر خوب‌ می‌شود. البته‌ پزشك‌ ممكن‌ است‌ بسته‌ به‌ صلاحدید، نقاط‌ سر سیاه‌ را بردارد. هنگام‌ مطالعه‌ یا تماشای‌ تلویزیون‌، دستتان‌ را زیر صورت‌ نگذارید. با توجه‌ پزشك‌ مقداری‌ در معرض‌ اشعهٔ‌ ماوراءبنفش‌ قرار بگیرید. شاید بعد از التیام‌ آكنه‌ و برای‌ بر طرف‌ كردن‌ جوشگاههای‌ نازیبا، جراحی‌ زیبایی‌ توصیه‌ شود.

ـ داروها:
۱. آنتی‌بیوتیك‌ها، خوراكی‌ و موضعی‌، برای‌ مبارزه‌ با عفونت
۲. تزریق‌ كورتیزون‌ به‌ داخل‌ ضایعات
۳. ایزوترتینویین‌ (اگر باردار هستید به‌ هیچ‌ عنوان‌ نباید استفاده‌ شود)
۴. بنزیل‌ پراكسید 5/2%، 5% یا 10% ممكن‌ است‌ كمك‌كننده‌ باشد.
۵. رتین‌ ـ آ باعث‌ افزایش‌ حساسیت‌ پوست‌ به‌ آفتاب‌ می‌شود.
۶. اگر باردار هستید، از هیچ‌ داروی‌ خوراكی‌ برای‌ آكنه‌ استفاده‌ نكنید.
۷. آكوتان‌ نیز باعث‌ افزایش‌ حساسیت‌ پوست‌ به‌ آفتاب‌ می‌شود و حداقل‌ سه‌ ماه‌ مانده‌ به‌ شروع‌ بارداری‌ مصرف‌ آن‌ باید متوقف‌ شود.

ـ فعالیت‌:
هیچ‌ محدودیتی‌ برای‌ آن‌ وجود ندارد.

ـ رژیم‌ غذائی‌:
غذا علت‌ آكنه‌ نیست‌، اما بعضی‌ غذاها آن‌ را بدتر می‌كنند. یادداشتی‌ از غذاهایی‌ كه‌ می‌خورید داشته‌ باشید. برای‌ اینكه‌ بفهمید به‌ كدام‌ غذا حساسیت‌ دارید، آن‌ غذاهایی‌ را كه‌ شك‌ دارید آكنهٔ‌ شما را بدتر می‌كنند از رژیم‌ خود حذف‌ كنید. بعد آنها را دوباره‌ یكی‌ یكی‌ به‌ رژیم‌ غذایی‌ اضافه‌ نمایید. اگر مشخص‌ شد كه‌ آكنه‌ 3-2 روز بعد از اضافه‌ كردن‌ یك‌ غذا تشدید می‌شود، آن‌ غذا را به‌ كلی‌ از رژیم‌ خود حذف‌ كنید. اما اگر این‌ اتفاق‌ نیفتاد، می‌توانید آن‌ را در رژیم‌ غذایی‌ نگاه‌ دارید. آكنه‌ معمولاً در تابستان‌ بهتر می‌شود، بنابراین‌ بعضی‌ غذاها را كه‌ در زمستان‌ نمی‌توان‌ خورد شاید بتوان‌ در تابستان‌ نمود.

ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید:
۱. اگر خود شما یا یكی‌ از اعضای‌ خانواده تان‌ دچار آكنه‌ است‌.
۲. اگر دچار علایم‌ جدید و نامنتظره‌ بروز كرده‌اند. توجه‌ كنید كه‌ داروهای‌ مورد استفاده‌ برای‌ درمان‌ ممكن‌ است‌ باعث‌ عوارض‌ جانبی‌ شوند.

ویرایش توسط زکریا فتاحی : 09-03-2010 در ساعت 09:36 PM
پاسخ با نقل قول
  #25  
قدیمی 09-03-2010
Setare آواتار ها
Setare Setare آنلاین نیست.
کاربر خيلی فعال

 
تاریخ عضویت: Jan 2010
نوشته ها: 2,007
سپاسها: : 926

875 سپاس در 242 نوشته ایشان در یکماه اخیر
پیش فرض آكنه‌ روزاسه‌ ـ acne rosacea

آكنه‌ روزاسه‌ (آكنه‌ دوران‌ بزرگسالی‌) عبارت‌ است‌ از التهاب‌ مزمن‌ پوست‌ صورت‌ (معمولاً گونه‌ها و بینی‌). این‌ بیماری‌ معمولاً بین‌ 50-30 سالگی‌ بروز می‌كند و در خانمها شایعتر از آقایان‌ است‌، اما در آقایان‌ شدیدتر است‌. درگیر شدن‌ گسترده‌ بینی‌، كه‌ بیشتر در آقایان‌ دیده‌ می‌شود، به‌ رینوفیما معروف‌ است‌.

ـ علایم‌ شایع‌:
۱. پوست‌ روی‌ بینی‌ و گونه‌ها به‌ شكل‌ نازیبایی‌ قرمز و ضخیم‌ می‌شود. رگهای‌ كوچكی‌ روی‌ سطح‌ پوست‌ قابل‌ مشاهده‌ هستند.

۲. گاهی‌ جوشهای‌ كوچك‌ قرمز رنگ‌ و جوشهای‌ كوچك‌ چركی‌ سفید رنگ‌ روی‌ پوست‌ صورت‌ ظاهر می‌شوند.

۳. برافروختگی‌ و قرمزی‌ مداوم‌ روی‌ بینی‌، گونه‌ها و پیشانی‌

۴. صورت‌ به‌ هنگام‌ لمس‌ دردناك‌ است‌.

ـ علل‌ بیماری: علت‌ بروز این‌ بیمار، ناشناخته‌ است‌. اما به‌ تجربه‌ ثابت‌ شده‌ است‌ كه‌ بیماری‌ در اثر استرس‌، نوشیدنی‌های‌ گرم‌، غذاهای‌ داغ‌ یا پر ادویه‌، و الكل‌ تشدید می‌شود. گرما یا سرمای‌ شدید، یا نور آفتاب‌ نیز ممكن‌ است‌ باعث‌ تشدید آن‌ شوند.

ـ عوامل‌ افزایش‌ دهنده‌ خطر:
۱. استفاده‌ بیش‌ از حد از كرم‌های‌ كورتیكواستروییدی‌ برای‌ درمان‌ سایر بیماریهای‌ پوستی‌
۲. عصبی‌ بودن‌ و استرس‌
۳. پوست‌ سفید
۴. سوءمصرف‌ الكل‌

ـ پیشگیری‌:
اجتناب‌ از عوامل‌ تشدیدكننده‌ مثل‌ نوشیدنی‌های‌ داغ‌، غذاهای‌ داغ‌ یا پرادویه‌، الكل‌، و استرس‌. گاهی‌ ممكن‌ است‌ گرما یا سرمای‌ شدید و نور آفتاب‌ باعث‌ تخفیف‌ بیماری‌ شوند.

ـ عواقب‌ مورد انتظار:
علایم‌ را می‌توان‌ با درمان‌ تحت‌ كنترل‌ در آورد. آكنه‌ روزاسه‌ بیماری‌ است‌ كه‌ در سیر آن‌ مرتباً فروكش‌ كردن‌ و شعله‌ور شدن‌ رخ‌ می‌دهد.

ـ عوارض‌ احتمالی‌:

۱. استرس‌ روانی‌ ناشی‌ از ظاهر ناخوشایند صورت‌

۲. اختلالات‌ خود ایمنی‌ در چشم‌ (نادر است‌)

ـ درمان‌:

۱. اگر شواهدی‌ از آكنه‌ روزاسه‌ مشاهده‌ كردید هر چه‌ زودتر به‌ پزشك‌ مراجعه‌ نمایید.

۲. از مواد آرایشی‌ روغنی‌ استفاده‌ نكنید. از مواد آرایشی‌ غیرروغنی‌ و نازك‌ استفاده‌ كنید.
۳. استرس‌ را كاهش‌ دهید.

۴. گاهی‌ برای‌ حذف‌ بافت‌های‌ زاید جراحی‌ انجام‌ می‌گیرد.

۵. اگر تغییر شكل‌ ظاهر باعث‌ بروز استرس‌ روانی‌ شده‌ است‌، روان‌ درمانی‌ و مشاوره‌ می‌تواند مفید واقع‌ شود.

ـ داروها:
آنتی‌بیوتیك‌ها یا داروهای‌ موضعی‌ شاید تجویز شوند. البته‌ علت‌ تأثیر مثبت‌ آنها هنوز معلوم‌ نیست‌. امكان‌ دارد ایزوترتیفوئین‌ تجویز شود. از مصرف‌ تركیبات‌ حاوی‌ كورتیزون‌ خودداری‌ نمایید، حتی‌ آنهایی‌ كه‌ بدون‌ نسخه‌ در دسترس‌ هستند. این‌ تركیبات‌ ممكن‌ است‌ باعث‌ بدتر شدن‌ بیماری‌ شوند.

ـ فعالیت‌:
هیچ‌ محدودیتی‌ برای‌ آن‌ وجود ندارد.


ـ رژیم‌ غذائی‌:
رژیم‌ غذائی‌ خاصی‌ توصیه‌ نمی‌شود. فقط‌ باید از غذاهای‌ پرادویه‌، الكل‌، یا هر غذایی‌ كه‌ باعث‌ برافروختگی‌ صورت‌ می‌شود پرهیز كرد.

ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید:
۱. اگر خود شما یا یكی‌ از اعضای‌ خانواده‌ تان دچار آكنه‌ روزاسه‌ است‌.

۲. اگر التهاب‌ علی‌رغم‌ درمان‌ بدتر شده‌ است‌.
__________________
من ندانم که کیم
من فقط میدانم
که تویی
شاه بیت غزل زندگیم...

ویرایش توسط Setare : 09-03-2010 در ساعت 09:47 PM
پاسخ با نقل قول
  #26  
قدیمی 09-03-2010
زکریا فتاحی آواتار ها
زکریا فتاحی زکریا فتاحی آنلاین نیست.
کاربر فعال
 
تاریخ عضویت: Nov 2008
محل سکونت: پاوه
نوشته ها: 1,479
سپاسها: : 20

120 سپاس در 80 نوشته ایشان در یکماه اخیر
زکریا فتاحی به Yahoo ارسال پیام
جدید آلرژی‌ غذائی‌ ـ allergy food

آلرژی‌ غذائی‌ ـ allergy food

آلرژی‌ غذایی‌ عبارت‌ است‌ از واكنش‌ پیش‌ از اندازه‌ دستگاه‌ ایمنی‌ به‌ برخی‌ غذاها یا موادی‌ كه‌ معمولاً بی‌خطرند. این‌ واكنش‌های‌ نامطلوب‌ ممكن‌ است‌ ارثی‌ یا ناشی‌ از یك‌ نقص‌ اكتسابی‌ بیوشیمیایی‌ باشند. علایم‌ ممكن‌ است‌ در عرض‌ چند دقیقه‌ یا تا 2 ساعت‌ پس‌ از خوردن‌ آن‌ غذای‌ به‌ خصوص‌ بروز كنند. در بعضی‌ موارد، امكان‌ دارد علایم‌ تا 2-1 روز بعد نیز ظاهر نشوند.




ـ علایم‌ شایع‌:

۱. اسهال‌ (شایع‌ است‌)

۲. درد شكمی‌ (شایع‌ است‌)

۳. بثورات‌ پوستی‌

۴. نفخ‌ و باد شكم‌ (شایع‌ است‌)

۵. كهیر

۶. تورم‌ صورت‌ (به‌ خصوص‌ لب‌ها)

۷. خارش‌

۸. تورم‌ دست‌ها و پاها

۹. آسم‌

۱۰. تهوع‌ و استفراغ‌

۱۱. سرفه‌

۱۲. سردرد میگرنی
۱۳. غش‌ یا حالت‌ نزدیك‌ به‌ غش‌


ـ علل‌ بیماری:

هرگونه‌ غذا یا ماده‌ای‌ كه‌ بلعیده‌ می‌شود می‌تواند باعث‌ بروز واكنش‌ آلرژیك‌ شود. غذاهایی‌ كه‌ بیشتر باعث‌ این‌ حالت‌ می‌شوند عبارتند از: شیر گاو، زرده‌ تخم‌مرغ‌، گندم‌، سویا، بادام‌ كوهی‌ یا همان‌ پسته‌ شامی‌، ماهی‌، آجیل‌های‌ درختی‌ (مثل‌ گردوی‌ معمولی‌)، صدف‌ دریایی‌، خربزه‌، كنجد، تخم‌ آفتاب‌ گردان‌، و شكلات‌.

ـ عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر:

۱. خطر برای‌ كسانی‌ كه‌ مشكلات‌ آلرژی‌ دیگری‌ نیز دارند بیشتر است‌.

۲. اگر در یكی‌ از اعضای‌ خانواده‌ سابقه‌ آلرژی‌ غذایی‌ وجود داشته‌ باشد.


ـ پیشگیری‌:

۱. غذاهای‌ مسؤول‌ ایجاد آلرژیی‌ در خود را شناسایی‌ نمایید و از آنها پرهیز كنید.

۲. معلوم‌ شده‌ است‌ كه‌ شیرخورانی‌ كه‌ غذای‌ جامد برای‌ آنها دیرتر شروع‌ می‌شود كمتر به‌ آلرژی‌ غذایی‌ دچار می‌شوند.


ـ عواقب‌ مورد انتظار:

۱. آلرژی‌ غذایی‌ در شیرخواران‌ معمولاً بعد از 4-2 سالگی‌ برطرف‌ می‌شود.

۲. بزرگسالانی‌ كه‌ به‌ بعضی‌ از غذاها (به‌ خصوص‌ شیر، ماهی‌، صدف‌ دریایی‌، یا آجیل‌) آلرژی‌ دارند با احتمال‌ بیشتری‌ این‌ آلرژی‌ را برای‌ سال‌ها حفظ‌ می‌نمایند.


ـ عوارض‌ احتمالی‌:

۱. واكنش‌ شبیه‌ كهیر

۲. آسم‌ برونشیال‌

۳. التهاب‌ روده‌ها

۴. ضایعات‌ شبیه‌ اگزما

۵. آنافیلاكسی‌ (یك‌ نوع‌ آلرژی‌ حاد و خطرناك‌ كه‌ حین‌ آن‌ تنفس‌ دچار مشكل‌ شده‌، ضربان‌ قلب‌ نیر نامنظم‌ شده‌، و فشارخون‌ كاهش‌ می‌یابد)

ـ درمان‌:

حذف‌ غذاهای‌ مورد شك‌ از رژیم‌ غذایی‌ برای‌ مدت‌ دو هفته‌ (یا تا زمانی‌ كه‌ علایم‌ آلرژی‌ ناپدید شوند) و سپس‌ اضافه‌ نمودن‌ غذاهای‌ مورد شك‌ به‌ صورت‌ تك‌ تك‌ به‌ رژیم‌ غذایی‌. به‌ این‌ ترتیب‌ مشخص‌ می‌شود كه‌ كدام‌ غذاها در ایجاد آلرژی‌ شما نقش‌ دارند. آزمایش‌ تزریق‌ پوستی‌ گاهی‌ ممكن‌ است‌ غذای‌ مسؤول‌ آلرژی‌ را شناسایی‌ كند، اما كم‌ نیستند مواردی‌ كه‌ این‌ آزمایش‌ها اشتباهاً غذاهایی‌ كه‌ شما واقعاً به‌ آنها آلرژی‌ ندارید را به‌ عنوان‌ مسؤول‌ آلرژی‌ غذایی‌ معرفی‌ كنند. بیمارانی‌ كه‌ آلرژی‌ غذایی‌ شدیدی‌ به‌ یك‌ نوع‌ غذا دارند باید بسیار مراقبت‌ باشند كه‌ از خوردن‌ آن‌ غذا پرهیز كنند. همیشه‌ یك‌ كیت‌ كه‌ دارای‌ سرنگ‌ حاوی‌ آدرنالین‌ است‌ را به‌ همراه‌ داشته‌ باشید تا اگر احیاناً غذای‌ آلرژی‌زا تصادفاً خورده‌ شد و واكنش‌ حاد و فوری‌ رخ‌ داد، از این‌ سرنگ‌ استفاده‌ شود. یك‌ دست‌بند یا گردن‌ آویز مخصوص‌ همراه‌ داشته‌ باشید كه‌ روی‌ آن‌ نوع‌ آلرژی‌ دقیقاً مشخص‌ شده‌ باشد.

ـ داروها:

هیچ‌ دارویی‌ برای‌ درمان‌ آلرژی‌ غذایی‌ وجود ندارد، اما از بعضی‌ از داروها می‌توان‌ برای‌ تخفیف‌ یا رفع‌ علایم‌ استفاده‌ نمود.

ـ فعالیت‌:

هیچ‌ محدودیتی‌ برای‌ آن‌ وجود ندارد.

ـ رژیم‌ غذائی‌:

اجتناب‌ از غذای‌ مسؤول‌ آلرژی‌، یا مصرف‌ آن‌ به‌ مقدار كم‌. برچسب‌ غذاها را به‌ دقت‌ مطالعه‌ كنید.


ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید:

۱. اگر شما یا یكی‌ از اعضای‌ خانواده‌ تان دچار علایم‌ خفیف‌ تا متوسط‌ آلرژی‌ غذایی‌ هستید.
۲. اگر شاهد یك‌ واكنش‌ شدید پس‌ از خوردن‌ غذا در یكی‌ از همراهانتان‌ هستید. در این‌ شرایط‌ فوراً درخواست‌ كمك‌ اورژانس‌ نمائید.
پاسخ با نقل قول
  #27  
قدیمی 09-03-2010
زکریا فتاحی آواتار ها
زکریا فتاحی زکریا فتاحی آنلاین نیست.
کاربر فعال
 
تاریخ عضویت: Nov 2008
محل سکونت: پاوه
نوشته ها: 1,479
سپاسها: : 20

120 سپاس در 80 نوشته ایشان در یکماه اخیر
زکریا فتاحی به Yahoo ارسال پیام
جدید آمبولی‌ ریه‌ ـ pulmonary embolism

آمبولی‌ ریه‌ ـ pulmonary embolism

آمبولی‌ ریه‌ وجود لخته‌ خون‌ یا چربی‌ (به‌ ندرت‌) در یكی‌ از شریان‌هایی‌ كه‌ به‌ بافت‌ ریه‌ها خونرسانی‌ می‌كنند. لخته‌ خون‌ در ابتدا در یكی‌ از وریدهای‌ عمقی‌ اندام‌ تحتانی‌ یا لگن‌ شكل‌ می‌گیرد. آمبولی‌ چربی‌ معمولاً از ناحیه‌ یك‌ شكستگی‌ استخوانی‌ تشكیل‌ می‌شود.



لخته‌ خون‌ یا آمبولی‌ چربی‌ از طریق‌ جریان‌ خون‌ و با عبور از قلب‌ به‌ یكی‌ از شریان‌های‌ مشروب‌ كننده‌ بافت‌ ریه‌ راه‌ یافته‌ و در آنجا مستقر می‌گردد. این‌ پدیده‌ سبب‌ انسداد شریان‌ مزبور و در نتیجه‌ كاهش‌ توانایی‌ تنفسی‌ و گاهی‌ تخریب‌ بافت‌ ریه‌ می‌گردد. آمبولی‌ ریه‌ در همه‌ سنین‌ ممكن‌ است‌ رخ‌ دهد ولی‌ در بزرگسالان‌ شایع‌تر است‌.

ـ علایم‌ شایع‌:
۱. كوتاهی‌ نفس‌ ناگهانی
۲. غش‌ كردن‌ یا حالت‌ غش‌ پیدا كردن‌
۳. درد قفسه‌ سینه
۴. سرفه‌ (گاهی‌ همراه‌ با خلط‌ خونی‌)
۵. تندی‌ ضربان‌ قلب
۶. تب‌ خفیف‌ قبل‌ از بروز علایم‌ فوق‌ معمولاً تورم‌ و درد اندام‌ تحتانی‌ وجود دارد.

ـ علل‌ بیماری:
لخته‌ شدن‌ خون‌ در وریدهای‌ عمقی‌. این‌ حالت‌ هر زمان‌ كه‌ خون‌ در داخل‌ ورید تجمع‌ یافته‌ و به‌ خوبی‌ جریان‌ نداشته‌ باشد می‌تواند ایجاد شود.

ـ عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر:
۱. سن‌ بالای‌ 60 سال
۲. هرگونه‌ آسیب‌ یا بیماری‌ مستلزم‌ استراحت‌ طولانی‌ در بستر
۳. نشستن‌ در یك‌ وضعیت‌ ثابت‌ به‌ مدت‌ طولانی‌ مثلاً در طی‌ مسافرت‌ با هواپیما
۴. جراحی‌ اخیر
۵. نارسایی‌ احتقانی‌ قلب
۶. اختلالات‌ ریتم‌ قلب
۷. پلی‌سیتمی‌؛ كم‌ خونی‌ همولیتیك
۸. شكستگی‌ استخوان‌
۹. چاقی‌؛ استعمال‌ دخانیات
۱۰. بارداری‌
۱۱. مصرف‌ قرص‌های‌ ضد بارداری‌ به‌ خصوص‌ در خانم‌های‌ سیگاری‌

ـ پیشگیری‌:
۱. از استراحت‌ طولانی‌مدت‌ در بستر در طی‌ بیماری‌ خودداری‌ كنید. در طی‌ دوره‌ نقاهت‌ از جوراب‌ كشی‌ استفاده‌ كنید (چه‌ در هنگام‌ استراحت‌ در بستر و چه‌ در هنگام‌ برخاستن‌ از بستر)
۲. پس‌ از جراحی‌ هر چه‌ سریعتر حركت‌ اندام‌های‌ تحتانی‌ و راه‌ رفتن‌ را شروع‌ كنید.
۳. خودداری‌ از استعمال‌ دخانیات‌، به‌ خصوص‌ در خانم‌های‌ 35 سال‌ به‌ بالا كه‌ قرص‌ ضد بارداری‌ مصرف‌ می‌كنند.
۴. اجتناب‌ از جراحی‌های‌ غیر ضروری‌. در این‌ موارد از روش‌های‌ دیگری‌ غیر از جراحی‌ استفاده‌ كنید.
۵. در طی‌ سفر هر 2-1 ساعت‌ مدتی‌ ایستاده‌ و راه‌ بروید.
۶. مصرف‌ یك‌ قرص‌ آسپرین‌ در روز ممكن‌ است‌ نقش‌ پیشگیری‌ كننده‌ در این‌ زمینه‌ داشته‌ باشد؛ در این‌ باره‌ با پزشك‌ خود مشورت‌ كنید.

ـ عواقب‌ مورد انتظار:
معمولاً مراقبت‌های‌ ویژه‌ در عرض‌ 14-10 روز بهبود می‌یابد.

ـ عوارض‌ احتمالی‌:
۱. مرگ‌ سریع‌الوقوع‌ در اثر یك‌ لخته‌ بزرگ‌ كه‌ بیش‌ از 50% جریان‌ خون‌ ریه‌ها را مسدود كند.
۲. خونریزی‌ شدید داخل‌ ریه‌ دراثر لخته‌های‌ كوچكتر

ـ درمان‌:
بررسی‌های‌ تشخیصی‌ ممكن‌ است‌ شامل‌ رادیوگرافی‌ قفسه‌ سینه‌، اسكن‌ ریه‌، آنژیوگرافی‌ ریه‌، نوار قلب‌، سمع‌ قلب‌ و ریه‌، و آزمایش‌های‌ خون‌ جهت‌ اندازه‌گیری‌ عوامل‌ انعقادی‌ و زمان‌ پروترومبین‌ باشد. هدف‌ درمانی‌ عبارتست‌از: حفظ‌ عملكرد قلب‌ و ریه‌ در حد قابل‌ قبول‌ (تا برطرف‌ شدن‌ لخته‌) و جلوگیری‌ از عود آمبولی.‌ جراحی‌ ممكن‌ است‌ به‌ منظور بستن‌ ورید بزرگ‌ منتهی‌ به‌ قلب‌ و ریه‌ (ورید اجوف‌) یا قرار دادن‌ یك‌ صافی‌ در داخل‌ آن‌ برای‌ جلوگیری‌ از عبور لخته‌ها به‌ سمت‌ قلب‌ لازم‌ باشد (به‌ ندرت‌). استفاده‌ از جوراب‌كشی‌ یا پیچیدن‌ ساق‌ پا با باند كشی،‌ از نشستن‌ به‌ حالتی‌ كه‌ ساق‌ها یا مچ‌ پاها را روی‌ یكدیگر بیندازید خودداری‌ كنید. در هنگام‌ نشستن‌ طولانی‌ مدت‌ طوری‌ بنشینید كه‌ پاها بالاتر از ران‌ها قرار گیرند. در هنگام‌ خوابیدن‌ پاها را بالاتر از سطح‌ بستر قرار دهید.

ـ داروها:
۱. تجویز اكسیژن‌، در صورت‌ نیاز
۲. آنتی‌بیوتیك‌ها، در موارد آمبولی‌ عفونی‌
۳. داروهای‌ ضد انعقاد در جهت‌ حل‌ كردن‌ لخته‌ و جلوگیری‌ از ایجاد دوباره‌ آن‌. سطح‌ داروهای‌ ضد انعقاد باید به‌ طور مرتب‌ اندازه‌گیری‌ شود تا اطمینان‌ حاصل‌ شود سطح‌ آنها در حد مطلوب‌ و بی‌خطر است‌.

ـ فعالیت‌:
تا هنگام‌ برطرف‌ شدن‌ علایم‌ التهابی‌ ناشی‌ از لخته‌ شدن‌ خون‌ در بستر استراحت‌ نمایید. در طی‌ استراحت‌ در بستر اندام‌های‌ تحتانی‌ را به‌ طور مكرر حركت‌ دهید تا به‌ جریان‌ یافتن‌ خون‌ در آن‌ها كمك‌ شود.

ـ رژیم‌ غذائی‌:
رژیم‌ خاصی‌ نیاز نیست‌.

ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید:
۱. تشدید تورم‌ و درد ساق‌ پا
۲. درد قفسه‌ سینه‌
۳. سرفه‌ همراه‌ خلط‌ خونی‌
۴. كوتاهی‌ نفس‌
۵. اگر شما یا یكی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان دارای‌ علایم‌ آمبولی‌ ریه‌ باشید. این‌ حالت‌ یك‌ اورژانس‌ است‌!

ویرایش توسط زکریا فتاحی : 09-03-2010 در ساعت 10:24 PM
پاسخ با نقل قول
  #28  
قدیمی 09-03-2010
زکریا فتاحی آواتار ها
زکریا فتاحی زکریا فتاحی آنلاین نیست.
کاربر فعال
 
تاریخ عضویت: Nov 2008
محل سکونت: پاوه
نوشته ها: 1,479
سپاسها: : 20

120 سپاس در 80 نوشته ایشان در یکماه اخیر
زکریا فتاحی به Yahoo ارسال پیام
جدید آمپیم‌ ـ empyema

آمپیم‌ ـ empyema

آمپیم‌ عبارت‌ است‌ از تجمع‌ چرك‌ در یكی‌ از حفرات‌ بدن‌. معمولاً در فضای‌ اطراف‌ ریه‌ها بین‌ لایه‌های‌ پرده‌ جنب‌ دچار عفونت‌، اتفاق‌ می‌افتد. آمپیم‌ به‌ علت‌ استفاده‌ از آنتی‌بیوتیك‌ها تقریباً به‌ ندرت‌ رخ‌ می‌دهد.




ـ علایم‌ شایع‌:
۱. تنفس‌ تند و سطحی
۲. لرز
۳. تب
۴. خستگی‌ شدید
۵. سرفه‌ خشك
۶. تنفس‌ بد بو
۷. كاهش‌ وزن
۸. درد قفسه‌ سینه‌. این‌ درد می‌تواند از یك‌ ناراحتی‌ مبهم‌ تا درد تند و تیز، متغیر باشد. درد غالباً با سرفه‌ یا تنفس‌ بدتر می‌شود. درد ممكن‌ است‌ به‌ قسمت‌ پایینی‌ قفسه‌ سینه‌ یا شكم‌ گسترش‌ یابد.

ـ علل‌ بیماری:
۱. عارضه‌ای‌ از: عفونت‌های‌ ریه‌ یا قفسه‌ سینه‌، مثل‌ ذات‌الریه‌، سل‌، یا آبسه‌ ریه‌
۲. روی‌ هم‌ خوابیدن‌ ریه‌ یا آسیب‌ به‌ قفسه‌ سینه
۳. وجود سرطان‌ در سایر نقاط‌ بدن
۴. بیماری‌ كبد
۵. بروز عفونت‌ در نقطه‌ای‌ دیگر از بدن‌ كه‌ به‌ قفسه‌ سینه‌ گسترش‌ یافته‌ باشد.
۶. نارسایی‌ احتقانی‌ قلب
۷. بیماری‌ كلیه
۸. بیماری‌ از گروه‌ بیماری‌های‌ درگیر كننده‌ بافت‌ همبند و عروق‌، مثل‌ لوپوس‌ اریتمای‌ منتشر

ـ عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر:
۱. تغذیه‌ نامناسب
۲. بیماری‌ اخیر (قسمت‌ علل‌ را ببینید)
۳. سیگار كشیدن
۴. خستگی‌ یا كار زیاد
۵. آب‌ و هوای‌ سرد و مرطوب‌ ۶. محیط‌ زندگی‌ شلوغ‌ و غیر بهداشتی‌

ـ پیشگیری‌:
در صورت‌ بروز هر گونه‌ بیماری‌ یا عفونت‌ جدی‌ كه‌ ممكن‌ است‌ باعث‌ آمپیم‌ شود، برای‌ درمان‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ كنید.

ـ عواقب‌ مورد انتظار:
درمان‌ موفقیت‌آمیز به‌ كشف‌ و درمان‌ بیماری‌ زمینه‌ساز بستگی‌ دارد. خارج‌ كردن‌ چرك‌ از فضای‌ تجمع‌ چرك‌ باعث‌ تسریع‌ بهبود می‌شود. برای‌ درمان‌ معمولاً نیاز به‌ تجویز دوز بالای‌ آنتی‌بیوتیك‌ وجود دارد و بیمار غالباً باید بستری‌ شود.

ـ عوارض‌ احتمالی‌:
۱. مننژیت‌ (عفونت‌ پرده‌ پوشاننده‌ مغز)
۲. پریكاردیت‌ (عفونت‌ پرده‌ دور قلب‌)
۳. آندوكاردیت‌ (عفونت‌ دریچه‌های‌ قلب‌)
۴. آبسه‌ مغز

ـ درمان‌:
برای‌ تشخیص‌، كشت‌ چرك‌ و نیز عكس‌برداری‌ از قفسه‌ سینه‌ با اشعه‌ ایكس‌ انجام‌ می‌گیرد. درمان‌ معمولاً شامل‌ جراحی‌ برای‌ باز كردن‌ حفره‌ عفونی‌ شده‌ و تخلیه‌ چرك‌ است‌. این‌ روش‌ توراكوسنتز نامیده‌ می‌شود. سیگار نكشید.

ـ داروها:
۱. آنتی‌بیوتیك‌ برای‌ مبارزه‌ با عفونت‌
۲. برای‌ درد خفیف‌ می‌توان‌ از استامینوفن‌ استفاده‌ كرد.

ـ فعالیت‌:
تا زمانی‌ كه‌ درد و تب‌ برطرف‌ نشده‌ باشد فعالیت‌ خود را كم‌ كنید. سپس‌ فعالیت‌های‌ عادی‌ خود را تدریجاً از سرگیرید. بهبود كامل‌ حدود دو ماه‌ زمان‌ می‌برد.

ـ رژیم‌ غذائی‌:
رژیم‌ خاصی‌ توصیه‌ نمی‌شود مكمل‌های‌ ویتامینی‌ بخورید و مایعات‌ بیشتر بنوشید.

ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید:
۱. اگر شما یا یكی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان علایم‌ آمپییم‌ را دارید.
۲. تب
۳. زیاد شدن‌ درد
۴. بدتر شدن‌ تنگی‌ نفس
۵. سرفه‌ خشك‌ و بدون‌ خلط‌ شود
۶. بستر ناخن‌های‌ دست‌ یا پا تیره‌ شود.
۷. در خلط‌ خون‌ ظاهر شود

ویرایش توسط زکریا فتاحی : 09-03-2010 در ساعت 10:18 PM
پاسخ با نقل قول
  #29  
قدیمی 09-03-2010
زکریا فتاحی آواتار ها
زکریا فتاحی زکریا فتاحی آنلاین نیست.
کاربر فعال
 
تاریخ عضویت: Nov 2008
محل سکونت: پاوه
نوشته ها: 1,479
سپاسها: : 20

120 سپاس در 80 نوشته ایشان در یکماه اخیر
زکریا فتاحی به Yahoo ارسال پیام
جدید آمفیزم‌ ـ emphysema

آمفیزم‌ ـ emphysema

آمفیزم‌ عبارت‌ است‌ از یك‌ بیماری‌ مزمن‌ ریه‌ كه‌ طی‌ آن‌ كیسه‌های‌ هوایی‌ (حبابچه‌ها) در ریه‌ بیش‌ از اندازه‌ گشاد می‌شوند و در نتیجه‌، خاصیت‌ ارتجاعی‌ رشته‌هایی‌ كه‌ كیسه‌های‌ هوایی‌ را به‌ هنگام‌ تنفس‌ باز و بسته‌ می‌كنند از بین‌ می‌رود. این‌ بیماری‌ معمولاً در بزرگسالان‌ و بین‌ سنین‌ 75-55 سال‌ رخ‌ می‌دهد و در مردان‌ شایع‌تر از زنان‌ است‌.



ـ علایم‌ شایع‌:

۱. غالباً در مراحل‌ اولیه‌ علامتی‌ وجود ندارد.
۲. تنگی‌ نفس‌ كه‌ شدت‌ آن‌ تدریجاً طی‌ سال‌ها زیاد می‌شود.
۳. عفونت‌های‌ راجعه‌ گاهگاهی‌ در ریه‌ها یا لوله‌های‌ نایژه‌ای
۴. بزرگ‌ شدن‌ قفسه‌ سینه‌ و شبیه‌ شدن‌ آن‌ به‌ بشكه‌

ـ علل‌ بیماری:
۱. سیگار كشیدن‌ برای‌ سال‌های‌ متمادی‌
۲. آلودگی‌ هوا
۳. التهاب‌ كیسه‌های‌ هوایی‌ در ریه‌ها
۴. كمبود ارثی‌ آلفا ـ 1 ـ آنتی‌تریپسین‌

ـ عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر:
۱. سابقه‌ آسم‌ یا برونشیت
۲. بروز عفونت‌های‌ مكرر تنفسی‌ كه‌ باعث‌ كاهش‌ عملكرد بافت‌ ریه‌ می‌شود.
۳. آلرژی‌ یا سابقه‌ خانوادگی‌ آلرژی
۴. مشاغلی‌ كه‌ نیازمند تنفس‌ مخصوص‌ و با زور هستند مثل‌ شیشه‌گری‌ یا نواختن‌ یك‌ ساز بادی‌ موسیقی‌.

ـ پیشگیری‌:
۱. سیگار نكشیدن‌
۲. از بودن‌ در جاهایی‌ كه‌ آلودگی‌ هوا زیاد است‌ خودداری‌ كنید.
۳. ورزش‌ در حد متوسط‌ و در هوای‌ تمیز انجام‌ دهید.
۴. از بروز آنفلوآنزا و ذات‌الریه‌ با زدن‌ واكسن‌های‌ مربوطه‌ جلوگیری‌ كنید.
۵. از تماس‌ با بیمارانی‌ كه‌ دچار عفونت‌ تنفسی‌ هستند خودداری‌ كنید.
۶. در صورت‌ بروز عفونت‌ ریه‌ به‌ پزشك‌ مراجعه‌ كنید. پزشك‌ ممكن‌ است‌ آنتی‌بیوتیك‌ تجویز كند.

ـ عواقب‌ مورد انتظار:
این‌ بیماری‌ را نمی‌توان‌ معالجه‌ كرد، اما با كنترل‌ علایم‌ می‌توان‌ پیشرفت‌ و شدت‌ گرفتن‌ بیماری‌ را به‌ تأخیر انداخت‌. اگر چه‌ آمفیزم‌ امید به‌ زندگی‌ را كاهش‌ می‌دهد، بسیاری‌ از افراد سال‌ها با آن‌ زندگی‌ می‌كنند. بدون‌ درمان‌، عوارض‌ بیماری‌ ممكن‌ است‌ مرگبار باشند.

ـ عوارض‌ احتمالی‌:
۱. مستعد بودن‌ نسبت‌ به‌ بروز عفونت‌های‌ ریه‌
۲. بیماری‌ انسدادی‌ مزمن‌ ریوی
(COPD)
۳. نارسایی‌ تنفسی‌ یا روی‌ هم‌ خوابیدن‌ ریه‌
۴. نارسایی‌ احتقانی‌ قلب‌

ـ درمان‌:
۱. اقدامات‌ تشخیصی‌ ممكن‌ است‌ شامل‌ آزمایش‌ خون‌ و سایر بررسی‌های‌ آزماشگاهی‌، عكس‌برداری‌ با اشعه‌ ایكس‌، و آزمون‌های‌ عملكرد ریه‌ باشند.
۲. درمان‌ با هدف‌ كاهش‌ علایم‌، كند كردن‌ پیشرفت‌ بیماری‌ و جلوگیری‌ از بروز عوارض‌ صورت‌ می‌گیرد.
۳. نوعی‌ درمان‌ جدید برای‌ درمان‌ آمفیزم‌ ناشی‌ از كمبود ارثی‌ آلفا ـ 1 ـ آنتی‌تریپسین‌ بسیار نویدبخش‌ است‌.
۴. سیگار را ترك‌ كنید. سیگار باعث‌ پیشرفت‌ بیماری‌ می‌شود حتی‌ اگر درمان‌ صورت‌ گیرد.
۵. از استنشاق‌ آلاینده‌های‌ تنفسی‌ خودداری‌ كنید.
۶. اگر در جایی‌ كار می‌كنید كه‌ آلودگی‌ هوا زیاد است‌، با اقدامات‌ مختلف‌ سعی‌ كنید از قرار گرفتن‌ در معرض‌ آلودگی‌ اجتناب‌ كنید. در صورت‌ لزوم‌، شغل‌ خود را عوض‌ كنید.
۷. به‌ هنگام‌ هشدار در مورد آلودگی‌ هوا، در منزل‌ بمانید.
۸. سیستم‌ تهویه‌ مطبوع‌ **********دار با كنترل‌ رطوبت‌ در منزل‌ خود نصب‌ كنید.
۹. هر گونه‌ آلرژی‌ همراه‌ آمفیزم‌ باید درمان‌ شود تا از بدتر شدن‌ آمفیزم‌ جلوگیری‌ شود.
۱۰. از قرار گرفتن‌ در معرض‌ تغییرات‌ ناگهانی‌ دما یا رطوبت‌، حرف‌ زدن‌ با صدای‌ بلند، خندیدن‌، گریه‌ كردن‌، یا فعالیت‌ بدنی‌ شدید، در صورتی‌ كه‌ باعث‌ بروز حمله‌های‌ سرفه‌ شوند، خودداری‌ كنید.
۱۱. از رفتن‌ به‌ ارتفاعات‌ كه‌ هوا در آنجا رقیق‌ است‌ خودداری‌ كنید.
۱۲. دندان‌های‌ خود را مرتب‌ مسواك‌ كنید و نخ‌ دندان‌ بكشید تا احتمال‌ بروز عفونت‌ در دهان‌ كم‌ شود.
۱۳. انتهای‌ تخت‌ خود را حدود 12-10 سانتی‌متر بالا بیاورید. این‌ كار كمك‌ می‌كند تا ترشحات‌ مخاطی‌ در قسمت‌های‌ تحتاتی‌ ریه‌ جمع‌ نشوند.
۱۴. از افرادی‌ كه‌ سرفه‌ می‌كنند یا سرماخوردگی‌ دارند دوری‌ كنید.
۱۵. ندرتاً ممكن‌ است‌ انجام‌ پیوند ریه‌ مدنظر قرار گیرد.

ـ داروها:
۱. آنتی‌بیوتیك‌ برای‌ مبارزه‌ یا پیشگیری‌ از عفونت‌های‌ ثانویه
۲. داروهای‌ گشاد كننده‌ نایژه‌ برای‌ رفع‌ اسپاسم‌ لوله‌های‌ نایژه‌ای
۳. واكسن‌ انفلوآنزا و واكسن‌ ذات‌الریه
۴. اكسیژن‌ در مراحل‌ انتهایی‌

ـ فعالیت‌:
فعالیت‌ محدود خواهد شد، اما تا حدی‌ كه‌ قدرتتان‌ اجازه‌ می‌دهد فعالیت‌ خود را حفظ‌ كنید. عدم‌ فعالیت‌ به‌ مدت‌ طولانی‌ موجب‌ بیشتر شدن‌ ناتوانی‌ خواهد شد.

ـ رژیم‌ غذائی‌:
روزانه‌ حداقل‌ 8 لیوان‌ آب‌ بنوشید. این‌ كار باعث‌ رقیق‌ شدن‌ ترشحات‌ ریوی‌، و آسان‌تر شدن‌ تخلیه‌ آنها با سرفه‌ می‌شود.

ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید:
۱. اگر شما یا یكی‌ از اعضای‌ خانواده‌ تان علایم‌ آمفیزم‌ را دارید.
۲. تب
۳. وجود خون‌ در خلط
۴. افزایش‌ تنگی‌ نفس‌، یا تنگی‌ نفس‌ بدون‌ سرفه‌ یا به‌ هنگام‌ استراحت‌
۵. درد قفسه‌ سینه
۶. زیاد شدن‌، غلیظ‌ شدن‌، یا تغییر رنگ‌ خلط‌، علی‌رغم‌ درمان‌

ویرایش توسط زکریا فتاحی : 09-03-2010 در ساعت 10:15 PM
پاسخ با نقل قول
  #30  
قدیمی 09-03-2010
زکریا فتاحی آواتار ها
زکریا فتاحی زکریا فتاحی آنلاین نیست.
کاربر فعال
 
تاریخ عضویت: Nov 2008
محل سکونت: پاوه
نوشته ها: 1,479
سپاسها: : 20

120 سپاس در 80 نوشته ایشان در یکماه اخیر
زکریا فتاحی به Yahoo ارسال پیام
جدید آمنوره‌ (قطع‌ قاعدگی‌) ثانویه‌ ـ amenorrhea secondary

آمنوره‌ (قطع‌ قاعدگی‌) ثانویه‌ ـ amenorrhea secondary

آمنوره‌ (قطع‌ قاعدگی‌) ثانویه‌ عبارت‌ است‌ از توقف‌ قاعدگی‌ برای‌ حداقل‌ 3 ماه‌ در خانمی‌ كه‌ قبلاً قاعده‌ می‌شده‌ است‌.



ـ علایم‌ شایع‌:

از بین‌ رفتن‌ دوره‌ قاعدگی‌ برای‌ حداقل‌ 3 ماه‌ یا بیشتر در خانمی‌ كه‌ حداقل‌ یك‌ بار قاعدگی‌ داشته‌ است‌.

ـ علل‌ بیماری:

۱. بارداری‌ (اگر نزدیكی‌ رخ‌ داده‌ است‌)
۲. شیردهی‌ به‌ كودك‌ شیرخوار
۳. قطع‌ مصرف‌ قرص‌های‌ ضدبارداری‌
۴. یائسگی‌ (در صورتی‌ كه‌ سن‌ بیش‌ از 35 سال‌ و بارداری‌ وجود نداشته‌ باشد)
۵. استرس‌ عاطفی‌ یا اختلال‌ روانی‌
۶. جراحی‌ و برداشتن‌ تخمدان‌ها و رحم‌
۷. اختلال‌ غدد درون‌ریز، از جمله‌ هیپوفیز، هیپوتالاموس‌، تیرویید، پاراتیرویید، غدد فوق‌ كلیوی‌، و تخمدان‌ها
۸. دیابت‌ شیرین‌ (مرض‌ قند)
۹. بیماری‌ سل‌
۱۰. چاقی‌، بی‌اشتهایی‌ عصبی‌، یا پرخوری‌ عصبی‌
۱۱. فعالیت‌ جسمانی‌ شدید مثل‌ دوهای‌ استقامت‌

ـ عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر:

۱. استرس‌
۲. تغذیه‌ نامناسب‌
۳. ورزش‌ شدید
۴. استفاده‌ از بعضی‌ داروها مثل‌ مخدرها، فنوتیازین‌ها (از داروهای‌ ضد روان‌پریشی‌)، رزرپین‌، یا هورمون‌ها

ـ پیشگیری‌:

۱. اگر علت‌ قطع‌ قاعدگی‌ مشخص‌ نیست‌، هیچ‌گونه‌ روش‌ خاصی‌ برای‌ پیشگیری‌ وجود ندارد.
۲. تغذیه‌ باید خوب‌ باشد و باید سعی‌ شود وزن‌ در حد مناسب‌ نگهداری‌ شود.
۳. اگر قطع‌ قاعدگی‌ به‌ علت‌ یك‌ بیماری‌ زمینه‌ساز مثل‌ بیماری‌ سل‌، دیابت‌، یا بی‌اشتهایی‌ عصبی‌ رخ‌ داده‌ است‌، باید این‌ بیماری‌ زمینه‌ساز درمان‌ شود.

ـ عواقب‌ مورد انتظار:

۱. اگر آمنوره‌ ناشی‌ از بارداری‌ یا شیردهی‌ باشد، قاعدگی‌ بعد از اتمام‌ آنها باز خواهد گشت‌.
۲. اگر ناشی‌ از قطع‌ قرص‌های‌ ضدبارداری‌ باشد، قاعدگی‌ بعد از 2 ماه‌ تا 2 سال‌ باید باز گردد.
۳. اگر ناشی‌ از یائسگی‌ باشد، قاعدگی‌ها مرتباً كاهش‌ یافته‌ و شاید دیگر هیچگاه‌ برنگردد. برداشتن‌ رحم‌ نیز باعث‌ قطع‌ قاعدگی‌ به‌ طور دایمی‌ خواهد شد.
۴. اگر غدد درون‌ریز دچار اختلال‌ شده‌ باشند، با تجویز هورمون‌ كاهش‌ یافته‌ معمولاً باعث‌ بازگشت‌ قاعدگی‌ خواهد شد.
۵. اگر قطع‌ قاعدگی‌ ناشی‌ از بیماری‌هایی‌ چون‌ بی‌اشتهایی‌ یا پرخوری‌ عصبی‌ باشد، درمان‌ موفقیت‌آمیز این‌ بیماری‌ها برای‌ بازگشت‌ قاعدگی‌ ضروری‌ است‌.
۶. اگر قطع‌ قاعدگی‌ ناشی‌ از دیابت‌ یا بیماری‌ سل‌ باشد، امكان‌ دارد قاعدگی‌ هرگز باز نگردد.
۷. اگر قطع‌ قاعدگی‌ ناشی‌ از فعالیت‌ جسمانی‌ شدید باشد، با كاهش‌ فعالیت‌، قاعدگی‌ باز خواهد گشت‌.

ـ عوارض‌ احتمالی‌:

۱. در صورتی‌ كه‌ هیچ‌گونه‌ علت‌ جدی‌ زمینه‌ساز پیدا نشود، هیچ‌ عارضه‌ای‌ رخ‌ نخواهد داد.
۲. امكان‌ دارد توانایی‌ بچه‌دار شد مختل‌ شود.
۳. امكان‌ دارد بعضی‌ از علایم‌ كمبود استروژن‌، مثل‌ گُرگرفتگی‌ و خشكی‌ مجرای‌ تناسلی‌ بروز كنند.

ـ درمان‌:


۱. برای‌ كمك‌ به‌ تشخیص‌، معمولاً آزمایشاتی‌ چون‌ آزمایش‌ بارداری‌، اندازه‌گیری‌ هورمون‌ها در خون‌، و پاپ‌ اسمیر، ضروری‌ هستند.
۲. امكان‌ دارد كارهای‌ تشخیصی‌ای‌ كه‌ نیاز به‌ جراحی‌ دارند، مثل‌ لاپاروسكپی‌ یا هیستروسكوپی‌، نیز توصیه‌ شوند.
۳. ممكن‌ است‌ با عمل‌ جراحی‌، دهانه‌ رحم‌ گشادشده‌ و با كورت‌ دیواره‌ داخلی‌ رحم‌ كورت‌ كشیده‌ می‌شود.
۴. درمان‌ بیماری‌ زمینه‌ساز در صورت‌ وجود
۵. روان‌ درمانی‌ یا مشاوره‌ در صورتی‌ كه‌ قطع‌ قاعدگی‌ ناشی‌ از استرس‌ باشد.
۶. زمان‌های‌ قاعدگی‌ خود را یادداشت‌ نمایید تا اگر قاعدگی‌ مجدداً قطع‌ شد، زودتر تشخیص‌ داده‌ شود.

ـ داروها:

از پروژسترون‌ و یا استروژن‌ می‌توان‌ جهت‌ درمان‌ و نیز تشخیص‌ استفاده‌ نمود. جنبه‌ تشخیصی‌ درمان‌ پروژسترون‌ این‌ گونه‌ است‌ كه‌ پروژسترون‌ قطع‌ شود و خونریزی‌ قاعدگی‌ رخ‌ دهد، معلوم‌ می‌شود كه‌ دستگاه‌ تناسلی‌ فعال‌ است‌. امكان‌ دارد برای‌ درمان‌ بیماری‌ زمینه‌ساز از داروهای‌ دیگر نیز استفاده‌ شود.

ـ فعالیت‌:

هیچ‌ محدودیتی‌ برای‌ آن‌ وجود ندارد.

ـ رژیم‌ غذائی‌:

معمولاً رژیم‌ خاصی‌ توصیه‌ نمی‌شود. اگر اضافه‌ وزن‌ یا كاهش‌ وزن‌ وجود دارد، تغییر رژیم‌ غذایی‌ برای‌ تصحیح‌ مشكل‌ توصیه‌ می‌شود.

ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید:

۱. اگر شما یا یكی‌ از اعضای‌ خانواده‌ تان علایم‌ آمنوره‌ را دارید.
۲. اگر قاعدگی‌، علی‌رغم‌ درمان‌، تا 6 ماه‌ باز نگردد.
۳. اگر دچار علایم‌ جدید و نامنتظره‌ بروز كنند. هورمون‌های‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممكن‌ است‌ باعث‌ عوارض‌ جانبی‌ شوند.

ویرایش توسط زکریا فتاحی : 09-03-2010 در ساعت 10:10 PM
پاسخ با نقل قول
پاسخ


کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان)
 

مجوز های ارسال و ویرایش
شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
شما نمیتوانید فایل پیوست در پست خود ضمیمه کنید
شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید

BB code is فعال
شکلک ها فعال است
کد [IMG] فعال است
اچ تی ام ال غیر فعال می باشد



اکنون ساعت 02:09 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.



Powered by vBulletin® Version 3.8.4 Copyright , Jelsoft Enterprices مدیریت توسط کورش نعلینی
استفاده از مطالب پی سی سیتی بدون ذکر منبع هم پیگرد قانونی ندارد!! (این دیگه به انصاف خودتونه !!)
(اگر مطلبی از شما در سایت ما بدون ذکر نامتان استفاده شده مارا خبر کنید تا آنرا اصلاح کنیم)


سایت دبیرستان وابسته به دانشگاه رازی کرمانشاه: کلیک کنید




  پیدا کردن مطالب قبلی سایت توسط گوگل برای جلوگیری از ارسال تکراری آنها