درد و دل هاي شبانه تنهاترین تنها

[BaHaReH]

می گویند رسم زندگی چنین است
می آیند....
می مانند.....
عادت می دهند.....
و می روند....
و تو خود می مانی ....
و تنهاییت .....
رسم ما نیز چنین شد ...
آمدیم...
ماندیم ....
عادت کردیم
و حال که وقت رفتن است.....
می فهمیم که چه تنهاییم....
و رفتنی شدیم...
برگشته ایم تا چند سطر ترانه ی دلتنگی سر دهیم...

[ابریشم]

به تو فکر می کنم !
در سکوت پریشان نیمه شب در زیر نگاههای کنجکاو مهتاب به حریم عشق تو در وهم سبز اساطیرم فکر میکنم و شب جاده ها را با ته مانده های دلتنگی و غربتنم در سکوت پریشان نیمه شب پشت پنجره های باد برده به تماشا می نشینم . تجلی بیهودگی حرفهایم را در خلوت و سکوت در نگاه تب آلوده جیرجیرک ها روی برگهای باران خورده شهر جا می گذارم . من از گریز و درد بانگ قدمهایم را به گوش شپ پره های دیوانه می سپارم و از شیشه های مه گرفته تنهایی خاموشی خانه ام را فریاد می زنم . در سکوت پریشان نیمه شب میان آتش و بغض و خونه به شکوه های تلخ چشمانت و به احساس در گورخفته زبانم فکر می کنم
چگونه می توانم در این قفس تنگ به عشق بازی شاپرکها و به آب شدن شرمگین شمع ها و به فریب جاده ها فکر می کنم . دیگر از دلتنگی هم دلم می گیرد میان شهوت سیال نگاهت خود را جاودان می کنم و درچشم هایت تعبیر می شوم . خسته و خاموش به تماشای تجلی شکوه دستهایت زمانی که از هیچ لبریز می شوم و آتش تمنا و التماس خاکسترم می کند فکر میکنم . به آخرین نگاهی که پر از باران در آسمان سینه ام دوید به حرفهای غم گرفته ات به آشوب ناگهانی چشمهایت به تو فکر می کنم .
در سکوت سینه ام در این قفس تنگ تنهایی به تو و به چشم هایت فکر میکنم . تنها به تو فکر می کنم
__________________

پاييز را مي توان زيبا ديد، نگو خزان است و زردي...همانطور كه شاخه هاي خشك مجموع صداي دل نشين ِ قدم هايمان رامي سازند... خش خش برگ ها هم زيباست............

[ابریشم]

به خوابم سپردی
به جادوی مهتاب شکنجم که کردی این دفعه دیگه بسه....
که هستم در خواب رویا
کنارم نشستی به صد فکر و سودا
کناه من این بود که دل ساده بودم یه رسوای عاشق یه دل داده بودم
تو در خلوت شب به پایم نشستی ولی بی بهانه دلم را شکستی
به اشک ستاره به رویای بی تاب...

[ابریشم]

قرار نیست که قرار هایمان را بگذاریم بر بی قراری های من ..؟

مگر قرار نبود تو ماه ِ تمام ِ من باشی و ..
من پر ِ پرواز ِ تو ..؟

مگر زمزمه هر روزت نبود ..

مگر غیر از این است که ..

من ماه تمام را در تو معنا کردم ..

و تو ماه ِ تمام ِ من شدی ..!

پس چرا هرچه بیشتر می رویم کمتر می رسیم ..!

تو ماه ِ تمام ِ من نیستی ..؟!
یا من پر ِ پرواز ِ تو ..؟!

[ابریشم]

قاصدک حرف دلم را تو فقط میدانی

نامه ی عاشقیم را تو فقط میخوانی

قاصدک هیچکس با من نیست !

همه رفتند , تو چرا می مانی !!؟

[ابریشم]

به سراغ تو شبی می آيم می آيم
با دو صد بوسه نو با دو صد راز و نياز
به سراغ تو شبی می آيم می آيم
با دلی خسته ز درد با غم و غصه زياد
مثل شبنم که نشيند بر گل
چو حبابی که نشيند بر آب
مثل بارون روی گلبرگ درخت
همچو ديدار تو با من در خواب
به سراغ تو شبی می آيم
به سراغ تو شبی می آيم...

[ابریشم]

نمي نويسم ..... چون مي دانم هيچ گاه نوشته هايم را نمي خواني حرف نمي زنم .... چون مي دانم هيچ گاه حرف هايم را نمي فهمي نگاهت نمي كنم ...... چون تو اصلاً نگاهم را نمي بيني صدايت نمي زنم ..... زيرا اشك هاي من براي تو بي فايده است فقط مي خندم ...... چون تو در هر صورت مي گويي من ديوانه ام
__________________

[ابریشم]

يادش را غريبانه به دوش مي كشم

نگاهش را بي قرار فرياد مي كشم

و چشمانش را بي صدا به آغوش مي كشم

و اوست كه هم هست وهم نيست...

پر مي كشم به سوي خيال

و چه بي پروا در روياي كاذب خويش رها مي شوم

هيچ نيست جز سكوت...

سكوت ... سكوت ... وباز هم سكوت...

واي كه چقدر اين سكوت مبهم را دوست دارم

و چه بي صبرانه فرياد غرق در اين سكوت را

به انتظار مي نشينم

هيچ نمي گويم...

دارم كه بگويم

اما نبايد گفت

شايد اين سكوت زيباتر است

فرياد سكوتم را هيچ كس نشنيد

يا كسي نخواست كه بشنود

در خود شكستم

نابود شدم

باريدم...

و هيچ كس نفهميد كه چه شدم...

نه ماه بودم، نه خورشيد...

اما هيچ دلي سراغ مرا از آسمان تنهايي اش نگرفت

گويي ابرها هيچ اند

و فقط ابرند و بايد ببارند...

و تنها باريدم...

خسته ام...

خسته از باريدن و تمام نشدن

خسته از بودن و نبودن...

اما بايد رفت

آنكه رفت، رسيد

پس بايد رفت و رسيد...

و شكوه و عظمت يك دنيا

هفت آسمان

و هفت دريا را ديد

طعم شيرين پرواز در اوج هستي را چشيد

و لذت پروانه بودن را با تمام وجود

در آغوش

[ابریشم]

آرزوی من اینست
که دو روز طولانی
درکنار تو باشم فارغ از پشیمانی
آرزوی من اینست
یا شوی فراموشم
یا که مثل غم هر شب گیرمت در آغوشم

آرزوی من اینست
که تو مثل یک سایه
سر پناه من باشی
لحظه تر گریه

آرزوی من اینست
نرم و عاشق و ساده
همسفر شوی با من در سکوت یک جاده
آرزوی من اینست
هستی تو من باشم
لحظه های هوشیاری مستی تو من باشم

آرزوی من اینست
تو غزال من باشی
تک ستاره روشن در خیال من باشی
آرزوی من اینست
در شبی پر از رویا
پیش ماه و تو باشم
لحظه ای لب دریا

آرزوی من اینست
از سفر نگویی تو
تو هم آرزویی کن
اوج آرزویی تو
آرزوی من اینست
مثل لیلی و مجنون
پیروی کنیم از عشق
این جنون بی قانون
آرزوی من اینست
زیر سقف این دنیا
من برای تو باشم
تو برای من تنها

[ابریشم]

خسته ام اما نه آنقدرکه نتوانم تو را دوست داشته باشم
و از کنارنفس های گرمت بی اعتنا بگذرم.
اگرشوق رسیدن به دستهایت نبود،هیچ گاه آغوشم را نمی گشودم
واگر صدای گوشنواز تو نبود ازگوشه تنهایی بیرون نمی آمدم.
اگر شوق دیدن چشم هایت نبود هیچ گاه پلک هایم را بیدارنمی کرد
و اگر نسیم حرفهایت نمی وزید،معنای جهانرا نمی فهمیدم...