پاسبـــان حرم دل شـده ام شب همه شب - از حافظ شیرازی
گــــرچـــه افتــاد ز زلفــش گـــرهــی در کارم
همچنان چشم گشــاد از کـــرمش مـــیدارم
به طرب حمل مکن سرخی رویم که چو جام
خـــون دل عکــس بــرون میدهـد از رخسارم
پرده ی مطربـم از دست بـــرون خـــواهـد برد
آه اگــــر زانـــکه دریـــن پــرده نبــــاشـد بارم
پاسبـــان حرم دل شـده ام شب همه شب
تــــا در ایــن پــرده جـــز انـدیشــه او نگـــذارم
منـــم آن شــاعر سـاحر کـه با فسون سخن
از نـــی کلک همـــه قنــد و شـــکر می بارم
دیـــده ی بخت بـــه افسـانه او شد در خواب
کو نسیمــی ز عنــــایــت کــــه کنــــد بیدارم
چـــون تـــرا در گـــذر ای یـــار نمــی یارم دید
با که گویم کــه بگــــویـــد سخنـــی بـــا یارم
دوش میگفت کـــه حــافظ همـه رویست وریا
بـــه جـــز از خـــاک درش بـــا کـــه بـود بازارم
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن
دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی
تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی
خالید حسامی( هیدی )