اخبار کوتاه بخش سینمای ایران

[SHeRvin]

دوستان عزیز

برای خبر حتما عنوان و منبع خبر فراموش نشود

ممنون

[sharareh1]

نوشته اصلی توسط shervin

دوستان عزیز

برای خبر حتما عنوان و منبع خبر فراموش نشود

ممنون

چشم

منبع:جام جم آنلاین

[آناهیتا الهه آبها]

ضيافت افطار جمعي از سينماگران همراه با وزير ارشاد و معاونت سينمايي و مدير عامل سينماي فارابي در محل بنياد سينمايي فارابي برگزار شد.


به گزارش ايلنا، جواد شمقدري معاونت سينمايي با اشاره به فعاليت‌هاي اين معاونت در راه ارتقاي سينماي ايران گفت: در طول فعاليت خود چند مساله اصلي را سرلوحه كارمان قرار داديم افزايش ظرفيت سينماي كشور و توسعه سينماي ايران از لحاظ كيفي و كمي از جمله اين اهداف بوده است. وي ادامه داد: تلاش كرديم توان فني و هنري سينما را ارتقا دهيم و زير ساخت‌ها را توسعه دهيم؛ زيرا اگر زيرساخت‌ها مهيا نشود و آماده نشود بسياري از ماموريت‌هاي بعدي محقق نمي‌شود. همچنين به دنبال قانونمندسازي در حوزه توليد هستيم و اجراي عدالت نيز از مهم‌ترين محورهاي فعاليت ماست. وي با اشاره به تشكيل شوراي‌عالي سينما گفت: امروز شوراي‌عالي سينما كه هم وزن هيات وزيران است در كنار سينما قرار گرفته است و كساني كه دلشان مي‌سوزد بايد بيايند وسط و به سينما كمك كنند و اميدواريم با كمك هم سازمان سينمايي را كه يكي از نتيجه‌هاي شوراي‌عالي سينماست هر چه زودتر راه‌اندازي كنيم. وی در پایان اظهار كرد: تشکیل سازمان سینمایی کشور اتفاق بسیار بزرگی است که امیدوارم همه سینماگران عزیز کشور در این امر ما را یاری دهند. خوشبختانه با عنایت ویژه رییس‌جمهور محترم کشور به سینما، قرار است مبلغ 150 میلیارد تومان علاوه بر بودجه جاری سینما، در اختیار سینمای کشور قرار گیرد تا شاهد تحولات مناسبی در این حوزه باشیم.

دنیای اقتصاد

[hossein]

ازدواج ستاره سینمای ایران با یک تاجر ایرانی مقیم لندن

ترانه سینمای ایران این روزها بعد از گذشت 10 سال از اکران «من ترانه 15 سال دارم» دوباره با فیلمی از رسول صدر عاملی «زندگی با چشمان بسته» روی پرده سینماها خودنمایی می‌کند.
اما زندگی او بر‌خلاف آخرین فیلمش، غمگین نیست؛ بلکه شاد و پر از خنده، شادی، نقل و نبات است. ترانه علیدوستی اواخر تیرماه جشن نامزدی‌اش را برگزار کرد و ترانه عشق و شادی را نواخت. او تابستان پر از جشن و شادی را می‌گذراند.
شادی جشن نامزدی به همراه شادی اکران «زندگی با چشمان بسته» که سه سال در انتظار مجوز نمایش بود، حضور دوباره در فیلم پدر سینمایی‌اش رسول صدرعاملی و شادی برگزاری جشن بزرگداشت برای «ترانه» از سوی فیلمیران و... همه و همه تابستان داغ و خاطره‌انگیزی را برای عروس‌خانم ما رغم زده است.
هر چند این روزها برای این‌که در کنار نامزدش علی منصور باشد، ایران نیست و به انگلستان رفته. عروس 28 ساله ما شش هفت سالی از آقا داماد کوچک‌تر است. امیدواریم سکونت این businessman موفق در لندن باعث دوری ترانه از سینمای ایران نشود.
این زوج جوان مراسم نامزدی‌شان را در خانه مادر داماد در ولنجک برگزار کردند و مشغول سپری کردن روزهای تکرار‌نشدنی دوران نامزدی هستند.

عکس های ترانه علیدوستی

عکس های ترانه علیدوستی

عکس های ترانه علیدوستی

عکس های ترانه علیدوستی

[Mmohamad hosin]

خودروایت‌گری طناز یک فیلمساز





محسن امیریوسفی در مستند «خانه من» فیلمسازی را روایت می‌کند که قصد دارد خانه‌ای در تهران خریداری کند و در این راه با مسائل مختلف روبرو می‌شود. این فیلمساز خود امیریوسفی است که می‌کوشد در خلال بیان داستان خرید آپارتمانش به نوعی خودروایت‌گری نیز دست یابد.
طبقه متوسط در ایران همواره به دلیل خصلت‌های ذاتی اجتماعی خود کوشیده با تکیه بر پرسونایی دروغین چهره واقعی خود را پنهان کند. این پنهان‌کاری در راستای عدم دست‌یابی دیگری به ماهیت درونی این طبقه است. پرسونایی که فیلمسازانی همچون اصغر فرهادی دائم کوشیده‌اند آن را کنار زده و چهره واقعی این طبقه را از پس آن آشکار کنند.

مستند‌های خود‌روایت‌گر نیز که اتفاقا فیلمساز در آن بخشی از زندگی خود را نشانه می‌رود در راستای دستیابی به نقد همین پرسونای کاذب است. فیلمساز ایرانی خود از طبقه متوسط است که با چنین آثاری بی‌رحمانه ابتدا سراغ خود می‌رود و همین سبب می‌شود بتواند باب نقد را از بیرون که ابتدا از درون باز کند. چندی پیش با مطلبی که از طریق همین رسانه درباره فیلم «پیر‌پسر» ساخته مهدی باقری نوشتم کوشیدم بخشی از فواید این خود‌روایت‌گری را بازگو کنم.
محسن امیریوسفی در «خانه من» همانند یک مستند اصولی ابتدا مسئله اصلی فیلم را مطرح می‌کند. مسئله اصلی فیلم داستان یک فیلمساز است که قصد دارد در شهر بزرگ تهران خانه‌ای برای خود خریداری کند. در مرحله بعد برای جلب اعتماد مخاطب، امیریوسفی شرحی از دارایی‌های خود را برای بیننده‌اش بازگو می‌کند. همین گزارش به ظاهر ساده سبب ایجاد اعتماد در ناخودآگاه تماشاگر شده و بنابراین مجرای ارتباطی فیلمساز و مخاطبش بسیار گسترده می‌شود. این گستردگی کمک می‌کند تماشاگر در مرحله بعدی اطلاعاتی را که فیلمساز به او ارائه می‌کند با اطمینان بیشتری پذیرا باشد.
از سوی دیگر، این لحن شخصی سبب شده فیلم از ارائه خشک و رسمی گزارشی درباره اوضاع مسکن در شهر تهران به نگاهی خودویژه بدل شود. نگاهی که امیریوسفی طنز خاص خود را نیز به آن افزوده و همین نگاه طنز‌آمیز که بخشی در گفتار وی به عنوان نریتور و بخشی دیگر در مقابل دوربین رخ می‌دهد پدیدار شود. این طنز نیز خود به عامل دیگری در راستای گشودن مجرا بدل می‌گردد.
همین طنز سبب شده ما با ارائه صرفا اطلاعاتی آمارها و وضعیت مسکن روبرو نشویم. یعنی امیریوسفی در حین ارائه اطلاعات با لحن خاص خود تفسیر این اطلاعات را نیز به کلام افزوده و آن‌ها را در اختیار بیننده‌اش قرار می‌دهد.
نکته دیگری که در مورد مستند «خانه من» جالب توجه می‌نماید، محدود نشدن فیلمساز به وضعیت مسکن در تهران است. امیریوسفی در حین گزارش خرید خانه به نکات دیگری نیز می‌پردازد که خالی از تامل نیست. برای مثال در بخشی از فیلم او به خانه پدری می‌رود و تعامل خانه به عنوان یک مکان برای زندگی و روحی را که نماد سنت ایرانی و از آن تعبیر به سرزمین آبا و اجدادی می‌شود به تصویر می‌کشد. یا در بخشی دیگر سراغ یک معمار و طراح رفته و از او می‌خواهد ویژگی‌های یک واحد استاندارد مسکونی را بیان دارد.
در همین اثنا در روایت امیریوسفی تعلیق و غافلگیری مخاطب نیز فراموش نشده و در دو برهه آشکار این اتفاق رخ می‌دهد. ابتدا جایی است که مشاور املاک درباره فاصله خانه‌ای از اتوبان می‌گوید و دوربین در زاویه‌ای کور نسبت به این چشم انداز واقع شده و بعد که دوربین در زاویه مناسب واقع می‌شود تضاد حاصل در گفتار با تصویر منجر به اتفاقی طنزآمیز می گردد. مورد دیگر خانه‌ای است که معماری ویژه دارد و مورد توجه امیریوسفی قرار می‌گیرد، اما بعد متوجه می‌شود قیمت خانه در یک سوءتفاهم بسیار بیشتر از آن چیزی بوده که وی می‌انگاشته است.
در نهایت همین انگاره‌های به ظاهر ساده سبب می‌شود با گزارشی طناز از وضعیتی بغرنج در شهر تهران روبرو شویم. فیلمی که می‌تواند نمونه مناسبی در پرداختن به معضلات شهری تبدیل شود.

[Mmohamad hosin]

فیلم آژانس ازدواج از چهارشنبه اكران می‌شود

تهران- فیلم سینمایی 'آژانس ازدواج' به كارگردانی 'محمد درمنش' از چهارشنبه در گروه سینمایی عصر جدید به نمایش عمومی می‌رسد.

به گزارش روز دوشنبه خبرنگار فرهنگی ایرنا، براساس تصمیمات امروز شورای صنفی نمایش فیلم، این اثر سینمایی از روز چهارشنبه جایگزین فیلم سینمایی 'آلزایمر' به كارگردانی 'احمدرضا معتمدی' می شود.
همچنین مقرر شده سالن های سینمایی آفریقا، عصرجدید، ماندانا، بهمن و ایران همزمان با هفته نیروی انتظامی، نوبت اول خود را در اختیار این نیرو قرار دهند تا فیلم های مربوط به این هفته در این سالن ها به نمایش عمومی برسد.

[Mmohamad hosin]

ابوالحسن تهامی در گفت‌وگو با فارس؛
«راكي 6» فردا در قرن بيست و يكم دوبله مي‌شود
خبرگزاری فارس: یک گوینده و مدیر دوبلاژ از آغاز دوبله فیلم سینمایی «راکی 6» در موسسه قرن بیست و یکم خبر داد.

«ابوالحسن تهامی» در گفت‌وگو با خبرنگار سینمایی فارس در مورد فعالیت‌های اخیر خود در زمینه دوبله، اظهار داشت: در زمینه گویندگی کم کار شده‌ام و چون در مرز بازنشستگی قرار دارم، کارها را بیشتر به جوانان سپرده‌ام و اکثر اوقات مشغول گویندگی آنونس فیلم‌های مختلف هستم.
وی در ادامه افزود: در طول سال دو فیلم نیز دوبله می‌کنم که قرار است فردا فیلم سینمایی «راکی 6» را در موسسه قرن بیست و یکم دوبله کنیم.
تهامی در ادامه در مورد همکارانش در پروژه «راکی 6» به فارس، گفت: خودم مدیر دوبلاژ و گوینده دوست راکی هستم و «چنگیز جلیلوند»، «میر طاهر مظلومی»، «اکبر منانی»، «مریم مرادپور» و ... در این پروژه حضور دارند.
این گوینده در ادامه در مورد وضعیت امروزه دوبله کشورمان نیز، اظهار داشت: در مقطعی دوبله کشورمان خیلی خوب بود ناگهان زمانی یک مقدار از خوب فاصله گرفت و امیدوارم باز هم دوبله به زمان اوج خود هر چه سریع‌تر نزدیک و نزدیک‌تر شود.
این مدیر دوبلاژ از دستمزدهای دوبله نیز ناراضی است و می‌گوید که دستمزد صداپیشگان با میزان تورم روز چندان همخوانی ندارد.
«ابوالحسن تهامی» در پایان این گفت‌وگو در مورد آخرین فعالیت خود در زمینه گویندگی آنونس نیز به فارس، گفت: اخیراً آنونس فیلم سینمایی «پرتقال خونی» ساخته سیروس الوند، سری جدید «قلب یخی» ساخته محمد حسین لطیفی را کار کردم و قرار است آنونس فیلم سینمایی «قبرستان غیرانتفاعی» ساخته محسن دامادی را گویندگی کنم.

[FereShteH]

در هفتمین روز جشنواره فیلم فجر در سینمای رسانه ها، موضوع خیانت در فیلم «برف روی کاج ها» ادامه پیدا کرد و «محرمانه تهران» در دقیقه ۴۵ متوقف شد. ایسنا: هفتمین روز جشنواره فیلم فجر با فیلم «برف روی کاج ها»ی پیمان معادی با ۳۰ دقیقه تأخیر آغاز شد که در ادامه ی فیلم های روزهای گذشته، این فیلم هم خیانت را دستمایه اصلی موضوعش قرار داده بود.
در این روز همچنین نمایش «پیشونی سفید» سیدجواد هاشمی فضای شادی را در سالن رسانه ها به وجود آورد و ترانه های آن با دست زدن همراه شد.
«خوابم می آد» رضا عطاران شلوغ ترین سانس روز چهارشنبه بود که بخش های زیادی از این فیلم، بویژه بازی اکبر عبدی در نقش مادر، مورد توجه قرار گرفت. مصطفی دنیزلی، سرمربی تیم فوتبال پرسپولیس، هم از تماشاگران این فیلم بود.
در دومین روز پیاپی، نمایش فیلمی در سینمای رسانه ها به تعویق افتاد و این بار در حالی که فیلم «محرمانه تهران» مهدی فیوضی با ۵۰ دقیقه تأخیر به نمایش درآمد، اعلام شد که صدا با تصویرش سینک نیست و پس از ۴۰ دقیقه، پخش فیلم متوقف شد. محمود گبرلو با حضور بر روی سن اعلام کرد، کارگردان به نحوه سینک نبودن صدای فیلم معترض است و نمایش به سانس دیگری موکول می شود.
طی روزهای گذشته در ابتدای نمایش فیلم ها، تبلیغ برج میلاد، آنونس جشنواره و آرای مردمی بخش می شد که از روز گذشته، تبلیغ سوم که به اشتباه برای اهالی رسانه پخش می شد، حذف شد.
برنامه «تهران در شب» رادیو تهران تا ساعت دو بامداد امروز (پنج شنبه، ۲۰ بهمن)، ویژه برنامه ای را با حضور بهروز افخمی، افشین هاشمی، حمید امجد، یزدان عشیری و محمدرضا شرف الدین به طور زنده از محل جشنواره پخش کرد.
یکی از مسائلی که روز گذشته به طنز مطرح می شد، موضوع کاندیدا شدن اکبر عبدی برای بازیگری بود که با توجه به نقش زنی که در «خوابم می آد» بازی کرده است، عنوان می شد، در نقش زن جزو کاندیداهای احتمالی خواهد بود یا مرد؟!

[sharareh1]

گفت و گو با گوهر خیراندیش پس از بازگشت از آمریکا
سارینا فرهادی یک پدیده بود

گوهر خیراندیش از معدود بازیگران زن سینمای ایران است که در کارنامه اش به زحمت می توان بازی بد پیدا کرد. توانایی هایش در به تصویر کشیدن شخصیت و تیپ های متفاوت آن قدر باورپذیر است که در برخی فیلم ها زیر گریم های سنگین هم خود را به نقش نزدیک می کند طوری که شاید از یادمان ببرد چه کسی این نقش را بازی کرده.

این بازیگر خوشنام سینما که امسال را بیشتر خارج از ایران به سر برده بعد از مدت های مدید و پس از بازی در آخرین کار محمدحسین لطیفی یعنی «ساخت ایران» به ایران آمده است. او برای اولین بار حاضر شد در یک سریال شبکه خانگی بازی کند و این روزها باز هم در تدارک سفر است.

خیراندیش که خود از تواناترین بازیگران پیشکسوت سینمای ایران است، مریل استریپ را بهترین زن سینمای هالیوود می داند و «آرتیست» را به عنوان فیلمی خوش ساخت می شناسد. گفت و گوی روزنامه تماشا را به بهانه آخرین فعالیت های حرفه ای و حال و هوای این روزهایش با این هنرمند می خوانید:

*از جدیدترین کارهایتان چه خبر؟

به تازگی کار حسین لطیفی با نام «ساخت ایران» را به پایان رساندم و به ایران برگشتم. بعد از عید هم یک نمایش را با حضور دخترم و جمعی از دانشجویان تئاتر کارگردانی خواهم کرد و این روزها هم منتظر اکران فیلم هایم با نام «میگرن»، «علفزار»، «روییدن در باد» و... هستم. برای ماه رمضان و یکی دو کار سینمایی دیگر هم چند کار پیشنهاد شد که هنوز به خاطر عدم اطلاعم از زمان حضورم در ایران نمی دانم می توانم بازی کنم یا نه؟

*چطور شد تصمیم گرفتید در مجموعه «ساخت ایران» بازی کنید؟

قبلا آقای لطیفی برای قلب یخی به من پیشنهاد داده بود اما چون نمی دانستم کارهای ویدئویی ای که به شبکه نمایش خانگی می آیند چه عاقبتی در انتظارشان است قبول نکردم.

این بار هم دفعه اول وقتی تهیه کننده ها پیشنهاد دادند، جواب رد دادم اما بعد چون موفقیتشان را در کارهایی که تا الان انجام دادند، دیدم و آقای لطیفی هم دوباره زنگ زد و گفت کار مفرح و آبرومندی است و تکلیف قصه هم روشن است پذیرفتم. قبل از اینکه آمریکا بروم با هم صحبت کردیم اما بعد از سفر من به آمریکا قرار شد دو قسمت اول این سریال قبل از عید توزیع شود به همین خاطر مجبور شدم برگردم.

*تجربه بازی در این سریال چطور بود؟

بخشی از فیلم که من هم در آن بازی داشتم در لبنان فیلمبرداری شد، متاسفانه قصه آن طور که دوست داشتم پیش نرفت اما در کل داستان ریتم و محتوای قشنگی دارد. اینکه می گویم آن طور که می خواستم نشد دلیلش این بود که نویسنده کنار گروه در لبنان حاضر نبود و شاید همین باعث شد متن اصلی آن طور که باید به گروه منتقل نشد. سرعت در کار و هزینه های بالا هم در کنار عدم حضور نویسنده باعث شده بود حتی خود تهیه کننده ها هم ندانند با قصه و قسمتی که ما در آن حاضریم باید چه رفتاری داشته باشند. من و الیکا عبدالرزاقی که نقش دخترم را در این سریال بازی می کند، مجبور شدیم به هر ترتیبی که بود این دو قسمت را جمع کنیم. البته من هیچ دلخوری و نارضایتی ای از این گروه ندارم چون هنوز دلیل اصلی همه این اتفاقات را نمی دانم.

بازی من در این سریال به احتمال زاید به همین دو قسمت خلاصه نمی شود. در این دو قسمت داستان به این شکل پیشرفت که فعلا به خاطر تعطیلات ترم دانشگاهی دخترم به ایران برمی گردیم... و در صحبتی که با کارگردان داشتم به نظر می رسد که ادامه دار باشد.

*شنیده ایم می خواهید کارگردانی تئاتر را هم بعد از عید تجربه کنید. درست است؟

من چندین سال جسته و گریخته و سه سال اخیر را به طور مداوم در دانشگاه های آزاد و آموزشگاه های تهران و شهرهایی مثل اصفهان، شیراز، سمنان و... تدریس می کنم. در این چند سال کارهایی که با دانشجویانم داشتم. احساس کردم اطرافم بچه های با استعدادی هستند که شاید خودشان به تنهایی شرایط برای ارائه استعداد و دیده شدن نداشته باشند، فکر کردم اگر من کنارشان باشم بهتر بتوانم توانایی های آنها را به همه بشناسانم و راه برای بروز توانایی هایشان باز شود. دخترم آزاده هم قرار است در این نمایش بازی کند. او با دنیای تئاتر بیگانه نیست و با چند گروه مختلف همکاری دارد. می خواهیم گروهی از شاگردانم و همکارانش را در یک کار تازه روی صحنه ببریم.

در این چند سال متوجه شدم ما تماشاچیان خودمان را داریم و در تماشاخانه ها هستند کسانی که از این کار استقبال می کنند. وقتی کاری ازرش دیدن داشته باشد، بدون اینکه ستاره ای در نمایش حضور داشته باشد، تماشاچی را با خودش به سالن می آورد. ضمن اینکه قبل از شروع کار تصمیم داریم با دادن اطلاعات جزئی از نمایش و با کمک شبکه های مجازی خودمان را به همه معرفی کنیم. کارگردانی تئاتر برای خودم هم یک تجربه جدید است. در این نمایش قرار است براساس بداهه مسائل روز و دغدغه های جوانان را روی صحنه ببریم این نمایش خط قصه خاصی ندارد و می توان گفت یک طنز تلخ است فقط امیدواریم با ممیزی رو به رو نشویم.

*بهترین فیلمی که امسال دیدید کدام بود؟

با اینکه جواب دادن به این گونه سوال ها باعث محدودشدن می شود اما به خاطر اینکه امسال بیشتر در آمریکا بودم فقط توانستم دو فیلم «جدایی نادر از سیمین» و «یه حبه قند» را ببینم که از دیدن هر دوی این آثار واقعا لذت بردم. هر دو فیلم به لحاظ مضمون، کارگردانی و بازی بسیار عالی بودند اما از آنجا که «جدایی...» از نظر موضوع و محتوا به دغدغه های امروز جامعه نزدیک تر بود با دیدن این فیلم احساس بهتری داشتم.

*در سینمای جهان چطور؟

در میان بازیگران زن هالیوود هم به جرات می توانم بگویم مریل استریپ یکی از نوابغ این دوره هالیوود است که هرگز از ستاره های پیشین و این دوره سینمای جهان چیزی کم نیاورده و سرآمد همه بازیگران زن جهان است. او با توانمندی ای که در تغییر لهجه دارد با بازی زیرپوستی اش دقیقا به همان اندازه که نقش لازمش دارد بازی می کند.

*در سینمای جهان از آثار کدام کارگردان خوشتان می آید؟

شاخص ترین کارگردانی که در ذهن من مانده اسکورسزی است، او از جمله کارگردانانی است که همه آثارش را دوست دارم بعد از آن در میان سینمای روشنفکران هم وودی آلن یکی از بهترین کارگردانان آثار شاخص سینمای جهان است.

*زندگی شما امسال بیشتر در آمریکا و کشورهای دیگر گذشت در این سفرها آیا سینمای روز را هم دنبال می کردید؟

یکی از اصلی ترین دلایل سفرکردن من این است که بتوانم فیلم های روز دنیا را روی پرده و با کیفیت اصلی صدا و تصویر ببینم. با اینکه دیدن فیلم روی پرده از علاقه های من است اما این کار نه فقط به خاطر تفریح و تفنن بلکه یکی از مهم ترین وظایفی است که حرفه ام ایجاب می کند.

*بهترین فیلمی که امسال در جهان خبرساز شد از نظر شما کدام بود؟

امسال تقریبا 90 درصد فیلم های روز دنیا را دیده ام و از تک تک شان لذت برده ام. یکی از فیلم هایی که واقعا از دیدنش لذت بردم فیلم صامت «هنرمند» بود که بسیار هوشمندانه بازی و کارگردانی شده بود و آن قدر محو زیبایی سینمایی کلاسیک می شدم که گاهی باعث می شد از یادم برود در چه زمان و مکانی هستم.

*شما به عنوان یکی از قابل ترین بازیگران زن سینمای ایران فکر می کنید به کدام یک از بازیگران زن نسل بعد از خودتان می توان امیدوار بود؟

فکر می کنم بیشتر باید به تئاتری ها امیدوار باشیم، البته کسانی که الان در سینما هستند بازیگرانی محترم و قابل ستایشند مثلا سارینا فرهادی به نظر من در فیلم «جدایی...» واقعا یک پدیده بود یا ترانه علیدوستی که از چند سال قبل درخشید. پانته آ بهرام هم از چهره های خاص سینمای ایران است که هر روز متفاوت تر ظاهر شده است.

هنوز قابلیت های کشف نشده زیای دارد. همین طور نگار جواهریان، بهناز جعفری، ساره بیات، ریما رامین فر و خیلی از عزیزانی که الان نامشان در خاطرم نیست اما هر وقت استعدادهایشان را روی پرده دیده ام ستایششان کرده ام.
منبع؟:تماشا