مشاعره واژه ای

[deltang]

شب بود شمع بود من بود و غم

شب رفت شمع سوخت من ماند و غم

[Omid7]

من از آن سياه دارم به غم تو روز روشن
كه تو ماهي و تعلق به شب سياه داري

[natanaeil]

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
که چنان زو شده ام بی سر وسامان که مپرس

[آیلین]

سر از بالین اندوه گران خویش بردارید
در این دوران که از آزادگی نام و نشانی نیست

[parisun]

رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن
ترک من خراب شبگرد مبتلا کن

[MAHDI]

خلوتیان آسمان تا چه شراب می خورند
روح خراب و مست شد عقل خمار می رسد

[parisun]

ای دوست دل از جفای دشمن درکش
با روی نکو شراب روشن درکش
با اهل هنرگوی گریبان بگشای
وزنااهلان تمام ددامن درکش

[دانه کولانه]

دامن مکش به ناز که هجران کشیده ام

نازم بکش که ناز رقیبان کشیده ام


شاید چو یوسفم بنوازد عزیز مصر

پاداش ذلتی که به زندان کشیده ام

[natanaeil]

زلف بر باد مده تا ندهی بربادم
ناز بنیاد مکن تا نکنی بنیادم

[MAHDI]

دارم دلی شکسته ز خوبان روزگار
عمرم شده سیاه همانند زلف یار