مشاعره واژه ای

[دانه کولانه]

مرسی احتیار داری
بذارید که شر نگار رو بکنیم و چند تا نگار خوب بگیم
جفت از شجریان که خونده
یکی نگار معروف ز من نگارم خبر ندارد و دیگری باز هم معاصر از علی اکبر شیدا آواز ابوعطا شجریان باز هم از آلبوم پیام نسیم :

درعشقت ، سوزم ای ، نگارا خدا را ، توکم کن جفا را
....................
ای‌که به پیش قامتت سرو چمن خجل شده
سوسن وگل به پیش‌تو بندة منفعل شده
تابه‌کی، ازغمت‌،گدازم درهجرت، سوزم و، بسازم

-------------------------------

ز من نگارم ، خبر ندارد
به حال زارم، نظر ندارد
خبر ندارم من از دل خود
دل من از من، خبر ندارد
دل من از من، خبر ندارد

کجا رود دل، که دلبرش نیست
کجا پرد مرغ، که پر ندارد
فغان از این عشق، فغان از این عشق
که غیر خون جگر ندارد
همه سیاهی، همه تباهی
مگر شب ما سحر ندارد
Download “Negaaram“

شما با هر کدوم که دوست ارین مشاعره کنین

[mary.f]

سحر بلبل حکایت با صبا کرد
که عشق روی گل با ما چه ها کرد

[دانه کولانه]

بهار دلکش شجریان و لطفی و کسان دیگر هم خونده اندش
صبحدم بلبل بر درخت گل به خنده می گفت.
نازنینان را، مه جبینان را، وفا نباشد

و از حافظ :

بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت
و اندر آن برگ و نوا خوش ناله‌های زار داشت

این رو قمر میخونه فکر کنم شجریان هم میخونه ...
.

و از سعدی بزرگ

شجریان در خیال
نفس خروس بگرفت که نوبتی بخواند
همه بلبلان بمردند و نماند جز غرابی

سعدی شجریان : چندین که بر شمردم از ماجرای عشقت
اندوه دل نگفتم الا یک از هزاران **

چندت کنم حکایت، شرح این قدر کفایت
باقی نمی‌توان گفت الا به غمگساران

[mary.f]

سینه خواهم شرحه شرحه از فراق
تا بگویم شرح درد اشتیاق

[haj_amir]

در سينه کسي که راز پنهانش نيست
چون زنده نمايد او ولي جانش نيست

[بابا علی]

زنده‌دل از مرده نصیحت نیوش
مرده‌دل از زنده نگیرد به گوش

[دانه کولانه]

این چشم و دهان و گردن و گوش چشمت مرساد و دست و بازو مه گرچه به چشم خلق زیباست تو خوبتری به چشم و ابرو

[بابا علی]

من کی خندم تات نبینم خندان
جان بنده‌ی آن خنده‌ی بیکام و دهان
افسوس که خنده‌ی ترا می‌بینند
و آن خنده‌ی تو ز چشم خلقان پنهان

[دانه کولانه]

بعیده کسی این تات رو ببینه و نخواد این رو بگه :

عمر به خشنودی دلها گذار تا ز تو خشنود شود کردگار
درد ستانی کن و درمان دهی تات رساند به فرمان دهی

حالا با خندان از سعدی از شجریان :


می‌روی خرم و خندان و نگه می‌نکنی
که نگه می‌کند از هر طرفت غمخواری

[mary.f]

خرم آن روز کز این منزل ویران بروم
راحت جان طلبم وز پی جانان بروم