وصف حال خودتان با زبان شعر

[ساقي]

ای ساقی


شکوه جام جهان بین شکست ای ساقی
نماند جز من و چشم تو مست ای ساقی
من شکسته سبو چاره از کجا جویم
که سنگ فتنه سر خم شکست ای ساقی
صفای خاطر دردی کشان ببین که هنوز
ز داشت نکشیدند دست ای ساقی
ز رنگ خون دل ما که آب روی تو بود
چه نقش ها که به دل می نشست ای ساقی
درین دو دم مددی کن مگر که برگذریم
به سر بلندی ازین دیر پست ای ساقی
شبی که ساغرت از می پر است و وقت خوش است
بزن به شادی این غم پرست ای ساقی
چه خون که می رود اینجا ز پای خسته هنوز
مگو که مرد رهی نیست ، هست ای ساقی
روا مدار که پیوسته دل شکسته بود
دلی که سایه به زلف تو بست ای ساقی




...

[صدای سکوت]

حاله من خيلي عجيبه دوست دارم پيشم بشيني من نگاهت بكنم تو عشقو تو چشام ببيني

[آريانا]

دل از من برد و روی از من نهان کرد
خدا را با که این بازی توان کرد

شب تنهاییم در قصد جان بود
خیالش لطف‌های بی‌کران کرد

چرا چون لاله خونین دل نباشم
که با ما نرگس او سرگران کرد

که را گویم که با این درد جان سوز
طبیبم قصد جان ناتوان کرد

[deltang]

من ز خود خسته هستم
تازه من خسته ترم
حیف از فرصت
حیف از عمری که
به غم سر بزنه


تو همان سردی سردی
که برام چشمه ی دردی

رفتی بی محبت
میدونم
بر نمی گردی


آتشی را که خود افروختم
شعله زد بر من سوختم
از تب وسوسه های انتظار
درسی خوش باوری آموخته ام
دیده بر هم نزدم
سینه پریشان شده بود
صبح شادی نرسیده
شب هجران شده بود
اشک شوقی نفشانده
دیده گریان شده بود


دلم از عشق تو و کارم پشیمان شده بود
تو و بی تفاوتی های تو با خشم من
که به دست تو بهم ریخته آرامش من
من و
تنهایی و
بی تو بودن و
چشم تری
تو و
بیگانگی پرستی و
ز من بی خبری

[aesman]

دست خودم نیست


اگر می بینی عاشق تو هستم ، دیوانه توهستم ، و تمام فکر و زندگی من تو شده ایبه خدا بدان که این دستخودم نیست!


اگر میبینی چشمانم در بیشتر لحظه هاخیس است و دستانم سرد است و اگر میبینی همه لحظه های دور از تو بودن اینهمه سخت وپر از غم و غصه است بدان که این دست خودم نیست!


دست خودم نیست که همه لحظه ها تو رادر جلو چشمانم میبینم و به یاد تو می باشم.


دست خودم نیست که دوست دارم همیشه درکنارت باشم ، دستانت را بگیرم ، برلبانت بوسه بزنم و تو رادر آغوش خودم بگیرم!


به خدا دست خودم نیست که هر شب بهآسمان نگاه می اندازم و ستاره ای درخشان را میبینم و به یاد تو می افتم!


دست خودم نیست که هر سحرگاه بهانتظارت مینشینم تا در آسمان دلم طلوعی دوباره داشته باشی

[آريانا]

ای ز غم فراق تو جان مرا شکایتی
بر در تو نشسته‌ام منتظر عنایتی

گر چه بمیرم از غمت هم نکنی به من نظر
ور همه خون کنی دلم، هم نکنم شکایتی

ورچه نثار تو کنم جان، نرهم ز درد تو
نیست از آنکه تا ابد عشق تو را نهایتی

دل ز فراق گشت خون، جان به لب آمد از غمت
زحمتم آید، ار کنم از غم تو حکایتی

برد ز من هوای تو جان عزیز، ای دریغ
کشت مرا جفای تو بی‌سبب جنایتی

گرچه برانی از برم باز نگردم از درت
چون ز در عنایتت یافته‌ام هدایتی

خسته عراقی آن توست، دور مکن ز درگهش
تا نرود فغان کنان از تو به هر ولایتی

[ساقي]

صبح یک روز من از پیش خودم خواهم رفت
بی خبر با دل درویش خودم خواهم رفت
می روم تا در میخانه کمی مست کنم
جرعه بالا بزنم آنچه نبایست کنم
بی خیال همه کس باشم و دریا باشم
دائم الخمر ترین آدم دنیا باشم
آنقدر مست که اندوه جهانم برود
استکان روی لبم باشد و جانم برود
ساقیا در بدنم نیست توان جام بده
گور بابای غم هر دو جهان جام بده
برود هر که دلش خواست شکایت بکند
شهر باید به منبيخود مست عادت بکند

[ساقي]

آن لحظه که با دوزخیان کنم ملاقات
یک خمره شراب ارغوان برم به سوغات
هر قدر که در خاک ننوشیدم از این باده صافی
بنشینم با دوزخیان کنم تلافی




....

[deltang]

هرکه در سینه دلی داشت به دلداری داد

دل نفرین شده ی ماست که تنهاست هنوز

[آريانا]

دلم که آینه‌ای شد، چرا نمی‌تابد
درو رخ تو؟ همانا که نیست آینه پاک

چو آفتاب بهر ذره می‌نماید رخ
ولیک چشم عراقی نمی‌کند ادراک