نیایش و لحظه های تامل

[ترنم]

مناجاتی زیبا از استاد مصطفی ملکیان

خدایا، اندیشه‌ام را در مسیری معنوی و روحانی قرار ده، تا روحم را با تو درآمیزم، و لذت ِ بودن ِ با تو را در لحظه لحظه‌ی زندگی‌ام دریابم.
خدایا، اندیشه‌ام را چنان محکم ‌ساز که به حقیقت و عقلانیت متعهد باشم، و تنها بر پایه فهم و تشخیص خودم از زندگی، زندگی کنم، تا بتوانم از آنچه جامعه و دیگران از من می‌خواهند فراتر بروم.
خدایا، به من بینشی عطا کن که هیچ وقت خود را با دیگران مقایسه نکنم، بر آنهایی که از من برتر هستند حسد نورزم، و بر آنها که پایین ترند فخر نفروشم، و بر آنچه دارم قناعت کنم و همواره در این اندیشه باشم که از آنچه در حال حاضر هستم، فراتر بروم.
خدایا، به من فهمی عطا کن تا تفاوتهای خود با دیگران را دریابم، و بفهمم که با شخصیت منحصربه فردی که دارم قاعدتا زندگی منحصربه فردی نیز برای خود خواهم داشت، که از جهاتی می تواند متفاوت از زندگی دیگران باشد، مهم آن است که به تفاوتهای خودم و تفاوتهای دیگران احترام بگذارم و زندگی ام را منطبق با آن چه هستم، شکل ببخشم.
خدایا، توانایی ِ عشق به دیگری را در وجودم بارور ساز، تا انسان ها را خالصانه دوست بدارم، و بهترین لحظات لذت زندگی ام، لحظاتی باشد که بدون هیچ نوع چشمداشتی، خدمتی به همنوع ام می کنم.
خدایا، مرا از هر نوع نفرت و کینه ای که حوادث تلخ روزگار بر وجودم نهاده است، رها کن، تا با رهایی از نفرت و کینه، بتوانم دیگران را آن طور که هستند، بپذیرم و دوست بدارم.
خدایا، فهم مرا از زندگی آن چنان ژرف ساز تا قوانین آن را دریابم، و بفهمم که در زندگی چیزهایی هست که قابل تغییر نیست، قوانینی هست که از آنها تخطی نمی توان کرد، تا ساده لوحانه نپندارم که هر آنچه می خواهم را می توانم داشته باشم، و هر آنچه آرزو می کنم خواهم داشت.
خدایا، این توانایی را به من عطا فرما تا در لحظه لحظه زندگی ام، در لحظه حال و برای آنچه هم اکنون می گذرد زندگی کنم، و زیبایی ها و شادی هایی که هم اکنون از آن برخوردار هستم را با اندیشیدن بیش از حد به گذشته ای که دیگر پایان یافته است، و دغدغه بیش از حد برای آینده ای که هنوز نیامده است، نادیده نگیرم.
خدایا مگذار که در بند گذشته باقی بمانم، و چنان تعهد و دغدغه ی کشف حقیقت را در درونم شعله ور ساز که هیچگاه بخاطر آنچه در گذشته حقیقت می دانسته ام و آبرو ، حیثیت و شخصیت اجتماعی ام بدان وابسته است، از حقیقت هایی که هم اکنون بدان ها دسترسی می یابم، و ممکن است همه آنچه در گذشته حقیقت می دانسته ام به چالش بکشد و بی اعتبار سازد‏، محروم نمانم.
خدایا، مرا به انضباطی درونی متعهد کن، تا بفهمم و بدانم که هر کاری که دوست دارم و از آن لذت می برم را مجاز نیستم که انجام دهم.
خدایا، کمکم کن تا عمیقا دریابم که زندگی بیش از آنچه اغلب می پندارند جدی است، و برای هیچ انسانی استثنا قائل نمی گردد، همه ما برای آنچه می خواهیم و در آرزوی آن هستیم باید تلاش کنیم و شایستگی و لیاقت به دست آوردن آن را داشته باشیم. خدایا، به من بیاموز که بدون شایستگی و لیاقت داشتن چیزی، نخواهم که تو آن را از آسمان برایم بفرستی.
و در آخر ؛ خدایا، نعمت سکوت را بر من ارزانی دار ، تا در آن لحظاتی که طنین زندگی روزمره در درونم آرام می گیرد، نوای دلنشین و آرامش بخش حضور تو در روح و وجودم، مرا گرم و آرام سازد

[ترنم]

بنام تمام هستیم


سلام مولای من ، خدای من ، محبوب من ، معبود من

مولای یا مولای انت المولی و انا العبد و هل یرحم العبد الا المولی

چه خوش است نیمه شبان در خلوت سکوت شبانه
با تو نجوا کردن
ترا صدا کردن
ترا به مهمانی دل دعوت کردن
اعتراف به بندگیت کردن

مولای یا مولای انت الملک و انا المملوک و هل یرحم المملوک الا

اعتراف به اینکه من هیچ نیستم و تو مالک و صاحب منی
و تنها تو می توانی به من رحم کنی و دستم را بگیری

مولای یا مولای انت العزیز و انا الذلیل و هل یرحم الذلیل الا

اری ، باور دارم که تو عزیزی و من دربرابرت خوار و ذلیل
و جز تو چه کسی می تونه به من عزت بده ؟

مولای یا مولای انت العظیم وانا الحقیر و هل یرحم الحقیر الا العظیم

چه خوش است به سوز دل سرودن
که تو با عظمتی ، بزرگی ؛ با شکوهی
ومن حقیری هستم که با همه حقارت به بندگی تو افتخار می کنم

مولای یا مولای انت القوی و انا الضعیف و هل یرحم الضعیف الا لقوی

در پیشگاهت . در این خلوت سکوت اقرار می کنم

آری من ضعیف و ناتوانم . کم صبرو ناشکیبایم

اما از درگاه رحمت تو نا امید نیستم

مولای یا مولای انت الغنی و انا الفقیر و هل یرحم الفقیر الا

بخداوندیت سوگند میدانم که تهی دستم
تهی از هر بار و برگ ، تهی از معرفت ؛ فقیر به معنای واقعی
اما تو بگو به کجا بروم جز درخانه تو درکدام خانه را بزنم
به گدائی محبت ورحمت ؟

مولای یا مولای انت المعطی و انا السائل و هل یرحم السائل الا المعطی

تو بخشنده ای ، کریمی ، رحیمی و من نیازمند
لطف و رحمت و رافت تو
اگر حاجتم را ازتو سوال نکنم . اگر دست نیاز به سوی تو دراز نکن
تو بگو کدامین دست بی منت دست مرا می گیرد و بی نیازم می کند ؟

مولای یا مولای انت المعافی و انا المبتلا و هل یرحم المبتلا الا المعافی

بارخدایا مبتلایم .بیمارم . گرفتارم
مبتلا به دنیا . بیماروسوسه ها . گرفتار دام های نفس شیطانی
کدام طبیب مرحم زخمهای دلم می شود .
چه کسی ازدام وسوسه ها می رهاندم جز تو ؟!

مولای یا مولای انت الهادی و انا الضال و هل یرحم الضال الا الهادی

خدایا میدانم که میدانی که هنوز هم گم گشته ام . سردر گریبانم
پریشان و اشفته حالم ، سرگشته و حیرانم .
و تو ای همیشه خوب گر به این گمگشته رحم نکنی
اگر تو دستش را نگیری و هدایتش نکنی
اگر تو راه ننمائی ؛ اگر تو نظر نکنی
در این حسرت سرا، دراین دیار تباهی
در این وادی بهت ، دراین دار گمراهی
دست هدایت به سوی چه کسی دراز کنم ؟
خدایا قسمت میدهم به جلال و جبروت کبریائیت که
هیچوقت تنهای نگذاری
کسی را که به وسعت نهائیت تنها و دلتنگ است

آمین یا سمیع و یا محیب

[amir ahmadi]

خدايا
چگونه برانى از درگاهت
بيچاره اى را كه در حال فرار از گناهان به تو پناه آورده
يا چگونه نوميد سازى راه جويى را
كه شتابان آهنگ حضرت تو را كرده
يا چگونه بازگردانى تشنه اى را
كه براى نوشيدن بر سر حوضهاى تو آمده
نه هرگز چنين نخواهى كرد
با اينكه حوضهاى پرفيضت
در سخت ترين خشكساليها لبريز است
و در خانه ات
براى خواستن و ورود در آن باز است
و تويى انتهاى خواسته ، خواستاران
و منتهاى آرزوى آرزومندان

[amir ahmadi]

خدايا
تو بر هر چه بخواهى توانايى
ملك و سلطنت را به هر كه خواهى مى دهى
و از هركه خواهى برگيرى
و عزت دهى هر كه را خواهى
و خوار كنى هر كه را خواهى
همه خوبيها بدست تو است
و تو بر هر چيز توانايى.

شب را در روز فرو برى
و روز را در شب درآورى
زنده را از مرده بيرون آورى
و مرده را از زنده برون آرى
و به هر كه خواهى بى حساب روزى دهى.

[amir ahmadi]

معبودى جز تو نيست
منزهى تو خدايا
و حمد تو را گويم
كيست كه قدر تو را بشناسد
و از تو نترسد
و كيست كه بداند تو كيستى و از تو نهراسد
تو با قدرت خويش جداها را با هم جمع كردى
و به لطف خويش سپيده دم را شكافتى
و بكرم خود تاريكيهاى شديد شب را روشن كردى
و روان كردى آبهاى شيرين و شور را
از دل سنگهاى سخت و محكم
و فرو ريختى از ابرهاى فشرده آبى ريزان و فراوان ،
و قرار دادى خورشيد و ماه را براى مردمان چراغى فروزان
بدون آنكه در آنچه بدان آغاز كردى در آفرينش دچار خستگى و تعب گردى
يا به چاره جويى محتاج شوى
اى آنكه در عزت و بقاء يگانه است
و بندگانش را بوسيله مرگ و نابودى مقهور خويش كرد.

[SOHRAB_HAZHII]

"درد دل با خدا"

دلم گرفته، ای خدا


این روزا هیچکی غیر تو ، درد من ونمی دونه .


دلم گرفته، ای خدا


حتی صدامم این روزا به ساز من نمی خونه.


دلم گرفته ازهمه


از این روزای سوت و کور .


از این ترانه مردگی، از این شبهای بی عبور.


تمام لحظه های دلم زیر هجوم حادثه منتظر


یه راهیه تا دوباره به توبرسه .


دلم گرفته، ای خدا


گریه امونم نمی ده ،چرا دیگه حتی دلم


تو رونشونم نمی ده .


گناه بی باوری مو ، خودم به گردن می گیرم.


اگر نگیری دستامو ، تو دستای غم می میرم .


دلم گرفته ، ای خدا


واسه رسیدن به تو ،یه فرصت تازه می خوام .


دوباره دستامو بگیر ، مثل روزای بی کسی.


دلم گرفته ،ای خدا حتی بهشتو نمی خوام .

[bigbang]

خدایا چه میشود مرا
چه میشود مرا خدا ؟
در این شب تاریک و این بی صدایی
در این کنج تنهایی چه میشود مرا ؟
به کجا میروم آخر >؟ از کجا آمده ام >؟
ای خدا ، ای معبود تو بودی من نبودم
تو هستی من نیستم چه میشود مرا ؟ در اوج تکلف جز تو هست آیا ؟
ای خدا ، خدا خدا خدا خدا خدا خدا ................................
چرا من از زمین ، به آسمان نمیروم
چه میشود تو را اگر منم به راه
آه از این نهاد به غایتش رسید
چه میشود تو را اگر مرا صدا
خدای مهربان
فراتر از زمان
به یاریم برس
تو را به مصطفی
من از زمین و آسمان
ستارگان و کهکشان
تو را طلب کنم
چه میشود مرا ؟
مرا تصوریست از آن دیار دور
چه میشود تو را اگر مرا به جا
منم صدای برگ
منم بهار خشک
تویی صدای باد
در امتداد موج
............................................................ ................خدا

[amir ahmadi]

و گواهى دهم كه
بهشت حق است
و آتش دوزخ حق است
و روز رستاخيز حق است
و قيامت مسلما خواهد آمد
و شكى در آن نيست.

[amir ahmadi]

خدايا
مخصوص تو است
ستايش بر هر لقمه
و هر جرعه
و هر حمله كردن
و هر بستن و گشودنى
خدايا
ستايش از آن تو است
ستايشى جاويدان
به جاويدانى ذاتت
و خاص تواست ستايش
ستايشى كه در نزد علم تو انتهايى برايش نباشد

[amir ahmadi]

خدایا
ستايش از آن تو است
ستايشى كه پيش مشيت تو پايانى ندارد
و از آن تو است حمد،
حمدى كه براى گوينده اش جز رضاى تو پاداش نباشد
و خاص تو است ستايش
بر بردباريت از پس علم و دانشت
و براىتو است ستايش
بر گذشتت از پس قدرت و توانايي تو
براى تو است حمد
كه باعث حمدى
و براى تو است ستايش
كه وارث آنى
و براى تو است حمد
كه پديده آورنده حمدى