شعر عاشورا .... ( نوای نی نوا )

[امیر عباس انصاری]

شهادتنامه

امشب شهادتنامه عشاق امضاء می شود
فردا ز خون عاشقان، این دشت دریا می شود

امشب کنار یکدگر بنشسته آل مصطفی
فردا پریشان جمعشان، چون قلب زهرا می شود

امشب بود برپا اگر، این خیمه ثار اللهی
فردا به دست دشمنان، برکنده از جا می شود

امشب صدای خواندن قرآن به گوش آید ولی
فردا صدای الامان زین دشت برپا می شود

امشب کنار مادرش، لب تشنه اصغر خفته است
فردا خدایا بسترش، آغوش صحرا می شود

امشب که جمع کودکان در خواب ناز آسوده اند
فردا به زیر خارها، گمگشته پیدا می شود

امشب رقیه حلقه ی زرّین اگر دارد به گوش
فردا دریغ این گوشواره از گوش او وا می شود

امشب به خیل تشنگان، عباس باشد پاسبان
فردا کنار علقمه، بی دست، سقا می شود

امشب که قاسم زینب گلزار آل مصطفاست
فردا ز مرکب سرنگون، این قد رعنا می شود

امشب بود جای علی، آغوش گرم مادرش
فردا چه گلها پیکرش، پامال اعدا می شود

امشب گرفته در میان، اصحاب، ثارالله را
فردا عزیز فاطمه، بی یار و تنها می شود

امشب به دست شاه دین، باشد سلیمانی نگین
فردا به دست ساربان، این حلقه یغما می شود

امشب سر ثارالله، بر دامن زینب بود
فردا انیس خولی و دیر نصاری می شود

ترسم زمین و آسمان، زیر و زبر گردد حسان
فردا اسارتنامه زینب چو اجرا می شود

فرا رسیدن ماه غم ماه عزا را تسلیت می گوییم

[امیر عباس انصاری]

سیب سرخ شهادت

گودال قتلگاه، پر از بوي سيب بود
تنها تر از مسيح، كسي بر صليب بود


سرها رسيد از پي هم، مثل سيب سرخ
اول سري كه رفت به كوفه، حبيب بود!


مولا نوشته بود : بيا اي حبيب ما
تنها همين، چقدر پيامش غريب بود


مولا نوشته بود : بيا، دير مي شود
آخر حبيب را ز شهادت نصيب بود


مكتوب مي رسيد فراوان، ولي دريغ
خطش تمام، كوفي و مهرش فريب بود


اما حبيب، رنگ خدا داشت نامه اش
اما حبيب، جوهرش « امن يجيب» بود


يك دشت، سيب سرخ، به چيدن رسيده بود
باغ شهادتش، به رسيدن رسيده بود



به یاد حبیب ابن مظاهر بزرگ یار و همراه کربلا
روحش شاد
خلد برین آشیان باد

ارادتمند.... امیرعباس.... بچه تهرانپارس!!

[امیر عباس انصاری]

زبانحال قمر بنی هاشم با برادر:


طاقت ندارم تا که تنهایت ببینم
اندوه را در چشم زیبایت ببینم

می بینمت، اما توان دیگر ندارم
می خواهمت، دردا که جان دیگر ندارم

دستی ندارم تا که مشکت را بگیرم
بگذار تا از گونه اشکت را بگیرم

اینک به بالینم بیا، ای ماه تابان!
دستم بگیر ای دستگیر بی پناهان!

ای سید و سالار مردان بهشتی!
ای آن که سردار بزرگ سرنوشتی!

مولای من، جانان من، جانم برادر!
در این دل خونین من رحمی بیاور

می سوزد از داغ عزیزان قلب خسته
قلبی که صد بار از غم دوران شکسته

در راه تو از تیر باران ها گذشتم
با عشقت از دریای طوفان ها گذشتم

ای کاش می شد باز هم پیشت بمانم
تا پای جان در خدمتت یاری رسانم

عباس جانبازم، علمدار تو هستم
در پای تو قابل ندارم چشم و دستم

جز در درون چشم خود آبی ندارم
از کودکان تشنه تو شرمسارم


:2::2:
یا قمر بنی هاشم

[امیر عباس انصاری]

یا رقیه (س)

دلم زدست زمانه عجیب می گیرد
دلم بهانه روی حبیب می گیرد

غروب گشته دوباره خدا نمی دانم
چرا خرابه ما بوی سیب می گیرد

شب گذشته خدایا در آسمان دیدم
که ماه وقت خسوفش غریب می گیرد

برای طعنه زدن آن محافظ رومی
تمام روز بدستش صلیب می گیرد
بدست دیگر خود آن حرامی بی دین
چقدر کعب نی اش رامهیب می گیرد

برای تاول پایم زمردم این شهر
مدام عمه سراغ طبیب می گیرد

[امیر عباس انصاری]

بوی سیببوی سیب و، حرم حبیب و، حسین غریب و، کرببلا،
بوی احمر، بوی احمر، شیش ماهه و اکبر، کرببلا،
بوی عنبر، خنجر روی حنجر، ماهِ رخ اکبر، کرببلا،
بوی لاله، دختر سه ساله، خدای آلاله، کرببلا،

بوی دود و، بوی دود و، صورت کبود و، کرببلا،
بوی یاس و، ضریح عباس و، خدای احساس و کرببلا،
بوی شبنم، نفس نفس دم دم، من عاشقت هستم، کرببلا،
بوی نیلوفر، بوی نیلوفر، روی نیزه ها سر، کرببلا،

این دل رمیده ی من، در انتظار حرم یاره،
میخواد، شیش گوشه ببینه، جز غم و زاری کاری نداره
آخرش از عشق تو مولا، میمیرم، میمیرم، میمیرمبه خدا،
کربلای با صفاتو میبینم، میبینم، میبینم به خدا،

اگه ساقی حسینه، اگه ساقی حسینه،
من می نخورده مستم،
به کوی او ببازم، تمام بود و هستم،

تو چه در پیمانه کردی، که مرا دیوانه ی، دیوانه ی، دیوانه کردی،
با نگاهت دل ربودی، که مرا مستانه ی، مستانه ی، مستانه کردی،

کنج قفس میتونم باشم،بی همنفس میتونم باشم،
من بی حسین نمیتونم،آخه آقامه ، دوسش دارم، مولامه دوسش دارم،
کربلای تو، حسین جان، آقا عشق عالمینه،
همه میگن صفای دل، صحن بین الحرمینه،


آقا جون کن عنایت، که شوم کربلایی،
سائل کوی یارم، میکنم من گدایی
آواره ی صحرا میتونم باشم،
غریب و تنها،میتونم باشم،
بی کربلا نمیتونم، نمیتونم،

آخه زیاء عینه، دوسش دارم، زیاء عینه، دوسش دارم،
حرم حسینه دوسش دارم، حرم حسینه دوسش دارم،
بی مه فروزان میتونم باشم، بی خورشید تابان میتونم باشم،
بی ابالفضل نمیتونم، نمیتونم،

آخه آقامه، دوسش دارم، مولامه دوسش دارم
از بس که این، دل من، حسرت کربلا خورد،
که آخر شاه مشهد، منو کرببلا برد،

آواره ی صحرا میتونم باشم،
غریب و تنها میتونم با شم،من بی زهرا نمیتونم نمیتونم
آخه مادرمه، دوسش دارم، سرورمه دوسش دارم،
آواره ی صحرا به شور و شـِـین،
دنبال رأس داداش حسین،

مددی یا زینب یا زینب، یا زینب، یا زینب،
مددی یا زینب یا زینب، یا زینب، یا زینب،
به خدا، هرجایی رفتم، گفتم اربابم تویی،
نکنه جدام کنی، از صف نوکرات حسین،
هرچی سنگم بزنن، از در خونت نمیرم،
جون میدم، فدات میشم، نمیکنم رهات حسین،
خوشگلی و مه جبینی، مایه ی فخر زمینی،

پهلوون پهلوونا، پسر ام البنینی،
یادت باشه مادر، بلا گردون حسینی،
دلبری و دلربایی، پسر شیر خدایی،
پرچم حسین بهپسرم تو نورعینی،
پادشاه عالمینی،
امادوشت، ساقی تشنه لبایی،

دل من به غم اسیره، چشم تو زخم یه تیره،
تشنه لب کنار دریا، مادرت برات بمیره،

[امیر عباس انصاری]

سلام
محرم آمد و عیدم عزا شد
حسینم وارد کربو بلا شد

نذارین این تاپیک بخوابه
به عشق امام حسین پرش کنید از اشعار و نوجه ها و مرثیه ها و...
یا حق
یا حسین

بسم رب الحسین

[IMG]http://www.*************/images/maghalat-f/honar/ashura.jpg[/IMG]

می‌رسد باز چون نوای عاشورا

دل من می‌تپد برای عاشورا

گریه کن گریه کن به وسع دلت

گر شدی مبتلای عاشورا!

از که خواهی وساطتت بکند

غیر از آن اشکهای عاشورا

آنچه می‌ریزی از دو چشم فرو

ذره‌ای باد در رثای عاشورا

تیغ بر ظلم می‌کشد از جان

جان نثار ولای عاشورا

چه کسی جز حسین می‌دانست

چیست رمز بقای عاشورا

این لب خشک از ابوالفضل است

آن علمدار کربلای عاشورا

کز لب آب، تشنه‌لب برگشت

کرد جان را فدای عاشورا

مشک سوراخ و تیر بر گردن

می‌چکد خون ز نای عاشورا

کودکان تشنه در حریم حرم

خفته با لای‌لای عاشورا

زن بیدار دل، نشانش چیست؟

هست زینب، صدای عاشورا!

می‌رود از زمین به عرش خدا

این صدای رسای عاشورا

می‌رسد این پیام، خون‌آلود

گم مکن محتوای عاشورا

دل رها کن، به دست عشق سپار

خود رود پا به پای عاشورا

قصه‌ها دارد این حکایت سرخ

تو کجایی؟ کجای عاشورا؟!

[haj_amir]

دوباره نیزه و پرچم دوباره آمده محرم
دوباره شهیه و شمشیر دوباره آمده محرم
دوباره ناله زینب درون گودال
دوباره چک چک شمشیر دوباره آمده محرم
زخیمه صدای طفلان ز دور صدای اسبان
دوباره گریه خوبان دوباره آمده محرم
عمو قتیل نهر فرات است حسین قتیل العبرات
دوباره علی اکبر دوباره آمده محرم
صدای طفل رضی ات بگوش می آید
دوباره روزه آب است دوباره آمده محرم
ز سوز دل زینب ز اشک رخ صحرا
نوید میدهد طوفاندوباره آمده محرم
دل بی قرار من هر دم زسوز میگوید
بیا بپا حیز ای دل دوباره آمده محرم
امیررضا

[SonBol]

اى چرخ غافلى كه چه بيداد كرده اى
وز كين چه ها در اين ستم آبادكرده اى

در طعنت اين بس است كه با عترت رسول
بيداد كرده خصم و تو امدادكرده اى

اى زاده زياد نكرده است هيچگه
نمرود اين عمل كه تو شداد كرده اى

بهر خسى كه بار درخت شقاوت است
در باغ دين چه با گل و شمشادكرده اى

با دشمنان دين نتوان كرد آنچه تو
با مصطفى و حيدر و اولاد كرده اى

حلقى بود كه بوسه گه مصطفى مدام
آزرده اش به خنجر فولاد كرده اى

ترسم تو را دمى كه به محشر در آورند
از آتش تو دود به محشر در آورند

[امیر عباس انصاری]

شعری در وصف امام حسین (ع)
**بسم رب الحسین (ع)**


حسین(ع)

آب می گوید حسین مهتاب می گوید حسین
منبرو سجاده ومحراب می گوید حسین

خاک می گوید حسین افلاک می گوید حسین
هر کسی که خورده شیر پاک می گوید حسین

صبر می گوید حسین بی صبر می گوید حسین
پیکر من در میان قبر می گوید حسین

بیشه می گوید حسین اندیشه می گوید حسین
غنچه و باغ و گیاه و رییشه می گوید حسین

دار می گوید حسین دلدار می گوید حسین
در مدینه احمد مختار می گوید حسین

شور می گوید حسین منشور می گوید حسین
جنیان را تا ابد منصور می گوید حسین

یار می گوید حسین ایار می گوید حسین
فاطمه بین در و دیوار می گوید حسین

یاس می گوید حسین احساس می گوید حسین
در کنار علقمه عباس می گوید حسین

نار می گوید حسین ذوالنار می گوید حسین
بین میدان حیدر کرار می گوید حسین

گاه می گوید حسین نا گاه می گوید حسین
شمس و نجم و کهکشان و ماه می گوید حسین

خاک می گوید حسین افلاک می گوید حسین
مجتبی با سینه ی صد چاک می گوید حسین

لاله می گوید حسین آلاله می گوید حسین
در خرابه دختری با ناله می گوید حسین

تار می گوید حسین دستار می گوید حسین
شام و کوفه کوچه و بازار می گوید حسین

آه می گوید حسین دلخواه می گوید حسین
آیه های حضرت اله می گوید حسین

دانه می گوید حسین دردانه می گوید حسین
تا به محشر این دل دیوانه می گوید حسین

اود می گوید حسین معبود می گوید حسین
تا ظهورش مهدی معود می گوید حسین

روح می گوید حسین مشروح می گوید حسین
ساقی سر تا به پا مجروح می گوید حسین

بال می گوید حسین اقبال می گوید حسین
این دل سر گشته در هر حال می گوید حسین

[dada6]

ماه محرّم آمد

مـاه محـرّم آمـد و فصـل بهـــار عشق

عـالم معطّر از گـل يـاسي كنار عشق

ماه محرّم آمـــــد و بـر خيـل عـاشقان

بارد شميم نـرگس عــالي تبــار عشق

باغي به نام كرب و بلا بين ! غريق نور

كـز يمن آن ، ثرا و ثـريّـا خمار عـــشق

سروي كشيده قـد بــه بلنداي آسمان

كآرد به ياد زنـده ي آزاده ، دار عشق

آغــوش لاله خفتـه يكي نـو شكفته اي

قلبـش پـر از ستاره و خود افتخار عشق

از نـه فلك بـراي تـماشا نشستـــه اند

بر جلوه هاي عـاطفه در گلعـذار عشق

عـالم نـديـده است بـدينسان تـحقّــقي

در عرض يك غروب گلستان به يار عشق

داغ دل

بيـا كه اين عصر باده ي خون با خيال جنون شرح جان دارد

بسوزد دل يا امام زمان ! درد عشقي كــــه عـاشقان دارد

بـه گــوشم پـژواك آن لالايــي خـاطـر ديـرين كرده سرزنده

بـه طفل شش ماهـه قلب فـلك نـاي آوازي مهربـان دارد

سر آن دارد كه پشت سحاب از خجالتي اش سوزد آن خورشيد

چرا كه سوزانده غنچه اي از گلشني كز حق بس نشان دارد

هـوا غمناك ، انـدرون ابـري ، چـشم دل دريـا ، ابـر طـوفـانـي

فـغان از ايـن شــرح حـالــي كـه از جنـاب گل ، باغبان دارد

بيا كه از چشمهاي فرات ، آبشار عطش ، تشنـه مي ريـــزد

صـداي نـالـه ز نـاي سما ، رعـد و بـرقي بس بي امان دارد

بكن بـا مـن زمـزمـه ايـنـك ، اي امـامم در صبـح آديـنـــه

گــــرفتـه بـد جـوري اين دل در گلسِــتاني كه داستان دارد

گهي اشكـم مـــي رود داخـل تـا زَنـَـد بيـرون آه سوزان را

نگــر چــون در سيـنـه ي دادا داغ غـــربت آتـشفشان دارد

شعر از : ابوالفضل دادا