روانشناسی ازدواج - قبل از ازدواج و بعد از ازدواج

[رزیتا]

دلیلی برای کم شدن میل به ازدواج
مهریه های سنگین میل ازدواج را در جوانان کاهش می هد

نگاه غلط به برگزاری جشن ها و تحمیل مهریه های سنگین موجب بالا رفتن سن ازدواج در جامعه و عدم تمایل برای ازدواج در بین هر دو گروه دختر و پسر شده است.

سید هادی معتمدی روانشناس و استاد دانشگاه با بیان این مطلب که خانواده ها در تعیین مهریه نقش اساسی دارند ، در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی اظهار کرد: ملاک و معیار یک زندگی ایده آل و خانواده خوشبخت مهریه سنگین نیست و نباید با تعیین مهریه سنگین جوانان در آغاز زندگی مشترک دچار فشار و سختی شوند.

نگاه غلط به برگزاری جشن ها و تحمیل مهریه های سنگین موجب بالا رفتن سن ازدواج در جامعه و عدم تمایل برای ازدواج در بین هر دو گروه دختر و پسر شده است.



روانشناس و استاد دانشگاه با اشاره به این که امروزه مهریه سنگین و حتی ارقام آن غلو آمیز شده است، گفت: به طور کلی فلسفه تعیین مهریه این است که مرد خواهان و خواستار زن است. در جامعه ما طبق عرف و قانون طرفین با رضایت، میزان مهریه را تعیین می کنند و البته سنت درستی است اما گاهی خانواده ها در تعیین این ارقام اغراق می کنند که فلسفه ارزشمند مهریه را زشت می کند.


وی معتقد است: گروهی که با عدم توان مالی ،مهریه بالا را تعیین می کنند در حال حاضر مشکل عمده حساب می شوند. دلیل تعیین مهریه سنگین نیز یا مسایل چشم و هم چشمی است یا نگرانی از وضعیت آینده دختر است. در صورت بروز مشکل در خانواده و برای زن، میزان بالای مهریه کار ساز نیست.

وی با اشاره به این که مهریه وسیله ای است که می تواند مفید و کار آمد باشد ، اظهار کرد: استفاده غیر منطقی از تعیین مهریه باعث به خطر افتادن زندگی مشترک می شود به این ترتیب باید نگاه فرهنگی به مسایل خانواده تغییر کند و اصلاح شود به صورتی که جایگاه منطقی این ابزار برای افراد مشخص و قابل توجه باشد.

منبع : شبکه ی خبری برنا

[رزیتا]

محبوب شدن برای شوهر

چگونه شوهر خود را خوشحال کنیم؟

زنان ایرانی، بانوان مسلمان! یادداشتی که در ادامه خواهید خواند به نکات و مواردی اشاره خواهد نمود تا به شما کمک کند هر چه بیشتر محبوب همسرتان شوید و روابط زناشویی تان، بیش از پیش مسالمت آمیز و توام با خوشحالی و نشاط گردد. عموماً نکات و مطالبی که در اختیار زوجین قرار می گیرد، برگرفته از متون اروپایی و آمریکایی است که به طور قطع تفاوتهای فرهنگی، اعتقادی و نگرشی بسیاری با ما ایرانیان مسلمان دارند. در فرهنگ و تمدن ما ایرانیان مسلمان، علاوه بر تأکید و اهمیت فراوانی که بر کیان خانواده داده شده است، وظایفی خاص و منحصر به فرد به هر یک از زوجین واگذار می شود که رعایت آن نقش بسزایی در رضایت زناشویی خواهد داشت. فراموش نکنید که شما نه تنها یک زن ایرانی بلکه یک زن مسلمان بوده و با زنان سایر کشورهای دنیا متمایز بوده و حتی به جرأت می توان گفت منحصر به فرد هستید چرا که تعهد، عفاف، مسئولیت پذیری، فداکاری و ... که در یک زن مسلمان ایرانی مشاهده می شود، در هیچ یک از زنان سایر ملل دیده نمی شود زنان ما نه تنها دارای فرهنگ و تمدن غنی ایرانی هستند بلکه این فرهنگ و تمدن با آموزه های اسلامی و اعتقادی آنان نیز درآمیخته است.
تعهد، عفاف، مسئولیت پذیری، فداکاری و ... که در یک زن مسلمان ایرانی مشاهده می شود، در هیچ یک از زنان سایر ملل دیده نمی شود

از سوی دیگر مردان ایرانی نیز در وفاداری، مسئولیت پذیری، سخت کوشی و خانواده دوستی از منحصر به فردترین مردان دنیا هستند؛ لذا آموزه های تربیتی زنان و مردان ایرانی باید مختص خود آنان باشد و نه الگوبرداری از دیدگاههای روان شناسان غربی. در ادامه نکات کلی شیوه های همسرداری به شما بانوان ایرانی ارائه می گردد:
- میزبانی جذاب باشید

پس از بازگشت همسرتان از مسافرت، محل کار، دانشگاه و... با روی خوش به استقبال او رفته با چهره ای بشاش و خنده رو با او سلام و احوال پرسی کرده و بهترین لباسهایتان را برای همسرتان بپوشید، عطر بزنید و به ظاهر خود رسیدگی کنید. در مورد اتفاقات و خبرهای خوشی که در طی روز دیده یا شنیده اید صحبت کنید و اخبار و ناگوار را به زمانی بعد از استراحت همسرتان موکول کنید. تلاش کنید تا در حد توانتان فضای منزل را برای استراحت همسرتان مهیا کنید.


- با صدایی آرام و ملایم با همسرتان صحبت کنید.

حتی در بدترین شرایط هم بر سر شوهر خود فریاد نکشید.
- همیشه بوی خوش داشته باشید و به زیبایی ظاهرتان توجه کنید.

به تناسب اندام و بهداشت جسمانی خود توجه داشته باشید. بهترین لباسها و پوششها را نزد همسر خود داشته باشید ، نه اینکه لباسهای زیبایتان را مختص مهمانی ها و مجالس کنار بگذارید. اجازه ندهید همسرتان شما را با ظاهری نامرتب و ژولیده ببیند. از آرایشهای حرام به شدت بپرهیزید (یعنی در


مقابل نامحرم ظاهری مناسب و عفیف داشته باشید و زیبایهایتان را مختص همسرتان بدانید).
از رنگها، لباسها و آرایشهایی استفاده کنید که مورد علاقه همسرتان است و هر چند وقت آرایش ظاهر، لباسها و موهای خود را تغییر دهید (البته فراموش نکنید که در این زمینه حتماً به توانایی اقتصادی همسرتان توجه داشته باشید).


- راضی به رضای خداوند باشید.

به خاطر درآمد کم همسرتان غمگین و افسرده نباشید و با او درگیر نشوید و خودتان را آزار ندهید. برای کنار آمدن بهتر با این وضعیت به زندگی افراد کم درآمدتر از خود توجه کنید و نعمتهایی را (سلامتی و خانواده خوب و...) که خداوند به شما داده، شکر گذار باشید و به خاطر داشته باشید که ثروت واقعی در ایمان و تقواست.


- تحت تاثیر تجملات زندگی اطرافیان خود قرار نگیرید.

خانه و زندگی خود را همان طور که هست دوست داشته باشید و از همسر تان تقاضاهایی فراتر از توان و قدرت مالی اش نداشته باشید. در مقابل به همسرتان کمک کنید تا هر ماه پس انداز هر چند اندکی ذخیره کند و از طرف دیگر او را تشویق کنید تا به افراد نیازمند و فقیر کمک کند.
مردان ایرانی در وفاداری، مسئولیت پذیری، سخت کوشی و خانواده دوستی از منحصر به فردترین مردان دنیا هستند.


- از همسر خود تشکر و قدردانی کنید.

درست است که مردان مسئول تأمین هزینه های زندگی زن و فرزندان هستند اما این مساله به معنای نادیده گرفتن تلاشها و زحمات مردان نیست. از همسر خود به خاطر تلاشهای بی شائبه اش تشکر و تقدیر کنید. نتیجه این رفتار، عشق و علاقه بیشتر شوهرتان نسبت به شما و خانواده خواهد بود.


- وفاداری خود را به همسرتان اثبات کنید.

وفاداری و علاقه شما به همسرتان در زمان های سختی و مشکلات اثبات می شود لذا زمانی که شوهرتان دچار شکست شغلی، بیماری، بدهکاری و... می شود از او حمایت کنید. این حمایت می تواند شامل حمایت و توجه عاطفی تا کار کردن شما در بیرون از منزل(برای کمک اقتصادی به همسر) را شامل شود.


- زمانی که عصبانی است او را بشاش نمائید.

قبل از هر کاری از چیزهایی که او را عصبانی می کند پرهیز کنید، اما چنانچه این اتفاق افتاد با استفاده از تکنیک های زیر سعی کنید او را آرام کنید:
- اگر اشتباهی از شما سرزده و مقصر هستید غرور را کنار بگذارید و عذرخواهی نمایید
- اگر او مقصر است آنگاه:
- به جای غر زدن سعی کنید آرام باشید
هرگز کاری نکنید که همسرتان مجبور باشد بین شما و خانواده اش یکی را انتخاب کند
- صبر کنید تا عصبانیت او فروکش کند و سپس با آرامش و مهربانی در مورد مشکل بوجود آمده با او صحبت کنید.
- اگر عصبانیت وی عامل خارجی دارد:
- تا فروکش کردن خشم او ساکت بمانید.
– از پرسیدن پرسش های زیاد و طولانی پرهیز کنید و تنها سعی کنید با سؤالات کوتاه بفهمید که چه اتفاقی افتاده است مثلاً بپرسید:
- ممکن است به من بگویید چه اتفاقی افتاده؟ - چرا این قدر عصبانی هستید؟ - دوست دارم کمک کنم - همه چیز را به من بگو.

- وظیفه سرپرستی خود را هنگام غیبت ایشان به خوبی انجام دهید.

رازدار باشید و از گفتن آنچه شوهرتان دوست ندارد بقیه افراد فامیل از آن مطلع شوند خودداری کنید. از منزل و بچه ها به خوبی


مراقبت نمائید. مواظب دارایی ها و مخارج خانواده باشید.
با هماهنگی و اطلاع شوهرتان کارهای خارج از خانه را انجام دهید. با افراد یا اقوامی که شوهرتان با آنها رابطه ی خوبی ندارد در ارتباط و یا رفت و آمد زیاد نباشید. در غیاب ایشان با والدین و اقوام شان خوش رفتار باشید.

- با دوستان و اقوام ایشان محترمانه رفتار کنید.

- با مهمان های شوهرتان با رویی گشاده رفتار کرده و به خوبی از آنها پذیرایی کنید.
– از هر گونه مشکل با اقوام و خویشاوندان شوهرتان بپرهیزید.
– هرگز کاری نکنید که او مجبور باشد بین شما و خانواده اش یکی را انتخاب کند.
– شوهرتان را تشویق کنید که با اقوامش در ارتباط باشد و آنها را به منزلتان دعوت کنید.
– با خانواده شوهرتان به صورت تلفنی، حضوری و... در ارتباط مستمر باشید، به آنها هدیه بدهید و در مواقع نیاز به آنها کمک نمایید.

- صبور باشید و از شوهرتان حمایت عاطفی نمائید.

هنگامی که با تنگدستی و شرایط مالی سخت مواجه می شوید، هنگام ابتلا به حوادث ناگوار برای اقوام، نزدیکان و یا والدین از قبیل تصادف، بیماری یا مرگ و نیز هنگامی که او با شما کمی غیرعادی برخورد می کند صبور باشید و حمایت عاطفی خود را از او دریغ نکنید.

- خانه دار خوبی باشید.

دکوراسیون خانه را با نظر یکدیگر بچینید و به نظافت خانه برسید. غذاهای سالم و مورد علاقه شوهرتان را تهیه کنید و در تربیت فرزندان دقیق و کوشا باشید.

[رزیتا]

عاشقانه کنارت خواهم ماند

چگونه در هنگام از دست دادن فرزند یا عزیزان، از همسر خود حمایت کنیم؟

وقوع حوادث ناگوار و یا داغدیدگی قادر است قویترین روابط زناشویی و خانوادگی را تحت تأثیر خود قرار دهد. هنگامی که یکی از زوجین دچار داغدیدگی می شود طرف دیگر ضمن این که ممکن است دچار کشمکش های درونی و یأس شود و تصور کند که بدترین حادثه در دنیا برای او اتفاق افتاده است، اما بایستی قادر باشد که این موقعیت را مدیریت کند و طرف مقابل خود را در حل این مشکل یاری نماید.
اغلب داغدیدگی ها از یک الگوی خاص پیروی می کنند. این مسأله اغلب با یک شوک روحی شدید و احساس ناباوری آغاز می شود سپس وارد مرحله ی اضطراب و تشویش می شود. در ادامه به مرحله اعتراض و عصبانیت می رسد و با گذشت زمان وارد مرحله افسردگی می گردد و تداوم می یابد.
اغلب داغدیدگی ها از یک الگوی خاص پیروی می کنند


البته باید توجه داشت که طول مدت هر یک از مراحل در افراد مختلف، متفاوت است به عبارت بهتر، روش سوگواری و غصه دار شدن هر فرد منحصر به خود اوست و نمی توان روش غالب سوگواری را تعیین کرد.

این که نحوه سوگواری افراد مختص خود آنهاست می تواند در زندگی زناشویی نسبت به افراد مجرد اثرات مخرب بیشتری داشته باشد. زیرا درست زمانی که شما انتظار دارید بتوانید قدری از غم و اندوه خود را با کسی تقسیم کنید و بطور طبیعی متوجه نزدیک ترین فرد در اطراف خود (که همان همسرتان است)


می شوید، دچار این تناقض می شوید که چرا طرف مقابلتان به اندازه ی شما درگیر این حادثه تلخ و داغدیدگی نیست.
صرفنظر از این که شما در چنین شرایطی قادر به درک درستی از شرایط اطراف خود نیستید باید به این نکته نیز توجه داشته باشید که روش مواجهه افراد با مسایل دردمندانه نیز یک موضوع وابسته به شخصیت افراد است. گروه زیادی از افراد درونگرا هستند و غم و اندوه خود را به راحتی بروز نمی دهند در حالی که شما و یا اطرافیانتان ممکن است برونگرا باشید و به راحتی قادر باشید حزن و اندوه خود را بروز دهید. علاوه بر جنبه ی شخصیتی این امر، نحوه ی واکنش افراد نسبت به داغدیدگی می تواند به شدت از تجربیات داغدیدگی آنها در دوران کودکی و نحوه مدیریت غم و اندوه در محیط خانوادگی افراد باشد.
روش مواجهه افراد با مسایل دردمندانه یک موضوع وابسته به شخصیت افراد است


همچنین باید توجه داشت که داغدیدگی می تواند در اثر حوادث مختلفی بوجود آمده باشد و هر نوع از داغدیدگی می تواند نحوه ی مقابله ی مخصوص به خود را داشته باشد. معمولاً انواع داغدیدگی به شرح زیر قابل تقسیم بندی است. لازم به ذکر است که در این مقاله قصد داریم انواع مختلف داغدیدگی را که در زندگی زناشویی تاثیر گذار خواهد بود، مورد بررسی قرار دهیم:


از دست دادن والدین

بیشتر افراد بخش قابل توجهی از زندگی خود را با والدین شان می گذرانند. پس از ازدواج بخش قابل ملاحظه ای از زندگی و عواطف همین فرد متوجه شوهر یا همسر آن می شود. بنابراین همسران نقش قابل ملاحظه ای در واکنش اثرات این نوع داغدیدگی دارند. رفتار و گفتار همسران در این دوران باید به گونه ای باشد که از بروز هرگونه حادثه، مکالمه و یا وضعیتی که منجر به تجدید خاطره گذشته می شود جلوگیری کنند و از این طریق به کوتاه شدن دوران داغدیدگی طرف مقابل خود کمک کند.
شکست در بارداری

با وجود آن که بارداری همراه با بروز شادی و توقعات فراوان است اما گاهی اوقات همه چیز طبق خواسته ها و آرزوهای ما پیش نمی رود. عوامل مختلفی از جمله مشکلات ژنتیکی ممکن است زوج های جوان را وادار به آغاز تصمیم های دشوار درخصوص پایان دادن به دوران بارداری نماید. هر چند شکست در بارداری برای مادران دشوارتر از پدران است اما پدران نیز باید تلاش خود را برای درک صحیح و عمیق این موضوع بنمایند و از بروز رفتارهای نسنجیده مبتنی بر احساسات خودداری کنند.

از دست دادن فرزند

گاهی اوقات دوران بارداری به درستی سپری می شود اما نوزاد مرده به دنیا می آید و یا چند دقیقه پس از تولد از بین می رود. گاهی اوقات شرایط از این هم بدتر می شود. والدین پس از آنکه چندین سال را با فرزند گذراندند، در اثر یک حادثه شاهد مرگ فرزند خود می شوند. اکثر قریب به اتفاق افراد این نوع داغدیدگی را بزرگترین شوک عاطفی ممکن برای خود می دانند. با توجه به آنکه والدین به طور مشترک و


تقریباً یکسان در وضعیت غم و اندوه قرار می گیرند متفاوت دانستن سوگواری آنها امری ناپذیرفتنی است و ممکن است سوگواری یکی از والدین، فقط تا مرحله عصبانیت(به خصوص در پدران) پیش برود در حالی که دیگری به مرحله افسردگی(به خصوص در مادران) برسد.


هر چند هر گروه از داغدیدگی ها که در بالا به آنها اشاره شد و نیز نحوه واکنش به آنها شرایط خاص خود را دارد اما توصیه های زیر بطور کلی می تواند در کاهش اثرات هر نوع داغدیدگی و بهبود روابط زناشویی پس از وقوع این گونه حوادث مفید باشد.
1- به یاد داشته باشید که زن و مرد متفاوت از یکدیگر هستند و افراد در مواجه شدن با تجربه های تلخ، روش ها و رفتارهای متفاوت دارند.
2- زمان مشخصی را برای با یکدیگر بودن و صحبت کردن با یکدیگر اختصاص دهید تا به این طریق به احساس مشترکی دست یابید.
3- همدیگر را تشویق کنید که به انجام کارهای روزمره و همیشگی بپردازید.
4- فرصتهایی را فراهم کنید تا با یکدیگر برخی کارهای مورد علاقه مانند قدم زدن، دیدن فیلم و... را انجام دهید.
5- حداقل به مدت یکسال، از انجام تغییرات اساسی در زندگی تان پرهیز کنید.
6- به فرد داغدیده فرصت دهید که ناراحتی، اندوه و حتی عصبانیت خود را بروز دهد بدون آنکه شما به مقابله بپردازید.
در پایان باید توجه داشت علی رغم آنکه وقوع حوادث ناگوار در زندگی زناشویی امری نامطلوب است و می تواند اثرات بدی در روابط و روحیه زوجین داشته باشد اما می تواند یک فرصت برای تقویت و تعمیق بهتر و بیشتر روابط زناشویی باشد.

مریم عطاریان – بخش خانواده و زندگی

[رزیتا]

دوباره با هم می سازیم

دكتر كارپمن و دكتر اریك برن در مورد این مسئله كه چرا افراد مجرد و متاهل از روابطی معنادار و شادی‌بخش بهره‌مند نیستند، تحقیق كردند. آن‌ها در مورد این موضوع اتفاق نظر داشتند كه بسیاری از زوج‌ها نمی‌توانند راجع به مشكلات خود با یكدیگر صحبت كنند. آن‌ها نمی‌توانند خواسته‌های خود را در قالب جملاتی صریح و روشن بیان نمایند. دكتر كارپمن می‌گوید: «آن‌ها باید بیاموزند كه احساسات درونی خود را پیدا كنند و بدانند كه واقعاً چه چیزی می‌خواهند و بعد از آن خواسته‌ها را ابراز نمایند بدین ترتیب بسیاری از مشكلات آن‌ها حل خواهد شد». هدف از این روش این است که در روابط زناشویی نوعی صمیمیت ایجاد شود و طرفین با بازگو کردن احساسات و انتظارات خود بتوانند نوع مشکل را شناخته و با آگاهی بیشتر به رفع آن بپردازند.

دكتر كارپمن موانع زیر را بر سر راه داشتن روابطی صمیمی شناسایی كرده است . او می‌گوید گاهی فرد موضوع مهمی دار‌د كه می‌خواهد راجع به آن با همسرش صحبت كند ولی طرف مقابل این ارتباط را سد می‌كند و رابطه صمیمانه آن‌ها به یكی از این چهار طریق سد می‌شود:

* مهربانی افراطی: یك فرد با مهربانی بیجا در بین صحبت‌های همسرش وقتی متوجه می‌شود که او مشكلی دار‌د در عوض گوش شنوا بودن برای همسرش با گفتگویی محبت‌آمیز از اهمیت مشكلش می‌كاهد و بدون پرداختن به مشكل، نیاز لحظه ای او را به محبت برطرف می نماید و این در حالی است که باید با گفتگویی صحیح به بررسی دقیق مسئله پرداخت و ریشه های مشکل ساز قضیه را شناخت.
در حالت صمیمی شدن زوج‌ها نسبت به یكدیگر پذیرا هستند .


* تندی: همسر با ترك ناگهانی گفتگو مانع ایجاد صمیمیت می‌شود در را به هم می‌كوبد، اتاق را ترك می‌كند و می‌گوید: «نمی‌خواهم راجع به آن صحبت كنم» و با رفتارهایی تند و ناگهانی رابطه را قطع می‌كند. بدین ترتیب طرف مقابل دچار ترس می‌شود و چنین برداشت می کند که موضوع اکنون هیچ گاه قابل حل نخواهد بود و همسرم مایل به درک خواسته های من نیست.

* پنهان‌كاری: همسر با پنهان نگه داشتن اطلاعات، نوازش‌های مثبت و یا احساسات خوبی كه می‌توانند در حل مشكلات ارتباطی مفید واقع شوند، مانع ایجاد صمیمیت می‌شود.

* طفره رفتن: همسر با رفتار طفره‌آمیز با عوض كردن موضوع و دور كردن دیگری از مسئله، از بیان مورد اصلی اجتناب می‌ورزد. گاهی موضوع اصلی فراموش می‌شود و یا این‌كه احساس می‌كند تلاش برای برگشتن به آن، بیهوده است و ارزشی ندارد.

دكتر كارپمن، برای ایجاد صمیمیت بیشتر بین زوج‌ها، در هنگام صحبت در مورد اموری كه برایشان مهم است چند راهکار مهم ارائه می دهد .

* گرامی داشتن: همسران با کسب این مهارت به یكدیگر اجازه می‌دهند كه به وسیله رفتار كلمات، لحن صدا و نوازش بدنی این پیا‌م را به یكدیگر بدهند كه همانند گنجینه‌ای برای هم ارزشمند هستند؛ به یكدیگر توجه نموده و روابط برایشان بسیار با اهمیت است. یكدیگر را گرامی می‌دارند و رفتاری در پیش می‌گیرند كه طرف مقابل زیبا، جذاب و قدرتمند به نظر برسد. چنین همسرانی در هنگام گفتگو در مورد هر موضوعی حداقل با ده درصد از صحبت های طرف مقابل موافقت دارند و به همین ده درصد توجه می‌نمایند و از هما‌ن‌جا شروع به ساختن رابطه نماید.

زوج‌های متعهد برای حل مشكل خود آنقدر تجزیه و تحلیل می‌نمایند تا آن را حل كنند، آن‌ها صبور هستند و هر یك خود را در حل مسئله به وجود آمده مسؤول و متعهد می‌داند.




* توانایی صمیمی شدن: این روش در ابتدا بازخوردی غیركلامی است. در این حالت زوج‌ها نسبت به یكدیگر پذیرا هستند و با رفتاری كه از خود بروز می‌دهند یكدیگر را دعوت می‌كنند تا هر آنچه را كه می‌خواهند بگویند.وقتی شخصی احساس کند مورد پذیرش دیگری است نیمی از ادراک های منفی خود را از دست می دهد و با آرامش بیشتری مشکل ذهنی خود را مطرح می نماید.


* رها شدن: زوجین حوادث و مشكلات گذشته خود را بیان می‌نمایند و افكار و احساسات درونی خود را آشكار می‌سازند. نقاب‌های خود را به سویی نهاده و می‌گویند كه صحبت از چه چیزی برایشان دشوار است همچنین به یكدیگر فرصت توضیح و دفاع می‌دهند. و هیچ‌گاه از آنچه كه آشكار می‌شود در آینده سوء استفاده نمی‌كنند.

* تعهد: زوج‌های متعهد برای حل مشكل خود آنقدر تجزیه و تحلیل می‌نمایند تا آن را حل كنند، آن‌ها صبور هستند و هر یك خود را در حل مسئله به وجود آمده مسؤول و متعهد می‌داند. هیچ یک سعی ندارند به دنبال مقصر باشند بلکه هردو خلاقانه به فکر مسئله گشایی بوده و زمینه را برای آزمون و خطا و کشف راه حل مفید فراهم می کنند. و هر دو با مشارکت یکدیگر در این امر تلاش می کنند.

[رزیتا]

حریم خصوصی در خصوصی ترین رابطه

در مقاله ی قبل تحت عنوان ازدواج خوبه اما اسیر می شی .. در باره ی این موضوع صحبت کردیم که بعد از ازدواج، دختر و پسر دیروز در شرایط جدید قرار می گیرند. شرایطی که با خانه ی پدری و دوران مجردی متفاوت است و باید هر دونفر با پذیرش این تغییرات وارد زندگی زناشویی شوند وگرنه خیلی زود خسته شده و تفاوت شرایط زندگی جدید را به معنی منفی شدن اوضاع می دانندو چه بسا به فکر باز گشت به روزهای خوش مجردی بیافتند!!

وقتی ازدواج می کنید و وارد زندگی جدید می شوید دیگر تنها نیستید ، درست است که فردیت شما باقی می ماند ولی این پیوند با دوستی هایی که تا به حال داشتید و یا ارتباط با پدر ومادر و خواهرو برادرتان متفاوت است. نزدیکی و همراهی بیشتری را می طلبد و علت آن هم این است که شما با انتخاب همسر یک شریک دائم برای تمام لحظات ، موفقیت ها ، شکست ها ،شادی ها ،غم ها و خلاصه تمام زندگی تان انتخاب می کنید.
شما با انتخاب همسر یک شریک دائم برای تمام لحظات ، موفقیت ها ، شکست ها ،شادی ها ،غم ها و خلاصه تمام زندگی تان انتخاب می کنید.

به امید خدا بعد از تمام شدن جشن شیرینی خوران ،بله بران ، نامزدی ،حنا بندان و عروسی و پاتختی و پاگشا و خلاصه هفت خوان رستم !!!!، قرار است زیر یک سقف زندگی کنید . به این کلمه دقت کنید : زندگی .باید زندگی کنید.
از روزهای تعطیل و اوقات فراغت تان را با هم باشید .تا روزهای کارو مشغله . قرار است با هم تصمیم بگیرید ، مسافرت به کجا بروید ؟ اسم فرزندتان را چه بگذارید ؟چگونه تربیتش کنید با اقوام تا چه اندازه و چگونه در ارتباط باشید و خلاصه ان شاء ا...تا آخر عمر شریک هم می شوید.

این با هم بودن ها و باهم تصمیم گرفتن ها ، لذت بخش و مطبوع است اما از آنجایی که هر کدام از شما در خانواده های متفاوت بزرگ شده اید ، همیشه با هم به یک نتیجه نخواهید رسید. این کاملا طبیعی است .

روزهای اول طبق قانون طبیعت و بخاطر تازه بودن رابطه تان ، امکان نادیده گرفتن خواسته ی هر کدام بیشتر است اما به مرور زمان و با صمیمیت بیشتر ، هر کدام از شما ممکن است بر خواسته ی خود تاکید بیشتری داشته باشید و شاید اولین اختلاف نظر در زندگی مانند ضربه ای شما را از رویا به واقعیت بیاورد.

به همین دلیل است که کارشناسان تاکید می کنند که بهتر است دختر و پسر قبل از ازدواج راجع به موضوعات مهم زندگی یکسان بیاندیشند و با کسی ازدواج کنند که حتی الامکان از لحاظ فرهنگ خانواده و شرایطی که در آن بزرگ شده به آن ها شبیه باشد زیرا این موضوع کمک زیادی می کند که طرفین هم دیگر را بهتر درک کنند.

ولی حتی در زن وشوهر هایی که بیشترین درجه ی هماهنگی را باهم دارند ،باز هم درصدی اختلاف وجود دارد. آن ها هم لحظاتی از دست هم خشمگین می شوند ، با یکدیگر بحث می کنند حتی ممکن است گاهی اوقات از یکدیگر دلگیر شده و کمی رابطه شان سرد شود و این در یک ارتباط همه جانبه کاملا طبیعی است.
برای داشتن ارتباطی موفق ، نه تنها در ارتباط زناشویی بلکه در هر ارتباطی باید طرفین در هنگام بروز اختلاف حرمت ها را نشکنند و حرف هایی نزنند یا اعمالی مرتکب نشوند که قابل جبران نباشد.

برای داشتن ارتباطی موفق ، نه تنها در ارتباط زناشویی بلکه در هر ارتباطی باید طرفین در هنگام بروز اختلاف حرمت ها را نشکنند و حرف هایی نزنند یا اعمالی مرتکب نشوند که قابل جبران نباشد. زندگی زناشویی نوعی ارتباط است که باید مدیریت شود. وقتی دیگر مجرد نیستی و با اصطلاح سروسامان گرفتی باید بدانی که نباید برای خودت به تنهایی تصمیم بگیری و عمل کنی . باید با یکدیگر هماهنگ باشید .

البته یک نکته ی مهم در اینجا مطرح است و اینکه نباید هیچ کدام از طرفین توقع داشته باشند ، طرف مقابل بعد از اینکه با او ازدواج کرد تمام روابط ،تفریح ها ، دوستان ودلمشغولی هایش را فراموش کند . و همه ی وقتش را به او اختصاص دهد . این توقع و محصور کردن طرف مقابل مانع از ایجاد ارتباطی پایا و موثر و رشد کننده است . در این صورت شما حکم زندان بانی را پیدا می کنید که زندانی تان را در حدی که فکر می کنید لازم است ، به گردش می برید ،اجازه ی ملاقات با خانواده اش را می دهید ، به او غذا می دهید ، لباسش را فراهم می کنید و....

دراین صورت حتی اگر زندان شما استاندارد و مناسب باشد ، باز هم زندانی برای روز آزادی لحظه شماری می کند. پس به بهانه ی هم پیمان شدن با هم ، زندان بان هم نباشید بلکه هر کدام به نوبه ی خود به رابطه ی جدید و باید و نباید های آن احترام بگذارید اما اجازه دهید همسرتان ارتباطات سابقش را تا جایی که به زندگی مشترکتان لطمه نزند ،داشته باشد . دوست های دوران مجردی ، ورزش ، دیدار با خانواده ( هراز گاهی به تنهایی) ، پرداختن به تحصیل یا هنر خاصی که دوست دارد . اینها اگر



از حد نگذرد ، باعث آرامش یافتن همسرتان
خواهد شد .

در یک کلام هر چقدر با هم نزدیک هستید و یکدیگر را دوست دارید اما باز هم حدود خودتان را مشخص کنید و به حریم خصوصی همسرتان احترام بگذارید. دختر و پسری که قصد ازدواج دارند ،باید بتوانند از برخی آزادی های دوران مجردی خود بگذرند و از طرفی همسرشان را به بهانه ی دوست داشتن محبوس نکنند.

[رزیتا]

تصميم هاي دونفره زير يک سقف

وقتي دو نفر براي زندگي در کنار يکديگر زير يک سقف مي روند از طرفي مستقل مي شوند و از طرف ديگر يک شريک در زندگي پيدا مي کنند که در اکثر قريب به اتفاق تصميمات دخيل است. در زندگي مشترک اگر تصميم اشتباهي گرفته شود ممکن است خانواده ضرر زيادي را متحمل شود ، پس تصميم گيري در امور مختلف يک امر مهم است که در پي آن مسووليت وجود دارد و از آن مهم تر اين است که تصميم گيرنده غير از خود براي ديگران نيز تصميم مي گيرد و مسووليت عواقب تصميم اش را در قبال ديگران بايد به دوش بکشد.
حال نکته اي که ما به دنبال مطرح کردن آن هستيم اين است که در زندگي مشترک چه کسي تصميم گيرنده است يا زن و شوهر هر کدام مي توانند در چه زمينه هايي تصميم گيرنده باشند و حوزه اختيارات آنها براي اين که به تنهايي تصميم بگيرند چقدر است و شرايط يک تصميم گيري خوب در زندگي مشترک چيست.


استفاده از توانايي ها
براي آن که بتوانيد تصميم هاي درستي اتخاذ کنيد بايد توانايي هاي خود و همسرتان را بشناسيد و بدانيد هر کدام در چه زمينه هايي استعداد و توانايي داريد. زن و مرد ندارد. گاهي ممکن است يک زن شم اقتصادي اش بهتر از همسرش باشد در اين صورت چه اشکالي دارد که او براي فعاليت هاي اقتصادي تصميم گيرنده باشد. مهم اين است ما توانايي هاي خود را بشناسيم و آنها را به کار ببريم اگر هر انساني در زمينه استعداد و توانايي اش فعاليت کند خيلي کمتر خسته مي شود. اگر مي بينيد همسرتان در زمينه خاصي استعداد و توانايي دارد به او ميدان دهيد تا بتواند از توانايي اش در زمينه بهبود زندگي استفاده کند. پس به توانايي هاي همسرتان اعتماد کنيد.


مشورت در همه تصميم ها
در زندگي امروز فعاليت هاي زن و مرد اينقدر به هم شبيه و نزديک شده است که ديگر نمي توان تصميم گيري ها را به زنانه و مردانه تقسيم کرد. مثلا در روزگار گذشته کمتر زني وجود داشت که از درآمد و فعاليت همسرش به طور دقيق خبر داشته باشد و بخواهد در تصميم گيري ها دخالت کند ، اما امروزه به دليل بالاتر رفتن جايگاه زن در جامعه و مشارکت او در همه زمينه هاي زندگي اين اشتراک شکلي نزديک به واقعيت گرفته است.
مشورت دهي و مشورت گرفتن يکي از ملزومات زندگي مشترک است، چرا که هر تصميمي در زندگي مشترک بايد با اشتراک همديگر گرفته شود حتي اگر اين اشتراک در حد يک مشورت کوچک يا پرسيدن نظر همسرتان باشد.

با مشورت کردن مي توانيد از ديدگاه، نظر، توانايي ها و تجربيات همسرتان در آن زمينه خاص استفاده کنيد و تصميم بهتري بگيريد و در ضمن وقتي با مشورت و موافت همسرتان تصميمي مي گيريد اگر تصميمتان نادرست باشد خود را سرزنش نخواهيد کرد و همسرتان نيز شما را شماتت نمي کند و مسووليت را با همسرتان تقسيم مي کنيد؛ اما اگر بخواهيد تمام تصميمات زندگي را خود به تنهايي و بدون مشورت بگيريد داراي يک مسووليت بزرگ خواهيد شد که خسته کننده خواهد بود.

هميشه با هم و گاهي تنها
بهترين روش براي تصميم گيري اين است که زن و شوهر با مشورت هم تصميم بگيرند و نظر هر دو در تمام امور دخيل باشد ، اما اين طبيعي است که گاهي افراد بايد به تنهايي تصميم بگيرند. مثلا شما راجع به امور شخصي خود مي توانيد تصميم بگيريد، اما اين تصميم


گيري نبايد برخلاف نظر همسرتان باشد. هر زندگي زناشويي بر اساس عقايد دو طرف داراي قوانيني است که در زندگي هاي مختلف متفاوت است. هر چه عقايد دو طرف به هم نزديک تر باشد تصميماتي که گرفته مي شود بيشتر مورد توافق هر دو است. اما اختلاف نظر اجتناب ناپذير است و هيچ انساني کاملا شبيه به هم نيستند. براي اين که اين اختلاف نظر نتواند در تصميم گيري ها ميان زوج ها اختلاف بيفکند بهترين کار وضع يک سري قانون کلي براي خانواده با راي زن و شوهر است. براي اين که بتوانيد تصميماتي مطابق ميل خود و همسرتان اتخاذ کنيد در ابتداي زندگي براساس عقايد هر دو قوانيني بگذاريد مثلا اگر فردي دوست ندارد همسرش زياد با دوستانش باشد با توافق هر دو مي توانيد قانوني بر اين است بگذاريد که مثلا ديدن دوستان بيشتر از يک يا نهايتاً دو بار در ماه جايز نيست يا هر گاه خواستيم به ديدن دوستانمان برويم با هم مي رويم و از اين قبيل قوانيني که با محدود کردن نسبي تصميمات نظر هر دو طرف جلب شود و هيچ کدام ناراضي نباشند اين طبيعي است که وقتي شما به خواسته ي همسر خود گوش دهيد او نيز در مقابل خواسته هاي شما را اجرا مي کند.
پس خوب است در زندگي مشترک تا آنجايي که مي شود به همراه همديگر تصميم گرفت و در جاهايي که مي خواهيم تنها تصميم بگيريم حتما با همسرمان مشورت و او را در جريان بگذاريم.


براي اين که بتوانيد به بهترين نحو تصميم بگيريد اين نکات زيرا را رعايت کنيد:

1- عدالت را رعايت کنيد : اگر براي زندگي خود و همسرتان مي خواهيد تصميمي بگيريد حتما عدالت را در قبال او رعايت کنيد. متأسفانه بعضي از همسران اغلب مردها براي همسر خود تصميماتي مي گيرند در حالي که براي خودشان هيچ محدوديتي قائل نيستند.
در زندگي زناشويي اگر از همسرتان مي خواهيد به تصميمات شما احترام بگذارد شما نيز بايد به نظر و خواسته هاي او احترام بگذاريد اگر قرار باشد يک نفر و تنها با نظر شخصي خودش تصميم بگيرد پس ديگر زندگي مشترک چه معني مي دهد؟


2- مسووليت پذير باشيد: اگر تصميمي مي گيريد بايد در قبال اجراي آن تصميم و هدفتان مسووليت پذير باشيد نه اين که تنها تصميم بگيريد و به بعد آن کاري نداشته باشيد گاهي ممکن است لازم باشد در تصميمي تجديد نظر کنيد و آن را تغيير دهيد پس تصميماتي که مي گيريد را بررسي و پيگيري نمائيد.

3- قانون شکني نکنيد: همواره و تحت هر شرايطي به قوانيني که براي زندگي مشترکتان اتخاذ کرديد، احترام بگذاريد و قوانين را در تصميم گيري هايتان دخيل کنيد.

4- تصميم گيري ها را تقسيم کنيد: با پيدا کردن توانايي هاي همديگر در زمينه هاي مختلف مي توانيد تصميم گيري ها را با توجه به توانايي هاي همسرتان و خودتان تقسيم بندي کنيد تا يک نفر همه تصميم ها را نگيرد و از توانايي هاي همه افراد در خانواده استفاده شود.

5- مشورت بدهيد و تصميم گيرنده را تنها نگذاريد. اگر نکته اي به ذهنتان مي رسد که در زمينه تصميم گيري به کار مي آيد حتما آن را بيان کنيد.

6- درس گرفتن از تصميمات اشتباه يکديگر.
با توجه به نکاتي که گفتيم پرواضح است که نمي توان مرد يا زن را در زندگي تنها تصميم گيرنده دانست، چه بسا که اگر يک نفر همه تصميمات را بگيرد خسته شده و فرد ديگر نيز احساس بي مصرفي بکند. در بعضي از زندگي هاي زناشويي مرد و در بعضي ديگر اين زن است که بيشتر تصميمات را مي گيرد، اما بايد گفت که زندگي زناشويي اي موفق است که در آن دو طرف با هم تصيم بگيرند و با مشورت يکديگر زندگي را پيش ببرند و در تصميم گيري ها تقسيم کار کند. به طور کلي مي توان گفت زن ها در امور داخل خانه، مهماني ها، فرزندان و دخل و خرج و... زندگي توانايي بيشتري دارند و مردها در تصميم گيري هاي کاري، روابط خانواده و تغيير خانه و... توانايي بيشتري دارند. اما بايد گفت که اين موارد در همه زوج ها صدق نمي کنند و همسران خود بايد توانايي هايشان را بيابند و طبق آن به تقسيم وظيفه تصميم گيري بپردازند.

منبع : چهار ديواري

[رزیتا]

زن وشوهر هاي صميمي
4 روش براي ابراز صميميت

چرا معمولاً تمايل داريم که تمام احساسات قلبي، و افکارذهــني خود را با کسي که عميقاً به او اهميت مي دهيم و دوستش مي داريم، در ميان بگذاريم؟ چـرا دوسـت داريم کـه صميمت خود را تا آخرين حد، نسبت به اين افراد ابراز کنيم؟
مي دانـيـد چـرا؟ اين امر جزء پرسش هايي بوده که من به شخصه، تا کنون بارها و بارها از خودم سوال کرده ام.
من احساس مي کنم که تمام اين واکنش ها را تنها به اين خاطر انجام مي دهيم، چرا که دوست داريم طرف مقابل نيز يک چنين کارهايي را در قبال ما انجام دهد؛ براي اينکه در اعماق قلب خود عشق، عاطفه، و مهرباني آنها را طلب مي کنيم به همين دليل از اعماق وجود خود به آنها عشق مي ورزيم. هر کسي دوست دارد که مورد عشق و علاقه و احترام ديگران قرار بگيرد! و من احساس مي کنم که هيچ اشکالي وجود ندارد که در ازاي عشق ورزيدن به ديگري انتظار دريافت عشق داشته باشيم.

چرا هيچ راه ثابت شده و قطعي در اين زمينه وجود ندارد ؟
به اين دليل که عشق در شکل ها و فرم هاي مختلفي بروز مي کند ، تمام انسان ها با يکديگر متفاوت هستند، عشق را به طرق مختلف ابراز کرده و دريافت مي دارند ، هيچ کس نمي تواند به طور کامل کليه روش هاي عشق ورزي را فرا بگيرد، به همين دليل هيچ کارشناس کارکشته اي در اين زمينه وجود ندارد؛ اما به هر حال همه ما در زندگي روزمره خود انواع جديد آن را تجربه مي کنيم. پس مي توان گفت که تک تک ما به نوعي جزء دانش آموزان کلاس عشق به شمار مي رويم.

آشکار ساختن احساسات؟؟
ابراز صميمت تنها به گفتگو و برقراري رابطه با همسرتان باز مي گردد، به گونه اي که با صداقت کامل احساسات خود را با او در ميان بگذاريد و هيچ گاه قضاوت اشتباهي در مورد شريک زندگي خود نکنيد. لازم به ذکر است که احساسات هم مي توانند خوب باشند هم مي توانند بد باشند، مي توانند سازنده و يا ناسالم باشند، اما همانند چاقو که هم مي توان از آن در آشپزي استفاده کرد و هم مي توان با آن آدم کشت، بايد در مسير مناسب از آنها بهره گرفت. به عبارت ديگر، روشي که شما از طريق آن احساسات خود را به نمايش گذاشته و آنها را به طرف مقابل انتقال مي دهيد، جزء مواردي است که از اهميت بسيار بالايي برخوردار مي باشد.
روش درست اين است که شريک زندگيتان نه تنها معني کلمه هايي را که به زبان مي آوريد، متوجه مي شود، بلکه با اين روش او معناي چيزهايي که در ذهن داريد اما به زبان نمي آوريد را نيز از روي حرکات بدن و حالات صورتتان متوجه مي شود.

بنابراين ابراز صميميت در بيان احساسات، افکار، عقايد، ايده ها، ترس ها، اميدها و آرزوها خلاصه مي شود. با اين روش خود واقعي مان را به کسي که برايش ارزش و اهميت بسيار زيادي قائل هستيم، نشان مي دهيم. مي توانيد از اينجا شروع کنيد:

شيوه اول : صادقانه در کنار هم بنشينيد و در مورد موضوعات مختلفي که هر يک دوست دارد در مورد آن کمي آشکار تر صحبت کند ، مانند: احساسات، افکار، ترس ها و غيره با هم به گفتگو بپردازيد. اگر مي خواهيد در نهايت به نتيجه دلخواه برسيد، هر دو طرف بايد در بحث شرکت فعال داشته باشند.

شيوه دوم : به هم قول بدهيد که ديگر از اين به بعد زمانيکه مي خواستيد در مورد مسائل مختلف صحبت کنيد هيچ يک از طرفين قضاوت نسنجيده اي در مورد طرف مقابل از خود ابراز نکند. به عبارت ديگر هيچ کس حق ندارد به ديگري بگويد که احساسات و ترس هاي تو در مورد مسائل مختلف مزخرف و احمقانه است. بلکه با روي خوش بايد آنها را بپذيرد. اگر شما

دائما بخواهيد شريکتان را قضاوت کنيد ، آنوفقت طرف مقابل سرخورده شده و ترجيح مي دهد که احساساتش را با شما در ميان نگذارد و نهايتا به هيچ کجا نمي رسيد و در همان موقعيت اوليه باقي خواهيد ماند.

شيوه سوم : فکر مي کنم آسان ترين جايي که مي توان بحث را شروع کرد، صحبت کردن در مورد آمال و آرزوهاي ذهني است. شما صحبت کردن با هر کسي را مي توانيد با بيان آرزوهايتان شروع کنيد ، فقط کافي است جايي را براي شروع پيدا کنيد. دقت داشته باشيد که اين امر نيازمند گذشت زمان و اندکي تلاش مي باشد، پس دست به دست هم دهيد و يکديگر را آماده کنيد. گاهي اوقات اتفاق مي افتد که شريکتان ساکت مي ماند و ترجيح مي دهد که چيزي به زبان نياورد، اما شما صبور باشيد، موقعيت هايي هستند که در آن افراد ترجيح مي دهند در مورد موضوع مشخصي در آن زمان مشخص، صحبت نکنند اما با گذشت زمان خودشان با روي باز از قضيه استقبال کرده و در مورد آن با شما به گفتگو مي نشينند.

شيوه چهارم : در عين حال بايد هميشه به خاطر داشته باشيد که ما احساسات خود را تنها با کساني در ميان مي گذاريم که ما را احمق تصور نمي کنند و در حين گفتگو ، احساس آرامش به ما مي دهند. براي صحبت کردن، بايد محيط آرامي را به وجود آوريد که شريکتان در آن احساس راحتي کند و بدون هيچ محدوديتي بتواند به احساسات شما گوش دهد و عواطف خودش را نيز با شما در ميان بگذارد و در عين حال از انجام چنين کاري لذت ببرد. مراقب رفتار و حرکات دست و بدن خود باشيد! به راحتي مي توان دريافت که چه زمان طرف مقابل به شما گوش نمي دهد و به احساساتتان توجهي ندارد.

منبع : پرسمان

[رزیتا]

هیچ وقت منو نمی فهمی!

تحقیقات نشان می دهد که داشتن ارتباط خوب بین همسران روابط را ارتقا می بخشد ، همچنین صمیمیت ، اعتماد و حمایت بین طرفین را نیز بیشتر می کند. عکس این مسئله نیز صادق است، یعنی ارتباط بد ، صمیمیت را از بین برده، عدم اعتماد و اطمینان ایجاد می کند و حتی موجب تحقیر و اهانت بین دو طرف می شود.
اختلاف نظر در هر زندگی زناشویی اجتناب ناپذیر است و بهترین کار این است که روشی داشته باشیم که انتهای این اختلاف نظر به جاهای باریک نکشد.راه های زیر برای رسیدن به این مقصود به شما کمک می کند.

1) اجتناب از دعوا بطور کل: بجای صحبت کردن در مورد مشکلات در یک جو آرام و توام با احترام برخی افراد سعی می کنند هیچ چیز در مورد مشکلات و دلیل ناراحتی خود به طرف مقابل نگویند و بعد آن را یکباره بصورت عصبانیتی وحشتناک بیرون می دهند. این به نظر راهی کم استرس تر می آید، که بخواهید بطور کل از بحث و مشاجره دوری کنید، اما معمولا استرس بیشتری برای هر دو طرف ایجاد می کند چون با آن انفجار عصبانیت، تنش، خشم و مشاجره بیشتری بین دو نفر ایجاد خواهد شد. پس بهتر اینست که به راحتی و با آرامش خاطر درمورد مشکلات خود با هم بحث کنید.
انکار مسئولیت استرس را در کوتاه زمان کمتر می کند اما در طولانی مدت موجب بروز مشکلات بسیاری خواهد شد.



2) حالت دفاعی گرفتن: بعضی ها بجای اینکه گله و شکایت های همسرشان را با دیدی منتقدانه و با میل شخصی مورد توجه قرار دهند و نقطه نظرات او را درک کنند، سعی می کنند هرگونه اشتباه و خطای خود را انکار کنند و به هیچ طریق زیر بار نمی روند که ممکن است خودشان موجب بروز مشکل شده باشند. شاید به نظر برسد که انکار مسئولیت استرس را در کوتاه زمان کمتر می کند اما در طولانی مدت موجب بروز مشکلات بسیاری خواهد شد.

3) تعمیم افراطی: بعضی ها وقتی اتفاقی می افتد که چندان به مذاقشان خوش نیست با آن را عمومیت می دهند. هیچ وقت جملات خود را با «تو همیشه....» یا «تو هیچ وقت...» مثل «تو همیشه دیر میای خونه» یا «تو هیچوقت کارایی که من دوست دارم را انجام نمیدی» شروع نکنید. کمی مکث کنید، فکر کنید و ببینید آیا این جمله ها واقعا صحت دارد. همچنین هیچ وقت با پیش کشیدن مشکلات قدیمی سعی نکنید که مشاجره را بدتر کنید.

4) حق داشتن: اگر بخواهید فکر کنید که برای هر کاری روش درست و روش غلط وجود دارد، و روش شما همیشه درست است، رابطه تان خراب خواهد شد. هرگز نخواهید که طرفتان هم مثل شما به قضایا نگاه کند و اگر دیدگاه آنها متفاوت بود، جنگ و جدال راه نیندازید. همیشه به دنبال مصالحه باشید و یادتان باشد که هیچوقت یک روش درست یا غلط محض وجود ندارد و ممکن است هر دو نقطه نظر کاملا صحیح باشند.
اگر بخواهید فکر کنید که برای هر کاری روش درست و روش غلط وجود دارد، و روش شما همیشه درست است، رابطه تان خراب خواهد شد.


5) روانکاوی: بعضی ها بجای اینکه در مورد افکار و احساسات طرف مقابلشان سوال کنند، فکر می کنند که می دانند که طرفشان به چه چیز فکر می کند یا در مورد یک مسئله خاص چه احساسی دارد و معمولا هم این تفسیرها منفی است. مثلا وقتی طرفشان دیر سر قرار می آیند، پیش خودشان فکر می کنند که برای او اهمیت ندارند. این کار دشمنی و سو»تفاوم بین دو طرف ایجاد می کند.

6) گوش ندادن: بعضی افراد بجای اینکه خوب به حرف های طرف مقابل شان گوش کنند و حرف های او را درک کنند، موقعی که طرفشان مشغول صحبت کردن است، حرف او را قطع می کنند، چشمانشان را اینطرف و آنطرف می گردانند یا به آنچه خودشان می خواهند در جواب بگویند فکر می کنند. اینکار باعث می شود نتوانید به خوبی از نقطه نظرات طرف مقابلتان مطلع شوید. هیچ وقت اهمیت گوش دادن به حرف های همدیگر را دست کم نگیرید.

با مذاکره ی درست و به هنگام قبل از اینکه رابطه ای به کلی تخریب شود ، می توان از طلاق های عاطفی که این روزها زیاد شده،جلو گیری کرد.

منبع: روزنامه ابتکار

[رزیتا]

بازسازی یك همسرایده آل

یک گفتگوی خانوادگی-روانی با دکتر محمد مهدی قاسمی روان پزشک:
اگر شما با همسری ازدواج کنید که علاقمند به تفریح دایمی با دوستانش باشد و اهل کار و زندگی نباشد و به قول معروف، خانواده دوست نباشد و خلاصه، با معیارهای شما سازگار نباشد؛ چگونه می خواهید او را تغییر بدهید؟ برای پاسخ این سوال به سراغ دکتر محمد مهدی قاسمی، روان پزشک، رفته ایم تا حرف های ایشان را در این خصوص بشنویم.

- خیلی از همسران دلشان می خواهد که گاهی در بعضی موارد ، شریک زندگی شان را اصلاح کنند.آیا این کار امکان پذیر است؟
ببینید، شاید خیلی اوقات ما نتوانیم اشتباهات یکدیگر را در زندگی اصلاح کنیم اما می توانیم همسرمان را آن گونه که هست، بپذیریم و از سنجیدن او با ملاک های خودمان بپرهیزیم. ضمن این که ممکن است عادت همسر شما خطا نباشد و صرفاً علاقه مفرط به چیزی باشد؛ مثلاً او علاقه مند به ورزش و تماشای تلویزیون است و شما علاقه مند به او ! وقتی همسرتان را آن گونه که هست بپذیرید بارهای اضافی از دوش تان بر داشته می شود و این امر به او این امکان را می دهد که خودش باشد و در صورت لزوم، این خود را توسعه بدهد و متعادل شود و این، همان چیزی است که شما می خواهید؛ یعنی بگو مگوها به حداقل می رسد و باعث آرامش شما می شود. فراموش نکنید که هر همسرخوبی در کارها و عکس العمل هایش به صبوری و تامل نیاز دارد. ابرها از جلوی خورشید حرکت می کنند. فقط باید صبر کرد. اگر فعالیت را بپذیرید و تحمل کنید، ابرها از جلوی خورشید خواهند رفت و قادر خواهید بود رنگین کمانی زیبا ببینید.
یکی از قوی ترین احساس هایی که مردان دارند ، احساس مهم بودن است. اگر مردان احساس کنند که به عنوان مردی پر شور و قوی هستند ، این سبب می شود احساس تاثیر مثبت بر زندگی دیگران در آنها تقویت شود که یکی از ارزشمندترین احساس هایی است که هر کس می تواند داشته باشد.




- توجه به خصوصیات همسرمان چه قدر می تواند به زندگی مان آرامش ببخشد؟
یکی از قوی ترین احساس هایی که مردان دارند ، احساس مهم بودن است. اگر مردان احساس کنند که به عنوان مردی پر شور و قوی هستند ، این سبب می شود احساس تاثیر مثبت بر زندگی دیگران در آنها تقویت شود که یکی از ارزشمندترین احساس هایی است که هر کس می تواند داشته باشد؛ لذتی که شادی بیشتر، رفاه بشتر یا دانش بیشتر را به زندگی خانوادگی وارد می سازد و به عبارت دیگر، به خاطر وجود این حس، کیفیت زندگی خانواده شما بالا می رود. برعکس، احساس بی کفایتی و تاثیر گذاری منفی بر دیگران، احساس وحشتناک و ناخوشایندی است. همسر شما باید بداند در دنیا برای شما از هر کس مهم تر است و شما باید این خصوصیات مثبت را در او ببینید و بر زبان بیاورید. گوته، شاعر و نویسنده آلمانی می گوید: «اگر با مردی همان گونه که هست، رفتار کنید، او همان گونه باقی خواهد ماند اما اگر با وی به نحوی رفتار کنید که باید باشد و می تواند باشد، او مردی بهتر و بزرگ تر خواهد شد.»

- آقایان چگونه می توانند همسر خود را بشناسند و تکریم کنند؟
آقایان باید همسر خود را که دارای ویژگی های زنانه است، بزرگ بدارند و با بر زبان آوردن خصوصیات مثبت وی، او را امیدوارتر و با نشاط تر کنند.او را برای همه کارهایی که می کند و عقایدی که دارد و به خاطر ویژگی های جسمی اش تحسین کنند و احساس شادمانی را در زندگی تجربه نمایند.



- چه طور می توانیم به دنیای درون همسرمان نزدیک تر شویم؟
ببینید؛ ویژگی های روانی و شخصیتی زن و مرد متفاوت است و هرگز نباید بر اساس ویژگی هایی که در خود و جنس خود می بینید ، جنس مخالف را بسنجید و انتظار داشته باشید که از لحاظ روانی کاملاً با او هماهنگ باشید. اگر به این شیوه اصرار بورزید، به شخصیت طرف مقابل تان ضربه زده و موجب آسیب روانی او می شوید. ویژگی های مخصوص او را بپذیرید و در برخی ابعاد، خودتان را با وی هماهنگ سازید. مردان به دلیل شرایط ویژه اجتماعی، معمولاً بیشتر از زنان دچار تنیدگی می شوند زیرا در نظام خانواده ایرانی، مسوولیت اداره خانواده در ابعاد مختلف از جمله اقتصاد آن، بر عهده مرد است. مردان در جامعه متحمل سختی ها و فشارهایی می شوند که آستانه تحریک پذیری و پرخاشگری آنها را پایین می آورد. علاوه بر این وضعیت هورمونی خاص مردان، زمینه بروز برخی رفتارها از جمله برتری طلبی و پرخاشگری را در آنها فراهم می کند. زن باید این واقعیت روان شناختی همسرش را درک کرده، آن را بپذیرید و به نحوی تعدیل کند. از این طریق می توان مسوولیت حمایت روانی از او را در مقابله با مشکلات ایفا نمود و همین توجه به ویژگی های درونی همسر به سازگاری با او و تداوم زندگی شاد و با نشاط کمک می کند.
خطاب های ملاطفت آمیز و دل ربا، روح و جسم را نوازش داده و در ایجاد مهرورزی و تقویت ارتباط نقش به سزایی دارد و همسرتان را تحت تاثیر قرار می دهد.



- تکریم همسر به چه روش هایی باید صورت بگیرد؟
گفتن سخنان عاطفی و کلمات دلنشین و خطاب های شایسته و محبت آمیز قطعاً همسرتان را جذب می کند و دردلش نوعی احساس محبت ایجاد می کند. خطاب های ملاطفت آمیز و دل ربا، روح و جسم را نوازش داده و در ایجاد مهرورزی و تقویت ارتباط نقش به سزایی دارد و همسرتان را تحت تاثیر قرار می دهد.بعضی از عبارت ها آن قدر زیبا است که هرگز تا آخر عمر فراموش نمی شود. در آیات قرآن کریم، خداوند انسان را از خطاب های زشت نهی فرموده و به مسلمانان یادآور می شود که یکدیگر را با نام نیک صدا بزنید و از کاربرد کلمات اهانت آمیز به شدت دوری کنید. بر اساس این راهکار قرآنی برای تقویت ارتباط و پراکندگی شادی در خانه، در همه حال باید همسر خود را با تکریم شخصیت صدا بزنید و در نهایت ادب و احترام یکدیگر را مخاطب قرار دهید و اینها از جاذبه ها و ظرافت های ارتباط با محبت می باشد. در خبر است که رسول خدا (ص) سه چیز را عامل تقویت محبت و دوستی در خانواده می دانند: در هنگام ملاقات با خوش رویی و چهره ای گشاده بر خورد کنید و برای نشستن وی جا باز کنید و با بهترین نامی که او دوست دارد، صدایش بزنید.» از حضرت فاطمه (س) نیز نقل است که: «بهترین شما کسی است که در برخورد با مردم نرم تر و مهربان تر باشد و همسرش را بیشتر تکریم کند.»

[رزیتا]

زندگي مشترک ، براي من و تو


راهکارهايي براي زندگي شيرين(4)

در مقالات قبل 15 راهکار براي شيرين تر شدن زندگي زناشوي تان را بيان کرديم و در اين مقاله 5 راهکار ديگر را ارائه مي دهيم .
براي مطالعه ي مقاله ي قبل اينجا کليک کنيد.
1.در زندگي مشترک، کارها و تصميمات مشترک است.
زندگي بين دو نفر مشترک است، يعني دو نفر با هم سکان زندگي را عهده دار هستند. هيچ گاه شانه از زير بار مسئوليت خالي نکنيد و نگوييد اين کار به من ربطي ندارد! طنز معروفي ست که مي گويد: «خانه ي ملا نصرالدين آتش گرفت. به او گفتند: خانه ات آتش گرفته، گفت: کارها را تقسيم کرده ايم و کار خانه مربوط به زنم مي باشد! آري! زندگي، مشترک است و هر آنچه را مي خواهيد انجام دهيد، حتماً از نظر و ايده ي همديگر استفاده کنيد!
با هم مشورت داشته باشيد، چرا که پيامبر صلي الله عليه واله و سلم مي فرمايد: «هيچ کاري از مشورت بهتر نيست.» در اين ميان، نه تنها مشورت باعث بهتر شدن تصميم شما مي شود ، بلکه هر دو مسئول ايجاد آن هستيد و به آن علاقه داريد و فرزند شما نيز متوجه مي شود که پدر و مادرش همديگر را درک مي کنند و با هم صميمي هستند. از همه مهم تر اينکه، کسي در اين ميان ناراحت نيست. ولي اگر شما بدون مشورت بهترين چيزها را انتخاب کنيد و بخريد، شايد براي همسرتان خوشايند نباشد و با بي تفاوتي به شما بگويد که از اين کارتان راضي نيست.
زندگي مشترک بين دو نفر مشترک است و کارها و تصميمات هم بايد توسط دو نفر ايجاد گردد.



2. اصل «تقويت مثبت» را همواره رعايت کنيد.
به هر طريقي که مي توانيد ، از صفات خوب همسرتان تمجيد و تعريف کنيد! شايد عبارت «تقويت مثبت» را در روان شناسي شنيده باشيد. به اين معنا که اگر کار خوبي را تقويت کنيد ، تکرار مي گردد و اگر تقويت نکنيد ، فراموش مي شود. اگر به عنوان يک مرد وارد خانه مي شويد ، در حالي که همسر شما از صبح تا ظهر غذا درست کرده، لباس شسته و تمام کارهاي منزل را انجام داده، ولي برحسب اتفاق پاک کردن تلويزيون را فراموش کرده است؛ وقتي مي خواهيد اخبار گوش کنيد و انگشت خود را بر صفحه ي تلويزيون مي کشيد که پر از گرد و خاک است، چند رفتار مي توانيد از خود بروز دهيد:
1. بي تفاوت باشيد.
2. هشدار دهيد.
3. آن را پاک کنيد.
4. اعتراض نکنيد که اين چه وضعي ست.
در حالت اول، خود همسرتان متوجه مي شود و مشکلي هم پيش نمي آيد. در حالت سوم کمک او کرده ايد. ولي اگر اعتراض کنيد ، در ذهن او اين تصور پيش مي آيد که چرا شوهر من کارهاي خوب مرا نمي بيند و واقعاً ناراحت مي شود. لطف کنيد اگر از زحمات او تشکر نمي کنيد، لااقل نقطه ضعف هم نگيريد؛ به قول معروف: «اگر مرهم نمي گذاري، نمک هم مپاش!»
خانم ها هم همينطور .اگر همسرتان از صبح براي آسايش شما تلاش کرده است و شب که به خانه مي آيد مثلا خريد چيزي را فراموش مي کند ، بسيار ناسپاسي است اگر بخاطر فراموش کردن با او با ناراحتي صحبت کرده و تلاش هايش را نديده بگيريد.

3. به جيب خودتان نگاه کنيد ، نه جيب ديگران!
خداوند مي فرمايد: «اگر انساني را خيلي دوست داشته باشم، نعمت قناعت را به او مي دهم.» آيا مي دانيد چند درصد از خانواده هاي ما، خود را اسير تجملات کرده اند و به دنبال آن مي دوند؟ امسال يک وسيله مي خرند و سال ديگر از مُد مي افتد، دوباره سال ديگر... و هر سال همين طور، چه بسا خانواده يي با زجر و بدبختي و با حقوق ماهيانه ي اندک، خودش را ملزم مي کند که فلان چيز را بخرد ، چون خواهرش خريده است! مگر مجبور هستيد که همسرتان را آن قدر زجر دهيد که ديگران بگويند: «فلاني مبل هايش جديد است!» حالا اگر همه تعريف کردند و بي خود شما را بالا بالا بردند ، چه تأثيري برايتان دارد؟ مگر آنکه واقعاً کمبود داشته باشيد و بخواهيد با مبل، ماشين و غيره، آن کمبودهاي خود را برطرف نماييد و گرنه متناسب با درآمد خود خرج کنيد. البته اگر درآمد بالاست، اشکال ندارد. ولي منظور اين است که برخي خانواده ها با قسط و قرض و وام، مي خواهند خود نمايي کنند. مثل دامادي که عروسي مجلل راه انداخته و تا پنج سال بدهي آن را پس مي دهد! مطمئن باشيد هرکاري بکنيد، مردم برايتان حرف دارند! پس به دهان مردم نگاه نکنيد، ببينيد جيب شوهرتان چه مي گويد و بعد تصميم بگيريد.

4. هديه دادن در مناسبت هاي خاص را فراموش نکنيد.
در زندگي، موقعيت هايي وجود دارد که بهترين بهانه براي ابراز دوستي وثابت کردن عواطف است. مناسبت هاي خاص، مثل: سالگرد ازدواج، سالگرد تولد، روز زن و مسافرت هاي مهم را حتماً به ياد داشته باشيد و در اين مناسبت هاي غافلگيرانه، هديه يي در خورِ

همسرتان تهيه کنيد تا به عنوان يک پل ارتباط عاطفي بين شما باشد و خاطرات شيرين زندگي تان را زنده کرده و باعث برانگيختن حس احترام گردد. گل خريدن و هديه دادن، بهانه يي ست براي بيان اين حقيقت که تو را دوست دارم و براي من ارزش داري! به طوري که پيامبر بزرگوار مي فرمايند:
«به يکديگر هديه دهيد تا محبت ميانتان افزون گردد و کينه هاتان از ميان برود.»
همچنين مي فرمايند:
«هديه رزقي ست که خدا مي فرستد.»
هديه يي که مي خريد، اولاً در شأن و منزلت همسرتان بوده، مورد علاقه او باشد، و همچنين باعث ولخرجي نشود. در اندازه يي باشد که سال هاي بعد نيز تکرار گردد و هيچ وقت بعد از تقديم آن بازگو نشود.




5. مقايسه با ديگران ممنوع!
هر فردي براي خود شخصيت و رفتار منحصر به فرد خودش را دارد و اين شخصيت محصول وراثت و محيط مي باشد. شما نمي توانيد به دليل اينکه از اين شخصيتت خوشتان نمي آيد ، آن را مورد تحقير و سرزنش قرار دهيد و يا بدون اينکه به عواقب رفتار خود آگاه باشيد، به مقايسه و تبعيض روي آوريد. خداوند هر انساني را با ويژگي هاي خاص خودش، زيبا خلق کرده است. همچنان که براي يک مرد بسيار ناخوشايند است که همسرش او را با ديگران مقايسه نمايد. مثلاً فلاني خانه و ماشين دارد و تو نداري. اينها در شخصيت مرد تأثير منفي و شکست مردانگي را ايجاد مي کند. مگر اينکه شما بخواهيد، باعث رشد همسرتان شويد و به اين منظور علت موفقيت ديگران را بررسي کنيد. اين اشکال ندارد ولي تصور کنيد يک خانم ناآگاه در مقابل فرزند يا اقوامش دايم مي گويد: «مرد من، مديريت ندارد، عقل ندارد، سواد ندارد و ...!» اين حرف ها مرد را در اکثر مواقع دروني مي کند و در اين صورت، يا از درون منفجر مي شود يا اينکه آن قدر مي گويد که دست به انتقام مي زند و يا اصلاً بي خيال شده و مي گويد: «بگو بگو تا خسته شوي!» در هر حال شما که قصد آباد کردن داشتيد، از ريشه ويران کرده ايد! پس هيچ وقت در مقابل بچه ها، همسرتان را با ديگران مقايسه نکنيد و باعث تحقير همديگر نشويد.

منبع : بر گرفته از کتاب زندگي شيرين مي شود اگر...
نويسنده :دکتر حسنعلي ميرزا بيگي