مشاعره سنتی

[MAHDI]

نه هر بازو که در وی قوتی است
بمردی عاجزان را بشکند دست

[constantine726]

تا گـنـج غـمـت در دل ویرانه مقیم اسـت

هـمواره مرا کوی خرابات مـقام اسـت

[فرانک]

تیغ عالم گر به دستت داد روزی روزگار
هر چه می خواهی ببر اما مبر نان کسی

[Omid7]

یار با ما بی وفایی می کند
بی دلیل از من جدایی می کند
شمع جانم را بکشت آن بی وفا
جای دیگر روشنایی می کند

[مجتب]

دل دوستان جمع بهتر که گنج

خزینه تهی به که مردم به رنج

[FereShteH]

جهان به کام من اکنون شود که دور زمان
مرا به بندگی خواجه جهان انداخت

[sheida.m]

تا کی می صبوح و شکر خاک بامداد
هشیار گردهان که گذشت اختیار عمر

[فرانک]

روزها فکر من این است و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

[FereShteH]

ما نه رندان ریاییم و حریفان نفاق
آن که او عالم سر است بدین حال گواست

[فرانک]

تو نه مثل آفتابی که حضور غیب افتد
دگران روند و آیند و تو همچنان که هستی