|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
#411
04-28-2010
|
||||
|
||||
تا به کي بايد رفت
از دياري به دياري ديگر نتوانم،نتوانم جستن هر زمان عشقي و ياري ديگر کاش ما آن دو پرستو بوديم که همه عمر سفر مي کرديم از بهاري به بهاري ديگر آه اکنون ديريست که فرو ريخته در من،گويي تيره آواري از ابر گران چون مي آميزم با بوسه تو روي لبهايم، مي پندارم مي سپارد جان عطري گذران آن چنان آلوده ست عشق غمناکم با بيم زوال که همه زندگي ام مي لرزد مثل اين است که از پنجره اي تک درختم را سرشار از برگ در تب زرد خزان مي نگرم مثل اين است که تصويري را روي جريان هاي مغشوش آب روان مي نگرم شب و روز شب و روز شب و روز بگذار که فراموش کنم تو چه هستي جز يک لحظه يک لحظه که چشمان مرا مي گشايد در برهوت آگاهي بگذار که فراموش کنم...
__________________
|
| جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید | |
|
|
|
|
#412
04-28-2010
|
||||
|
||||
|
دل من مثه شيشه با نگاه دلتنگه
اما باز به پات ميذارم دلم و هر چي که دارم تو قدم بذار رو چشمام باورم شه که باهاتم يه طاقه پارچه مشکي يه آگهي ترحيم يه دست گل روي دري هميشه بسته يه قابه عکس رو ديوار ساعته هميشه خوابيده گلدون و پنجره هم که دل شکسته يه مرد بي هويت يه نامه وصيت يه حلقه توي دست مرد خسته رفتي و جات خالي شد تو خونه م آتيشو باز کشيدي به جونم مي دونم که حرفاي قشنگت چيزي نيست جز اشکي رو گونه م يادت افتادم داغت کوبيد تو سينه ياد تو چقدِ دلنشينه اي خدا کاري کن از بهشتت بتونه اشکامو ببينه يه عشق نيمه کاره اشکاي باز دوباره يه قبر بي ستاره ميون يه شب يه سيني خرما از سنگ يه آدم غربيه سرده ولي مي سوزه باز توي تب جاي لباش رو لبهاش رفت و نشست سر جاش زد زير گريه هاي يک بوسه از لب رفتي جايي که کسي نديده زندگي دنيا همش فريبه شکوه از ويرانه هاي غربت مي دونم اينجا هم غريبه يادته واست جون مي سپردم الکي تو آغوشت مي مُردم ولي تو فقط يکدفعه مُردي که بگي بازي رو بُردم
__________________
|
|
#413
04-28-2010
|
||||
|
||||
|
مهربانم ، کاش میدانستی چه دردی در این صدا زدن ها نهفته کاش می دیدی تمام اشتیاق و حسرتی که در پشت خیسی چشمانم مات و مبهم به زنجیر کشیده شده داغی اشکهایم گرمی نگاهت را بر گونه هایم حمل می کنند دلم تنگ است دلم برایت تنگ است دلم برای با تو بودن تنگ است میدانی....دلم برای حرف هایت درد دلهایت برای نوازش هایت ... دلم بدجوری برایت تنگ شده اشتیاق تلخ تمام وجودم را در بر گرفته....ای کاش می دانستی....
__________________
مدت ها بود سه چیز را ترک کرده بودم شعر را... ماه را.... و تو را ... امروز که به اجبار قلبم را ورق زدم هنوز اولین سطر را نخوانده تو را به خاطر آوردم و شب هاي مهتاب را... ولی نه...!! باید ترک کنم هم تو را....هم شعر را .... و هم٬ همه ی شب هایی را که به ماه نگاه می کردم... ====================================== مسابقه پیش بینی نتایج لیگ برتر ( اگه دوست داشتی یه سر بزن دوست من )
|
|
#414
04-29-2010
|
||||
|
||||
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی خالید حسامی( هیدی )
|
|
#415
04-30-2010
|
||||
|
||||
|
رفته بودم سر حوض
تا ببينم شايد، عكس تنهايي خود را در آب آب در حوض نبود. ماهيان مي گفتند: (( هيچ تقصير درختان نيست. ظهر دم كرده تابستان بود، پسر روشن آب، لب پاشويه نشست و عقاب خورشيد، آمد او را به هوام برد كه برد. *** به درك راه نبرديم به اكسيژن آب. برق از پولك ما رفت كه رفت. ولي آن نور درشت، عكس آن ميخك قرمز در آب كه اگر باد مي آمد دل او، پشت چين هاي تغافل مي زد، چشم ما بود. روزني بود به اقرار بهشت. *** تو اگر در تپش باغ خدا را ديدي، همت كن و بگو ماهي ها، حوضشان بي آب است.)) *** باد مي رفت به سر وقت چنار. من به سر وقت خدا مي رفتم سهراب سپهری
|
|
#417
04-30-2010
|
||||
|
||||
|
ماهرویا، رخ ز من پنهان مکن
چشم من از هجر خود گریان مکن ز آرزوی روی خود زارم مدار از فراق خود مرا بی‌جان مکن از من مسکین مبر یک‌بارگی من ندارم طاقت هجران، مکن بی‌کسی را بی‌دل و بی‌جان مدار مفلسی را بی‌سر و سامان مکن گر گناهی کرده‌ام از من مدان خویشتن را گو، مرا تاوان مکن هر چه آن کس در جهان با کس نکرد با من بیچاره هر دم آن مکن با عراقی غریب خسته دل هر چه از جور و جفا بتوان مکن
__________________
There's a fire starting in my heart Reaching a fever pitch and It's bringing me out the dark Finally I can see you crystal clear
|
|
#418
04-30-2010
|
||||
|
||||
|
بجز غم خوردن عشقت غمی دیگر نمی‌دانم
که شادی در همه عالم ازین خوشتر نمی‌دانم گر از عشقت برون آیم به ما و من فرو نایم ولیکن ما و من گفتن به عشقت در نمی‌دانم ز بس کاندر ره عشق تو از پای آمدم تا سر چنان بی پا و سرگشتم که پای از سر نمی‌دانم به هر راهی که دانستم فرو رفتم به بوی تو کنون عاجز فرو ماندم رهی دیگر نمی‌دانم به مسجد بتگر از بت باز می‌دانستم و اکنون درین خمخانهٔ رندان بت از بتگر نمی‌دانم چو شد محرم ز یک دریا همه نامی که دانستم درین دریای بی نامی دو نام‌آور نمی‌دانم یکی را چون نمی‌دانم سه چون دانم که از مستی یکی راه و یکی رهرو یکی رهبر نمی‌دانم دل عطار انگشتی سیه رو بود و این ساعت ز برق عشق آن دلبر بجز اخگر نمی‌دانم
__________________
There's a fire starting in my heart Reaching a fever pitch and It's bringing me out the dark Finally I can see you crystal clear
|
|
#419
04-30-2010
|
||||
|
||||
|
اين كيست گشوده خوش تر از صبح پيشاني بي كرانه در من وین چيست كه مي زند پر و بال همراه غم شبانه در من از شوق كدام گل شكفته است اين باغ پر از جوانه در من؟ و زشور كدام باده افتد اين گريه بي بهانه در من؟ جادوي كدام نغمه ساز است افروخته اين ترانه در من؟ فرياد هزار بلبل مست پيوسته كشد زبانه در من اي همره جاودانه بيدار چون جوش شرابخانه در من تنها تو بخواه تا بماند اين آتش جاودانه با من فریدون مشیری
__________________
There's a fire starting in my heart Reaching a fever pitch and It's bringing me out the dark Finally I can see you crystal clear
ویرایش توسط آريانا : 04-30-2010 در ساعت 10:44 PM
|
|
#420
04-30-2010
|
||||
|
||||
|
گفتي كه : چو خورشيد زنم سوي تو پر
چون ماه شبي مي كشم از پنجره سر اندوه كه خورشيد شدي تنگ غروب !!!!! افسوس كه مهتاب شدي وقت سحر !!!!!
__________________
There's a fire starting in my heart Reaching a fever pitch and It's bringing me out the dark Finally I can see you crystal clear
|
 |
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت خطی
|
|
اکنون ساعت 01:54 AM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.