مشاعره واژه ای

[rha]

شهريار من مرا پابست هجران کرد و رفت
شهر را بر من ز هجر خويش زندان کرد و رفت

[deltang]

شب بود شمع بود من بودم و غم

شب رفت شمع سوخت من ماندم و غم

[مهدی]

هرگز به مزاج خود يكي دم نزني

تا از دم خويش گردن غم نزني

هر چند ملولي تو يقين است كه تو
با اينكه ملولي ز كسي كم نزني

[FereShteH]

مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم
جرس فریاد می​دارد که بربندید محمل​ها

[مهدی]

عيش خوش مفلسانه يك چشم زدن

از حشمت صد هزار قيصر خوشتر

[FereShteH]

خرد چشم جانست چون بنگری

تو بی​چشم شادان جهان نسپری

[مهدی]

قومي غمگين و خود نداند غم ز كجاست

قومي شادان و بيخبر كان ز خداست

[FereShteH]

بدینسان نهادش خداوند داد

بود تا بود هم بدین یک نهاد

[مهدی]

خوش باش كه خوش نهاد باشد صوفي

از باطن خويش شاد باشد صوفي

[Omid7]

اوقات خوش آن بود كه با دوست به سر رفت
باقي همه بي حاصلي و بي خبري بود