بیاین حافظ بخونیم (مشاعره با ابیات و غزلهای حضرت حافظ)

[ravan]

مژده وصل تو کو کز سر جان برخیزم
طایر قدسم و از دام جهان برخیزم
به ولای تو که گر بنده خویشم خوانی
از سر خواجگی کون و مکان برخیزم
یا رب از ابر هدایت برسان بارانی
پیشتر زان که چو گردی ز میان برخیزم

[ravan]

میان عاشق و معشوق هیچ حائل نیست
تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز

[مهسا69]

زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم
ناز بنیاد مکن تا نکنی بنیادم

[ravan]

عمریست تا ز زلف تو بویی شنیده‌ام
زان بوی در مشام دل من هنوز بوست
حافظ بد است حال پریشان تو ولی
بر بوی زلف یار پریشانیت نکوست

[مهسا69]

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست
دل سودازده از غصه دو نیم افتادست

[ساقي]

تو خوش می​باش با حافظ برو گو خصم جان می​ده
چو گرمی از تو می​بینم چه باک از خصم دم سردم



...

[فرگل]

تا معطر کنم از لطف نسيم تو مشام
شمه‌ای از نفحات نفس يار بيار

[رزیتا]

رحم کن بر من مسکین و به فریادم رس
تا به خاک در آصف نرسد فریادم

[ravan]

چه خوش صید دلم کردی بنازم چشم مستت را

که کس مرغان وحشی را از این خوشتر نمی‌گیرد

[مهسا69]

در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است
صراحی می ناب و سفینه غزل است