مشاعره واژه ای

[مهدی]

چون جان و جگر سوخت تمام از غم تو
آنگه سخنان جانفزاي تو چه سود

[Omid7]

دل سوخت تمام از غم و آهي نكشيديم
آتش كه برافروخته شد دود ندارد

[مهدی]

ساقيا برخيز و درده جام را
خاک بر سر کن غم ايام را

[FereShteH]

تن ز جان و جان ز تن مستور نیست
لیک کس را دید جان دستور نیست

[مهدی]

مستور و مست هر دو چو از يک قبيله‌اند
ما دل به عشوه که دهيم اختيار چيست

[FereShteH]

عقل اگر داند که دل دربند زلفش چون خوش است
عاقلان دیوانه گردند از پی زنجیر ما

[مهدی]

عقل ديوانه شد آن سلسله مشکين کو
دل ز ما گوشه گرفت ابروی دلدار کجاست

[FereShteH]

این جهان کوهست و فعل ما ندا
سوی ما آید نداها را صدا

[مهدی]

دل گفت مرا بگو كرا مي جويي
بر گرد جهان خيره چرا مي پويي
گفتم كه برو مرا همين خواهي گفت
سرگشته من از توام مرا مي گويي

[FereShteH]

زلفت هزار دل به یکی تار مو ببست
راه هزار چاره گر از چار سو ببست