|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|||||||
| شعر در این بخش اشعار گوناگون و مباحث مربوط به شعر قرار دارد |
 |
|
|
ابزارهای موضوع | نحوه نمایش |
|
#451
01-30-2010
|
||||
|
||||
میان گریه می خندم که چون شمع اندر این مجلس
زبان آتشینم هست لیکن در نمی گیرد
__________________
 همراه بسیار است اما همدمی نیست
مثل تمام غصه ها این هم غمی نیست دلبسته ی اندوه دامن گیر خود باش از عالم غم دلرباتر عالمی نیست 
|
| جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید | |
|
|
|
|
#452
01-30-2010
|
||||
|
||||
|
میام میام دنبالت تو کوچه های احساس
میام میام سراغت با یک سبد گل یاس خودم گفتم چه طوره؟  این شعر رو برای آقا گفتم هنوز ناقصه! توی یه مسابقه هم فرستادم که هی داوره بدش نیومد!!!!!!!!!!!!! ادامه دارد....
__________________
همراه بسیار است اما همدمی نیست
مثل تمام غصه ها این هم غمی نیست دلبسته ی اندوه دامن گیر خود باش از عالم غم دلرباتر عالمی نیست ویرایش توسط raha_10 : 01-30-2010 در ساعت 04:56 PM
|
|
#454
01-30-2010
|
||||
|
||||
|
من سکوت اختران آسمان دانم که چیست
من سکوت عمق بحر بی کران دانم که چیست من سکوت دختر محجوب پر احساس را در حضور مرد محبوب جوان دانم که چیست من سکوتی را که تنها با نوای سازو چنگ در میان انجمن گردد بیان دانم که چیست هم سکوت جنگل خاموش را پیش از بهار هم سکوت مرگبار مردگان دانم که چیست داستان ماه را در بدر و تربیع و هلال ماجرای شمس را با اختران دانم که چیست اعتراضات ملائک آنچه گفتند آشکار وانچه را کردند در خاطر نهان دانم که چیست آنچه حق آموخت آدم را ز اسماء جمال وانچه آدم خواند بر افرشتگان دانم که چیست سر آن خاک مبارک پی که در طوفان نوح شد رها بخش نوح ونوحیان دانم که چیست آنچه آتش را گلستان کرد بر جان خليل وآنچه گلشن را کند آتشفشان دانم که چیست يونس اندر بطن ماهي با خدا دانم چه گفت رمز آن زندان بی نام ونشان دانم که چيست عطسه آدم که روح ا لقدس در مریم دمید وآنچه برد او را بر اوج آسمان دانم كه چيست گفت محی الدین که حیوان شو اگر خواهی کمال من نگویم هیچ وحشر مردمان دانم که چیست گفت رومی من ز بسیاری گفتارم خموش گفته و ناگفته اي داناي جان دانم كه چيست قصه نرگس که شد مخمور چشم مست خویش غصه هاتف ز عشق آن جوان دانم که چیست آنچه را آموخت حافظ از خط زیبای یار وآنچه گفت از جوهر لعل بتان دانم که چیست هفت خطم گرچه خطی می نخوانم غیر عشق خط زیبا بر جمال شاهدان دانم که چیست گر چه طفلم در طریق عشق وابجد خوان علم مبدأ و پایان کار عارفان دانم که چیست طفل عشقا دعوی باطل مکن خاموش باش من سکوت طفل عشق بی زبان دانم که چیست
__________________
مدت ها بود سه چیز را ترک کرده بودم شعر را... ماه را.... و تو را ... امروز که به اجبار قلبم را ورق زدم هنوز اولین سطر را نخوانده تو را به خاطر آوردم و شب هاي مهتاب را... ولی نه...!! باید ترک کنم هم تو را....هم شعر را .... و هم٬ همه ی شب هایی را که به ماه نگاه می کردم... ====================================== مسابقه پیش بینی نتایج لیگ برتر ( اگه دوست داشتی یه سر بزن دوست من )
|
|
#456
01-30-2010
|
||||
|
||||
|
شب سردی است، و من افسرده.
راه دوری است، و پایی خسته. تیرگی هست و چراغی مرده. می کنم، تنها، از جاده عبور: دور ماندند ز من آدم ها. سایه ای از سر دیوار گذشت، غمی افزور مرا بر غم ها. فکر تاریکی و این ویرانی بی خبر آمد تا با دل من قصه ها ساز کند پنهانی. نیست رنگی که بگوید با من اندکی صبر، سحر نزدیک است. هر دم این بانگ برآرم از دل: وای، این شب چقدر تاریک است! خنده ای کو که به دل انگیزم؟ قطره ای کو که به دریا ریزم؟ صخره ای کو که بدان آویزم؟ مثل این است که شب نمناک است. دیگران را هم غم هست به دل، غم من، لیک، غمی غمناک است __________________
__________________
مدت ها بود سه چیز را ترک کرده بودم شعر را... ماه را.... و تو را ... امروز که به اجبار قلبم را ورق زدم هنوز اولین سطر را نخوانده تو را به خاطر آوردم و شب هاي مهتاب را... ولی نه...!! باید ترک کنم هم تو را....هم شعر را .... و هم٬ همه ی شب هایی را که به ماه نگاه می کردم... ====================================== مسابقه پیش بینی نتایج لیگ برتر ( اگه دوست داشتی یه سر بزن دوست من )
|
|
#458
01-30-2010
|
||||
|
||||
|
به که باید دل بست؟
به که شاید دل بست؟ سینه ها جای محبت، همه از کینه پر است هیچکس نیست که فریاد پر از مهر تو را گرم، پاسخ گوید نیست یک تن که در این راه غم آلوده عمر قدمی، راه محبت پوید خط پیشانی هر جمع، خط تنهاییست همه گلچین گل امروزند در نگاه من و تو حسرت بی فرداییست به که باید دل بست؟ به که شاید دل بست؟ نقش هر خنده که بر روی می شکفد نقشه ای شیطانیست در نگاهی که تو را وسوسه عشق دهد حیله ای پنهانیست زیر لب زمزمه شادی مردم برخاست هر کجا مرد توانایی بر خاک نشست پرچم فتح برافرازد در خاطر خلق هر زمان بر رخ تو هاله زند گرد شکست به که باید دل بست؟ به که شاید دل بست؟ خنده ها می شکفد بر لبها تا که اشکی شکفد بر سر مژگان کسی همه بر درد کسان می نگرند لیک دستی نبرند از پی درمان کسی از وفا نام مبر، آنکه وفا خواست، کجاست؟ ریشه عشق، فسرد واژه دوست، گریخت سخن از دوست مگو، عشق کجا؟ دوست کجاست؟ دست گرمی که ز مهر بفشارد دستت در همه شهر مجوی گل اگر در دل باغ بر تو لبخند زند بنگرش، لیک مبوی لب گرمی که ز عشق ننشیند به لبت به همه عمر، مخواه سخنی که سر راز زده در جانت چنگ به لبت نیز، مگو چاه هم با من و تو بیگانه است نی صد بند برون آید از آن، راز تو را فاش کند در دل گر بسر چاه کنی خنده ها بر غم تو دختر مهتاب زند گر شبی از سر غم آه کنی درد اگر سینه شکافد، نفسی بانگ مزن درد خود را به دل چاه مگو استخوان تو اگر آب کند آتش غم آب شو، آه مگو دیده بر دوز بدین بام بلند مهر و مه را بنگر سکه زرد و سپیدی که به سقف فلک است سکه نیرنگ است سکه ای بهر فریب من و توست سکه صد رنگ است ما همه کودک خردیم و همین زال فلک با چنین سکه زرد و همین سکه سیمین سپید می فریبد ما را هر زمان دیده ام این گنبد خضرای بلند گفته ام با دل خویش: مزرع سبز فلک دیدم و بس نیرنگش نتوانم که گریزم نفسی از چنگش آسمان با من و ما بیگانه زن و فرزند و در و بام و هوا بیگانه خویش، در راه نفاق دوست، در کار فریب آشنا، بیگانه شاخه عشق، شکست آهوی مهر، گریخت تار پیوند، گسست به که باید دل بست؟ به که شاید دل بست؟
__________________
مدت ها بود سه چیز را ترک کرده بودم شعر را... ماه را.... و تو را ... امروز که به اجبار قلبم را ورق زدم هنوز اولین سطر را نخوانده تو را به خاطر آوردم و شب هاي مهتاب را... ولی نه...!! باید ترک کنم هم تو را....هم شعر را .... و هم٬ همه ی شب هایی را که به ماه نگاه می کردم... ====================================== مسابقه پیش بینی نتایج لیگ برتر ( اگه دوست داشتی یه سر بزن دوست من )
|
|
#459
01-31-2010
|
||||
|
||||
|
اگر روح خداوندی دمیده در روان آدم و حواست
پس ای مردم خدا اینجاست خدا در قلب انسانهاست به خود آ تاکه در یابی خدا در خویشتن پیداست ویرایش توسط ئاسو : 01-31-2010 در ساعت 09:11 PM
|
|
#460
02-03-2010
|
||||
|
||||
|
رود
قصيده بامدادي را در دلتاي شب مكرر مي كند و روز از آخرين نفس شب پر انتظار آغاز مي شود. و- اينك- سپيده دمي كه شعله چراغ مرا در طاقچه بي رنگ مي كند تا مر غكان بومي رنك را در بوته هاي قالي از سكوت خواب بر انگيزد، پنداري آفتابي است كه به آشتي در خون من طالع مي شود. *** اينك محراب مذهبي جاوداني كه در آن عابد و معبود عبادت و معبد جلوه يي يكسان دارند: بنده پرستش خداي مي كند هم از آن گونه كه خداي بنده را. همه برگ وبهار در سر انگشتان تست. هواي گسترده در نقره انگشتانت مي سوزد و زلالي چشمه ساران از باران وخورشيد سير آ ب مي شود *** زيبا ترين حرفت را بگو شكنجه پنهان سكوتت را آشكار كن و هراس مدار از آن كه بگويند ترانه بيهودگي نيست چرا كه عشق حرفي بيهوده نيست. حتي بگذارآفتاب نيز برنيايد به خاطر فرداي ما اگر بر ماش منتي است؛ چرا كه عشق، خود فرداست خود هميشه است. بيشترين عشق جهان را به سوي تو مياورم از معبر فريادها و حماسه ها. چراكه هيچ چيز در كنار من از تو عظيم تر نبوده است كه قلبت چون پروانه يي ظريف و كوچك وعاشق است. اي معشوقي كه سرشار از زنانگي هستي و به جنسيت خود غره اي به خاطر عشقت!- اي صبور! اي پرستار! اي مومن! پيروزي تو ميوه حقيقت توست. رگبارها و برفها را توفان و آفتاب آتش بيز را به تحمل صبر شكستي. باش تا ميوه غرورت برسد. اي زني كه صبحانه خورشيد در پيراهن تست، پيروزي عشق نسيب تو باد! *** از براي تو، مفهومي نيست.- نه لحظه ئي: پروانه ئيست كه بال ميزند يا رود خانه اي كه در حال گذر است.- هيچ چيز تكرار نمي شود و عمر به پايان مي رسد: پروانه بر شكوفه يي نشست و رود به دريا پيوست. شاملو از مجموعه آيدا، درخت خنجر و خاطره
__________________
Nunca dejes de soñar
هرگز روياهاتو فراموش نكن
|
|
| کاربران در حال دیدن موضوع: 2 نفر (0 عضو و 2 مهمان) | |
حالت خطی
|
|
اکنون ساعت 10:45 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.