نامت چه بود؟
آدم
فرزند؟
من را نه مادریست نه پدر، بنویس اولین یتیم خلقتم.
محل تولد؟
بهشت پاك
اینك محل سكونت؟
زمین خاك
آن چیست بر گردن نهادی؟
امانت است.
قدت؟
روزی چنان بلند كه همسایه خدا،
اینك به قدر سایه بختم به روی خاك.
اعضاء خانواده؟
حوای خوب و پاك ، قابیل خشمناك ، هابیل زیر خاك.
روز تولدت؟
روز جمعه، به گمانم که روز عشق.
رنگت؟
اینك فقط سیاه ، ز شرم چنان گناه.
چشمت؟
رنگی به رنگ بارش باران ، كه ببارد ز آسمان.
وزنت ؟
نه آنچنان سبك كه پرم در هوای دوست،
نه آ نچنان وزین كه نشینم بروی خاك.
جنست ؟
نیمی مرا ز خاك ، نیمی دگر خدا.
شغلت ؟
در كار كشت امیدم.
شاكی تو ؟
خدا.
نام وكیل ؟
آن هم فقط خدا.
جرمت؟
یك سیب از درخت وسوسه.
تنها همین ؟؟!!
همین.
حكمت؟
تبعید در زمین.
همدست در گناه؟
حوای آشنا.
ترسیده ای؟
كمی.
ز چه؟
كه شوم اسیر خاك.
آیا كسی به ملاقاتت آمده؟
بلی.
كه؟
گاهی فقط خدا.
داری گلایه ای؟
دیگر گلایه نه؟ولی ...
ولی چه ؟
حكمی این چنین ؟ آن هم به یك گناه!!؟؟
دلتنگ گشته ای ؟
آری زیاد.
برای كه؟
تنها خدا.
آورده ای سند؟
بلی.
چه ؟
دو قطره اشك.
داری تو ضامنی؟
بلی.
چه كسی ؟
تنها كسم خدا.
در آ خرین دفاع؟
می خوانمش چنان که اجابت كند دعا.