کلوپ بچه های استان فارس - شیراز

[hossein]

بازار مشیر نو شیراز


از بازارهای شیراز در دوره قاجاریه است.
این بازار در محله درب شاهزاده و در ضلع شرقی
سرای مشیر قرار گرفته است و
معماری آن مانند بازار وکیل است .
این بازار داری هشتی هشت ضلعی است
که بازار را به دو بخش تقسیم کرده و به گونه ای
که درسمت غرب به سرای مشیر و از سمت
جنوب به اردوبازار منتقل می گردد. این هشتی
که بازار مشیر را به بازار نو مشیر متصل می کند
داری سقف مرتفعی است که بر فراز آن
گنبد کم خیز نسبتاً بزرگی وجوددارد که این
گنبد به وسیله کاربندی که به جرز دیوار متصل
می شود. بر فراز گنبد کاشی کاری معقلی نیز
روزنی وجود دارد که روی آن یک بار گیر چند
وجهی مشاهده می شود کف هشتی نیز
مانند کف سرای مشیر از قلوه سنگ پوشیده
شده است. در این هشتی چهار حجره وجود
دارد که به فاصله ۲ پله از سطح زمین قرار گرفته اند.
بالای این حجره ها منبت کاری با آجر دیده می شود.
در ورودی چوبی بزرگتر نیز در ورودی بازار چهار سوق وجود دارد .
سر در ورودی ضلع جنوبی بازار پسی از اردوبازار،
کاشی کاری شده است. قرار دارد که بر روی آن
نوشته شده است بازار نو مشیر درسال یک هزار
و سیصد و هفتاد و یک هجری شمسی مطابق
هزار و چهارصد و سیزده هجری قمری تکمیل
و افتتاح شد. موقوفه مرحوم سلطان الحاجیه و معدل الملک .
این ضلع دارای دالانی است که سنگ فرش شده است.
سقف دالان نیز دارای عرق چین هایی است که در
چهارگوش آن ترنج هایی آجر کاری شده است.
در پیشانی سر در نیز دو لچکی از کاشی هفت رنگ وجود دارد.
همچنین تصویری از خسرو و شیرین و تصویر دیگر از یوسف
و زلیخا در این ضلع یافت می شود. دراین راسته ۱۰
طاق نما نیز وجود دارد . هم اینک در بخش جنوبی
دیواری نصب شده و آن را به دو بخش تقسیم کرده
است بر سر در راسته شمالی باز نیز کتیبه ای است
که در آن نوشته شده است : و الباقیات الصالحات
خیر عند ربک ثواباً و خیر مرداً سال ۱۳۱۱ ه . ق . بازار مشیر،
موقوفه حاجی معدل المک و سلطان الحاجیه .
ضلع شرقی بازار شمالی دارای ۶ حجره و ضلع غربی
دارای ۵ حجره است. در میان جرزها مغازه ها، طاقچه ای
کوچک و برجسته برای چراغ های پیه سوز وجود دارد.
درابتدای بازار یک آبنمای کوچک هشت ضلعی دیده می شود.
پس از تعمیراتی که در این بازار صورت گرفته است،
کف حجره ها و ایوان ها، سنگ فرش شده است.
در این بازار انواع صنایع دستی و هنری یافت می شود.
این بازار با دری به سبک قدیم، از هشتی مذکور جدا می شود.

منبع : دیدنی های شیراز

[آريانا]

دورود به شیرازی های عزیز و درود به روان پاک حافظ عزیز
چطورین ؟ ما که نفهمیدیم کجایی هستیم خلاصه توو همه تاپیکا هستیم...
اومدم عرض ادبی کنم..

[مهدی]

سلام به همه کاکو های شیرازی

ما که نفهمیدیم کجایی هستیم خلاصه توو همه تاپیکا هستیم...

مثل خودم بیا ی تاپیک بزنیم

راستی ننجون من مهد کودک نرفتم اصلا مدرسه هم نرفتم در تشخیص رنگها هم غیز از اینکه می دونم این آبی هست این قرمز هست و این زرد بقیه رو بلد نیستم

حسین جان دستت درد نکنه بابت اطلاعات خوبی که میزاری فقط اگه کمی فاصله از ابتدای صفحه رو بیشتر کنی این

آیکون رو بزنی متن هم زیبا میشه هم راحت خونده میشه.

[GhaZaL.Mr]

نوشته اصلی توسط مهدی

راستی ننجون من مهد کودک نرفتم اصلا مدرسه هم نرفتم در تشخیص رنگها هم غیز از اینکه می دونم این آبی هست این قرمز هست و این زرد بقیه رو بلد نیستم

آفرین !
فک نمی کردم اینقد تشخیصت خوب باشه
آبی و قرمز و زرد !
آفرین

[مهدی]

همین دیگه صاحبخونه نیستش میهمانا شروع میکنن به اسپم زدن

کجایی حسین جان امشب خبری ازت نیستش
از جاهای دیدنی شیراز جاهایی که کمتر شناخته شده است عکس و مطلب بزار جاهای شناخته شده مثل حافظیه و باغ ارم و بازار هر کس رو که بگی شیراز به یادش میاد من جاهای ناشناخته رو دوست دارم.
میمهان اینقدر هم پر رو

[hossein]

سلااااااااااااااااااممم
من اومدم !
دوستان عزیز وقت همگیتون بخیر
آریانا جان آقا مهدی گل خودمون و غزل خانم خیلی خیلی خوش اومدین
ببخشید امشب یکم سرم شولوغ بود وقت نکردم ساین کنم
یه کفش دیشب انتخاب کردم الان دارم میرم همون رو بخرم
مرسی از اینکه ما رو قابل دونستین و یه سری به تاپیک بچه های شیراز زدین
انشالا در آینده نزدیک نزدیک عکسهای به روز و مطالب جالب رو اینجا قرار میدم
بای ی ی ی ی ی ی ی

[shokofe]

مگه تو شیراز این وقت شب مغازه بازه؟؟؟؟؟؟
راستی سلام

[اهورا]

بهشت گمشده

تنگ بستانك يا بهشت گمشده، قطعه‌اي از بهشت و سرزميني همزيست با آب ، درخت و كوهستان است كه در گوشه شمال غرب شيراز از توابع شهرستان مرودشت قرار گرفته و هر سال ميهمانان و مسافران را از اقصي نقاط كشور به سوي خود فرا مي‌خواند.
اين منطقه ديدني كه زيبايي انبوه درختان و پرآبي رودخانه‌هايش چشم هر بيننده را مي‌نوازد و ميهمانان را به تحسين و تكريم آفرينش گر هستي وا مي دارد از جمله مناطق حفاظت شده استان فارس است.
انبوه درختان در منطقه بهشت گمشده در پاره‌اي ازمناطق چنان پنجه در پنجه هم انداخته‌د و سقفي از نوازش بر سر رهگذران و گردشگران ساخته كه به سختي مي توان درخشش آفتاب را از ميان شاخ و برگ درختان ديد.
در اين منطقه زيباو ديدني آنچه به چشم مي‌آيد سبزي و زيبايي مناظر شگرف و آنچه به گوش مي‌رسد صداي نوازشگر آب و نغمه پردازي پرندگان و آنچه احساس مي شود طراوت و سرزندگي است.

منطقه حفاظت شده بهشت گمشده يا تنگ بستانك، بخشي از حوزه زاگرس مياني و حوزه آبخيز رود كر(‪ (kor‬مي‌باشد كه در امتداد شرقي رشته كوه دنا واقع گرديده است.
اين زيست بوم كه از مناطق عمده گردشگري طبيعي استان فارس محسوب مي‌شود، دربرگيرنده پديده‌هاي كم نظير و منحصر به فرد طبيعي بسيار است.
بلندترين قله اين منطقه كوهستاني و مرتفع، كوه رنج به ارتفاع سه هزارو ‪ ۹۵۰‬متراست كه هيبت پر صلابت آن بر همه منطقه بهشت گمشده خودنمايي مي‌كند.
بهشت گمشده يكي از پرباران‌ترين مناطق استان فارس و تامين‌كننده منابع عمده‌آب سد درودزن، درياچه‌هاي بختگان،طشك و همچنين اراضي كشاورزي دشت‌هاي حاصلخيز بيضا، كامفيروز و كربال است.
مساحت اين منطقه ‪ ۱۵‬هزار و ‪ ۳۲۴‬هكتار است كه در شمال غربي استان فارس و در فاصله ‪ ۱۲۰‬كيلومتري شهر شيراز در بخش كامفيروزاز توابع شهرستان مرودشت قرار دارد.
موقعيت جغرافيايي بهشت گمشده بين ‪ ۳۰‬درجه و ‪ ۱۵‬دقيقه تا ‪ ۳۰‬درجه و ‪۲۵‬ دقيقه‌عرض شمالي و ‪ ۵۲‬درجه و ‪ ۲‬دقيقه تا ‪ ۵۲‬درجه و ‪ ۱۶‬دقيقه طول شرقي است.
اين منطقه‌داراي اقليم ايرانوتوراني‌است،تابستان‌هاي خشك داردو زمستان‌هاي بسيارسردآن‌با برف و يخبندان همراه است و متوسط بارندگي آن ‪ ۴۷۹/۴۲‬ميليمتر است.
تنگ بستانك يا همان بهشت گمشده دره زيبايي است كه جهت امتداد آن شرقي غربي است و صخره‌هاي عمودي و مرتفع دو طرف آن را دربرگرفته است.
يكي از ويژگي‌هاي اين پديده طبيعي بستر سنگي كف دره است كه رويشگاه درختان چنار، گردو و گياهان سايه پسند است.
اين درختان درفضاي كم نور تنگ بستانك براي دسترسي به نور،دررقابت هستند و قامت بلند و تاج پوشش به هم پيوسته‌اي دارند.
زيست بوم آبي درياچه پشت سد درودزن، مهمترين زيستگاه آبي بخش كامفيروز است كه زيستگاه جانبي منطقه حفاظت شده تنگ بستانك مي‌باشد.
اين درياچه آب شيرين، زيستگاه دو گونه از ماهيان بومي و سه‌گونه از كپور پرورشي است و از مكان‌هاي حائز اهميت براي زمستان گذراني پرندگان مهاجر مي باشد.
پوشش گياهي منطقه تنگ بستانك شامل دو جامعه پسته و بادام و جامعه بلوط است ودرختان و درختچه‌هايي از قبيل كيكم،زرشك،شيرخشت،بنه،چنار و گياهان مرتعي از قبيل خارشتر،شيرين بيان،درمنه،گون و گرامينه را دارا مي‌باشد.
پستانداران منطقه ، كل و بز،خرس قهوه‌اي،سمور،گرگ،روباه،شغال ،كفتار و خرگوش هستند و پرندگان منطقه شامل كبك ، تيهو، كبوتر، فاخته، خروس كولي، داركوب ، عقاب و لاشخور است.

[hossein]

نوشته اصلی توسط shokofe77

مگه تو شیراز این وقت شب مغازه بازه؟؟؟؟؟؟
راستی سلام

سلام
آره مجتمع تجاری ستاره فارس و سایر تجاریها تا 11:30 شب بازن

[hossein]

آرامگاه حافظ – حافظیه

آرامگاه شاعر بزرگ، خواجه شمس الدین محمد حافظ است
که در شمال شهر شیراز، پایین تر از دروازه قرآن،
در خاک مصلی (یکی از قبرستان های معروف شیراز) قرار دارد
و مساحت آن ۱۹۱۱۶ متر مربع می باشد.
۶۵ سال پس از وفات حافظ، یعنی در سال
۸۵۶ ه.ق. ۱۴۵۲ م. شمس الدین محمد یغمایی
وزیر میرزا ابوالقاسم بابر گورکانی (پسر میرزا بایسنغر
نواده شاهرخ بن تیمور) حاکم فارس، برای اولین
بار عمارتی گنبدی شکل را بر فراز مقبره حافظ
بنا کرد و در جلو این عمارت، حوض بزرگی ساخت
که از آب رکن آباد پر می شد. (شیراز شهر جاویدان، علی سامی، ص ۳۶۶)
این بنا یک بار در اوایل قرن یازدهم هجری،
در زمان حکومت شاه عباس کبیر و دیگر بار،
۳۵۰ سال پس از وفات حافظ به دستور نادرشاه افشار مرمت شد.
در سال ۱۱۸۷ ه.ق. کریم خان زند بر مقبره حافظ،
بارگاهی به سبک بناهای خود ساخت و بر تربتش
سنگی مرمرین نهاد که امروز نیز باقی است. بر روی
این سنگ، دو غزل از دیوان حافظ با مطلع:
مژده وصل تو کو کز سر جان برخیزم
طایر قدسم و از هر دو جهان برخیزم
و
ای دل غلام شاه جهان باش و شاه باش
پیوسته در حمایت لطف اله باش
به شیوه نستعلیق توسط حاجی آقاسی بیک
افشار آذربایجانی نگاشته شده است. هم چنین
تالاری با چهار ستون سنگی یکپارچه بلند ساخت
که از طرف شمال و جنوب گشاده بود و در دو سوی آن،
دو اتاق بنا کرد به گونه ای که مقبره حافظ در پشت این
بنا قرار می گرفت و در جلو آن باغ بزرگی را احداث نمود.
پس از کریم خان زند در سال ۱۲۷۳ ه.ق. طهماسب
میرزا (مؤیدالدوله) حکمران فارس، آرامگاه حافظ را
بار دیگر تعمیر و مرمت کرد و در سال ۱۲۹۵ ه.ق.
۱۸۷۸ م. معتمدالدوله فرهاد میرزا فرمانروای فارس
در گرداگرد مقبره حافظ، معجری چوبی ساخت.
پس از آن در سال ۱۳۱۷ ه.ق (اردشیر) زردشتی یزدی،
بار دیگر بارگاه حافظ را مرمت کرد و بر فراز آرامگاهش،
معجری بنا کرد اما حاج سید علی اکبر فال اسیری
به دلیل زردشتی بودن اردشیر، بنای مرمت شده را ویران ساخت.
این بنا تا سال ۱۳۱۹ ه.ق. ۱۰۹۱ م. همچنان ویران
باقی ماند تا اینکه شاهزاده ملک منصور ملقب به
شعاع السلطنه حاکم فارس، به یاری علی اکبر
مزین الدوله نقاش باشی، معجری آهنین بر فراز آرامگاه
حافظ ساخت و کتیبه ای بر آن قرار داد.
در سال ۱۳۱۰ ه.ش. دبیر اعظم بهرامی استاندار
فارس بر دیوار جنوبی حافظیه سر در بزرگی از سنگ
نصب نمود و در جهت آبادی نارنجستان آن تلاش کرد.
در سال ۱۳۱۴ ه. ش. سرهنگ علی ریاضی
(رئیس فرهنگ فارس) با همیاری علی اصغر حکمت
و نظارت علی سامی و با طراحی آندره گدار فرانسوی،
بازسازی بنای حافظیه را آغاز کردند. بنای کنونی حافظیه
بنا بر اسلوب عهد کریم خان زند است. سنگ قبر
حافظ به ارتفاع یک متر از سطح زمین قرار گرفته
و به وسیله پنج ردیف پلکان مدور احاطه شده است.
بر فراز بارگاهش گنبدی مسی به شکل کلاه دراویش
(ترک ترک) بر روی هشت ستون به ارتفاع ده متر، بنا شده
است و از درون با کاشی های هفت رنگ معرق کاشی
کاری شده است. همچنین در سقف آرامگاه هشت بیت از غزل:

حجاب چهره جان می شود غبار تنم
خوشا دمی که از آن چهره پرده برفکنم
بر روی سنگ های یکپارچه با خط ثلث نگاشته شده است.
رواق چهار ستونه کریم خان زند به صورت تالاری وسیع،

دارای بیست ستون سنگی بلند، ۵۶ متر و طول و ۷
متر عرض در آمده است به گونه ای که چهار ستون
عهد کریم خانی در وسط این بنا قرار گرفته است.
بر روی دیوارهای دو طرف رواق، سنگ های مرمرین
نهاده شده است و بر فراز این سنگ ها، کتیبه ای
قرار گرفته که بر روی آن غزل:

روضه خلدبرین خلوت درویشان است
مایه محتشمی خدمت درویشان است
از روی خط میرعماد توسط هنرمندان شیرازی بر روی
سنگ مرمر نقر شده است. در زیر زمین رواق آب انبار
حافظیه قرار گرفته است. آب انبار حافظیه این تالار
بیست ستونه، حافظیه را به دو قسمت شمالی و
جنوبی تقسیم کرده، به گونه ای که مقبره حافظ در
ناحیه شمالی قرار گرفته است. هم چنین در این قسمت
کتابخانه ای با مساحت ۴۴۰ متر مربع حاوی ده هزار جلد
کتاب وجود دارد که به عنوان مرکز حافظ شناسی مورد
استفاده قرار می گیرد. درخت های نارنج و دو حوض
مستطیل بزرگ شرقی و غربی نیز در این قسمت وجود دارد
که این حوض ها منبع آب حوض های بزرگ باغ ورودی است.
قهوه خانه سنتی با مساحت ۳۳۰ متر مربع نیز در این
ناحیه قرار گرفته است.
سمت چپ اتاق بزرگی متعلق به آرامگاه قوام با دو
اتاق به جانب آن و شش اتاق دیگر که سه تا به آرامگاه
و سه تای دیگر به نقاشی، مینیاتوری، معرق سازی و
میناسازی تعلق دارد، است . در پشت این آرامگاه
(آرامگاه قوام) فضای سبزی با یک حوض در میان
وجود داردکه آرامگاه غلامحسین صاحبدیوانی و آرامگاه قوام وجود دارد.
در سمت راست مقبره، دیوار دارای ۱۴ طاقنماست
که آرامگاه خاندان معدل نیز در همین قسمت است.
بر دیوارهای این بخش از حافظیه غزل هایی از دیوان
حافظ بر روی کاشی و سنگ مرمر نوشته شده است.
بر روی دیوار شمالی غزلی با مطلع:
سحرم هاتف میخانه به دولت خواهی
گفت باز آی که دیرینه این درگاهی

و بر دیوار جنوبی غزل
چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست
سخن شناس نئی جان من خطا اینجاست
و بر دیوار شرقی غزل

مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو
یادم از کشته خویش آورد و هنگام درو
و بر دیوار غربی غزل
بیا که قصر امل سخت سست بنیاد است
بیار باده که بنیاد عمر بر باد است
با خط امیرالکتاب حاج میرزا عبدالحمید ملک الکلامی
کردستانی نگاشته شده است.
در قسمت جنوبی حافظیه، باغچه های بزرگی وجود دارد
که گرداگرد آنها گل کاری شده است و مابین آنها دو
حوض مربع مستطیل بزرگ است. (سنگ های لبه این حوض ها همان سنگ های حوض باغ شمالی موزه پارس است که پس از امتداد
خیابان کریم خان زند به سمت بازار وکیل، آن را خراب کرده،
به حافظیه منتقل کردند) و در دو طرف حیاط، نارنجستان
بزرگی وجود دارد. دیوارهای جنوبی و در ورودی باغ
از نرده های آهنی ساده ساخته شده است و بر
نمای خارجی تالار، رو به سمت باغ ورودی غزل
گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس زین چمن سایه آن سرو روان ما را بس
نگاشته شده است.
مساحت بخش جنوبی از در ورودی باغ
تا پلکان های رواق میانی، ۹۹۸۳ متر مربع می باشد.
در جوار تربت حافظ عده ای از مشاهیر به
خاک سپرده شده اند که برخی از آنها عبارتند از:
شیخ محمد اهلی شیرازی، میرزا نصیر ملقب به
فرصت الدوله، حجه الاسلام آقا سید علی مجتهد
کازرونی، آقا محمد هاشم ذهبی، سالار جنگ،
محمد خلیل رجایی، حمیدی شیرازی، میرزا
محمد شفیع وصال شیرازی، دکتر لطفعلی
صورتگر، فریدون توللی، رسول پرویزی، علی
محمد قوام الملک و فرزندانش.