وصف حال خودتان با زبان شعر

[kalantar48]

یک روز از هم می درم این پردهء تزویر را
یک روز می پیچم به هم سررشتهء تقدیر را
آیینهء دل بشکنم تا وقت دیدار رخش
صد بار حک سازم به دل تکرار این تصویر را
در حلقهء دیوانگان پیرخرد بهر نشان
پیچید دور گردنم این حلقهء زنجیر را
در مذهب آیینه ها جایی ندارد کینه ها
برخیز و برچین از جبین این ظلمت شبگیر را
ای ریسمان حلاج را از دار بالاتر بکش
بر سَردَرِ خورشید زن تندیسهء تکبیر را
می گفت گل با بلبلی اینجا نمی لرزد دلی
بر دشنهء منقار زن گلبانگ بی تاثیر را
یادش بخیر آن صبحدم دستانمان در دست هم
آهسته می گفتی به من آن خواب بی تعبیر را
یک روز از هم می درم این پردهء تزویر را
یک روز می پیچم بهم سررشتهء تقدیر را
...

.

[haj_amir]

از غم دوست در اين ميكده فرياد كشم

دادرسى نيست كه در هجر رخش داد كشم

داد و بيداد كه در محفل ما رندى نيست

كه برش شكوه برم داد ز بيداد كشم

شاديم داد غمم داد و جفا داد و وفا

با صفا منت آن را كه به من داد كشم

عاشم عاشق روى تو نه چيز دگرى

بار هجران و وصالت‏به دل شاد كشم

مُردم از زندگى بى تو كه با من هستى

طرفه سرى است كه بايد بر استاد كشم

سالها مى‏گذرد حادثه‏ها مى آيد

انتظار فرج از نيمه خرداد كشم

[رزیتا]

پاییز این فصل زیبای سال با غربتش آمده است
امروز برگی به زمین افتاد و هرگز به شاخه بر نگشت
وقتی دستهای زرد برگ به امید یافتن پناهگاهی
در آسمان خواب شاخه را می دید، درخت مرده بود
برگ به زمین نمی افتد ، به زمین می نشیند
و این مرگ تنها پایان یک آغاز است
آری شروع راه پاییز است

[مهبا]

من از این فاصله ها دلگیرم ، بی تو چه غریبانه شبی می میرم

سالیست که می خواهم از این جا بروم ،ولی انگار با قلب زمین زنجیرم

مثل این است که من با همه ی هق هق خود،روی سجاده احساس تو جان می گیرم

ساعت گریه و غم هیچ نمی خوابد و من در الفبای زمان خسته این تقدیرم

[haj_amir]

ای دل آن دم که خراب از می گلگون باشی
بی زر و گنج به صد حشمت قارون باشی
در مقامی که صدارت به فقیران بخشند
چشم دارم که به جاه از همه افزون باشی
در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن
شرط اول قدم آن است که مجنون باشی
نقطه عشق نمودم به تو هان سهو مکن
ور نه چون بنگری از دایره بیرون باشی
کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش
کی روی ره ز که پرسی چه کنی چون باشی
تاج شاهی طلبی گوهر ذاتی بنمای
ور خود از تخمه جمشید و فریدون باشی
ساغری نوش کن و جرعه بر افلاک فشان
چند و چند از غم ایام جگرخون باشی
حافظ از فقر مکن ناله که گر شعر این است
هیچ خوشدل نپسندد که تو محزون باشی

[kalantar48]

چنان مستم چنان مستــم من امشب
که از چنبر برون جسـتــــم من امشب
چنـــان چیــــــــــزی که در خاطر نیایـد
چنان هستم چنان هستم من امشب
...

[haj_amir]

ز دلتنگي به جانم با که گويم؟
ز غصه ناتوانم، با که گويم؟
ز تنهايي ملولم، چند نالم؟
ز بي‌ياري به جانم، با که گويم؟
به عالم در، ندارم غمگساري
نمي‌دارم، ندانم با که گويم؟
ز غصه صدهزاران قصه دارم
ولي پيش که خوانم؟ با که گويم؟
مرا از زندگاني نيست سودي
ز هستي در زيانم، با که گويم؟
همه بيداد بر من از عراقي است
ز بودش در فغانم، با که گويم؟

[SonBol]

پاره های این دل شکسته را
گریه هم دوباره جان نمی دهد
خواستم که با تو درد دل کنم
گریه ام ولی امان نمی دهد

[kalantar48]

پرندهء عجیب : (کثیف ترین مرد جهان)

وقتی که همهء پرنده ها برای زمستون
به سوی جنوب حرکت می کنن.
یه پرندهء عجیب و غریب راهشو کج کرده به سمت شمال
بال بال زنون و جیک جیک کنون٬
توی سرما به سرعت به سمت شمال پرواز می کنه.
پرنده می گه٬"دلیل به شمال رفتن من این نیست که
یخ با سوز باد و زمین پر از برف رو دوست دارم.
به خاطر این به شمال می رم
که تنها پرندهء شهر بودن خیلی خوب و باحاله."
...

شل سیلور استاین

[haj_amir]

مردم ديده ما جز به رخت ناظر نيست
دل سرگشته ما غير تو را ذاکر نيست
اشکم احرام طواف حرمت مي‌بندد
گر چه از خون دل ريش دمي طاهر نيست
بسته دام و قفس باد چو مرغ وحشي
طاير سدره اگر در طلبت طاير نيست
عاشق مفلس اگر قلب دلش کرد نثار
مکنش عيب که بر نقد روان قادر نيست
عاقبت دست بدان سرو بلندش برسد
هر که را در طلبت همت او قاصر نيست
از روان بخشي عيسي نزنم دم هرگز
زان که در روح فزايي چو لبت ماهر نيست
من که در آتش سوداي تو آهي نزنم
کي توان گفت که بر داغ دلم صابر نيست
روز اول که سر زلف تو ديدم گفتم
که پريشاني اين سلسله را آخر نيست
سر پيوند تو تنها نه دل حافظ راست
کيست آن کش سر پيوند تو در خاطر نيست
_