مشاعره واژه ای

[FereShteH]

دل خسرو تن است، چو ویران شد

ویرانه‌ای چسان کند آبادت

[deltang]

دل از درد جدایی می کشد آهی و میگوید

که تنهایی عجب دردی ست داد از دست تنهایی

[shokofe]

بس زود ملول گشتی از همنفسان
آه از دل تو که سنگ می‌بارد از او

[مهدی]

جهان پیر است و بی‌بنیاد از این فرهادکش فریاد
که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم

[shokofe]

حکایت لب شیرین کلام فرهاد است
شکنج طره لیلی مقام مجنون است

[مهدی]

تاریخ این حکایت گر از تو باز پرسند
سرجمله‌اش فروخوان از میوهٔ بهشتی

[shokofe]

یا رب آن آهوی مشکین به ختن بازرسان
وان سهی سرو خرامان به چمن بازرسان

[مهدی]

جهان فتنه بگرفت و پر مشک شد هم
چو بگذشت بادی به مشکین کمندت

[shokofe]

نه هفت هزار ساله شادی جهان

این محنت هفت روزه غم می‌ارزد

[مهدی]

نتوان دل شاد را به غم فرسودن
وقت خوش خود بسنگ محنت سودن
کس غیب چه داند که چه خواهد بودن
می باید و معشوق و به کام آسودن