مشاعره واژه ای

[عشق آبی]

نبندی زان میان طرفی کمروار
اگر خود را ببینی در میانه

برو این دام بر مرغی دگر نه
که عنقا را بلند است آشیانه


سخت میگی ها!

[مهدی]

ببر ز خلق و چو عنقا قیاس کار بگیر
که صیت گوشه نشینان ز قاف تا قاف است
حدیث مدعیان و خیال همکاران
همان حکایت زردوز و بوریاباف است


کجاش سخته؟

[عشق آبی]

حدیث عاشقی را باز میخوانم

که باز آیی به سویم ای سفر کرده


خیلی سخت میگی من دیگه مجبور شدم خودم شعر بگم...

[مهدی]

دلبرم عزم سفر کرد خدا را یاران
چه کنم با دل مجروح که مرهم با اوست
با که این نکته توان گفت که آن سنگین دل
کشت ما را و دم عیسی مریم با اوست

[عشق آبی]

من از یاران عاشق مینویسم
ز خورشید حقایق مینویسم

نه از باران نه از شبنم نه از گل
من از داغ جدایی مینویسم

[مهدی]

لاله بوی می نوشین بشنید از دم صبح
داغ دل بود به امید دوا بازآمد
چشم من در ره این قافله راه بماند
تا به گوش دلم آواز درا بازآمد

[عشق آبی]

هزار جهد بکردم که یار من باشی
مرادبخش دل بی قرار من باشی

چراغ دیده شب زنده دار من گردی
انیس خاطر امیدوار من باشی

[مهدی]

قومی به جد و جهد نهادند وصل دوست
قومی دگر حواله به تقدير می‌کنند
فی الجمله اعتماد مکن بر ثبات دهر
کاين کارخانه‌ايست که تغيير می‌کنند

[عشق آبی]

آن پیک نامور که رسید از دیار دوست
آورد حرز جان ز خط مشکبار دوست
خوش می‌دهد نشان جلال و جمال یار
خوش می‌کند حکایت عز و وقار دوست

[مهدی]

نی قصهٔ آن شمع چگل بتوان گفت
نی حال دل سوخته دل بتوان گفت
غم در دل تنگ من از آن است که نیست
یک دوست که با او غم دل بتوان گفت