متن ترانه های لحظات دلتنگی ما

[ابریشم]

اولا با هم بودیم ، دلامون دریایی بود

تنها مال هم بودیم ، بینمون عاشقی بود

اون میگفت فقط میخوام ، که برای هم باشیم

من می گفتم که بیا ، همزبون هم باشیم

روزا خیلی خوب گذشت ، شبامون رویایی بود

ما دو تا کناره هم ، دلامون چه حالی بود

لحظه های بی نظیر ، خاطره های قشنگ

ساعت و دقیقه ها ، می گذشتند بی درنگ

آخ چه خوب بود اون روزا ، نمیشد بشیم جدا

منو اون با دستامون ، ساخته بودیم اون روزا

عشق اون به سر رسید ، جا زد از این دل من

همه جای من همش ، از دلش جا می زدن

شب و روز کار دلم ، گریه بود و آه سرد

هیچ کسی نمیدونست ، میمیرم از غم و درد

تنها بودم با خودم ، ماله من نبود دلم

گفته بودم نمی شه ، بی تو باشم عشق من

حالا من یه عاشق ، غمزده تو این روزام

کاش میشد که بشنوه ، اون دوباره این صدام

نمیدونم که کجاست ، اون دلش پیش کیاست

کاش میشد یادش نره ، دلکم پیش غماست

[ابریشم]

من فقط یه گریه بیشتر دارم و یه خنده کمتر
اینه فرق من و تو، اول و آخر
سهم آسمون که دلتنگی و ابره
چاره‎ی من و تو صبره
چاره صبره
واسه سهم نابرابر
من فقط یه گریه بیشتر دارم و یه خنده کمتر
واسه موندن
بین چشمایی که بی‎حوصله قهرن
انگاری کاسه‎ی زهرن
من فقط یه گریه بیشتر
من فقط یه خنده کمتر
اما یک دل دارم از جنس کبوتر
یه دل از جنس کبوتر
بین دستایی که در حال قنوتن
بین دل‎های که دنیای سکوتن
سهمُ دادن به آسمون تنها
سهمُ دادن به لاله‎های پرپر
من فقط یه گریه بیشتر
من فقط یه خنده کمتر

منُ این‎جور می‎خواد اونکه بهترینه
با ستاره هم‎نشینه
اون می‎گفت
می‎خواستم عاشقی کنم کی از تو بهتر
من فقط یه گریه بیشتر
من فقط یه خنده کمتر

[عسل تلخ]

توی قاب خیس این پنجره‌ها
عکسی از جمعه‌ی غم‌گین می‌بینم،
چه سیاه ئه به تن‌اش رخت عزا!
تو چشاش ابرای سنگین می‌بینم.
داره از ابر سیا خون می‌چکه!
جمعه‌ها خون جای بارون می‌چکه!
نفس‌ام در نمی‌آد، جمعه‌ها سر نمی‌آد!
کاش می‌بستم چشامو، این ازم بر نمی‌آد!
داره از ابر سیا خون می‌چکه!
جمعه‌ها خون جای بارون می‌چکه!
عمر جمعه به هزار سال می‌رسه،
جمعه‌ها غم دیگه بی‌داد می‌کنه،
آدم از دست خودش خسته می‌شه،
با لبای بسته فریاد می‌کنه:
داره از ابر سیا خون می‌چکه!
جمعه‌ها خون جای بارون می‌چکه!
جمعه وقت رفتن ئه, موسم دل‌کندن ئه،
خنجر از پشت می‌زنه, اون که هم‌راه من ئه!
داره از ابر سیا خون می‌چکه!
جمعه‌ها خون جای بارون می‌چکه!

[ابریشم]

کاش آسمان حرف کویر را می فهمید و اشک خود را نثار گونه های خشک او می کرد.

کاش واژه ی حقیقت آنقدر با لبها صمیمی بود که برای بیان کردنش به شهامت نیاز نبود .

کاش دلها آنقدر خالص بودند که دعا قبل از پایین آمدن دستها مستجاب می شد .

کاش شمع ، حقیقت محبت را در تقلای بال و پر سوز پروانه می دید و او را باور می کرد.

کاش مهتاب با کوچه های تاریک شب آشناتر بود.

کاش بهار آنقدر مهربان بود که باغ را بدست خزان نمی سپرد .

کاش فریاد آنقدر بی صدا بود که حرمت سکوت را نمی شکست .

[SonBol]

[ساقي]

ای پر کشیده سوی دیار فرشتگان
چشم تو ،جز به عالم لا هوت، وا نبود

بال و پری بزن به فضای جهان روح
در این قفس ،برای تو، یک ذره جا نبود

بی او ز ساز عشق، نوایی نمی رسد
تا بود ساز عشق، چنین بی نوا نبود


,,,
,,
,

فریدون مشیری

[T I N A]

خاطرم نیست! تو از بارانی، یا که از نسل نسیم، هر چه هستی... گذرا نیست هوایت،بویت تو مرا یاد کنی یانکنی من به یادت هستم

[dear59]

هيچ تنها و غريبي طاقت چشمات و نداره
هر چي دريا رو زمينه
قد چشمات نمي تونه
ابر باروني بياره
||: وقتي دلگيري يو تنها
غربت تمام دنيا
از دريچه قشنگ
چشم روشنت مي باره :||2
نمي تونم غريبه باشم
توي آيينه چشمات
تو بذار که من بسوزم
مثل شمعي توي شبهات
توي اين غروب دلگير جدايي
توي غربتي که همرنگ چشات
هميشه غبار اندوه روي گلبرگ لبات
حرفي داري روي لبهات؛اگه آه سينه سوزه
اگه حرفي از غريبيت اگر گرماي تموزه
تو بگو به اين شکسته قصه هاي بي کسيت و
اضطراب و نگرانيت حرفهاي دلواپسيت و
نمي تونم غريبه باشم توي آيينه چشمات
تو بذار که من بسوزم مثل شمعي توي شبهات
نمي تونم تمي تونم
نمي تونم نمي تونم

[مهدی]

هروقت از کسی جدا شدی
بهش بگو برای همیشه خداحافظ
هرچند با این کار قلب او را میشکنی
و او را نارحت میکنی
ولی از انتظارنجاتش میدهی.!

[مهدی]

مسافر خسته ی من
سفر بخیر
برای جاده های سوت وکور
سفر بخیر
تو رفته ای به عمق حادثه
به راه دور و بی عبور
ز خلوت نگاه یک صبور
و مانده ام چگونه با فراق دوریت سپر کنم
چه خاک را به سر کنم
وجود تو بهانه بود برای زندگی ناب
و اشک خودسرانه بود برای لحظه های شاد
نمی شود تو را ز یاد برد
فدای اشکهای وقت رفتنت
و بغض نا گسسته ات
صداقت وجود تو برای من نشانه ایست
برای من نشانه ی ستاره ایست
که در کمان ابروان تو نشسته است
فدای اشکهای بی بها
فدای اشکهای بی بهای بی صدا
که در کمین ره نشسته اند
مرا ببخش
برای هر چه کرده ام
برای نا سپاسی ام
تو را بهانه میکنم برای زندگانی ام
برای مهربانی ام
از آن زمان که رفته ای
اشکهای ماست که میرود
نمیشود تو رازیاد برد
نمیشود وجود مهربان تو ز یاد برد
نمیشود نگاه صادقانه ات به زندگی
و جای خالیت ز یاد برد
دلم مثال آتش است
و جان من مثال یخ
عزیزکم سفر بخیر
سلامتت برای من سعادت است
به هر کجا که رفته ای سفر بخیر
من از عبور جاده های انتظار
گذشته ام به افتخار
تو را به مهربان مهربان سپرده ام
تو را به خالق زمان سپرده ام
تو را به حق سپرده ام
سفر بخیر
سفر بخیر