مشاعره واژه ای

[مهدی]

کی دهد دست این غرض یا رب که همدستان شوند
خاطر مجموع ما زلف پریشان شما

[shokofe]

تا به گیسوی تو دست ناسزایان کم رسد
هر دلی از حلقه‌ای در ذکر یارب یارب است

[مهدی]

همی‌پرسم از ناسزایان سخن
چه گویی که دانش کی آید ببن

[shokofe]

مشنو سخن خصم که بنشین و مرو
بشنو ز من این نکته که برخیز و بیا

[مهدی]

ایدل تو به اسرار معما نرسی
در نکته زیرکان دانا نرسی

[shokofe]

مردی ز کنندهٔ در خیبر پرس
اسرار کرم ز خواجهٔ قنبر پرس

گر طالب فیض حق به صدقی حافظ
سر چشمهٔ آن ز ساقی کوثر پرس

[مهدی]

ساقی گل و سبزه بس طربناک شده‌ست
دریاب که هفته دگر خاک شده‌ست
می نوش و گلی بچین که تا درنگری
گل خاک شده‌ست و سبزه خاشاک شده‌ست

[shokofe]

اول به وفا می وصالم درداد
چون مست شدم جام جفا را سرداد

پر آب دو دیده و پر از آتش دل
خاک ره او شدم به بادم برداد

[مهدی]

تشنیع می‌زنی که جفا کرد آن نگار
خوبی که دید در دو جهان کو جفا نکرد

[shokofe]

آن جام طرب شکار بر دستم نه
وان ساغر چون نگار بر دستم نه

آن می‌که چو زنجیر بپیچد بر خود
دیوانه شدم بیار بر دستم نه