|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
#551
10-02-2010
|
||||
|
||||
مثل تموم عالم حال منم خرابه مثل تموم بختا بخت منم تو خوابه سنگ صبورم اینجا طاقت غم نداره طاقت اینکه پیشش گریه کنم نداره حالی واسم نمونده دنیا برام سرابه داد میزنم که ساقی میخونه بی شرابه یادی نکردی از من رسم رفاقت این نیست اشکی برام نریختی عشق و صداقت این نیست دشمن راه دورم درد دلم زیاده جاده بجز جدایی هیچی به من نداده مثل تموم عالم حال منم خرابه مثل تموم بختا بختا بخت منم خرابه
|
| جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید | |
|
|
|
|
#552
10-08-2010
|
||||
|
||||
|
منم و گریه ممتد نصف شب و دوباره دلم می گیره حالا که نیستی و بغض گلومو گرفته چه جوری بشکنمش بیا و ببین دقیقه هایی که نیستی اونقده دلگیره، که داره از غصه می میره عذابم میده این جای، خالی زجرم میده این خاطراتو، فکرم بی تو داغون و خسته اس، کاش بره از یادم اون صداتو عذابم میده این جای خالی، زجرم میده این خاطراتو، فکرم بی تو داغون و خسته اس، کاش بره از یادم اون صداتو عذابم میده، عذابم میده، عذابم میده، عذابم میده منمو این جای خالی که بی تو هیچوقت پر نمیشه منمو این عکس کهنه که از گریه ام دلخور نمیشه منمو این حالو روزی که بی تو تعریفی نداره منمو این جسم توخالی که بی تو هی کم میاره عذابم میده این جای خالی، زجرم میده این خاطراتو، فکرم بی تو داغون و خسته اس، کاش بره از یادم اون صداتو عذابم میده این جای خالی، زجرم میده این خاطراتو، فکرم بی تو داغون و خسته اس، کاش بره از یادم اون صداتو عذابم میده، عذابم میده، عذابم میده، عذابم میده تا خوابتو می بینم میگم شاید وقتش رسیده… بی خوابی می شینه توی چشمام مهلت نمی ده، نه دوباره نیستی تو شعرام حرفی واسه گفتن ندارم دوباره نیستی و بغض گلومو می گیره باز کم میارم حالا که امید بودن تو در کنارم داره می میره منم و گریه ممتد نصف شبم دوباره دلم می گیره حالا که نیستی و بغض گلومو می گیره چه جوری بشکنمش بیا و ببین دقیقه هایی که نیستی اونقده دلگیره، که داره از غصه می میره عذابم میده این جای خالی، زجرم میده این خاطراتو، فکرم بی تو داغون و خسته اس، کاش بره از یادم اون صداتو عذابم میده این جای خالی، زجرم میده این خاطراتو، فکرم بی تو داغون و خسته اس، کاش بره از یادم اون صداتو عذابم میده، عذابم میده، عذابم میده، عذابم میده، عذابم میده، عذابم میده، عذابم میده 
__________________
|
|
#553
10-20-2010
|
||||
|
||||
|
اشك گاهي از لبخند با ارزش تره
چون لبخند و به هر كسي ميتوني هديه بدي اما اشك رو فقط براي كسي مي ريزي كه نمي خواي از دستش بدي  خداي خوبم خيلي دلم گرفته
__________________
یک پاییز فقط برای من و تو ویرایش توسط shokofe : 10-20-2010 در ساعت 01:09 PM
|
|
#554
10-20-2010
|
||||
|
||||
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی خالید حسامی( هیدی )
|
|
#555
10-20-2010
|
||||
|
||||
|
کاش می دانستی
بعداز آن دعوت زیبا به ملاقات خودت من چه حالی بودم! خبر دعوت دیدارت چونکه از راه رسید پلک دل باز پرید من سراسیمه به دل بانگ زدم آفرین قلب صبور زود برخیز عزیز جامه تنگ در آر وسراپا به سپیدی تو درآ . وبه چشمم گفتم : باورت می شود ای چشم به ره مانده خیس؟ که پس از این همه مدت ز تو دعوت شده است ! چشم خندید و به اشک گفت برو بعداز این دعوت زیبا به ملاقات نگاه . و به دستان رهایم گفتم: کف بر هم بزنید هر چه غم بود گذشت . دیگر اندیشه لرزش به خود راه مده ! وقت ان است که آن دست محبت ز تو یادی بکند خاطرم راگفتم: زودتر راه بیفت هر چه باشد بلد راه تویی. ما که یک عمر در این خانه نشستیم تو تنها رفتی بغض در راه گلو گفت: مرحمت کم نشود گوییا بامن بنشسته دگر کاری نیست . جای ماندن چو دگر نیست از این جا بروم پنجه از مو بدرآورده به آن شانه زدم و به لبها گفتم : خنده ات را بردار دست در دست تبسم بگذار و نبینم دیگر که تو برچیده و خاموش به کنجی باشی مژده دادم به نگاهم گفتم: نذر دیدار قبول افتادست ومبارک بادت وصل تو با برق نگاه و تپش های دلم را گفتم : اندکی آهسته آبرویم نبری پایکوبی ز چه برپا کردی نفسم را گفتم : جان من تو دگر بند نیا اشک شوقی آمد تاری جام دو چشمم بگرفت و به پلکم فرمود: همچو دستمال حریر بنشان برق نگاه پای در راه شدم دل به عقلم می گفت : من نگفتم به تو آخر که سحر خواهد شد هی تو اندیشیدی که چه باید بکنی من به تو می گفتم: او مرا خواهد خواند و مرا خواهد دید عقل به آرامی گفت : من چه می دانستم من گمان می کردم دیدنش ممکن نیست و نمی دانستم بین من با دل او صحبت صد پیوند است سینه فریاد کشید : حرف از غصه و اندیشه بس است به ملاقات بیندیش و نشاط آخر ای پای عزیز قدمت را قربان تندتر راه برو طاقتم طاق شده چشمم برق می زد /اشک بر گونه نوازش می کرد/لب به لبخند تبسم می کرد/دست بر هم می خورد مرغ قلبم با شوق سر به دیوار قفس می کوبید عقل شرمنده به آرامی گفت : راه را گم نکنید خاطرم خنده به لب گفت نترس نگران هیچ مباش سفر منزل دوست کار هر روز من است عقل پرسید :؟ دست خالی که بد است کاشکی ... سینه خندید و بگفت : دست خالی ز چه روی !؟ این همه هدیه کجا چیزی نیست ! چشم را گریه شوق قلب را عشق بزرگ روح را شوق وصال لب پر از ذکر حبیب خاطر آکنده یاد ....
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی خالید حسامی( هیدی )
|
|
#557
10-25-2010
|
||||
|
||||
|
دل بی تاب مرا هیچ کس نمی فهمد
چشم بی خواب مرا هیچ کس نمی خواند چه کسی پرسید ماه گردونت کو سینه ات را وا کن دل پر خونت کو عجب بیهوده فکر من می رود آخرین حرف مرا چه کسی می خواند
__________________
چای داغی که دلم بود به دستت دادم...آنقدر سرد شدم ...از دهنت افتادم
|
|
#558
10-25-2010
|
||||
|
||||
|
به تو می اندیشم
شعری از لئوپولد سدار سنگور
شاعر و مبارز آزادیخواه سنگالی (۲۰۰۱ – ۱۹۰۶) ... عشق.. از من پرسیده ای چه هنگام به تو می اندیشم؟ وقتی که راه می روم وقتی که از این سوی رودخانه به آن سویش شنا می کنم وقتی که نور بامداد چشمانم را بیدار می کند وقتی که تاریکی شب فرا می رسد وقتی که با غروب خورشید گریه ام می گیردآه .. یادم رفت بگویم وقتی که می خندم وقتی که با خودم حرف می زنم وقتی که خاموش می شوم و خیره به نقطه ای می نگرم وقتی که دلم شاد است وقتی که دلم گرفته است وقتی که به چیزی فکر می کنم و وقتی که دیگر به هیچ چیزی فکر نمی کنم ، عزیز من به تو می اندیشم .. .. .. .. . ترجمه از انگلیسی به فارسی : عبداللطیف عبادی
__________________
Nunca dejes de soñar
هرگز روياهاتو فراموش نكن
|
|
#559
10-26-2010
|
||||
|
||||
 آمد از باغ نگاهم برگ سبزي چيد و رفت واژه اميـد را از چشمان من دزديد و رفت او كه عمري با غزل هاي دلم خو كرده بود عاقبت از ايل چشم شاعرم كوچيد و رفت كوچه كوچه بغض هـايم شد مسير رفتنش هق هق اين كودك احساس را نشنيد و رفت دفتر غم هاي من در پيش چشمش باز بود خاطرات تلخ و شيريني به من بخشيد و رفت گرچه او مرحم نشد بر زخم هاي قلب من روي زخم كهنه ام مشتي نمك پاشيد و رفت گريه هايش را دورن بقچه اي پيچيد و رفت
وقت رفتن با لبي خندان مرا بوسيد و رفت
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی خالید حسامی( هیدی )
|
|
#560
10-31-2010
|
||||
|
||||
|
نه نمی شه !
اینجا دیگه آخرِ خط با تو بودنِ ، میدونم میدونی ! به هر کی تو این راه پیِ رده منِ بگو که رفت نمیاد ! ای یار… با من نمون ! با من نمون که ما ته قصه نمیرسیم به هم ، نه نمون ! بذار تموم راه و با خیال تو تنها برم، نه نمون با من! اگه دلت با منِ نگو بمون، نگو بدونِ من نرو ! نگو با من بمون ، نگو بی من راهی این سفر نشو ! منو ببخش اگه دلم تورو نبرد تورو شکست ! تورو ندید ، منو ببخش ! اگه دل من از تو ساده برید نه بخند! منو شریک بغض بی هوای هر شبت نکن باز بخند! سکوتمو تمام شب پر از هوای تازه کن، بغض نکن ، ای عشق! باید برم، حس می کنم از حال جاده ها که وقت رفتنِ تو دلم تموم جاده ها شبیه از تو دل بریدنِ نه نیا با من !
__________________
|
 |
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت خطی
|
|
اکنون ساعت 02:46 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.