مشاعره واژه ای

[روناک]

جان بی جمال جانان میل جهان ندارد
هر کس که این ندارد حقا که آن ندارد

[مهدی]

می‌خرامد آفتاب خوبرویان ره کنید
روی‌ها را از جمال خوب او چون مه کنید
مردگان کهنه را رویش دو صد جان می‌دهد
عاشقان رفته را از روی او آگه کنید

[فرانک]

ببرد از من قرار و طاقت و هوش
تبی شیرین لبی سیمین بنا گوش
نگاری چابکی شنگی کله دار
ظریفی مهوشی ترکی قبا پوش

[مهدی]

آه که دلم برد غمزه‌های نگاری
شیر شگرف آمد و ضعیف شکاری
هیچ دلی چون نبود خالی از اندوه
درد و غم چون تو یار و دلبر باری

[فرانک]

دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ
ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ

[مهدی]

ساقی به مژدگانی عیش از درم درآی
تا یک دم از دلم غم دنیا به دربری
در شاهراه جاه و بزرگی خطر بسیست
آن به کز این گریوه سبکبار بگذری

[فرانک]

ساقی به نور باده بر افروز جام ما
مطرب بگو که کار جهان شد به کام ما

[مهدی]

مطرب عشق ابدم زخمه عشرت بزنم
ریش طرب شانه کنم سبلت غم را بکنم
تا همه جان ناز شود چونک طرب ساز شود
تا سر خم باز شود گل ز سرش دور کنم

[فرانک]

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

[مهدی]

ور آن نوری کز او زاید غم و شادی به یک اشکم
دمی پهلو تهی کردی همه کس شادمانستی