مشاعره واژه ای

[yad]

افسوس که عاقبت اندیش نه ایم
داریم لباس فقرو درویش نه ایم

[فرانک]

نردبان این جهان ما و منی ست
عاقبت این نردبان بشکستنی ست
لا جرم هر کس که بالا تر نشست
استخوانش سخت تر خواهد شکست

[yad]

روزی از چوگان زلف دوست تابی دیده ام
لاجرم چون گوی می گردیم سرگدان هنوز

[فرانک]

من به خال لبت ای دوست گرفتار شده
چشم بیمار تو را دیدم و بیمار شدم

[مهدی]

این شربت جان پرور جان بخش چه ساقیست
از دست مسیحی که به بیمار درآمد
اکنون بزند گردن غم‌های جهان را
کاقبال تو چون حیدر کرار درآمد

[فرانک]

این کیست بدین حال و که بودست و که باشد
جز شیر خداوند جهان حیدر کرار

[مهدی]

من از کجا غم و شادی این جهان ز کجا
من از کجا غم باران و ناودان ز کجا
چرا به عالم اصلی خویش وانروم
دل از کجا و تماشای خاکدان ز کجا

[فرانک]

دلی دارم در آتش خانه کرده
میان شعله ها کاشانه کرده

[مهدی]

گل بر رخ رنگین تو تا لطف عرق دید
در آتش شوق از غم دل غرق گلاب است
سبز است در و دشت بیا تا نگذاریم
دست از سر آبی که جهان جمله سراب است

[فرانک]

جمله که بینی همه دارد عوض
وز عوضش گشته میسر غرض
آنچه ندارد عوض ای هوشیار
عمر عزیز است غنیمت شمار