مشاعره واژه ای

[روناک]

خم ابروی تو در صنعت تیر اندازی
برده از دست هر آنکس که کمانی دارد

[مهدی]

طرفه کمانی که قدش همچو تیر
گشته از او مثل کمان خم پذی

[فرانک]

آنکس که منع ما ز خراباتن می کند
گو در حضور پیر من این ماجرا بگو

[yad]

همه خوش دل آنکه مطرب بزند به تار چنگی
من از آن خوشم که چنگی بنم به تار موئی

[MAHDI]

آن سرو که گویند به بالای تو ماند
هرگز قدمی پیش تو رفتن نتواند
دنبال تو بودن گنه از جانب ما نیست
با غمزه بگو تا دل مردم نستاند

[shokofe]

اول به وفا می وصالم درداد
چون مست شدم جام جفا را سرداد
پر آب دو دیده و پر از آتش دل
خاک ره او شدم به بادم برداد

[فرانک]

دل و دینم دل و دینم ببردست
بر و رویش بر و رویش بر و رو

[ساقي]

روی گشاده ای صنم طاقت خلق می‌بری
چون پس پرده می‌روی پرده صبر می‌دری
حور بهشت خوانمت ماه تمام گویمت
کدمیی ندیده‌ام چون تو پری به دلبری
آینه را تو داده‌ای پرتو روی خویشتن
ور نه چه زهره داشتی در نظرت برابری
نسخه چشم و ابرویت پیش نگارگر برم
گویمش این چنین بکن صورت قوس و مشتری
چون تو درخت دل نشان تازه بهار و گلفشان
حیف بود که سایه‌ای بر سر ما نگستری
دیده به روی هر کسی برنکنم ز مهر تو
در ز عوام بسته به چون تو به خانه اندری
من نه مخیرم که چشم از تو به خویشتن کنم
گر تو نظر به ما کنی ور نکنی مخیری
پند حکیم بیش از این در من اثر نمی‌کند
کیست که برکند یکی زمزمه قلندری
عشق و دوام عافیت مختلفند سعدیا
هر که سفر نمی‌کند دل ندهد به لشکری



سعدی

[فرانک]

نا کسی گر ز کسی بالا نشیند عیب نیست
روی دریا خس نشیند قعر دریا گوهر است

[shokofe]

دگر کریم چو حاجی قوام دریادل
که نام نیک ببرد از جهان به بخشش و داد
نظیر خویش بنگذاشتند و بگذشتند
خدای عز و جل جمله را بیامرزاد