مشاعره واژه ای

[سالومه]

گويند رمز عشق مگوييد و مشنويد
مشکل حکايتيست که تقرير مي‌کنند

[FereShteH]

چون پیاله دلم از توبه که کردم بشکست

همچو لاله جگرم بی می و خمخانه بسوخت

[مهدی]

توبه کردم که نگویم من از آن توبه شکن
هر کی بیند شکنش توبه دیگر نکند
یا رب ار صبر نیابد ز تو دل ز آتش عشق
تا ابد قصه کند قصه مکرر نکند

[shokofe]

ز عشق ناتمام ما جمال یار مستغنی است
به آب و رنگ و خال و خط چه حاجت روی زیبا را
من از آن حسن روزافزون که یوسف داشت دانستم
که عشق از پرده عصمت برون آرد زلیخا را

[فرانک]

برق عشق از خرمن پشمینه پوشی سوخت سوخت
جور شاه کامران گر بر گدایی رفت رفت

[مهبا]

هاتف آنروز به من مژده این دولت داد

که بدان جور و جفا صبر و ثباتم دادند

[روناک]

دمی با غم بسر بردن جهان یکسر نمی ارزد
بمی بفروش دلق ما کزین بهتر نمی ارزد

[مهدی]

زان می که در شبهای غم بارد فروغ صبحدم
غافل کند از بیش و کم فارغ ز تشویشم کند
نور سحرگاهی دهد فیضی که می خواهی دهد
با مسکنت شاهی دهد سلطان درویشم کند

[مهبا]

تو هم سن نفسهامی

من اقیانوس تشویشم

اگه دیونگی خوبه

بگو دیونه تر میشم

[فرانک]

من آن فریب که در نرگس تو میبینم
بس آبرویی که با خاک ره بر آمیزد