وصف حال خودتان با زبان شعر

[kalantar48]

الهی سینه ای ده آتش افروز
در آن سینه دلی وان دل همه سوز

هرآن دل را که سوزی نیست ، دل نیست
دل افسرده غیر از آب و گل نیست

دلم پر شعله گردان ، سینه پردود
زبانم کن به گفتن آتش آلود

کرامت کن درونی درد پرورد
دلی در وی درون درد و برون درد

چو در هر کنج ، صد گنجینه داری
نمیخواهم که نومیدم گذاری

براه این امید پیچ در پیچ
مرا لطف تو میباید ، دگر هیچ
...

[haj_amir]

زلفت هزار دل به یکی تار مو ببست
راه هزار چاره گر از چار سو ببست
تا عاشقان به بوی نسیمش دهند جان
بگشود نافه‌ای و در آرزو ببست
شیدا از آن شدم که نگارم چو ماه نو
ابرو نمود و جلوه گری کرد و رو ببست
ساقی به چند رنگ می اندر پیاله ریخت
این نقش‌ها نگر که چه خوش در کدو ببست
یا رب چه غمزه کرد صراحی که خون خم
با نعره‌های قلقلش اندر گلو ببست
مطرب چه پرده ساخت که در پرده سماع
بر اهل وجد و حال در های و هو ببست
حافظ هر آن که عشق نورزید و وصل خواست
احرام طوف کعبه دل بی وضو ببست

[haj_amir]

ساقیا برخیز و درده جام را
خاک بر سر کن غم ایام را
ساغر می بر کفم نه تا ز بر
برکشم این دلق ازرق فام را
گر چه بدنامیست نزد عاقلان
ما نمی‌خواهیم ننگ و نام را
باده درده چند از این باد غرور
خاک بر سر نفس نافرجام را
دود آه سینه نالان من
سوخت این افسردگان خام را
محرم راز دل شیدای خود
کس نمی‌بینم ز خاص و عام را
با دلارامی مرا خاطر خوش است
کز دلم یک باره برد آرام را
ننگرد دیگر به سرو اندر چمن
هر که دید آن سرو سیم اندام را
صبر کن حافظ به سختی روز و شب
عاقبت روزی بیابی کام را

[امیر عباس انصاری]

سرشک بخت

دردا که سرشک بخت شوریده ی من
چون حسرت عشق ، مرده بر دیده ی من
اشکم همه من ! اشک تو چون پاک کنم ؟
ای بخت ز قعر قبر دزدیده ی من

کارو

[kalantar48]

پشت پنجره ام را کوبید
گفتم که هستی؟
گفت : آفتاب
بی اعتنا طناب را آماده کردم
پشت پنجره ام را کوبید
گفتم که هستی؟
گفت : ماه
بی اعتنا طناب را آماده کردم
پشت پنجره ام را کوبیدند
گفتم که هستید؟
گفتند همهء ستارگان دنیا
بی اعتنا طناب را آماده کردم
پشت پنجره ام را کوبید
گفتم که هستی؟
گفت : یک پرندهء آزادی
من پنجره را با اشتیاق باز کردم ...

[haj_amir]

همه عمر برندارم سر از این خمار مستی
که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی
تو نه مثل آفتابی که حضور و غیبت افتد
دگران روند و آیند و تو همچنان که هستی
چه حکایت از فراقت که نداشتم ولیکن
تو چو روی باز کردی در ماجرا ببستی
نظری به دوستان کن که هزار بار از آن به
که تحیتی نویسی و هدیتی فرستی
دل دردمند ما را که اسیر توست یارا
به وصال مرهمی نه چو به انتظار خستی
نه عجب که قلب دشمن شکنی به روز هیجا
تو که قلب دوستان را به مفارقت شکستی
برو ای فقیه دانا به خدای بخش ما را
تو و زهد و پارسایی من و عاشقی و مستی
دل هوشمند باید که به دلبری سپاری
که چو قبله ایت باشد به از آن که خود پرستی
چو زمام بخت و دولت نه به دست جهد باشد
چه کنند اگر زبونی نکنند و زیردستی
گله از فراق یاران و جفای روزگاران
نه طریق توست سعدی کم خویش گیر و رستی

[kalantar48]

خدای من ...

من خدایی دارم
که همه حال و هواهای دلم را
بهتر از من ، بهتر از یک مادر می داند
و مرا می بیند ، همه جا ، همواره
و صدایم را او می شنود
شاید از دورترین نقطهء دل
که هنوز ، پاک و بی آلایش
مانده از هر حسّی ...
او به هر کار تواناست و این
می دهد دلگرمی به من ِ نالایق
که به هر کار بزرگی که همه
از سر دلسوزی ، با منطق
میکنند منع من از انجامش
با جسارت وَ شهامت وَ دلیر
بدهم انجامش ...
گر به هر موی زبانم باشد
نتوانم که کنم شکر او را
با همه ضعف و سر افکندگی ام
هر زمان در هر جا
چون به یادش باشم
راضیم از ته دل
این زیباست ...

[haj_amir]

دلم رمیده لولی‌وشیست شورانگیز
دروغ وعده و قتال وضع و رنگ آمیز
فدای پیرهن چاک ماه رویان باد
هزار جامه تقوا و خرقه پرهیز
خیال خال تو با خود به خاک خواهم برد
که تا ز خال تو خاکم شود عبیرآمیز
فرشته عشق نداند که چیست ای ساقی
بخواه جام و گلابی به خاک آدم ریز
پیاله بر کفنم بند تا سحرگه حشر
به می ز دل ببرم هول روز رستاخیز
فقیر و خسته به درگاهت آمدم رحمی
که جز ولای توام نیست هیچ دست آویز
بیا که هاتف میخانه دوش با من گفت
که در مقام رضا باش و از قضا مگریز
میان عاشق و معشوق هیچ حائل نیست
تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز

[haj_amir]

همه صيدها بکردي هله مير بار ديگر
سگ خويش را رها کن که کند شکار ديگر
همه غوطه‌ها بخوردي همه کارها بکردي
منشين ز پاي يک دم که بماند کار ديگر
همه نقدها شمردي به وکيل درسپردي
بشنو از اين محاسب عدد و شمار ديگر
تو بسي سمن بران را به کنار درگرفتي
نفسي کنار بگشا بنگر کنار ديگر
خنک آن قماربازي که بباخت آن چه بودش
بنماند هيچش الا هوس قمار ديگر
تو به مرگ و زندگاني هله تا جز او نداني
نه چو روسبي که هر شب کشد او بيار ديگر
نظرش به سوي هر کس به مثال چشم نرگس
بودش زهر حريفي طرب و خمار ديگر
همه عمر خوار باشد چو بر دو يار باشد
هله تا تو رو نياري سوي پشت دار ديگر
که اگر بتان چنين‌اند ز شه تو خوشه چينند
نبدست مرغ جان را جز او مطار ديگر

[امیر عباس انصاری]

» خواننده : حبيب
» آلبوم : کوير باور
» آهنگ : سنگ خارا

به مژگان خارهای راه رفتن
به ناخن سنگ های خاره سفتن
به بی تقصیری اندر حبس تاریک
پیام حکم قتل خود شنفتن
مرا خوشتر بود ازیک تملق
به نزد مردمان سفله گفتن

به مژگان خار های راه رفتن
به ناخن سنگ های خاره سفتن
به بی تقصیری اندر حبس تاریک
پیام حکم قتل خود شنفتن
مرا خوشتر بود ازیک تملق
به نزد مردمان سفله گفتن