پراکنش و نیازهای اکولوژیکی
مرزنجوش بستانی بومی جنوب غربی آسیا است و در کشورمان در مناطق جنگلی شمال بصورت خودرو یافت می شود. مرزنجوش بستانی در طول رویش به هوای گرم، نور کافی و رطوبت متوسط نیاز دارد.
کاشت، داشت و برداشت
تکثیر این گیاه معمولا توسط بذر و به دو صورت مستقیم و غیر مستقیم انجام می گیرد. کشت مستقیم بذور در نیمه ی دوم اسفند ماه در زمین اصلی انجام می گیرد و در این مورد انتخاب بذور دارای قوه نامیه بالا اهمیت فراوانی دارد. بذور مرزنجوش بستانی معمولا به مدت 2 تا 3 سال دارای قوه نامیه مناسبی هستند. کشت غیر مستقیم بذور در اوایل اسفند ماه در خزانه ی زیر پلاستیک انجام می گیرد. بذور معمولا در دمای 12 تا 15 درجه شروع به جوانه زنی می کنند و بین 10 تا 20 روز پس از کاشت سبز می شوند.
این گیاه در اوایل رویش دارای رشد کندی است و به همین خاطر مبارزه با علف های هرز در اوایل رویش بسیار اهمیت دارد. مرزنجوش بستانی دارای سیستم ریشه ی ضعیف و سطحی است و به همین دلیل آبیاری منظم در مورد این گیاه اهمیت ویژه ای دارد.
برداشت در زمان گل دهی گیاه صورت می گیرد که بصورت قطع اندام رویشی گیاه از فاصله ی 5 سانتی متری خاک است. عمل برداشت در شرایط مناسب محیطی تا 4 مرتبه در طول فصل رویش می تواند انجام گیرد. عملکرد اندام خشک این گیاه به میزان 8/1 تا 5/2 تن در هکتار گزارش شده است.