روانشناسی کودک

[mohammad.90]

9 روش برای باهوش تر کردن کودک

با به کار‌بردن روش‌ها و برنامه‌ریزی‌های خاصی در زندگی روزمره و در فضای آموزشی کودکان، می‌توان قدرت تفکر و هوش آنها را پرورش داد. شما هم می‌توانید از این ۹ روش برای باهوش‌تر کردن فرزندتان استفاده کنید.

سلامت نیوز: در واقع با اینکه هوش پدیده‌ای ژنتیک و استعدادی خدادادی است، توانایی‌های ذهنی افراد طی دوران زندگی و از دوران کودکی آنها کم‌کم شکل می‌گیرد.

براساس تحقیقات علمی‌انجام شده، با به کار‌بردن روش‌ها و برنامه‌ریزی‌های خاصی در زندگی روزمره و در فضای آموزشی کودکان، می‌توان قدرت تفکر و هوش آنها را پرورش داد. شما هم می‌توانید از این ۹ روش برای باهوش‌تر کردن فرزندتان استفاده کنید.

بازی برای هوش

شطرنج، جدول، پازل و دیگر بازی‌های فکری، همگی برای مغز کودک همچون ورزش هستند. بازی‌هایی مانند سودوکو (جدول اعداد) علاوه بر اینکه می‌توانند سرگرمی ‌لذت‌بخشی برای کودک شما باشند، تقویت‌کننده توانایی تفکر استراتژیک، حل مشکلات و تصمیم‌گیری در وضعیت‌های پیچیده هستند.

انواع بازی‌های فکری را در خانه داشته باشید و علاوه بر این، گاهی مسائلی را به طور خیالی طرح کنید و برای حل این مشکلات و مسائل ساختگی، از کودکان‌تان کمک بخواهید. بگذارید با وضعیت‌های دشوار و موقعیت‌های پیچیده تصمیم‌گیری مواجه شده و راه‌های پیشنهادی خود را برای حل مسائل به شما بازگو کنند.

در جست‌وجوی دانش باش

محققین معتقدند که والدینی که کودکان خود را به ارائه نظرات و ایده‌های جدید تشویق کرده و کنجکاوی آنها را مورد توجه و احترام قرار می‌دهند، درس بزرگی به آنها داده‌اند؛ اینکه «جست‌وجوی دانش اهمیت زیادی دارد». از کودکان‌تان در زمینه سرگرمی‌ها و علایقشان سؤالاتی بپرسید و از کنجکاوی آنها حمایت کنید، نکات و موارد جدید مربوط به سرگرمی‌هایشان را به آنها یاد دهید و برای تشویق کنجکاوی‌هایشان، آنها را به گردش‌های آموزشی ببرید. گردش در موزه‌های تاریخی و طبیعی، رصدخانه و پارک‌های حیوانات از این جمله‌اند.

ورزش، ورزش، ورزش!

مطالعات گروهی از دانشمندان آمریکایی نشان داده ارتباط مستقیمی‌ بین فعالیت‌های ورزشی کودکان دبستانی و موفقیت تحصیلی آنها وجود دارد. بنابر تحقیقات این گروه، شرکت کردن کودکان در فعالیت‌های ورزشی، افزایش میزان اعتماد به نفس، مهارت در کارهای گروهی و توانایی‌های مدیریتی و رهبری را به دنبال دارد.

همچنین در مطالعات آنها ثابت شده بیشتر زنانی که در موقعیت کاری در نقش‌های مدیریتی و ریاست موفق بوده‌اند، در دوران کودکی و نوجوانی در فعالیت‌های گروهی و تیمی‌ ورزشی شرکت داشته‌اند. پس به جای اینکه پس از خوردن شام، جلوی تلویزیون لم بدهید، بهتر است با کودکتان توپ‌بازی کرده یا به پیاده‌روی بروید. بد نیست کودک خود را به شرکت در تیم‌های ورزشی مدرسه‌اش تشویق کنید.

الفبای موسیقی، الفبای هوش!

شاید شنیدن سر و صدای ناهنجار کودکتان در حالی که مشغول تمرین نوازندگی و آموختن موسیقی است اصلا لذت‌بخش نباشد اما باید بدانید که این سرگرمی‌لذت‌بخش کودکان، یکی از مواردی است که نیمکره راست مغز آنها را پرورش می‌دهد.

بنابر تحقیقات دانشمندان دانشگاه تورنتو، برنامه‌ریزی دوره‌های آموزش موسیقی برای کودکان منجر به افزایش ضریب هوشی و توانایی‌های علمی‌ آینده آنها خواهد شد.

هر چه سال‌های آموزش موسیقی آنها بیشتر باشد، میزان این تاثیر و افزایش هوش در آنها بیشتر خواهد بود. مطالعات انجام شده نشان می‌دهد که آموختن موسیقی در دوران کودکی باعث کسب نمره‌های بهتر در دوران دبیرستان و ضریب هوشی بالاتر در دوران بزرگسالی می‌شود؛ پس اجازه دهید موسیقی‌دان درونی کودکتان خودش را نشان دهد.
خیلی خوب است اگر او را برای دوره های عمومی یا خصوصی آموزش موسیقی ثبت‌نام کنید.

شیر مادر، عصاره هوش

شیر مادر اولین غذای مغز کودک است. تحقیقات انجام‌شده نشان می‌دهد که شیر مادر از ۲ جهت برای کودک مفید است؛ یکی اینکه از خطر احتمالی ابتلای کودک به بیماری جلوگیری می‌کند و دیگر اینکه به تنهایی یک غذای کامل برای نوزاد است. دانشمندان دانمارکی به این نتیجه رسیده‌اند که تغذیه نوزاد از سینه مادر، کودک را هم سالم‌تر و هم باهوش‌تر می‌کند.

مطالعات ایشان نشان داده کودکانی که در دوران نوزادی ۹ ماه از سینه مادرشان تغذیه شده‌اند، به نسبت آنهایی که یک ماه یا کمتر شیر مادرشان را خورده‌اند، بسیار باهوش‌ترند. پس اهمیت شیر مادر باید از ابتدا مورد توجه قرار گیرد چرا که علاوه بر تضمین سلامتی نوزاد، برای آینده او و رشد مهارت‌های ذهنی‌اش هم مفید خواهد بود.

کامپیوتر در خدمت هوش

شاید تعجب کنید چون بازی‌های کامپیوتری شهرت بدی پیدا کرده‌اند و بسیار مورد انتقاد قرار می‌گیرند. بله، درست است که بسیاری از آنها وحشیانه، بی‌فایده و غیرفکری هستند اما ما در مورد انواعی از بازی‌های کامپیوتری صحبت می‌کنیم که مهارت‌های فکری و استراتژیک و قدرت تصمیم‌گیری و خلاقیت کودک را پرورش داده و کارگروهی را به او آموزش می‌دهند.

امروزه در دنیا بعضی شرکت‌های معتبر ساخت بازی‌های کامپیوتری، در تلاش هستند تا بازی‌های آموزشی‌ای بسازند که پرورش‌دهنده حافظه و توانایی‌های ذهنی کودکان خردسال (حتی کودکان نوپا) باشند. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد کودکانی که انواع بازی‌های کامپیوتری آموزشی را بازی می‌کنند، نسبت به آنهایی که این بازی‌ها را تجربه نکرده‌اند از قدرت درک و تجسم تصویری بیشتری برخوردارند.

جالب است بدانید معلمان بریتانیایی، امروزه در کلاس‌های درسشان از انواع بازی‌های کامپیوتری آموزشی استفاده می‌کنند.

صبحانه یادت نره!

نتایج معتبر تحقیقات دقیقی که در دهه ۷۰ میلادی انجام شده، نشان داده است که خوردن صبحانه باعث تقویت حافظه، تمرکز و قدرت یادگیری می‌شود. کودکانی که صبحانه نمی‌خورند، معمولا زودتر خسته شده و کم‌طاقت‌تر و زودرنج‌تر هستند. این دسته از کودکان نسبت به آنهایی که روز خود را با خوردن صبحانه شروع می‌کنند، از سرعت عمل کمتری برخوردارند. با وجود کمبود وقت و برنامه‌های روزانه شلوغ امروزی شاید، کمتر کسی فرصت پیدا کند که هر روز بنشیند و صبحانه مفصلی نوش جان کند. اما کودک خود را حتی فقط با خوردن یک لیوان شیر هم شده، صبحانه‌خورده، روانه مهد کودک یا مدرسه کنید تا تمرکز بیشتری داشته باشد.

خوب بخور تا باهوش بشی

قند، چربی‌های اشباع و دیگر خوراکی‌های بی‌فایده را از برنامه غذایی کودکان حذف کنید و به جای آن، مواد مغذی و مفیدی که به رشد ذهنی آنها کمک می‌کند، جایگزین کنید. سال‌های اولیه دوران کودکی ـ به‌ویژه ۲ سال اول ـ بسیار اهمیت دارد و لازم است تمامی‌ مواد لازم را در رژیم غذایی کودک قرار دهید.

برای مثال رشد شبکه مغزی کودک نیاز شدیدی به میزان کافی آهن دارد چرا که در کودکان دچار کمبود آهن، جریان اعصاب کند می‌شود. همچنین تحقیقات انجام شده نشان می‌دهد که میزان مقاومت در برابر بیماری‌ها در کودکانی که تغذیه سالمی‌ ندارند بسیار کم است. بنابراین تغذیه نادرست باعث می‌شود کودکان از مدرسه و همسالان خود عقب بمانند و دچار افت تحصیلی شوند. پس اگر می‌خواهید کودکتان در مدرسه نمره بهتری بگیرد، به تغذیه او هم توجه کنید.

دوستی که هوش هدیه می‌دهد

کتاب یکی از روش‌های مفید قدیمی ‌است که امتحان‌اش را پس داده اما بعضی مواقع در مقابل روش‌های تکنولوژیک امروزی برای تقویت هوش، دست‌کم گرفته می‌شود؛ در حالی که کتاب قابل دسترس‌ترین، کم‌هزینه‌ترین و در عین حال موفقیت‌آمیزترین روش برای آموزش و رشد ذهنی کودکان در تمامی ‌سنین است. برای کودکان‌تان از سنین پایین‌تر کتاب خواندن را شروع کنید. آنها را برای عضویت در کتابخانه ثبت‌نام کنید و کتابخانه منزلتان را پُر از کتاب کنید.

[mohammad.90]

خريدن يا نخريدن تلفن‌ همراه براي بچه‌ها ذهن خيلي از پدر و مادرها را به خودش درگير كرده است.آيا همراه داشتن اين وسيله ارتباطي تا چه حد براي بچه‌ها ضروري است؟

خريدن يا نخريدن تلفن‌ همراه براي بچه‌ها ذهن خيلي از پدر و مادرها را به خودش درگير كرده است. اصلا مسئله اين است كه همراه داشتن اين وسيله ارتباطي تا چه حد براي بچه‌ها ضروري است يا حتي سن مناسب براي همراه داشتن اين وسيله چه سني است و بالاخره اينكه چطور بايد ذهن بچه‌ها را براي رعايت قواعد همراه داشتن اين وسيله آماده كرد... اگر اين پرسش‌ها ذهن شما را هم مشغول كرده با ما همراه باشيد. خانم «طاهره ثانوی» کارشناس ارشد روانشناسی بالینی و مشاور کودکان، در اين گزارش به سوالات شما پاسخ مي‌دهد.

از دوره راهنمايي به بعد!

تلفن همراه يك وسيله ارتباطي است كه به دليل تغييرات شرايط جامعه امروز نمي‌توان آن را از هيچ فردي دريغ كرد. اما مشروط بر اين‌كه فرد استفاده كننده توان و قدرت درك چگونگي استفاده از اين ابزار ارتباطي را داشته باشد. بر اساس همين ديدگاه به جرات مي‌توان گفت تلفن همراه براي كودكان تا 12 سالگي يا قبل از ورود به دوره راهنمايي صرفا يك وسيله فانتزي و سرگرمي است نه بيشتر. در حقيقت زمان مناسب براي داشتن تلفن همراه زماني است كه بچه‌ها از نظر بلوغ اجتماعي به مرحله‌اي رسيده باشند كه قدرت تشخيص روابط و چگونگي اثر گذاري آن‌ها را داشته باشند و بتوانند دوست خوب و بد و به دنبال آن ارتباط خوب و بد را از هم تشخيص بدهند. به عبارت ديگر تحت تاثير ارتباطات آني و عوامل محيطي قرار نگيرند. به استناد اين توصيه‌ها همراه داشتن تلفن همراه از دوره راهنمايي به بعد البته آن هم بسته به شيوه تربيتي بچه‌ها و قدرت تشخيص آن‌ها توجيه پيدا مي‌كند نه قبل از آن.

مقاومت يا سازش مسئله اين است!

گاهي بچه‌ها به هر دليلي به داشتن تلفن همراه اصرار دارند. در چنين مواردي مقاومت صرف در برابر آن‌ها براي خريد تلفن ‌همراه راهكار مفيدي نيست چون اين امكان وجود دارد كه آن‌ها براي رسيدن به خواسته خود دنبال راه‌هاي ديگري مثل برداشتن گوشي بزرگ‌‌ترها و... بروند. بنابراين بهتر است پدر و مادرها ميدان مبارزه را رها كنند و در عوض به منطق روي بياورند و در پي اين باشند تا با ايجاد رابطه صميمي‌تر و كم‌كردن فاصله‌ها راجع به شرايط داشتن اين وسيله ارتباطي با فرزندان‌شان حرف بزنند. در اين شرايط بهترين راهكار اين است كه به صورت مقطعي يعني در زمان‌هاي خاص كه شرايط ايجاب مي‌كند مثلا زماني كه بايد به هر دليلي به پدر و مادر اطلاع بدهند كه كجا هستند و چه مي‌كنند، به بچه‌ها اجازه بدهند از تلفن‌ آن‌ها استفاده كنند. اما نه به عنوان يك وسيله شخصي. بچه‌ها بايد ياد بگيرند كه گوشي همراه در دست آن‌ها يك امانت است كه بايد در زمان مقرر آن ‌را به پدر و مادرشان برگردانند. به اين شكل هيجان داشتن گوشي در آن‌ها كاهش پيدا مي‌كند. بنابراين به مرور زمان مي‌توانند منطقي‌تر به اين ماجرا نگاه كنند.

فقط در زمان‌هاي مشخص!

خيلي از پدر و مادرها به تلفن همراه به چشم يك وسيله كنترل‌گر نگاه مي‌كنند. به عنوان وسيله‌اي كه به آن‌ها اجازه مي‌دهد در هر شرايط و هر زماني از حال كودك‌شان باخبر شوند. اما حتي با اين ديدگاه لازم نيست كه بچه‌ها خودشان به طور اختصاصي تلفن همراه داشته باشند. چون آن‌ها هنوز قدرت تشخيص چگونگي استفاده از اين وسيله را ندارند. در اين شرايط بهترين راهكار اين است كه اين وسيله ارتباطي به صورت مقطعي در اختيار بچه‌ها قرار بگيرد. مثلا زماني كه بچه‌ها كلاس ورزشي يا فوق‌برنامه‌اي دارند مي‌توان تلفن همراه را در اختيار آن‌ها قرار داد و بعد از كلاس آن‌را از آن‌ها تحويل گرفت. در حقيقت به هر شكلي كه به تلفن همراه نگاه كنيم زماني مي‌توانيم آن را در اختيار بچه‌ها قرار بدهيم كه آن‌ها قدرت تشخيص اين را داشته باشند كه اين وسيله كجا مزاحم آن‌هاست، كجا دارد وقت آن‌ها را مي‌گيرد و بالاخره اين‌كه توانايي آن ‌را داشته باشند كه در زمان‌هاي مشخص آن را خاموش كنند.

آسيب‌هاي استفاده زود هنگام از گوشي‌هاي همراه

استفاده زودهنگام از تلفن‌هاي همراه مي‌تواند عوارض و آسيب‌هاي متعددي به دنبال داشته باشد كه يكي از شايع‌ترين‌ آن‌ها دانش‌افزايي است. منظور از دانش‌افزايي مطلع شدن پيش از موقع بچه‌ها به اموري از جمله مفاهيم ارزشي و اجتماعي است كه هنوز قدرت درك و تحليل آن‌ها را ندارند. همين موضوع مي‌تواند منجر به بلوغ زودرس در آن‌ها، زير سوال بردن ارزش‌ها، هنجارها و حتي در بدترين شرايط كم‌رنگ شدن مقام و جايگاه پدر و مادر در ذهن‌ آن‌ها و در نهايت تشديد تعارض‌هاي خانوادگي شود. بنابراين بهتر است با ايجاد رابطه منطقي با كودكان به آن‌ها بفهمانيم كه به تلفن همراه درست مانند يك وسيله ارتباطي نگاه كنند كه شرط داشتن آن رسيدن به سن و قدرت درك مناسب است. درست مثل قوانيني كه براي داشتن گواهينامه و راندن اتومبيل بايد رعايت شوند.

مدل‌هاي ساده را انتخاب كنيد

انتخاب مدل گوشي مناسب براي بچه‌ها هم يكي از موضوعاتي كه احتمالا ذهن خيلي از پدر و مادرها را به خودش مشغول كرده. توصيه ما به اغلب والدين انتخاب گوشي‌هاي ساده است. گوشي‌‌هايي كه صرفا جنبه ارتباطي آن‌ها در ميان است نه بيشتر اما خب طبيعي است كه اين موضوع درحد يك توصيه باقي مي‌ماند چون به هر حال نمي‌توان به خانواده‌ها اجبار كرد كه چه مدل يا چه سبك گوشي را خريداري كنند، چون خريد گوشي يك انتخاب كاملا شخصي و سليقه‌اي است. اما توصيه ما اين است كه تا حد امكان دنبال مدل‌هاي ساده بروند تا بچه‌ها كمتر درگير جذابيت‌هاي آن‌ها از قبيل انواع و اقسام امكانات صوتي و تصويري كه اغلب وقت‌گير و اعتيادآور هم هستند، شوند.

[ترنم]

نام کتاب : روش تربیت کودک


تربیت کودک یعنی شکوفا کردن استعدادها و برآوردن نیازهای اوست. نیازهای کودک فقط خوراک و پوشاک و محبت و … نیست و استعدادهای او خواندن و نوشتن و انباشتن حافظه نیست. او استعداد نتیجه گیری – فکر- و اندازه گیری و سنجش – عقل- و انتخاب واراده و وجدان هم دارد و لذا نیاز به امنیت و یقین و استقلال و اعتراف هم دارد. مربی باید تمامی استعدادهای کودک را شکوفا کند و بارور کند و استعدادها با دو عامل احتیاج و هدف بارور می شوند و شکوفا می گردند ..مربی باید در کودک سه خصوصیت را بارور کند و اینگونه او را واکسینه کند ۱- شخصیت و استقلال ۲- حریت و آزادمنشی ۳- تفکر و تحلیل

[ترنم]

نام کتاب: اضطراب جدایی





اضطراب جدایی، اضطراب شدید و نامناسب با سطح رشد فرد است، در رابطه با جدایی از منزل یا کسانی که فرد به آنها دلبستگی دارد. در واقع با سن و موقعیت فرد همخوانی ندارد. کودکان هنگام جدایی یا دوری از مادر احساس ناراحتی و اضطراب می کنند. این ترس و ناراحتی اضطراب جدایی خوانده می شود. این وابستگی می‌تواند به خانه یا محیط های آشنا هم باشد، گاهی در بچه‌ها هنگام جدا شدن از مادر حتی نشانه هایی از هراس هم دیده می‌شود، که فراتر از آنچه که از سطح رشد آنها انتظار می‌رود، می باشد. اضطراب جدایی مرضی از سنین پیش دبستانی بروز می کند و ممکن است سالیان دراز پا برجا بماند. چنین اضطرابی در هر موقعیتی که احتمال جدایی وجود دارد، شدیداً برانگیخته می شود و فرد را بر آن می دارد تا از موقعیت هایی که مستلزم جدایی هستند، اجتناب کند. در اغلب موارد اختلال پس از یک رویداد تنیدگی زا مانند مرگ یکی از اعضای خانواده یا یک حیوان ﻣﺄنوس خانگی، یک بیماری شخصی یا بیماری یکی از اعضای خانواده و تغییر محیط مانند تغییر مدرسه یا منزل، بروز کرده است. نکته مهم: بالبی گزارش می کند که دلبستگی هایی توأم با اضطراب ( برای مثال سطوح بالای اضطراب جدایی در سنین بعدی)، با سابقه جدایی های واقعی به ویژه قبل از سه سالگی همبسته اند.