|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
#591
11-16-2010
|
||||
|
||||
زیبا ترین گل با اولین باد پاییزی پرپر شد . با وفا ترین دوست به مرور زمان بی وفا شد . 
|
| جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید | |
|
|
|
|
#592
11-16-2010
|
||||
|
||||
|
کسی دیگر نمی کوبد در این خانه متروکه ویران را کسی دیگر نمی پرسد چرا تنهای تنهایم!!! ومن شمع می سوزم ودیگر هیچ چیز از من نمی ماند ومن گریان ونالانم ومن تنهای تنهایم !!! درون کلبه ی خاموش خویش اما کسی حال من غمگین نمی پرسد!!! و من دریای پر اشکم که توفانی به دل دارم درون سینه ی پرجوش خویش اما!!! کسی حال من تنها نمی پرسد ومن چون تک درخت زرد پاییزم !!! که هر دم با نسیمی میشود برگی جدا از او ودیگر هیچی از من نمی ماند!!!
|
|
#593
11-22-2010
|
||||
|
||||
|
لحظه تکرار شعرهای دفتر من هیچ می دانی چه شد ؟ ... شعله و خاکستر من هیچ می دانی چه شد ؟ رفتنت بر عهد و پیمان خط بطلانی کشید ... اعتقاد و باور من هیچ می دانی چه شد ؟ بعد تو دیگر کسی یادی از این تنها نکرد ... چشم مانده بر در من هیچ می دانی چه شد ؟ لحظه تکرار تو در هر عبور از حادثه ... زخم های پیکر من هیچ می دانی چه شد ؟ مستی من از تو و از همت چشمان توست ... جام درد و ساغر من هیچ می دانی چه شد ؟ کاش می دیدی شکستم لحظه انکار تو ... در وداع آخر من هیچ می دانی چه شد ؟ رفتی و آن حلقه را با خود نبردی یادگار ... حرمت انگشتر من هیچ می دانی چه شد ؟ نیستی تا وقت گریه یار چشمانم شوی ... گونه خیس و تر من هیچ می دانی چه شد ؟ رفتی و من ماندم و یک دفتر و صدها غزل ... شعرهای دفتر من هیچ می دانی چه شد ؟
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی خالید حسامی( هیدی )
|
|
#594
11-22-2010
|
||||
|
||||
|
خيال کردم تو هم درد آشنايي ... به دل گفتم تو هم هم رنگه مايي خيال کردم تو هم در باديه عشق ... اسيره حسرت و رنج و بلايي ندونستم که بي مهرو وفايي ... نفهميدم گرفتار هوايي ندونستم ته ديداره شيرين ... نهفته چهريه تلخ جدايي تو که گفتي دلت عاشقترينه ... دلت عاشق ترين قلب زمينه هميشه مهربونه با دل من ... براي قلب تنهام همنشينه چرا پس دل بديده بي وفايي؟ ... شده قربانيت بي خون بهايي! نفهميدي اميد ناميدي ... رها کردي دلم رفتي کجايي
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی خالید حسامی( هیدی )
|
|
#595
11-22-2010
|
||||
|
||||
|
شمع خودسوز شدم با دل بىتاب بيا ... اى تو روياى شب و ديده بىتاب بيا چه گهرزا شده اين چشم پراميد اى يار ... جوهر عشق بر آن جام مى ناب بيا دم به دم ناى من آواى تو مىخواند و بس ... به دمى كن كرمى با من و بشتاب بيا نى روشنگر جان بودم و سودائى عشق ... پيش از آنى كه شوم تيره چو مرداب بيا پاى بر هفت فلك بود مرا همچو ملك ... حاليا دورم از آن گمشده آداب بيا سفر عمر بسر آمد و فردائى نيست ... اين دو روزى كه مرا هست، تو درياب بيا دفتر عشق نواخوان فراقى نشود ... بررقم وصل توان برد به هر باب بيا چه سبب سوز بلائى است جدائى اى دوست ... سببى ساز و به كام دل احباب بيا شب چراغ دلى اى روشنى خلوت جان ... پا بهپا همقدم شبرو مهتاب بيا * پ.پاكزاد*
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی خالید حسامی( هیدی )
|
|
#596
12-10-2010
|
||||
|
||||
|
غصه‌های این شهر
چه پشتکاری دارند، دائم در این فصل بارانی، چاله می‌کنند و شادی‌های نورس را زنده به‌گور می‌کنند..  . .
__________________
Nunca dejes de soñar
هرگز روياهاتو فراموش نكن
|
|
#597
12-11-2010
|
||||
|
||||
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی خالید حسامی( هیدی )
|
|
#598
12-12-2010
|
||||
|
||||
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی خالید حسامی( هیدی )
|
|
#599
12-22-2010
|
||||
|
||||
|
تقصیر تو نبود
این شناسه ها بودند که مرا تنها کردند! آن روزها فقط من بودم و تو تنها من و تو که نهایت می شدیم ما! .. اما... آنقدر دنیا حقیر شد که نسبت ها بیشتر شد حرف از دیگری و دیگران به میان آمد و این زبان نویسان بودند که اینبار نارو زدند!!! شناسه ها زیاد شدند ضمیرهایی آمدند از جنس غایب من --------- -------- ما تو ------------ --- شما او -------------- ایشان ... آغاز فتنه زمانی بود که او آمد و توماند بین من واو من------ تو ---- او ... و این فاصله زیادتر شد : من------------- تو--او ... و تو رفتی با او! تقصیر این زبان نویسان بود و بس. او آمد ما تجزیه شدیم تو رفتی من ماندم... من ماندم و شعرهایی که هرگز برای تو سروده نشد...
__________________
-------------------------------  ای تو همیشه در میان آمدمت که بنگرم گریه امان نمی دهد
|
|
#600
12-22-2010
|
||||
|
||||
|
سرم از توی دستهایم افتاد
قِل خورد روی سنگفرش افتاد توی آبراهی که آب نداشت شکست تمام افکارم بیرون ریختند مثل تیله های بلوری پخش شدند دیروز که باران آمد افکار گندمی ام نم کشیدند آفتاب که بتابد جوانه می زنند
|
 |
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت خطی
|
|
اکنون ساعت 07:46 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.