مشاعره واژه ای

[FereShteH]

دل عالمی بسوزی چو عذار برفروزی

تو از این چه سود داری که نمی‌کنی مدارا

[فرانک]

چه قیامت است جانا که به عاشقان نمودی
دل و جان فدای رویت بنما عذار ما را

[FereShteH]

قافله شب چه شنیدی ز صبح

مرغ سلیمان چه خبر از سبا

[فرانک]

از لبت شیر روان بود که من میگفتم
این شکر گرد نمکدان تو بی چیزی نیست

[رزیتا]

میان عاشق و معشوق هیچ حایل نیست
تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز

[ساقي]

چونک گل رفت و گلستان درگذشت
نشنوی زان پس ز بلبل سر گذشت
جمله معشوقست و عاشق پرده‌ای
زنده معشوقست و عاشق مرده‌ای
چون نباشد عشق را پروای او
او چو مرغی ماند بی‌پر وای او



...

[فرانک]

به تخت گل بنشانم بتی چو سلطانی
ز سنبل و سمنش ساز و یاره کنم

[yad]

گرازسلطان طمع کردم خطابود
ور از دلبر وفا جستم جفا کرد

[واران]

ای سنگدل، به حق وفا کز وفا مگرد
عهدی بکن به وصل و از آن عهد وا مگرد

[FereShteH]

دل عالمی بسوزی چو عذار برفروزی

تو از این چه سود داری که نمی‌کنی مدارا