مشاعره واژه ای

[mary.f]

مرا در منزل جانان چه جای امن عیش چون هر دم
جرس فریاد می دارد که بربندید محمل ها

[ساقي]

مرا روز ازل کاری بجز رندی نفرمودند
هر آن قسمت که آن جا رفت از آن افزون نخواهد شد
خدا را محتسب ما را به فریاد دف و نی بخش
که ساز شرع از این افسانه بی‌قانون نخواهد شد

[mary.f]

ده روز مهر گردون افسانه است و افسون
نیکی به جای یاران فرصت شمار یارا

[ساقي]

چه شود گر من و تو چند قدح باده خوریم
باده از خون رزان است نه از خون شماست
این چه عیب است کز آن عیب خلل خواهد بود
ور بود نیز چه شد مردم بی‌عیب کجاست

[mary.f]

دوستان عیب نظربازی حافظ مکنید
که من او را ز محبان شما می بینم

[ساقي]

ای با من و پنهان چو دل از دل سلامت می کنم
تو کعبه​ای هر جا روم قصد مقامت می کنم
هر جا که هستی حاضری از دور در ما ناظری
شب خانه روشن می شود چون یاد نامت می کنم

[mary.f]

من از بیگانگان هرگز ننالم
که با من هر چه کرد آن آشنا کرد

[ساقي]

از این اقبالگاه خوش مشو یک دم دلا تنها
دمی می نوش باده جان و یک لحظه شکر می​خا

[mary.f]

دمی با غم بسر بردن جهان یکسر نمی ارزد
به می بفروش دلق ما کزین بهتر نمی ارزد

[ساقي]

جان و جهان! دوش کجا بوده​ی
نی غلطم، در دل ما بوده​ای
دوش ز هجر تو جفا دیده​ام
ای که تو سلطان وفا بوده​ای