مشاعره واژه ای

[mary.f]

وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم
که در طریقت ما کافریست رنجیدن

[ساقي]

مجلس خوش کن از آن دو پاره چوب
عود را درسوز و بربط را بکوب

این ننالد تا نکوبی بر رگش
وان دگر در نفی و در سوزست خوب

[بابا علی]

در خلوتی که باده و ساقی و شاهد است
حاجت به چنگ و بربط و نای و رباب نیست

[haj_amir]

ساقي از مي باقي جرعه‌اي به خاک افشاند
در قلمرو ظلمت نامش آب حيوان شد

[ساقي]

ساغر می بر کفم نه تا ز بر
برکشم این دلق ازرق فام را

[haj_amir]

آن روز شوق ساغر مي خرمنم بسوخت
کتش ز عکس عارض ساقي در آن گرفت

[ساقي]

خاکیان زین باده بر گردون زدند
ای می تو نردبان آسمان

[haj_amir]

ساقی به نور باده بر افروز جام ما
مطرب بگو که کار جهان شد به کام ما

[ساقي]

چاکر خنده توام کشته زنده توام
گر نه که بنده توام باده شادم مده

[haj_amir]

اي که به عشق او زدي خنده به چاک سينه‌ام
شکر خدا که دوختم جيب دريده‌ي تو را