مشاعره سنتی

[kalantar48]

یک چشم من اندر غم دلدار گریست
چشم دگرم حسود بود و نگریست
چون روز وصال آمد او را بستم
گفتم نگریستی نباید نگریست

[k@vir]

تشويش وقت پير مغان مي‌دهند باز
اين سالکان نگر که چه با پير مي‌کنند

[Motahareh]

دل ز غم یک پرده خون شد، پرده پوشی تا به کی؟
جان ز تن با ناله بیرون شد، خموشی تا به کی؟

[دانه کولانه]

یکی قطره باران ز ابری چکید
خجل شد چو پهنای دریا بدید
که جایی که دریاست من کیستم
گر او هست حقا که من نیستم

[haj_amir]

مرا و سرو چمن را به خاک راه نشاند
زمانه تا قصب نرگس قباي تو بست

[دانه کولانه]

تا شدم حلقه به گوش در میخانه عشق // هر دم آید غمی از نو به مبارکبادم
می خورد خون دلم مردمک دیده سزاست // که چرا دل به جگر گوشه مردم دادم
پاک کن چهره حافظ به سر زلف زاشک // ور نه این سیل دمادم ببرد بنیادم

[haj_amir]

مشتاقي و مهجوري دور از تو چنانم کرد
کز دست بخواهد شد پاياب شکيبايي

[Motahareh]

یاقوت مگر پیش ِ لب ِ لعل تو دم زد
کز رشک چو من جلوه دهد خون، جگری را

[haj_amir]

اشتباهي هست لفظي در بيان
ليک خود کو آسمان تا ريسمان

[Motahareh]

نظري به دوستان كن كه هزار بار از آن به
كه تحيتي نويسي و هديتي فرستي